పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

24, జూన్ 2014, మంగళవారం

Chandrasekhar Sgd కవిత

వేసవికాలంలో చెట్లు నీటికి కరువై కన్నీళ్ళను రాల్చడానికి బదులు ఆకుల్ని రాలుస్తూ ఉన్నాయి 24.6.2014

by Chandrasekhar Sgd



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jbfR69

Posted by Katta

Niharika Laxmi కవిత

( వానసినుకమ్మ) ఆకాశగంగమ్మ కన్నెర్రచేయమాకు రైతన్నల మీద నింగేదో నేల మీద అలిగినట్టుంది వానసినుకమ్మ నింగీ నేలనీ కలుపరావమ్మ ............. ఆషాడం వస్తనే ఉంది ముసురులే లేవమ్మ , రైతన్నరుణాలతో గింజలు ఎరువులు కొని దున్నుకొని సినుకమ్మ నువ్వోస్తవనే ఎదురు చూస్తున్నాడమ్మ, నేలంతా ఎండిపోతున్నది పెద్దమనసు చేసుకొని ఒక్కసారి వచ్చి నేలను తడిపిపోవమ్మ ..... పంటకు తెచ్చిన పురుగులమందులే రైతుకు దిక్కగును సినుకమ్మ నువ్వు రాకుంటే ... సొమ్ములన్నీ పెట్టి కౌలుతీసుకున్న రైతు ఆగమైతడు సినుకమ్మ నేలమీదకి రావమ్మ ! వనదేవతకు జాతరలే చేస్తాము రైతుల కష్టాలే గట్టెక్కితే కరుణించవమ్మ సినుకమ్మ ! ................................... నిహారిక (24-06-2014)

by Niharika Laxmi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nywY4o

Posted by Katta

Jabili Jayachandra కవిత

నవ కవితా కమలాలను కవి సంగమ సరోవరంలొ అందంగా అలంకరిస్తిఉన్న కవి యాకూబ్ గారికి వందనాలు

by Jabili Jayachandra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1yI8XiW

Posted by Katta

Pratapreddy Kasula కవిత

బివివి ప్రసాద్ కొత్త కవిత చదవండి http://ift.tt/1nywXxo

by Pratapreddy Kasula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nywXxo

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

దయనీయమైన కాలమాయే దయలేని వరుణుడికి కళ్ళు మూతలాయే ! అందుకే తిరిగి నా బాధను వ్యక్తపరుస్తున్నాను .అడ్మిన్ వారు సహకరించగలరని విన్నపం . సుక్క బొట్టు _________________________కృష్ణ మణి మొగులు మీద మన్నువడ ఒక బొట్టునన్న ఇడువదాయే ! పగిలిన నెర్రలమీద పొక్కిలి పెంకలాయే ఎదురుసూపుల కండ్లళ్ళ నెత్తురు జీరలాయే చెట్లకొమ్మల ఆకలికి ఆకుల అరుపులాయే పసి నవ్వులు మానిన లోకం ముసలిదాయే మొగులు మీద మన్నువడ ఒక బొట్టునన్న ఇడువదాయే ! అడవి జాతర మాని బొందలల్ల నీటిపోరులాయే వలసజీవులకు దిక్కుతోయక పీనుగుల పీకుడాయే సుక్క నీళ్ళకు గద్ద సూపుకు ఎండమావుల నవ్వులాయే బలిసిన దున్నల డొక్కల బొక్కలు బయటికాయే మొగులు మీద మన్నువడ ఒక బొట్టునన్న ఇడువదాయే ! అడవిరాజుల బలముదిగి జింకపిల్లల చెలిమిలాయే నల్లతాసుకు తోవ్వదక్కక కన్నపిల్లలె ఆకలాయే అడుగుజరగని మొసలి కాళ్ళకు గట్టిబురద అడ్డమాయే ఎండగొడుగున గడ్డి ఏర్లకు దూపదీరక తిప్పలాయే మొగులు మీద మన్నువడ ఒక బొట్టునన్న ఇడువదాయే ! కృష్ణ మణి I 15-04-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nywVFO

Posted by Katta

Nvmvarma Kalidindi కవిత

కె.ఎన్.వి.ఎం.వర్మ//నేను మాత్రం ఇద్దరిని (193 నుండి 211 వరకు)// 193. వెలుగులో పరిశ్రమిస్తున్న పగలు నేనే చీకటిలో విశ్రమిస్తున్న రేయిని నేనే తన చుట్టూ తాను పరిబ్రమిస్తున్న భూమి ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 194. శూన్యంలోకి శాటిలైట్లు పంపిస్తున్న నాగరికుడు నేనే భూమాతని కాలుష్యం చేస్తున్న అనాగరికుడూ నేనే సమతుల్యం లేని పలితం విషతుల్యం ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 195. రాత్రి సైతం పూర్తిగ ఉండని విద్యుత్ సరఫరా నేనే పారిశ్రామిక అభివృద్ది చేస్తానంటూ ప్రగల్బాలు పలికేదీ నేనే ఉత్పత్తి మాట మరచేవి ఉత్తుత్తి ఎన్నికల హామీలు ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 196. కడుపు నిండని కళాకారుడు నేనే కీర్తికాంక్ష తరగని దాతనీ నేనే అర్ధాకలి తీర్చేది మృత్యువు ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 197. ఆలోచనలతో పదునెక్కిన మేధావి నేనే ఆవలింతలతో పరుపుదిగని బద్దకస్తుడూ నేనే ఆచరణకు నోచుకోని ఆవిష్కరణల గమ్యం ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 198. ఆడబిడ్డలకు ఆంక్షలు పెట్టే సమాజాన్ని నేనే వాడికేం మగాడంటూ వెనకేసుకొచ్చే కుటుంబాన్ని నేనే సభ్యత సంస్కారం మరిచాక మానవుడూ దానవుడూ ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 199. సర్వాంతర్యామికి గుడికట్టిన స్థల పురాణం నేనే సర్వదర్శనానికి వెలపెట్టిన ధర్మకర్తనూ నేనే పేదలకి దర్శనమీయక అభాసుపాలైంది దేవుడొక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 200. శవాలు దొరికిన చుండూరు దమనకాండ నేనే సాక్షాలు దొరకని న్యాయ పరిశోదన అరణ్యకాండ నేనే దురాగతాన్ని ఎండగట్టలేని దృతరాష్ట్రని నీతి ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 201. ఉద్యమాన్ని ముందుండి నడిపిన సాహిత్యాన్ని నేనే బండబూతులు రాసి కవినన్న కపిని నేనే చరిత్రకి సాక్ష్యం సమకాలీన సాహిత్యం ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 202. విద్య వైద్యం ప్రాధమిక హక్కులకి పైకం పెట్టిన ప్రభుత్వం నేనే అన్నీ ఉచితమంటూ మానిఫెస్టో ప్రకటించిన రాజకీయం నేనే నాకింత బిక్షవేసి ఊరిని దోచుకోమన్న ఓటరు ఒక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 203. పట్టెడన్నం బిక్ష వేయని స్వార్ధపరుడు నేనే దేవుడికి ముడుపులు కట్టే బక్తుడిని నేనే మానవుడే మాదవుడని మరిచింది లోభి ఒక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 204. కవిగా నీతిభోదలు చేస్తూ అఃతర్జాలంలో నేనే వక్రబుద్దులతో సమాజంలో మృగాడిగా తిరుగుతూ నేనే దొరకనులే అన్న బ్రమలో ఉండేది దొంగ ఒక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 205. స్వ పరిపాలన నినాదమై నేనే కుటుంబ పాలన నిర్వహిస్తూ నేనే తీరిన కోరిక ముఖ్యమంత్రి పదవి ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 206. ముంపు గ్రామాలు ఆంధ్రావని తేల్చిన కేంద్రప్రభుత్వ ఆర్డినెన్సు నేనే ఆగ్రామల విద్యార్ధులకు బస్పాసులివ్వని తెలంగాణ ప్రభుత్వాన్నీ నేనే ఉద్యమాలు ప్రభుత్వాల నడుమ నిర్బాగ్యులైన నిర్వాసితులంతా ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 207. MRPలకు అమ్మకాలు నెరిపే చిల్లర కొట్టు నేనే discountలు ఆఫర్లు ఇచ్చే బడా బడా మాల్సు నేనే FDIల పుణ్యమాని సగం అమ్ముడుపోయిన భారతావని ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 208. ఎర్రచందనం ఎగుమతిచేసే స్మగ్లరు నేనే హవాలాలో పార్టీఫండు పంపే రాజపోషకుడు నేనే దొరకడెన్నడూ స్మగ్లరు; దొరికేది కూలీ ఒక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 209. విద్యార్ధులకి నీతిపాఠాలు చెప్పే గురువుని నేనే దొంగ సర్టిఫికేట్లతో చదువుకున్న B.E.D విద్యార్ధి నేనే గుణం లేని గురువులు చెప్పే పాఠంలో మిగిలింది వృత్తి ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 210. సంక్రాంతి పండగని దేశ విదేశాల నుంచి వచ్చేది నేనే జూదమే ప్రతిష్ఠగా జీవితాన్ని పందెం కాసేది నేనే పండగనే పందెం చేయగలిగింది భీమవరం ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 211. సంక్షేమ పధకాలు మా ఘనతంటూ ప్రకటించే పార్టీ నేనే తలసరి అప్పులు, లోటు బడ్జెట్ల ప్రభుత్వాన్ని నేనే ఎవడబ్బ సొమ్మంటూ ప్రశ్నించలేనిది గొర్రలమంద ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని.......23.06.2014.

by Nvmvarma Kalidindi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lMS2XZ

Posted by Katta

Gubbala Srinivas కవిత

శ్రీనివాస్ !! రమణీయ విశ్వం !! ------------------ సంధ్యపొద్దు నేలవాలి అరుణవర్ణం అంబరాన్ని పాకింది. కడుపునిండి గువ్వలగుంపు ఇంటిదారి పట్టి నింగికే అందమొసగే. నీలిమబ్బు.. గాలివొడిలో ఊయలూగె చిత్రాలు కనులకే కనువిందు. అలసిన ప్రాణుల అలసట తీర్చుటకై వెన్నెల పరుపుని సిద్దం చేస్తుంది జాబిల్లి. ఊగే తారకలు అక్కున చేరి చక్కిలిగింతలు పెడుతున్నాయి. మనోహరం..సుమనోహరం.. ఈ విశ్వం ! (24-06-14)

by Gubbala Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nA6JJu

Posted by Katta

విష్వక్సేనుడు వినోద్ కవిత

గెలవలేక... ఆకర్శణాక్షణాలను అపురూపంగా లెక్కించి ఆనందమంటూ తనువంతా తాకట్టుపెట్టి అక్కరకు రాని అరవిరిసిన అందం కోసం అనవసర తాపత్రయం అదిమిపెట్టగలనా ప్రేమ రుచిలేదని ప్రాయాన్ని పణంగాపెట్టి పరువాలను సెలయేటి ధారలతో చుట్టి పనికిరాని పిరికి దేహానికి పవిత్రతంటూ పసుపురాసి గంధతో పరిమళింపజేయనా వాడిపోనిది వలపని ఆప్యాయతనాశపెట్టి వేడి వయసుకు తీపి కలల గంతలు కట్టి వాంచల వలని చేదించి ఇదే స్వేచ్చంటూ వెర్రిమనసుకుకిదోవ్యాదని మభ్యపెట్టగలనా గుబులుగుండెలో చిగురుటాశల గూడుకట్టి గమ్యం చేరకముందే మెదడుకు గొలుసుకట్టి గాడితప్పాక దిష్టి తగిలి గాలి సోకిందంటూ గెలువలేక విధిరాత ఇదని సర్దిపెట్టుకోగలనా

by విష్వక్సేనుడు వినోద్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1v01Ayq

Posted by Katta

Sriramoju Haragopal కవిత

పాఠశాల అమ్మయింది బడి నాకు చిన్నప్పటిసంది నేను బడిలోనే చదువుకునేటప్పుడయినా, చదువుచెప్పేటపుడైనా బడి నాకు తల్లి కథలు చెప్పిచ్చుకునే ఉపేందర్ గాడు. ఏభై ఏండ్ల తర్వాత కలిసిన కబడ్డిగోస్త్ రంగడు గులేరు కొట్ట నేర్పింది, కోతికొమ్మచ్చి ఆడించింది వాడే మట్టమీద బెల్లమైన బాల్నర్సయ్య మనసుకు మాలిమైన క్రిష్ణగాడు ఆటలల్ల సోపతి మజీద్ గాడు బడికి వస్తపోత ఉప్మ,పాలు కడుపుల విషమైనపుడు పానం కాపాడిన చాకలి రాములమ్మ వొదినె కంచుక పుడితే కాపాడిన కుర్మమల్లమ్మ పెద్దమ్మ కష్టాల్ల ధైర్యం జెప్పిన కాపురామయ్య పెదనాయిన ఆకలై ఏడిసినపుడు కారంకూరైన పెదనాయినమ్మ ఎంత వేదాంతో అంత బతుకుతెలిసిన మనిషి బడికి పొయే తొవ్వల అన్ని అరుగులు అమ్మయినయి బిడ్డ బాగున్నవా అని రోజూ పల్కరించినయి, ఏడ్సుకుంట పోతుంటే వూకుంచినయి పాలు మరిపించాలని ముసాంబ్రం తాపిన అమ్మ బాధ యాదికొస్తే బతుకు అమ్మ పాలకుతే సేపులొచ్చిన ఏ అమ్మని జూసినా అమ్మే యాదికొస్తది చిలికిన చల్లమీద పేరుకున్నవెన్ననా అరచేతుల్ల అమ్మే పాలకంకుల జొన్నకాపిళ్ళు, పజ్జొన్నగట్కల పచ్చెన్నముద్ద అమ్మే వానల్ల తడువకుండ అన్నిండ్లు కొప్పెరయినయి ఎండల దూపకు చల్లటినీళ్ళు దోసిళ్లు నింపినయి ఆటల్ల,పాటల్ల వాగుల వూటచెలిమయింది బడి నవ్వుల్ల, ఏడ్పుల్ల గొడుగుపట్టిన మొగులయింది బడి ఎన్నిదుఃఖాలు వొడగట్టింది బడి ఎన్ని బాధలు వొడిపించింది బడి ఆటలు నేర్పి, పాటలు నేర్పి, మాటలు నేర్పి నన్ను బతికించిన జమ్మిచెట్టు బడి పోతున్న పానం పట్టితెచ్చింది బడే బతుకుప్రాణమైంది బడే కాపుదనపు ఇండ్లల్ల పొద్దుపొడిచి బువ్వచుక్కైంది బడి వాగుల వూరిన వూటచెలిమై మనసుదాహం తీర్చింది బడి సందెవాకిలితీసిన వాకిట్ల వేపచెట్టై ముచ్చట్లాడింది బడి రాత్రంత భయం,చీకటి, నిద్రల్ని కప్పి ఒక్కటే దుప్పటై కాపాడింది బడి ఎంతమంది స్నేహాల్నిచ్చింది బడి ఎంతమంది కన్నకష్టాల్ని చూపింది బడి నన్ను దుఃఖంల, నవ్వుల ఒక్కతీర్గ జూసిన మంచి మనసున్న నేస్తం బడి బడి నాకు నా కన్నీళ్ళ తాళపత్రగ్రంథం బడి నాకు నా మరణాంతర వీలునామా బతుకనేర్పింది బడి బతుకు నేర్పింది బడి

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lLUkVM

Posted by Katta

Kamal Lakshman కవిత

కమల్ II సూర్యోదయం II సూర్యోదయం... సూర్యోదయం... సర్వ మానవాళికి ప్రాణమయం శుభోదయం... శుభోదయం శుభ శకునాల ఆశల మయం అరుణోదయం....అరుణోదయం జగతికి వెలుగులనొసగె జ్ఞానోదయం ప్రేమోదయం ... ప్రేమోదయం ఊహల పులకింతల మాయాజాలం నవోదయం ... నవోదయం సరికొత్త ఆలోచనల సమాహారం మరి .... మొదలెడదామా ప్రశాంత చిత్తంతో పరుగులెడదామా వడి వడి గా వేగం తో అవిశ్రాంతంగా... అహరహం .... అలుపెరగక .... 24. 06. 2014

by Kamal Lakshman



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nxQfmF

Posted by Katta

Rajaram Thumucharla కవిత

కవి సంగమం -గ్రూప్ కోసం చదివిన కవిత్వ సంపుటి : - "34" సంపుటి పేరు :- "దుఆ"- (ప్రగతిశీల ముస్లిమ్ కవిత్వం) కవిత్వ సంపుటి రాసినది : - "పఠాన్ రసూల్ ఖాన్ " పరిచయం చేస్తున్నది :- "రాజారామ్.టి " మీనార్ నుండి ఎగిరి దొంగ దెబ్బకు క్షతగాత్రమై విలపించే పావురాయి చేసే "దుఆ" నే ఈ రసూల్ ఖాన్ కవిత్వం" "బాబ్రీలో నీవు చేసిన గాయం ఇంకా మాననే లేదు గుజరాత్ లో నీవు నరికిన శరీరం అతకనే లేదు వీలైనప్పుడల్లా నా గాయాలను చిదిమి రాచపుండు చేశావు నా అస్తిత్వానికీ నీ అహంకారంతో దేశ ద్రోహం పులిమావు" (దుఆ) ఎక్కడా విన్నానా స్వరం? ఎవరివా వాక్యాలు?-అని ఆలోచిస్తూ ఈ వాక్యాలు "మీనార్" నుంచి నాకు వినబడ్డాయా లేక ఎక్కడైనా చదివానా అని అనుకుంటూ అక్కడ అడుగుపెట్టాను. ఆ బంగారు ముఖద్వారం ప్రాంగణంలో గాజులుఅమ్మే వాడి (bangle seller) సవ్వడులు స్వాగతం చెప్పిననట్లు అనిపించింది.నిరంతరం కవిత్వమై ప్రవహించే యాకూబ్ దంపతులు,పాత ఙ్ఞాపకాల పరిమళం వెదజల్లగానే గుర్తు పట్టిన కవి దిలావర్, వహ్వ అనిపించేలా ఉర్దూ కవిత్వ నజరానానందిస్తున్న వాహేద్,తన వాదాన్ని ఎవ్వరేమనుకున్నా ధైర్యంగా వినిపించే స్కైబాబ, కవిత్వ నిర్మాణ శిల్పాన్ని కొత్తగా వింగడించి చెప్పే నారాయణ శర్మ యువ కవులు తిలక్,విజయ కుమార్,కృష్ణమణి,అందర్నీ జీరో డిగ్రీ లోకి తీసుకెళ్ళే మోహన్ రుషి ఇలా అందరి మధ్యన వున్నప్పుడు ఒక యువకుడు తన కవిత్వ పుస్తకాలు పంచుతూ నాకు కూడా ఇచ్చాడు.ఎందుకో తెలీదు కాని ఎవర్ని అడగని ప్రశ్న అతన్ని అడిగాను. ఆవ్యక్తి నా ప్రశ్నకు బదులుగా ‘ఆటో మెకానిక్’ ని అన్నాడు.అంతే మనసంతా అతన్ని గురించే ఆలోచించడం మొదలెట్టింది .ఏం చదివాడో తెలీదు కానీ కవిత్వం అతని ఆరో ప్రాణం అని మాత్రం అర్థమయ్యింది నాకు. అసురా,సిధ్దార్థ,సంగిశెట్టి,సుంకిరెడ్డి నారాయణరెడ్డి, నాళేశ్వరం శంకరం ,జగన్ రెడ్డి, మోహన్ రుషి, యాకూబ్, స్కై బాబ ఇందరి మధ్యలో వున్నా నాలో ఆ వ్యక్తి ఆలోచనే నన్ను ఒంటరి ద్వీపం లోకి నెట్టేసింది.యంత్రాలను మరమ్మత్తు చేసే అతను జీవితాన్ని మరమ్మత్తు చేసే కవిత్వం వైపు మొగ్గడం కొంచెం విస్మయానికి గురిచేసే సందర్భమే అయినా అలాంటి సందర్భాలు అనేకం గుర్తుకొచ్చి ఆ వ్యక్తి కవిత్వంలోకి వెళ్ళిపోయాను. మాటల్ని నిప్పు కణికెల్లా విసిరే శక్తి కల ఈ కవి పేరు పఠాన్ రసూల్ ఖాన్. అతని కవితా సంపుటే "దుఆ" “నేనేం చేయాలో నీ అధికారం చెబుతుంది నేనెలా వుండాలో నీ అజమాయిషి చూపుతుంది స్వతంత్ర దేశంలో వున్నా బానిస బ్రతుకు నాది” ముస్లిమ్ ల అస్తిత్వానికీ పై వాక్యాలు వారిపై ఈ కవి రాసిన శ్వేత పత్రానికీ కవిత్వరూపమేమో అని అనిపించకమానదు. "శత్రువు ఎంత బలమైన వాడైనా సహనంతో ఎదుర్కోవాలని,పగతో రగిలే వాడికి ప్రేమను పంచాలని,దౌర్జన్యం చేసిన వాడికై ‘దుఆ’ చేయమన్న "-ప్రవక్త వాక్యాలను ఈ కవి అక్షరాలనమ్మాడు."ప్రపంచం బాగుండాలి అందులో నా దేశం బాగుండాలి"-అని ఈ కవి అనుకుంటున్నాడు కాబట్టే 'నా లక్ష్యం ప్రేమైక భారతం "-అని అనగలిగాడు.ఈ రసూల్ ఖాన్ గొప్ప కవిత్వం రాశాడని కాదు, రాసిన దాన్ని చిత్తశుధ్దితో రాశాడని,తన వృత్తిని మించిన ప్రవృత్తిని కలిగివున్నాడని ఈ శీర్షికలో పరిచయం చేయాలనిపించింది. ఈ కవికీ ఆశావాద దృక్పథం అధికమేమో?.అందుకే భారతీయ చరిత్రను వక్రీకరించిన వైనాన్ని గుర్తించి "ఇంద్రధనుస్సులో లేని వర్ణంలా చరిత్ర పుటల్లో నన్ను వర్ణించాలనుకున్నావు"-అని అంటూ "నా తనువుకు ఎన్ని గాయాలైనా తలవంచక నిలుస్తాను కొత్త చిగురునై జనిస్తాను"-అని అనగలిగాడు "కొత్తచిగురు"-అనే కవితలో.ఖాదర్ మొహిద్దిన్ 'పుట్టు మచ్చ'లో ఆటలక్కూడా మతం అంటగడుతున్న దేశం దుస్థితిని గురించి కలత చెందితే ఈ కవి "నాకు అంటని వర్ణమేదో ఒంటినిండా పులుముతున్న భావన ప్రతి రాత్రి పీడకలై వేధిస్తుంది నాది కానిదేదో నాలో చూపిస్తూ నీ నీడ కూడా భయపెడుతుంది"-అని వాపోతాడు.భారత దేశ స్వాతంత్ర పోరాటంలో ముస్లిమ్ ల పాత్ర కూడా గణనీయమైనదే.ఆ విషయాన్ని "నీ స్వేఛ్చా గీతిక వెనుక ప్రవహించిన నెత్తురు నాదే "-అన్న వాక్యాల్లో వ్యక్తం చేసి, అయినా తనను పరాయివాడిగా చూసే నైజాన్ని నిరసిస్తాడు "కొత్త చిగురు"-అనే కవితలో ఆలోచనాత్మకంగా . మతసామరస్యానికీ మంట పెట్టాలని చూసే వాళ్ళని "మౌనంగా చూస్తున్నానని చులకనగా చూడకు మౌనం ముక్కలయితే చరిత్రే లేకుండా పోతావ్"-అని హెచ్చరిస్తాడు."చార్మినార్"-ని భాగ్యనగ కీర్తికిరీటంలో వన్నె తగ్గని కలికి తురాయిగా పోల్చడమే కాదు గతానికీ వర్తమానానికి మధ్య చరిత్ర చెక్కిన శిల్పంగా ఊహా చేస్తాడు.తాము వున్నచోటనే తమను పరాయి వారిగా చిత్రించే చరిత్ర రచన ,విధ్వంస కుట్ర తెలుసుకున్నామని ,తమ మౌనం బద్దలయితే చరిత్ర సాక్ష్యంగా కాటికి పోయిన మతోన్మాద శక్తుల ఉనికిలేని తనాన్ని తెలుసుకోమని మరోమారు గతించిన చరిత్రను గుర్తుచేస్తాడు. తమ సాంస్కృతిక చారిత్రక ఆనవాళ్ళను తుడిచిపెట్టే ప్రయత్నాన్ని కవిత్వం తో ప్రతిఘటిస్తాడు. సామ్రాజ్యవాదం,అగ్రరాజ్య దురహాంకారం,అవసరమనుకున్నప్పుడు ఒకదేశంలో రెండు మతాల మధ్య,రెండు పొరుగు దేశాల మద్య చిచ్చుపెట్టడం ఇవన్నీ ప్రపంచీకరణ దుర్లక్షణ పర్యావసానాలే.ఈ ప్రపంచీకరణ ప్రభావాన్ని కూడా ఈ కవి పసిగట్టినట్టున్నాడు.అమెరికా సామ్రాజ్యవాద కాంక్ష వేయి తలల నాగుపాము.ఆ పాము పడగలో వర్ధిల్లిన జియోనిజమ్ వారసులు ఇజ్రాయీలు పాలస్తీనా ప్రజలపై జరిపిన దురాగతాలను ఈ కవి వినో చూసో తన అక్షరాయుధాల్ని ఎక్కుపెట్టాడు.పాలస్తీనా లోని గాజా పై ఇజ్రాయిల్ దాడిని ఖండిస్తూ "గాయాల గాజా"-అనే కవిత రాశాడు. "అవును అక్కడ వెన్నెల హాయిని మంటలు కాజేశాయి లాలి పాడే చోట పాడె మీద ఏడ్చే తల్లుల రోదనలే ఎటు చూసినా ఉన్న చెట్టుకే చీడలు పడుతుంటే కొత్త చిగురులెక్కడ! విరిసే మొగ్గలకు చోటెక్కడ నీ దురాక్రమణ మంటలకు అమాయక ప్రజలను చిరు మొగ్గలను ఆహుతి చేస్తావా! చిరు హృదయాలను చిదిమి చిద్విలాసమా నీచుడా! ఏం... జాతిరా నీది" (గాయాల గాజా) ఇలా రసూల్ ఖాన్ యుధ్దనీతిని కావాలనే వదిలేసి చిన్నపిల్లల్ని,ఆడవాళ్ళని సైతం ఇజ్రాయిల్ మారణకాండలోవాళ్ళను భాగం చేస్తుంటే సహించలేక "ఉగ్రవాది ఇజ్రాయిల్ కు కర్రు కాల్చి వాత పెట్ట"మని కోరడమే కాదు "గాయపడ్డ గాజా కు మందు నివ్వు"-అని సిగ్గుని కోల్పోయి చూస్తున్న మిగిలిన ప్రపంచాన్ని కోరడమే కాదు అలాంటి ప్రపంచంలో తాను ఉన్నందుకు సిగ్గుపడతాడు. బాబ్రీ తప్పటడుగుల్ని తప్పని సర్దుకున్నాగుజరాత్ మారణకాండను అడ్డుకోలేని అప్పటి కేంద్ర అధికార పార్టినీ పరోక్షంగా "'నా గుండెలోని బాధలను నీ"హస్తం" స్పర్శతో మరిచాను"-అని ప్రస్తా విస్తాడు.మాములుగా ఆ పార్టీకే ముస్లిమ్ ఓటు బ్యాంక్ మొగ్గు చూపుతుందనే అభిప్రాయాన్ని కూడా ఈ కవి బలపరుస్తున్నట్టుగా " నీకై ఓటునవ్వడం తప్ప సంతోషం ఎరుగని నాకు"-అనే వాక్యాలు ధృవపరుస్తాయి. "నా రక్త మాంసాలను కూర్చి అన్ని సమకూర్చిన రిక్తహస్తాలు" చూపిన వార్ని కనికరం లేని ప్రశ్నలుగా ఈ కవి గుర్తిస్తాడు. "ఐస్ బాబు ఐస్ బాదం ఐస్ ఆరెంజ్ ఐస్ చల్ల చల్లని ఐస్ రండి బాబు రండి" ఈ మాటలు సైకిల్ వెనుక స్టాండ్ మీద ఒక డబ్బాని ట్యూబ్ లతో జారిపోకుండా కట్టుకొని ఒక చిన్న డబ్బాని తాడుతో తిరిగే చక్రానికి అనుసంధానించి అందర్ని ఆకర్షించే ఒక రకపు శభ్దాన్ని సృష్టిస్తూ పుల్ల ఐస్ అమ్మే ముస్లిమ్ ల ఆకలి తాపం చిత్రించిన కవిత లోనివి. "మంచులా కరిగే కాలం మాపై కక్ష కడితే తల్లిలా ఆదరించిన గ్రీష్మం జీలిగా నా తల నిమిరింది" అని మండే ఎండా కాలం కూడా తమని తనవారిగా తలపోస్తే తోటివారు తమను పరాయి వారుగానే ఆలోచించారనే భావనని ఈ కవి స్ఫురింప చేస్తాడు. ఏదయినా ప్రాణం వున్నదైనా,లేని దయినా అవసరాన్ని బట్టో ఆలోచనను బట్టో చూసే చూపును బట్టో తన రూపాన్ని ఎలా మార్చుకోగలదు?.కానీ పావురం ఆలయంలో వుంటే సామరస్యపు రూపం,చర్చిలో అది శాంతి కపోతం కానీ మసీదు పై వాలగానే మత పావురం.ఇది ఎట్లా సాధ్యం?.వస్తువు వొకటే.కానీ అది చేరిన ప్రదేశం వేరే.అందువల్లే దాని రూపం మసీదు మీద వాల గానే మతంగా మారిందనే ఒక వర్గ ఆలోచనని ఈ కవి ఎత్తిచూపిస్తూ ముస్లిమ్ లపై వున్న వివక్షను అద్దంలోని బింబంగా పావురంతో ప్రతిక్షేపిస్తూ దృశ్యమానం చేస్తాడు. ముస్లిమ్ పావురాళ్ళను బౌద్ద రాబందులు తరిమే దృశ్యం ఎక్కడ చూశామా?-అని మనకు అనుమా నం రావచ్చు.అహింసా పరమోధర్మః అని విశ్వసించే బౌద్ద మతంలో కూడా పరమత సహనం లేని కొందరు మయన్మార్ లో ముస్లిమ్ లపై దాడి చేసిన సన్నివేశం ఇంకా ఎవరు మరచిపోలేదు.ఆ సం ఘటనను రసూల్ ఖాన్ "యా అల్లాహ్"-అనే కవితలో గుర్తుచేస్తాడు. "దీపపు కాంతి లేనిమా ఇళ్ళు నీవు పెట్టిన నిప్పుతో ఊరికే దివిటీలుగా మారాయి చెయ్యేత్తి ప్రార్థిద్దామంటే మా వైపు జాలిగా చూశాయి" ఇలా ఈ కవి మయన్మార్ లో జరిగిన దాడిని ,అక్కడ ముస్లిమ్ ల నిస్సహాయతను ఒక గొప ఊహతో తెలియచేస్తాడు. ముస్లిమ్ పావురాళ్ళను బౌద్ద రాబందులు తరిమే దృశ్యం ఎక్కడ చూశామా?-అని మనకు అనుమా నం రావచ్చు.అహింసా పరమోధర్మః అని విశ్వసించే బౌద్ద మతంలో కూడా పరమత సహనం లేని కొందరు మయన్మార్ లో ముస్లిమ్ లపై దాడి చేసిన సన్నివేశం ఇంకా ఎవరు మరచిపోలేదు.ఆ సం ఘటనను రసూల్ ఖాన్ "యా అల్లాహ్"-అనే కవితలో గుర్తుచేస్తాడు. "దీపపు కాంతి లేనిమా ఇళ్ళు నీవు పెట్టిన నిప్పుతో ఊరికే దివిటీలుగా మారాయి చెయ్యేత్తి ప్రార్థిద్దామంటే మా వైపు జాలిగా చూశాయి" ఇలా ఈ కవి మయన్మార్ లో జరిగిన దాడిని ,అక్కడ ముస్లిమ్ ల నిస్సహాయతను ఒక గొప ఊహతో తెలియచేస్తాడు. "మా సహనమే నీ బలం మా మౌనమే నీ ఆయుధం స్వార్థం అంటని సత్య ప్రియులం కాలుతూ వెలుగు నిచ్చే ప్రమిదలం వెలుగు పూలను వేటాడాలని చూస్తే" కపట నీతి కడిగివేయబడుతుందని,దౌర్జన్యం దహించి వేయబడుతుందని "వెలుగు పూలు "-అనే కవితలో ఒక వేదనతో కూడిన సత్యాన్ని చూపుతాడు. ఈ కవి ఇస్లామ్ లోని కొన్ని ప్రగతిశీలం కానీ అంశాలను సైతం నిర్మొహమాటంగా ఖండిస్తాడు. పూజారి వ్యవస్థ లేని ఇస్లాం లో పూజారుల్లా చెలామణి అవుతున్న అగ్రవర్ణ బీజ మూర్ఖుల్లారా వెలుగును దాచే వారల్లారా దీపం క్రింది నీడల్లారా వెన్నెలను పంచాలి పట్టి ఆప కూడదు శాంతి సందేశం ఇవ్వాలి" అని అనడమే కాదు ఇస్లామ్ అంటే ఇలా చెబుతాడు. ఇస్లామ్ అంటే? మతం కాదు మానవ జీవన విధానం ధార్మిక విఙ్ఞానం బానిస సంకెళ్ళను తెంచిన సమానత్వపు ఆయుధం కాఠిన్యాన్ని కడిగిన కరుణామృత సాగరం హృదయాలను కలిపిన ఆత్మీయ నేస్తం" ఇలా ఇస్లామ్ మౌళిక ధర్మాలను కవిత్వం చేశాడు ఈ కవి రసూల్ ఖాన్. ప్రగశీలం అని అనని బురఖా సాంప్రదాయాన్ని సమర్థించే అంశాలు కూడా ఈ కవి చేతిలో కవిత్వం అవ్వడం అతని ప్రగతి శీలత్వానికీ అడ్డంకేమో? కొన్ని పేలవమైన పంక్తులు ,కవిత్వంగా మారని వాక్యాలు ఈ కవి కవిత్వం రాయాలన్న చిత్త శుధ్ది ముందు ఓడిపోతాయి.ఈ కవి మంచి చదువరి కాగలితే మంచి కవిత్వ సృజన చేయగడు.అతని ముందటి అఫ్సర్,యాకూబ్,దిలావర్,ఖాదర్ మొహిద్దీన్,మహజబీన్,స్కైబాబా,షమీఉల్లా మున్నగు కవులను చదివి అర్థం చేసుకొని కవిత్వం నిర్మిస్తే , కవిత్వ శిల్ప రహస్య నిర్మాణం తెలుసుకోగలిగితే మైనారిటీ ముస్లిమ్ వాద సాహిత్యానికీ మరో ఆణిముత్యం దొరికినట్టే. "తురకోళ్ళకు తెలుగు కవిత్వమా? అని నవ్వే విషపు ముళ్ళ మధ్య విరబూసిన వెలుగు గులాబీ " అయిన పఠాన్ రసూల్ ఖాన్ ని అభినందిస్తూ..వచ్చే మంగళవారం మరో సంపుటితో కలుద్దాం.

by Rajaram Thumucharla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/T3YLQy

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_స్వాధీనం_ ఇంతవరకేమీ ఆలోచించనట్టు మాటంటే ఏంటో తెలీనట్టు చర్యప్రతిచర్యల అవగాహనా శూన్యమేదో నిత్యం ఆవహించుకుని కారణలేమితో కల్పించుకున్న సముపార్జనకు విడుదలగా పట్టుకుంటే.. పట్టుకునే ఉందది!! దాని పట్టునొదిలి సాగుతున్నదంతా కారణమనుకునే కల్పితంలో ఆలోచనలే మాటలే చర్యప్రతిచర్యలే కార్యాలే అవగాహనగా!! అద్భుతం శూన్యానికి సర్వానికి మధ్య అవగాహనో ఆలోచనో నిలిస్తే చెరిగిపోతోందదే నిత్యంగా అవగాహనో ఆలోచనో.. కల్పితమూ సత్యమై స్వాధీనం మిగులుతూ!!_________(24/6/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pbPipu

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

జీవితంలో ఏదో సాధించాలని ఏవోవో చదువులు చదివాను నేను చదివిన ఏ చదువూ నాకు కూడు పెట్టలేదు కాని చదువుతో పాటు కొంచెం కొంచెం సంస్కారం నేర్చుకున్నా అదే నాకిప్పుడు కొంచెం కూడు పెడుతోంది నేస్తమా..!

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qFmup0

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

ఏ మన్మధుడు సృష్టించాడో నాకోసం ఈ బంగారాన్ని...! //24.06.14//@ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nyKbsB

Posted by Katta

Sudheer Bathula కవిత

నువ్వెక్కడ ముందు పరిగెడతావో అని నీకంటే ముందు ఆధిక్యం కొద్ది పరిగెత్తే కాలం... తానేక్కదిదాక పరిగేడుతుందో చూద్దాం అని తనకంటే వెనక నిల్చుని అలసత్వం ప్రదర్శించే నువ్వు .. జీవితకాలానికి కొలమానం లేని కాలానికే ఇంత ఆరాటం ఉంటే... కాలానికి ఏమాత్రం తూగని జీవితకాలం నీది... మరి నీకెంత ఉండాలంటావ్ ?????? నీ బతుకును బతికించుకునే ఆరాటం...!!!!! --సుధీర్

by Sudheer Bathula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1yG2cOx

Posted by Katta

23, జూన్ 2014, సోమవారం

Bharathi Katragadda కవిత

వీరవనిత అసలైన వీరవనితవి నీవేనమ్మా! అందుకే నీకు వేల వేల వందనాలమ్మా! వీధుల్లోని చెత్తాచెదారాన్ని ఊడ్చేస్తూ శుభ్రంగా వుంచే నీవే కదమ్మా అసలైన వీర వనితవి. అర్ధరాత్రి సైతం వీధుల్ని శుభ్రం చేసే నిన్ను చూస్తుంటే నీ ధైర్యాన్ని అభినందించాలో నీ వృత్తిధర్మాన్ని మెచ్చుకోవాలో నాకర్ధం కావడం లేదమ్మా! తోడేళ్ళు,గుంటనక్కలు పొంచి వుండే ఈ అర్ధరాత్రి సమయంలో నిన్ను నీవే రక్షించుకుంటూ సాగిపోయే నీ మనోధైర్యానికి నిజంగా వేల వేల సలాములమ్మా! అయినా నీచుట్టూ వుండే ఈ సమాజానికి నీ కష్టాన్ని గుర్తించే తీరికెక్కడిదమ్మా? ఒకవేళ గుర్తించినా నిన్నేదో అంటరానిదానిలానే చూస్తారే తప్ప నిన్ను నిన్నుగా గుర్తించే హృదయమెక్కడిదమ్మా! మీరే లేకపోతే మీ శ్రమే లేకపోతే ఈ సమాజంతో పాటుగా ఈ పరిసరాలెంత కల్య్షితం అవుతాయో కదా!! ఒక్క క్షణం దుర్ఘంధానికే ముక్కు మూసుకునే వీరికి అదే దుర్ఘంధంలో నీవు అనుక్షణం చెలిమి చేస్తుంటే కరడుకట్టిన వీరి హృద్ఫయాలకి కనీసం చిన్న కదలికైనా లేదే? అణువంత కనికరమైనా లేదే? అర్ధరాత్రీ సైతం మీ ధైర్యం చూస్తుంటే నడిరేయి సైతం మీ వృత్తిధర్మం చూస్తుంటే నిజంగా నీకు వేల వేల సలాములమ్మా!!! (అమీర్పేటలో ఒక వివాహానికి హాజరైన నేను అర్ధరాత్రి అక్కడ రోడ్లు ఊడుస్తున్న స్త్రీలని చూసి మనసు చలించి రాసిన కవిత) 23.JUNE14.

by Bharathi Katragadda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UATfX0

Posted by Katta

Panasakarla Prakash కవిత

క్షమాపణలతో... ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయావ్ నువ్వు..? నువ్వు దూరమయ్యే సమయానికి నాకు తోడుగా నేను కూడా లేను ఎవ్వరినడగాలి నీ గురి౦చి..? నువ్వే నన్ను ఒ౦టరిని చేసి వెళ్ళిపోయాకా అర్ధ౦ చేసుకోవడమ౦టే ఇదేనా? అర్దా౦తర౦గా నన్ను విడిచి వెళ్ళిపోవడ౦ నా శ్వాసకు ఇక దిక్కెవ్వరు నా క౦టికి ఇక చూపెవ్వరు...? నా హృదయానికి గుర్తెవ్వరు ఇక నా బాధకు ఓదార్పెవ్వరు..? వెళ్ళే ము౦దైనా నన్ను ఒక్కసారి హత్తుకుని చూడాల్సి౦ది ప్రియా.. నీ గు౦డె చప్పుడు నా గు౦డెల్లో నీకు వినిపి౦చేది. వెళ్ళేటప్పుడైనా నీ చేతిని ఒక్కసారి నాకు అ౦ది౦చాల్సి౦ది కదా.. నా అరచేతిలో మెలి తిరిగిన ప్రేమరేఖలు నీ చేతిలో పెట్టిన నా జీవితాన్ని ముద్దాడేవి సూర్యుడు కూడా లోకానికి చెప్పే వెల్తాడుకదా నా జీవితానికి వెలుగిచ్చిన నువ్వే౦టి నాకు ఒక్క మాటైనా చెప్పకు౦డానే చీకటిలోకి వెళ్ళిపోయావ్..? తెలియక నిన్నేమైనా బాధపెట్టి ఉ౦టే నన్ను క్షమి౦చు ఎ౦దుక౦టే నువ్వు శిక్షి౦చే౦త పెద్దవాడిని కాదు నేను ఎప్పుడూ నీ ప్రేమ ధనాన్ని ఆశి౦చే పేదవాడినే... పనసకర్ల‌ 23/06/2014

by Panasakarla Prakash



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V5JHE3

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

ఎక్కడివో ఆమెకు ఆ చేతులు _________________________ఆర్క్యూబ్ ఆమె ఎట్ల సవరిస్తదో... పబ్బుల మీదికి గునా గునా పాకి పొట్ల తీగ తెల్లగ పూస్తది ఆమే వాటి ఆకులకు పసుపు కుంకుమ పెట్టి దండం బెడ్తది ఈ చెట్టుకు దండం బెట్టే చేతులు ఆమెకెక్కడివి ఏదేమైనా- అనాదిగా ప్రవహించే కానుకలు మనుషులను భలె చిగురింపజేస్తై కదూ !

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/T3jILs

Posted by Katta

Jyothirmayi Malla కవిత

మిఠాయిపొట్లం ||జ్యోతిర్మయి మళ్ళ|| బంగారమంటే ఇష్టం నాకు.. పెంకుటింటి పద్మ చెవిలోలాకులు ఉత్తుత్తినే ఊగుతున్నపుడూ మేడింటి మాలక్ష్మి లాకెట్టుగొలుసు మరిమరీ మెరిసిపోతున్నపుడూ ఎక్కడో ఏదో వెలితి.. అలాటివేవీ నాకెందుకు లేవో! అమ్మదగ్గరా నాన్నదగ్గరా ఎన్నోసార్లు బయటపెట్టిన ఆశ ఎన్నాళ్ళయినా నిజమవదెందుకో! పండగపండక్కీ చింతపండేసి తోమితే మెరిసే నా చెవిదిద్దులు ఆలోలాకులూ లాకెట్టుగొలుసూ ఎదురవగానే చిన్నబుచ్చుకుని వన్నెతగ్గుతాయెందుకో! కారణం తెలిసేసరికి నాకు చాలా వయసొచ్చేసింది పద్మ పెంకుటిల్లిపుడు మేడయింది ఆమె చెవుల్తో పాటూ మెడ కూడా మెరుస్తోంది మాలక్ష్మి మేడ ఇపుడు నెత్తిన మరో మూడు మేడల్ని పేర్చుకుంది ఆమె మెడే కాదు వొళ్ళంతా ధగధగలాడుతోంది మా గుడిసె మాత్రం మరికాస్త శిధిలమయింది మా నాన్నలాగే! నా బంగారు ఇష్టం చిటారుకొమ్మన వేళ్ళాడుతోంది ఎప్పటిలాగే!

by Jyothirmayi Malla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V5E6h2

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

మన పాత తరాలకు గుర్తింపు పెద్దలు మన పూర్వికుల జ్ఞాపకాలు పెద్దలు మనం కుడా భవిష్యత్ లో పెద్దలమే మనం తెలియకుండా ఎదిగిపోతాం ఇప్పటికి మన బాల్య జ్ఞాపకాలు మనల్ని అంటి పెట్టుకొనే వుంటాయి అనుభవాలే మనల్ని పెద్దవాళ్ళని చేస్తాయి పెళ్ళికి ముందు అమ్మ నాన్నల ప్రేమ యుక్త వయసులో స్నేహితుల సరదాలు బాంధవ్యం తో కుటుంబ బాధ్యతలు పిల్లలతో హృదయ పూర్వక అనుబంధం పెళ్ళిళ్ళతో కోడళ్ళతో పెద్దరికం ఒంటరి తనం లో పాత జ్ఞాపకాలు ఇప్పుడు ఎవరికీ అవసరం లేని బయట పారేయ్యలేని ఒక బరువు !!పార్ధ !!23/6/14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V5E60u

Posted by Katta

Krishna Reddy Chundi కవిత

చీకటి రాత్రుల్ని నేలంతా పులిమినా వినీలాకాశంలో మబ్బు తెరల్ని కట్టినా వేకువ వెలుగులు విచ్చుకోక మానునా...! అలాగే జీవితంలో కష్టాల తెరలు కమ్ముకున్నంత మాత్రాన అవి శాస్వతం కాదు.. కష్టాల వెంటే సుఖం బాధ వెంటె నవ్వుల పంట ఎప్పుడు ఉంటుంది...

by Krishna Reddy Chundi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ljManW

Posted by Katta

దాసరాజు రామారావు కవిత

//వాన మాయ// -దాసరాజు రామారావు నన్ను తడిపిన వాన ... కళ్ళ మీద కురిసి ముళ్ళ చూపులు విరిచింది నుదుటి మీద ముసిరి అదృష్ట రేఖలు సవరించింది నాసికాగ్రాన బిందువై జారి తన సువాసన తెలిపింది పెదాల మీద వాలి బతుక్కొక చిరునవ్వును కానుక ఇప్పించింది చెంపల మీద కారి ప్రేమ కెంపుల చెమరింపులు పూయించింది మెడ మీద పారి చక్కదనాల చక్కిలిగింతలు తొణికించింది నన్ను కడిగిన వాన.... ముసురుపట్టిన ఆకాశమంతా నా వదనమై- ప్రకృతంతా నా హృదయంలో ఒదిగిన గువ్వపిట్టై- నన్ను విడువని వాన..... 23-6-2014.

by దాసరాజు రామారావు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j6OBpv

Posted by Katta

Nirmalarani Thota కవిత

శ్రీవారి ముచ్చట్లు..! కొంగుకు కట్టేసుకున్నానని ఆడిపోసుకుంటుంటే అలా మౌనంగా చూస్తావేం..? పచ్చని పందిట్లో కొంగు ముడి వేసింది మీరేగా..అని నిలదీయరాదా..! * * * పెళ్ళాం బెల్లమైందని మూతి విరుస్తుంటే ..బిగుసుకుపోతావేం ? ఇరవయేళ్ళు నువ్వు 'పెంచితే' .. అరవై ఏళ్ళు అది 'పంచాలని' చెప్పలేవా..! * * * సిగరెట్టు పాడు పొగ వద్దని చెవినిల్లు కట్టుకుంటే చిందులేస్తావేం..? పుట్టింటి ఊసెత్తొద్దదని కట్టడి చేయడం గుర్తుచేసుకోలేవా..! * * * మధ్యలో వచ్చిన మందు మానమంటే రాక్షసిని చేసి గింజుకుంటావేం..? పుట్టుకతో వచ్చిన ఇష్టాలన్నీ నీకోసం తుంగలో తొక్కానని తెలుసుకోలేవా ? * * * అలవాట్లు మార్చుకోమని బతిమాలుతుంటే అగచాట్లు పెట్టానని అపనిందలేస్తావేం ? ఇంటి పేరుతో సహా మార్చుకుంది నీ కష్టాలు పంచుకోవాలనేనని అర్ధం చేసుకోలేవా..! * * * ఏడడుగులు నీవెంట నీడలా నడిచి వస్తే ఎగతాళిగ చూస్తావేం? ఏడేడు జన్మల తోడై గుండెల్లో పెట్టుకొని గుట్టుగా చూసుకోలేవా..!

by Nirmalarani Thota



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V5kWYE

Posted by Katta

Lanka Kanaka Sudhakar కవిత

నెక్స్ట్ ప్లీజ్....... --డా.యల్.కె.సుధాకర్. ఆ అమ్మాయి ఇస్మాయిల్ కవిత్వంలా వుంటుంది అబ్బాయి శ్రీశ్రీ పొయెట్రీలా వుంటాడు జాతకాలు సరిపెట్టి దైవజ్ఞులు ఇద్దరికీ ముహూర్తాలు చూసిమరీ పెళ్ళి నిశ్చయించారు పేలబోయే టైంబాంబులా టేబుల్ మీద లగ్నపత్రిక కాలం మలుపుల్లో ప్రయాణిస్తూ వాళ్ళిద్దరూ... కవిత్వ సంతానసాఫల్య కేంద్రాల ద్వారా పిల్లల్ని కన్నారు... అతడు నానో గా మిగిలిపోయాడు ఆమె హైకూ గా స్థిరపడిపోయింది పెరుగుదల సరిగ్గాలేని పిల్లల్తో ఆ ఇల్లు పీ హెచ్ డీల మయమైపోయింది... ఇరవై యేళ్ళు గడిచాయి..... ఇప్పుడు మళ్ళీ ఆ ఇంట్లో పెళ్ళిసందడి... పేలబోయే టైంబాంబు లా టేబుల్ మీద లగ్నపత్రిక....

by Lanka Kanaka Sudhakar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V5kUQl

Posted by Katta

Ramana Yellapragada కవిత

అవిశ్రాంత పయనం ! అందమైన స్వప్న సీమలలో అలుపెరుగక విహరిస్తూ.. అను క్షణం దేనికోసమో అన్వేషిస్తూ అందినవి వదిలేస్తూ అందని వాటికై అర్రులు చాస్తూ… అడ్డదారులలో పరుగేట్టేస్తూ అయిన గాయాల్ని చూసుకుని ఏడ్చేస్తూ అనుభవాల చేదు మాత్రల్ని మింగేస్తూ అను నిత్యం కాలానికి ఎదురీదేస్తూ అన్నికధలకు ముగింపు ఒకటేనని చెప్పేస్తూ…. అలిసిపోతూ,రాలిపోతూ,జ్ఞాపకమై మిగిలిపోతూ అనంత యానం సాగుతోంది, అంతు చిక్కని లోకాలకు మనిషి పయనం సాగుతోంది !! 23.04.14

by Ramana Yellapragada



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V5kUzS

Posted by Katta

బ్రెయిన్ డెడ్ కవిత

నిశీధి | Freezing point | ప్రశ్నలన్నీ ఎంగిళ్ళయ్యాక ప్రపంచపు ప్రశ్నపత్రం లో అమాయకపు వర్జిన్ ఐడియాస్ సంఘ నియమాల సిలబస్ లో ఇరుక్కోలేక జీజెస్ తో పాటు శిలువ ఎక్కుతాయన్న బెంగ తప్ప నిలదీయటానికి భయపడింది ఎపుడు ? ఈడెన్ తోట లో జ్ఞాన వృక్షపు నిషిద్ద ఫలం రుచి చూడక వివశత్వంలో వివస్త్రగా సాధారణ వెలుగులు అనుసరించి జీవిత కాలపు లాయల్టి కి లఘువుగా మిగులుతానన్న భయం తప్ప నిషిద్దాలకి తలవంచింది ఎప్పుడు టెలిపతి నియంత్రణలో భావోద్వేగ కేంద్రాలు ద్వేషం తో ఘనీభావించినప్పుడు వ్యక్తిత్వ లోపపు అయోమయాలు పాలరాతి తలుపులు వెనక సమాధి అవుతున్నాయన్న కలవరం తప్ప దయలేని దౌర్జన్యాలని ఎదిరించలేనిది ఎపుడు మృగతృష్ణ లలో మునిగి తేలి జ్ఞానతృష్ణలు తీరకుండానే మరణ కాంక్షకి బలైపోతానన్న బెంగ తప్ప చావంటే భయపడింది అసలెప్పుడు ? నిశీ !! 23/06/14

by బ్రెయిన్ డెడ్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1uXghCv

Posted by Katta

Lanka Kanaka Sudhakar కవిత

నిరర్ధక పుష్పగుచ్ఛం ---డా.యల్.కె.సుధాకర్ పూల గుత్తులు పోగేసాను ప్రేమగుచ్ఛం తయారు చేసాను.. నా ప్రణయగీతాల మాధుర్యాన్ని ఆస్వాదించే వాళ్ళకి కానుకివ్వాలని కోరిక... శిశిరవిషాదాన్ని లేకుండాచేసుకున్నాను ఆకురాలిన కాలపు మూగబోయిన గొంతుల్ని పక్షులు శృతి చేసుకుంటున్నాయి... గాలికిరాలిన పూలు అంతకంతకీ వాడిపోతున్నప్పుడు అపురూప ఋతువులన్నీ గతకాలపు జ్ఞాపకాలే అవుతున్నప్పుడు ప్రేమతో నిన్ను బంధించేదుకు ఎవరూ లేని వేళ పూలగుత్తుల్ని బంధించి ప్రేమగుచ్ఛం తయారు చేయడం...... నిరర్ధకం అని తెల్సుకున్నాను.. (చీనా ప్రేమ గీతాలు)

by Lanka Kanaka Sudhakar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1uXghlZ

Posted by Katta

Sharada Sivapurapu కవిత

తస్మాత్ జాగ్రత ///// శారద శివపురపు గోతిలోన పాతినా కొన ఊపిరినుంచుకున్న పసిగుడ్డును నేను కడుపుతీపితొ కన్నతల్లి ప్రాణమొడ్డితె బతికి బట్టకట్టితి నేను కుసుమించె సుమమని మురిసినంతలోనె బలియైతిని నేను నన్ను కోరి కనని నా కన్నతండ్రిచేతనే నలిగి వసివాడితి నేను తండ్రి తప్పినదారి నడిచె తనయుడు సోదరియని చూడని కాముకుడు కామమను ఆకలితో, వావి వరసలెల్ల మరచిన వేటగాళ్ళు వీళ్ళు శీలంతో పోని ప్రాణం పోతోంది నేడు ప్రతిక్షణము ప్రతిదినము చూడు సమాధిలోన శవము నాడు, సమాజమున జీవించు శవమైతి నేడు బడుగువర్గపు మహిళనైతే నేను, శీలమేమిటి నీకని గేలి చేసె రక్షకుడు పెద్దింటి ఆడపడుచు నేనైనా వెరువలేదుగదా కన్నుగీట రిక్షావాడు కష్టించి పనిచేయు మహిళ చక్కదనమేగాని కనపడదె పనితనము రహదారిలో పోతెనొంటరిగ, ప్రేమికులైన బస్సుడ్రైవరు, లారీ క్లేనరు ఆటోడ్రైవరు, కాలేజీ కుర్రకారు, చివరకు చేతకర్ర ఉన్న తాతగారు ఎంతవారలూ కాంతదాసులే నిజము, కొంగుతగిలినంతనే శునకానందము ఆరుగజముల చీరలోన నారి నగ్నసౌందర్యము నెమరువేసెనీ పశువులు ఖద్దరు తోపీల నేతల్లో, నామాల బాబాల్లో దాగిన పౌరాణిక సుయోధనులు ముసుగులోని భీముణ్ణైనా ద్రౌపదియేయని మోహించే ఉన్మత్త కీచకులు తెల్లకోటుల్లో, నల్లకోటుల్లో, ఖాకి బట్టల్లో, ఖాది లాల్చీల్లో, కాషాయం ఒంటిమీదా, నుదుట నామాలతో, కాటువేయ మాటేసిన నాగుబాములు కామమను విషము ఒళ్ళంతా నింపుకున్న నవయుగ దుశ్శాశనులు ఎంతవగచిన రారు నేటి ద్రౌపదులకు చీరలిచ్చి కాపాడే క్రిష్ణపరమాత్మలు నైతిక విలువల వలువలు విడిచిన సిగ్గుశరము లేని నగ్నపురుషులు యుగాలు గడిచినా మారలేదు మగవారు, వారి ఆధిక్యతల ఆంతర్యాలు ఆధ్యాత్మిక ముసుగులో ఆశారాంలు ప్రసాదించే అత్యాచారాల వరాలు స్త్రీలకొసం ప్రత్యేక మోక్ష ద్వారాలు, బిగికౌగిలిలో లఘు దైవదర్శనాలు ఆశ్రయాల గేలంతో ఆశ్రమాల వలల చిక్కిన అభాగినుల భోగించే నారాయణసాయిలు ముసలవ్వైనా మునిమనుమరాలైనా, బలిగొన వెరువని కాముకాసురులు అండగా న్యాయశాశ్త్రం లోపాలను వడగట్టిన తొంభైవసంతాలహ! రాంజేట్మలానీలు చూడబోవ ప్రపంచమంత, పురుషులెల్ల తలచె ఆడది తన తొత్తని లేదు మతము,జాతి,వర్గమను భేదము మదము మగవాని సొత్తు నీవు నేర్పిన బుడి బుడి నడకలే నేడు చెరిపె కన్నెల జీవనరేఖలు నాడు పట్టిన పాలచుక్కలాయె పసిపాపల పాలిట విషపు తునకలు నీవు నేర్పిన ముద్దు మాటలె, మూగచేసెను ముదితల గొంతుకలు ప్రేమగ పెట్టిన దిష్టి చుక్కలు, ఎన్నో కన్నెల మార్చెను దిష్టిబొమ్మలుగ దిక్కెవరు లేరు నాకని, దిక్కుతోచకేడ్వ నీకు దేవుడుకూడ దిక్కవడు పురుషులoదు విషపురుగుల నెరుగుట పసిపాపగనె నేర్వాల్సిన ఓనమాలు నిన్ను పీడించువాడెవడైన మరి సహియించిక నెదిరించు చాలు తస్మాత్ జాగ్రత, జాగ్రత, అబల కాక ముందే సబలవవు నీవు. 23/06/2014

by Sharada Sivapurapu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1me5bse

Posted by Katta

Bhaskar Kondreddy కవిత

kb ||ఫేక్ లోక్ || రహస్య దయా మైదానాల హృదయ మార్గమును అన్వేషించుకోలేక లేదా ఎప్పటికి కనుగొనలేక చెదిరిపోయిన నక్షత్రపు గూడులో చెడిపోయిన కాపురాల తప్పులు లెక్కించుకోలేక లేదా ఎప్పటికీ కనులు తెరవలేక ఇప్పటికిప్పుడింక ఇంకా ఆరని తెగిపడిన కవితా పాదాల రక్తపు చారికల వెగటు వాసనల్లో అదే పనిగా ఈదలేక లేదా వెంటనే మునిగి చావలేక ఒకే ఒక్క ద్వేషాన్ని మాత్రమే కలకాలమూ కమ్మని స్వప్నమైన నిజమని ఒకే ఒక్క లోకాన్ని సృష్టించుకుని నీలో అక్కడే బతకలేక లేదా బయటకు రాలేక ఇలా ఇంకొన్ని లేదా మరికొన్ని కారుణ్యరహిత కారణాలిచ్చోట అనేకం. తెలియదా మిత్రమా మరి నీకు. ------------------------------------------24/6/2014 ( శ్రీకాంత్. k,.నీ ద్వేషం అను తొమ్మిది కా/రణాలు లేదా కవిత కాని గాధ ఒకటి.,. కవితకు ఉపసృజన)

by Bhaskar Kondreddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V54LdL

Posted by Katta

Divya Kiran Takshikasri కవిత

శతాబ్దాలు గడిచాయి, దశాబ్దాలు దాటాయి! ఎన్నో మార్పులు మరెన్నో చేర్పులు ! కొన్ని కలయికలు మరిన్ని చీలికలు! ఆనందాలు అవధులు దాటుతున్నాయి, సంప్రదాయాలు సాకిల పడ్డాయి ! కానీ....... పీడితులు, పీడించేవారు, కార్మికులు, కార్పోరేటువారు, రైతన్నలు, రాజకీయ వాదులు,ఓటర్లు నాటకాల నాయకులూ, ఇంకా ఉన్నారు...... పేదలు, పేరు గడించిన వారు, నిర్భాగ్యులు, నీటు తాగే వారు, దౌర్భాగ్యులు, దౌర్జన్యాలు చేసే వారు, ఈ లోకంలో ఇంకా ఉన్నారు ..... ఆకలి దప్పుల ఆర్త నాదాలు, అన్యాయాల అరణ్య రోదనలు టపాసులై పేలుతున్నాయి, దీపావళి దీపాలు ఆర్పుతున్నాయి! బానిసత్వం బాట విడలేదు, కులం గోల కూత ఆపలేదు, రాక్షసులు రాజ్యం వదలలేదు, మద్యం సీసా మనసు దోచింది, సిగరెట్టు పొగ సిగానేక్కి కూర్చుంది! రాజకీయం రాబందులాగా రక్కసి కోరలు చాచింది ! ఇన్ని భూతల మధ్య అమాయకపు జనం ... ఎన్ని యుగాలు మరీనా ఉదయించని జ్ఞానం! అందుకనే ఈ లోకం.... మండుతోంది మండుతోంది ఆరని ఒక మంటలా! రావణుడి కాష్టం లా ! మండుతోంది మండుతోంది వెలుగులేని దివ్వెలా ! ఎగరలేని గువ్వలా ! మండుతోంది మండుతోంది అలుపు లేని ఆర్తి లా! అణగారిన జాతిలా! మండుతోంది మండుతోంది తీరని ఆకలిలా! ఆరని ఒక మంటలా!

by Divya Kiran Takshikasri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V54GqC

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

అక్షరం ప్రవహించే వేళ ****************************** నాచుట్టూ పరిసరాలు చిమ్మ చీకటిలో చెమ్మగిల్లుతూ పరభాషావ్యామోహపరివర్తనంలో దాసోహమంటూ సాగిలబడుతున్నవి, అంతటా తళుకుబెళుకుల తన్మయత్వాలే మమ్మీ దాడీ అంటూ చిన్నపిల్లల చిలుకపలుకుల కులుకులు, అనురాగ రాహిత్యపుసంబోధనలు తల్లిదండ్రులను తన్మయత్వపు ప్రవాహాల్లో ముంచేసి శైశవాన్నతటినీ చికాకులపాల్జేస్తున్నది. ఉదయాస్తమానాలమధ్య పిల్లవాండ్ర మాతృభాషా సంబోధనలు యజమాన్యాలను కలవరపెడుతూ శిక్షించాలన్న తపన వారిమనసుల్లో దినదినాభివృద్ధి చెందుతున్నది. అభంశుభం తెలియని అమాయక విధ్యార్ధులమెడల్లో నేనిక ఇంగ్లీషునే పలుకుతాను తెలుగస్సలు మట్లాడను అంటూ హెచ్చరికల బోర్దులు వేలాడుతూ వ్యవ స్థను వెక్కిరిస్తూన్నవి. నా ఉనికి మృగ్యమై పోతుందేమోనన్న భాషామతల్లి భయకంపితమౌతున్న దృశ్యం ఇదేంవరస ?ఇదిన్యాయమేనా అంటూ నిలదీసి గద్దించే దిశగా కొందరిహృదయాలైనా ముందడుగు వేయడం నిజంగా గర్వించదగిన అంశం. అభిమానుల అంతరంగాలను ఆందొళనాపధంలోకి పడేస్తుందేమోనని పండితవర్గం వేదనపడుతున్న దాఖలాలు అనేకానేకాలు వ్యయమధికమైనా పరభాషాధ్యయనానికి పోటీ పడుతున్న యువత అంతరంగాన్ని అర్ధం చేసుకోలేక భాషామతల్లి తలపంకించి రోదిస్తున్నది. ఆ గద్గదస్వర వేదనలు కన్నీటి పర్యంతమై కకావికలౌతున్న అమ్మ సరస్వతమ్మ ఆక్రందనల స్వరాల విజృంభణలతో తెగిపడిపోతున్న ఆమె కచ్చపి వీణా తంత్రులను సరిచేసుకుంటూ నినమ్రయై నిలుచున్నది నాలో యెదో నాకే తెలియని కదలిక మరుగునపడిపోతున్న మాతృభాషా సంపదనంతా ఒక చోటికి చేర్చాలన్న భావన నన్ను ఉన్నపళాన జాగృతం చేసి వెన్వెంటనే నానిద్రమత్తును వొదిలించాయి. మరుక్షణంలో నాకళ్ళెదుటే అక్షరాలన్నీ అమృతవాహినులై పరవళ్ళతో ప్రవహిస్తున్నదృశ్యం చేదోడువాదోడుగా మనం సహకకరించగలిగితే ఆమె ఇకపై నిరంతరం అమందానంద కందళిత హృదయారవిందయై విరాజిల్లుతుందని నా ప్రగాఢ విశ్వాసం

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lLb0hI

Posted by Katta

Sateesh Namavarapu కవిత

***ఒక్కోసారి*** ఒక్కోసారి.. నదిపాయలా మొదలైన సాధారణ దుఃఖం సాంద్రత పెరిగేకొద్దీ అవుతుంది సముద్రం..!! ఒక్కోసారి.. సాదాగానే మొదలైన బతుకు నాటకం సమస్యల తోరణంగా మారి జీవితం రణరంగమవుతుంది..!! ఒక్కోసారి... అలలా పడిలేచే జీవితం అనుమానం వలలో పడి అవమానం రాక్షసికి అర్ధాయుష్షుగా సాగిలపడుతుంది..! ! ఒక్కోసారి... అప్పటిదాకా..అలవాటుగా ఒద్దికగా సాగే జీవితం, ఒద్దిక సా...గే జీవితం అనిపిస్తుంది..అకస్మాత్తుగ..!! ఒక్కోసారి... ఫలవంతం కాని కలలు మంచు పలకల్లా కరగిపోతే, మనసులో బడబానలం రగిలి.. భరించలేని దేహం చల్లబడుతుంది..!!..23జున్2014.

by Sateesh Namavarapu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m4EvoY

Posted by Katta

Achanta Hymavathy కవిత

ఉత్తమ సాహిత్య౦ చదివి-గ్రహి౦చుకున్నవాళ్ళకి జీవితాన్ని నిర్మి౦చుకునే మానసిక సత్తువ వస్తు౦ది.

by Achanta Hymavathy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lL3BPE

Posted by Katta

Achanta Hymavathy కవిత

సమతాంకురం ----------------- నాటాను చైతన్య బీజం- చల్లాను వాత్సల్య జలం! మొలకెత్తుతుంది సభ్యతా అంకురం. మమతా గాలి తగిలి, మొక్క ఎదిగి- మారాకేసి, వృద్ధి చెందుతుంది! పచ్చని రెమ్మల మధ్య పసిడి మొగ్గై, 'ఎప్పుడు విచ్చుకో గలనా?,- ఆ నిరీక్షణా బాధ్యతాయుతమే! మొగ్గపువ్వై,పువ్వుకాయై...పండై, ఉపకర్త కావాలనే తీవ్ర వాంఛ! అభ్యుదయ భావానుభూతికి, అభ్యున్నత స్నేహానుభూతికి, సర్వ ప్రాణులూ హక్కుదారులే! కుతూహల కదనమే గాని ... క్రూర సమరం అవాంఛనీయం! సమతా సమాజ నిర్మాతల- విరామ మెరుగని క్రాంతి పయనం, సేవా సాఫల్యాన ఉప్పొంగే హృదయం- స్వాత్మానుభవ శాతి వలయం. స్వచ్చా మానసం-ఆనంద నిలయం! వ్యధలూ,సౌఖ్యలూ లయ విన్యాసాలై అరుణోదయంలో ఐక్యమౌతున్నాయ్!! దారిద్ర్య,ఖేద దు:ఖాలు సమయగా, వివక్షా రుగ్మతలు తొలగగా... పులకింతుము పుడమి జీవులం- ఉల్లములెల్ల వెల్లువలై ఉప్పొంగగ- అలరారు ఆబాలగోపాలం!!! (2006,కవితామాలిక సంకలనం లో ప్రాచురింపబడింది. 2008,లో మహాకవి'జాషువా'విశిష్ట సేవా పురస్కారం 'సాహితీ శిరోమణి'అనే బిరుదును సంపాదించిపెట్టింది.)

by Achanta Hymavathy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rprdZx

Posted by Katta

Chandrasekhar Sgd కవిత

ఎండాకాలంలో చెట్లు వర్షాభావం వల్ల కన్నీళ్ళు కార్చడానికి నీ

by Chandrasekhar Sgd



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/Tn6NVc

Posted by Katta

Satya Srinivas కవిత

పూల రెక్కలోని చిత్రం నేను ఓ చెట్టుని కౌగలించుకున్నప్పుడు నాలోని వృక్షత్వం నింగిలో తటాకమవుతుంది నేను మటుకు సదా పూల రేకుల్లా... ఎండుటాకుల్లా... వేర్ల మొదళ్ళలో రాలుతూనే వుంటా ఆమె అరికాళ్ళ రేఖలు నా మీదుగా పయనించినప్పుడు తొలకరికి మట్టి చిట్లి వివిధ రంగుల్లో విచ్చుకుంటుంది ఆకాశం తన రంగుల వస్త్రాన్ని ఆరేసుకున్నట్లు తడి మట్టి రాట్నం మీద హస్తరేఖల్లా ముద్రితమవుతున్న చిత్రం అంకురిస్తుంది (9-6-14)

by Satya Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ptOPL6

Posted by Katta

Rasoolkhan Poet కవిత

*అమ్మ* పురిటి నొప్పుల యజ్ఞం లో ఓ ప్రాణం అంచుల చివర మరొక ప్రాణం వెలిగింది నెత్తుటి ముద్దను మనసారా హత్తుకొని మురిపెంగా ముద్దు పెట్టుకున్నావు నిన్ను తలిస్తే చాలు ఇప్పటికీ ఆ స్పర్శ నా గుండెను తాకుతూనే వుంది కట్టెలు కొట్టావు కూలికి వెళ్ళావు నా కడుపును నింపి కన్నీళ్ళతో కాలాన్ని నడిపావు తాగుబోతు తండ్రి అప్పుల అతుకుల బతుకు ఆ నీడల జాడలు కూడా నాపై పడకుండా వెన్నెల కాంతులు జల్లావు నిశీధిలో నీవు కలిశావు నేనెంత ఎత్తుకు ఎదిగినా నీ వేలు పట్టి నడిచిన ఆ తొలి అడుగులు మరువలేదు నీ చేతి ఎర్రకారం ముద్దలు తింటూ నేను తినిపిస్తూ నువ్వు ఇద్దరం ఏడ్చేవాళ్ళం నేడు నా చుట్టూ పంచభక్ష పరవాణ్ణాలు ఉన్నా అమ్మ...! నీవు లేవు. పి రసూల్ ఖాన్ 23-6-2014

by Rasoolkhan Poet



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1wlrSOr

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

నేను కవిత్వం గురించి రాస్తున్న పంక్తులు కవిత్వ నిర్మాణ రూపాలను అర్ధం చేసుకోడానికి, కవిత్వ నిర్మాణానికి అవసరమైన మరిన్ని టూల్స్ సముపార్జించుకోడానికి చేస్తున్న ప్రయత్నంలో భాగంగా అర్ధం చేసుకోవాలని మనవి. కవిత్వం గురించి లోతుగా తెలిసిన వారు నా పోస్టులకు ప్రతిస్పందించడం నాతో పాటు గ్రూపులో రాస్తున్న అనేకమంది కవులకు అది ఊపయోగకరంగా ఉంటుందన్నది నా ఆలోచన. ఇంతకు ముందు పోస్టులో రాసిన కవితను సెల్ఫ్ ఎడిటింగ్ ద్వరా మరింత పదునుగా మార్చకోవచ్చని అనుకున్నాం. కవిత్వం ఆవేశప్రధానమైనదని తెలుగులో చాలా సార్లు విన్నాను. కవిత్వం బాధ, ఆవేదన ప్రధానమైనదని ఉర్దూలో విన్నాను. క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే కవిత్వం మన భావావేశాలకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుందని అర్ధం చేసుకోవచ్చనుకుంటాను. కాబట్టి కవిత మన భావావేశాల వ్యక్తీకరణ. సాధారణంగా రాసిన వెంటనే పోస్టు చేయాలనిపిస్తుంది. కాని ఆ కవితను ఒక రెండు మూడు రోజులు పక్కన పెట్టి, దాని గురించి మరిచిపోయి, ఆ తర్వాత మళ్ళీ ఆ కవితను చదివితే మనం చేసిన కొన్ని పొరబాట్లు మనకు ఖచ్చితంగా కనబడతాయి. పొరబాట్లు వ్యర్ధపదాలకు సంబంధించినవి కావచ్చు. లేదా అనవసరపు ప్రతీకలు, పోలికలు, ప్రాసలకు సంబంధించినవి కావచ్చు. వీటిని తొలగించడం వల్ల కవిత్వంలో చిక్కదనం పెరుగుతుంది. కాని వ్యర్ధ పదాలేవో తేల్చడం ఎలా? ఈ విషయమై సీనియర్ కవులు సూచనలందిస్తే బాగుంటుంది.

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1syd7cp

Posted by Katta

Pratapreddy Kasula కవిత

ఈ వారం కవిసంగమం కవి గురించి చదవండి.. http://ift.tt/1q08iql

by Pratapreddy Kasula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1q08iql

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

వీలయినంత మేరకు కాకుండా మొత్తంగా తెలుగులోనే మాట్లాడి మన తెలుగు తనం ఉట్టుపడేలా అసెంబ్లీలో వ్యవహరించమని ఆంధ్రరాష్ట్ర ప్రజలు సభాపతి,ఉపసభాపతిని,శాసనసభ్యులను కోరుకుంటున్నారు. ఇకనుంచైనా ప్రభుత్వ ఉత్తర్వులు కూడా తెలుగులోనే ఉండేలా చూడాలని ప్రజలు కోరుతున్నారు. ఈ విన్నపాన్ని సీఎం గారు, ప్రతిపక్షనేత కూడా గౌరవించాల్సిన అవసరం ఉంది.

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1q04sxG

Posted by Katta

Aruna Naradabhatla కవిత

మేల్కొలుపు ___________అరుణ నారదభట్ల రాత్రంటే కేవలం చీకటే కాదు అందంగా ఆకాశాన్ని చుట్టుకునే నక్షత్రాలూ కావు! చల్లని వెన్నెలలా చేరే జాబిల్లే కాదు! ఎందరి ప్రయాసలనో ఒడిలో చేర్చుకొని లాలించి నిదురపుచ్చే నేస్తం! ఎన్ని హృదయాలనో ఒకటిగా కలగలిపే అమృత హస్తం! ఎన్ని మౌనాలనో మేల్కొలిపే తీయని రాగం! ఎన్నో జ్ఞాపకాలను కొత్తగా హత్తుకునే జ్ఞాననేత్రం! రాత్రంటే కేవలం భయమే కాదు ధర్యాన్ని రంగరించే తండ్రి! అలసిన ప్రకృతి మూగబాస రాత్రి! ఇంటిపక్కన గోరీలు నేర్పిన గుండె నిబ్బరం రాత్రంటే! కేవలం నలుపే కాదు రాత్రంటే కోట్ల దీపాలనూ స్వయంగా వెలిగించుకునే శక్తి! నీకు నువ్వుగా ఓ ప్రచండ కాంతి రవికి తెలియని కొత్తలోకం రాత్రి! నిశ్శబ్దంగా వీచే చెట్ల గుసగుసలు రాత్రి! పురుడు పోసుకునే వేకువకు నొప్పుల చీకటి రాత్రి! వెలుగుకు గుర్తింపు నిచ్చేది ఎన్నో కలాలకు...కలలకు పనిచెప్పేది ప్రశాంతంగా పడకగదికి మోసుకెళ్ళేది వెచ్చని దుప్పటై అల్లుకునేది! తీరని కోరికలను మధురస్వప్నమై వీక్షింపజేసే సుందర క్షణం రాత్రి! ప్రతినిత్యం కొత్తపదాలతో తెల్ల కాగితంపై చీకటిని చీల్చేది రాత్రి! రాత్రంటే నా ప్రియమైన నేస్తం నన్ను వింతగా మేల్కొలిపే ఆపన్న హస్తం! 23-6-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UyuU46

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

ఏదైనా చెప్పాలి తెలియచేయాలి అనుకున్నా మనకున్న ఏకైక సాధనం మాట అది లోపల ఉన్నంత వరకు మనం దానికి రాజు అది బయటకు వస్తే దానికి బానిస పరుషం గా మాటలాడటం ఆత్మాభిమానం కావచ్చు ప్రేమ గా మాట్లాడితే విరోధి కుడా ఆప్తుడే అవుతాడు బాధ కలిగించే పరుష వాక్యాల కంటే ధైర్యాన్ని ఇచ్చే మంచి మాట మేలు నేస్తమా !!పార్ధ !!23/6/14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nwpbCX

Posted by Katta

Laxman Swamy Simhachalam కవిత



by Laxman Swamy Simhachalam



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qDF7tr

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

సాగరం ______________________కృష్ణ మణి ఆకాశపు అంచున ఆరేసిన కొంగుపై మెరిసే కాన్తులెన్నో చూసివద్దామా నేస్తం చెదిరిన మనసున చీకటి కుంపటిలో మిణుగురులని వదిలి వద్దామా ! కమిలిన చోట తెల్లని కణాలను ఇచ్చి మత్తున నిద్రపుచ్చి వద్దామా నేస్తం గతాల గుద్దులాటలో గతించిన ప్రేమ గుర్తులను గుర్తు చేసి గుదిబండలను జరిపి వద్దామా ! ఎంతకాలం ఇలా గీతలనడుమ గోతుల తీసి గోడల కట్టడం ? నడువు లోకాన్ని కలుపుతూ కొత్త దారిలో నేలపై గీతలను నీటిపై రాతలుగా మార్చుదాం దింపుదాము అందరిని చేపలుగా తలచి హద్దులేని ప్రేమసాగరంలో తారతమ్యాలు చెరిపి ! కృష్ణ మణి I 23-06-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pZRrnO

Posted by Katta

Naga Raju కవిత

Company Promotion Giving A Free Recharge Of Rs.100 On Your Mobile Number @ Register Here http://ift.tt/TFUiV2

by Naga Raju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/TFUiV2

Posted by Katta

బాలసుధాకర్ మౌళి కవిత

వస్తుస్పష్టతతో గొప్పగా నిర్వహించబడిన కవిత. గుండెల్ని కదిలించే కవిత. సాక్ష్యం / ప్రసాదమూర్తి ------------------------- కురిసిన నెత్తురు కురిసినట్టే ఉంది మేఘాల సాక్ష్యం ఏదని ఆకాశం కేసు కొట్టేసింది. తెగిపడ్డ తలకాయలు కళ్ళ ముందు ఎగురుతూనే ఉన్నాయి మొండేల జాడ ఏదని గాలి కేసు కొట్టేసింది వెన్నుపూసను వణికిస్తున్న జ్ఞాపకాల చెట్టుకు నరకబడ్డ కాళ్ళూ చేతులూ వేళ్ళాడుతూనే ఉన్నాయి కత్తుల మీద నెత్తుటి చుక్కలు లేవని కాలం కేసు కొట్టేసింది మృతదేహాల మూటలు తుంగభద్ర తరంగాల్లో కలిసి తలలెత్తి ఎగిసిపడుతూనే ఉన్నాయి నీరు నోరు మెదపలేదని గట్టు కేసు కొటేyసింది హతులున్నారు హంతకులే లేరు హంతకులున్నారు సాక్షులే లేరు సాక్షులున్నారు వినే చెవులు లేవు చూసే కళ్ళు లేవు ఇదేంటని ప్రశ్నించే నోళ్ళున్నా సాక్ష్యంగా జవాబులే ఉండవని ఫైనల్‌ గా మనువు కేసు మూసేశాడు సాక్ష్యం చెప్పవే చుండూరా చుండూరా చుండూరా దేశం దేహమ్మీద సలపరం పెడుతున్న మనుధర్మ రాచపుండూరా!! (చుండూరు మారణకాండలో బాధితులకు న్యాయం కోసం పోరాడుతున్న శక్తులకు మద్దతుగా..) ( 23.06.2014.... సోమవారం, ప్రజాశక్తి )

by బాలసుధాకర్ మౌళి



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lid3Zn

Posted by Katta

DrAcharya Phaneendra కవిత

కన్నయ కన్నయ నొక కరమున, నీ కన్నయ నింకొక కరమున గలిగి కదలెదో - కన్నయ నమ్మిన యెడ, నీ కన్నయ కిక కడుపు నిండు గదనే తల్లీ! - డా.ఆచార్య ఫణీంద్ర 23/6/2014

by DrAcharya Phaneendra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UxV7jf

Posted by Katta

Rvss Srinivas కవిత

|| తొలకరొచ్చేసింది || జ్వలించే గిరులపై నీటిపూలు చల్లేస్తూ రేగడినేలపై పరిమళాలు మొలకెత్తిస్తూ పచ్చని చెట్లకి అభిషేకాలు చేసేస్తూ చాపిన నాలుకపై ముత్యంలా నర్తిస్తూ కొండ'జారుపాతాలకి' కొత్తపాట పల్లవిస్తూ సెలయేటి నడకలకి వయ్యారం అందిస్తూ జీవనదుల జీవితాన్ని జీవంతం చేసేస్తూ బడుగురైతు ఆశలపై పన్నీటిని చిలకరిస్తూ గోదావరి పరుగులకి ఉరకలెన్నో నేర్పిస్తూ కదులుతున్న క్రిష్ణమ్మలో కులుకులెన్నో కుమ్మరిస్తూ గంగోత్రి గలగలలకి గజ్జెలెన్నో కట్టేస్తూ యుమున నడుము వంపుల్లో కొత్త సొబగులొంపేస్తూ... @శ్రీ 23jun14

by Rvss Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V3Aj3L

Posted by Katta

Kapila Ramkumar కవిత

సాక్ష్యం Posted on: Mon 23 Jun 01:07:54.530786 2014 కురిసిన నెత్తురు కురిసినట్టే వుంది మేఘాల సాక్ష్యం ఏదని ఆకాశం కేసు కొట్టేసింది తెగిపడ్డ తలకాయలు కళ్ళముందు ఎగురుతూనే వున్నాయి మొండేల జాడ ఏదని గాలి కేసు కొట్టేసింది. వెన్నుపూసను వణికిస్తున్న జ్ఞాపకాల చెట్టుకు నరకబడ్డ కాళ్ళూ చేతులూ వేళ్ళాడుతూనే వున్నాయి కత్తుల మీద నెత్తుటి చుక్కలు లేవని కాలం కేసు కొట్టేసింది మృతదేహాల మూటలు తుంగభద్ర తరంగాల్లో కలిసి తలలెత్తి ఎగిసిపడుతూనే వున్నాయి నీరు నోరు మెదపలేని గట్టు కేసు కొట్టేసింది హతులున్నారు హంతకులే లేరు హంతకులున్నారు సాక్షులే లేరు సాక్షులున్నారు వినే చెవులు లేవు చూసే కళ్ళు లేవు ఇదేంటని ప్రశ్నించే నోళ్ళున్నా సాక్ష్యంగా జవాబులే వుండవని ఫౖౖెనల్‌గా మనువు కేసు మూసేశాడు సాక్ష్యం చెప్పవే చుండూరా చుండూరా చుండూరా దేశం దేహం మీద సలపరం పెడుతున్న మనుధర్మ రాచపుండూరా (చుండూరు మారణకాండలో బాధితులకు న్యాయం కోసం పోరాడుతున్న శక్తులకు మద్దతుగా) - ప్రసాదమూర్తి కవిసెల్‌: 8498004488 http://ift.tt/1inqyYv

by Kapila Ramkumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1inqyYv

Posted by Katta

Kapila Ramkumar కవిత

తెలంగాణ ప్రజా వ్యవహారం Posted on: Mon 23 Jun 01:12:02.070757 2014 - భాషలో విభక్తులు సాధారణంగా ప్రజావ్యవహారామే, సంప్రదాయ భాషకు భిన్నమైంది. ఒకటి రెండు వాక్యాల సామెతల్లో జీవితాన్ని చెప్పినట్టు భాషయొక్క ఔపయోగిక క్షేత్రం సూక్ష్మమైందైనా స్పష్టమైంది. తెలంగాణాలోని పది జిల్లాల్లో భాష వైవిధ్యమైందనే భావనలున్నాయి. భాషలోని అతి సూక్ష్మ ప్రయోగాలలో ఉండే పద్ధతులు వదిలేస్తే ఈ ప్రాంతం అంతటికి ప్రధానమైన మూలతత్వం ఉంది. ప్రతి భాషకి స్వాభావికంగా ఒక లక్షణం ఉంటుంది. భాషలోని అనేక అంశాలలోనూ ఒక అంతస్సూత్రత ఉంటుంది. ఇది వేర్వేరు విభాగాల సాంప్రదాయికతని, స్థాయిని చెబుతుంది. దీన్ని భాషాలక్షణం అన్నా, వ్యాకరణం అన్నా ఒకటిగానే కనిపిస్తుంది. భాషను వ్యాకరణం నిర్దిష్టం చేస్తుంది. కాని ప్రయోగాన్ని నిర్దేశించదు. ఎందుకంటే భాషలో అనేక మార్గాల్లో ప్రయోగాలుంటాయి. అందువలన వ్యాకరణ భాషలోని లక్ష్యాన్ని చర్చించాలి గాలి లక్షణం గాదు. బహుశ దశాబ్దాల క్రితమే, శతాబ్దాల క్రితమే భాషమీద వ్యాకరణం అజమాయిషి మొదలు పెట్టిందనటం. అతిశయోక్తి గాదు. ఒక భాషలోని మూల లక్షణం వేరయినప్పుడు దానిలోని వ్యవహారం వేరవుతుంది. ఆయా ప్రత్యేక లక్షణాల మేరకే ప్రయోగాలు, ఉపయోగాలుంటాయి. నన్నయకు ముందు తెలుగు వ్యాకరణాలు లేవనే మాట వినిపిస్తుంది కాని భాషా వ్యాకరణాలు లేక కాదు. శబ్దానుశాసనం లాంటివి కనిపిస్తాయి. ఇలా కొన్ని 'దేశీ' తెలుగును కొంతవరకు విశ్లేషించాయి. నన్నయ కాలానికి తత్సమీకరణ అధికమై, ప్రబంధయుగం దాకా పరిపుష్టమై వ్యాప్తమైంది. ఒక రకంగా తత్సమ ప్రభావం ప్రజావాఙ్మయాన్ని, భాషను సాహిత్యభాషగా తిరస్కరించి అణచి వేసిందనటం పొరపాటు గాదు. తెలంగాణ విలక్షణ భాషా వ్యవహారం గల ప్రాంతం. సూక్ష్మ వైరుధ్యాలున్నా తెలంగాణ వ్యవహారా నికి ఒక మూల లక్షణం ఉంది. తెలుగులో విభక్తులు సంబోధనతో కలిపి ఎనిమిది ఉన్నాయనేది వ్యాకర్తల అభిప్రాయం. తెలంగాణా ప్రాంతంలో స్థూలంగా ఏడు విభక్తులు వ్యవహారంలో ఉండవు. ఉన్నవి కూడా 'బాల వ్యాకరణం'లాంటి ప్రమాణ గ్రంథాల సూత్రతని తిరస్కరిస్తాయి. ప్రాథమికంగా ఈ వ్యవహారంలో నాలుగు విభక్తులు మాత్రమే కనిపిస్తాయి. అవి కూడా ఇతర ప్రాంతాలతో వ్యత్యాసం కలిగి వున్నాయి. సాధారణంగా ప్రథమ విభక్తిలో ప్రాతిపదికాలు సంబోధనలు ఉక్తాలినే మూడు పదాలుంటాయి. ''ప్రాతిపదిక సంబోధనాక్తార్ధంబులు ప్రథమంబగు'' అని చిన్నయసూరి డు,ము,వు,లు, ప్రథమా విభక్తి. సంస్కృతం నుండి తెలుగులోకి వచ్చిన పదాలకు 'డు' ప్రథమా విభక్తిలో కనిపిస్తుంది. తెలంగాణలో తొంభైశాతం ప్రజా భాషలో 'అన్న', 'అమ్మ', 'అయ్య', 'అక్క' లాంటి పదాలు ప్రాతిపదికల్లో కనిపిస్తాయి. నిజానికి ఇది ఇద్దరం వ్యక్తుల మధ్య ఉండే సంబంధాన్ని చూపేవి. ఇవి సంబోధనలే అయినా ప్రాతిపదికల్లో కనిపిస్తాయి. ఉదా: రాజయ్య - మల్లయ్య, రాజన్న - మల్లన్న స్త్రీ పదాల్లో 'అమ్మ/అక్క'లు వినిపిస్తాయి. ఉదా: రాజక్క - మల్లక్క, రాజమ్మ - మల్లమ్మ తెలంగాణ ప్రాంతంలోని నామ్నీకరణాలు దైవికాంశ ని, జానపదాంశని కలిగి వుంటాయి (ఆధునికంగా వీటిలో మార్పులున్నాయి) కొన్నిసార్లు సంబోధనలతో ఉన్న పదాల్లా ఉచ్చారణలో వర్ణాలు లోపిస్తాయి. ఉదా: విజయమ్మ - విజ్జమ్మ ఆనంద్‌ - నందు 'డు'కు బదులుగా బహువచన ప్రత్యయమైన 'లు' ప్రాతిపదికాల్లో ఏకవచనంలోనే కనిపిస్తుంది. ఉదా: రాములు - వెంకటేశ్వర్లు 'డు' సందర్భాల్లో ఉక్తాల్లో కనిపిస్తాయి. ఉదా: బండోడు - నల్లమొకపోడు నిజానికి వాడు / అది అనే సర్వనామాలు ఇందులో నూ గౌరవ వాచకంగా 'ఆయన / ఆయినె' కనిపిస్తుంది గాని స్త్రీ వాచకంగా 'అది'కే వ్యాప్తి ఎక్కువ. ఉదా: ఇంటిది - ఇంటాయినె నపుంసకలింగాలు చెబుతున్నప్పుడు 'ము' తక్కువే. బదులుగా 'ం' సున్నాని ఉపయోగించడమే ఎక్కువ. ఉదా: కంబము - కంబం అన్నము - అన్నం అద్దము - అద్దం 'పు' ప్రత్యయం కలిగిన పదాలు తెలిసినా వ్యాప్తిలో ప్రత్యామ్నాయాలు ఎక్కువ. ఉదా: తరువు - చెట్టు కొన్ని పదాల్లో రూపాంతర వ్యాప్తి ఎక్కువ 'ఆయు:' అనే పదం 'వు' ప్రత్యయం చేరి 'ఆయువు' అవుతుంది. కాని - ఆయుష్షు - ఆయుస్సు - అవుసుగానే వ్యాప్తి ఎక్కువ. ఇలాంటివి ప్రజా భాషలో ముఖ వ్యాయమం వల్ల సంభవిస్తాయి. ప్రథమా విభక్తిలో సంబోధనల్లోనూ వైరుధ్యాలు న్నాయి. నామవాచకాల్లో అక్క, అమ్మలాంటి పద ప్రత్యయాలున్నా కొన్నిసార్లు అవి కనిపిస్తాయి. కొన్ని సార్లు కనిపించవు. ముఖ్యంగా స్త్రీలింగాల్లోనే ఇలా జరగటం గమనార్హం. రామక్క - ఓ రామీ మల్లక్క - ఓ మల్లీ ఆకారాంతాలైన పదాలూ సంబోధనల్లో 'ఇ' కారాం తాలు, 'ఉ' కారాంతాలవటం. గౌరమ్మ - గౌరూ లక్ష్మి - లచుమా మల్లమ్మ - మల్లీ కొన్ని సార్లు 'ఓ' చివర చేరుతుంది లచుమ - లచుమో మల్లిగా - మల్లిగో మల్లయ్య - మల్లన్నో శ్రోత, వ్యవహర్త మధ్య దూరం ఎక్కువగా ఉన్నప్పు డు పై రూపాలు కనిపిస్తాయి. కొన్నిసార్లు ఉక్తార్థాల్లో ధ్వని వ్యత్యయాలున్నాయి. నిద్దుర - నిద్ర - నిర్ద 'లు' బహువచన ప్రత్యయంగా వాడుకలో ఉంది చెట్టు - చెట్లు పుట్ట - పుట్టలు - పుట్లు 'లు' ప్రత్యయం చివరి 'హల్లు'తో చేరి, చేరకుండా (సంయుక్తమయ్యి, కాకుండా) రెండు రకాలుగా వ్యాప్తి లో ఉన్నాయి. పండు - పండ్లు... 'పళ్లు' అనే మూర్దన్యం ఏ అర్థం లోనూ వాడుకలో లేదు. ద్వితీయా విభక్తిలో ని,ను,ల గూర్చి, గురించి... అనే ప్రత్యయాలున్నాయి. 'కర్త ప్రథమలో ఉన్నప్పుడు కర్మ ద్వితీయలో ఉంటుందన్నారు చిన్నయ సూరి. ఈ ప్రాంత వాడుకలోనూ కర్మ ద్వితీయకీ వస్తుంది. వాడి + ని = వాన్ని - ఆన్ని ని, ను లు 'అలుక్‌' (ప్రత్యయం కనిపించని) రూపాల్లోనే ఎక్కువ. (అ) వాడు చెట్టు కొడుతుండు. (ఆ) వీడు చెట్లు నరికిండు. (ఇ) ఆమె పాలు తెస్తుంది. ఇందులో కర్మయైన చెట్టు, పాల పక్కన విభక్తులు ప్రత్యక్షంగా లేవు. 'గూర్చి' గురించి'లలో 'గురించి' ఎక్కువ వాడుక. (అ) వాని గురించి తెలువది (ఆ) దాని గురించి అడుగకు కొన్నిసార్లు 'గురించి' ప్రత్యామ్నాయంగా 'విషయం' 'మాట' అనే ప్రాతిపదికలు వినిపిస్తాయి. (అ) వాని మాట తెలువది (ఆ) దాని విషయం అడుగకు. 'ల' అనేది ప్రాతిపదికలో సంయుక్తంగా ఉంది (అ) చెట్టు + ల + ను ట చెట్లను కొట్టిండు (ఆ) బుట్ట + ల + ను ట బుట్టల్ని అల్లింది తృతీయా విభక్తిలో చేత, చే, తోడ, తో అనే వాటిలో చివరి రెండూ ఉన్నాయి. కాని ప్రయోగాల్లో వైరుధ్యాలు న్నాయి. చిన్నయసూరి ''కర్మ ప్రథమంబగుచో కర్త తృతీయనగు'' అన్నాడు. ప్రధానంగా ఇక్కడి వ్యవహారంలో కర్మవాక్యాలు లేవు. (బహుశ: ఏ ప్రాంత వ్యవహారంలో కర్మ వాక్యాలు లేవనే అనాలి). ''రావణుడు రామునిచే చంపబడెను'' వంటి వాక్యాల్లో కనిపించే ''బడు'' ప్రత్యయం వ్యవహార శూన్యమే. కాబట్టి తృతీయలో చేత, చే, లు లేవు. తోడ, తో అనేవి బహుళంగా వ్యవహారంలో ఉన్నాయి. ఒక కర్తకో ఒక కర్మకో కాకుండా రెంటికీ, పరస్పరంగా కూడా వ్యవహా రం ఉంది. (అ) వాడితో కష్టమొచ్చింది. (ఆ) వానితోని ఎప్పుడు లాల్లే. వలన- అనే భావంలోనే ఇక్కడ 'తో' ఉపయోగపడు తుంది. ఏం చమిలో చెప్పే విభక్తికి ఇది ప్రత్యామ్నాయం. (అ) వానితో ఇబ్బందే కర్తృ స్థానంలో నాకు, నీకు, రామునికి వంటివి చేర్చవచ్చు. మరికొన్ని ఉదాహరణలు గమనిస్తే 'తో' ఎంత విస్తృతమైందో అర్థమౌతుంది. (అ) నాతోటి వాడు కూడా వచ్చిండు. (ఆ) నాకు వాని తోటే పని. (ఇ) మేము ఒకతోని బగలం మాట్లాడుత లేము. (ఈ) పాలతోటి కోవా చేసిండు. (ఉ) వాని తోటే పోయిండు. (ఊ) వాని తోటే దోస్తి. ప్రథమపురుషలో సంబంధాన్ని, పరిణామాన్ని చెబు తున్నప్పుడు 'తోడ' అనేది 'తోటి' అనే స్వర రూపం మారి కనిపిస్తుంది. కాని గుర్తించాల్సింది ఇది కర్తకు, కర్మ రూపంలో రావడం లేదని 'టి' అనేది జాప విభక్తుల్లో ఒకటని. సాధారణ వ్యవహారంలో లాగానే చతుర్ధీ విభక్తికి సంబంధించి 'కొఱకు' 'కై'లు వాడుకలో లేవు. సంప్రదానంబునకు చతుర్ధియగు' అని చిన్నయ సూరి అన్నా. ఈ ప్రాంతంలో సంప్రదానంలో (షష్టీ విభక్తి) 'కి' ఎక్కువ వాడబడుతుంది. (అ) రాముని కొరకు సీతనిచ్చెను (ఆ) రామునికి సీతనిచ్చిండు. చాలా వరకు 'కోసం' అనేది 'కొరకు'కు ప్రత్యామ్నా యంగా వాడబడుతుంది. కొన్ని సందర్భాలో ఆచ్చా దనా మాత్రంగా సంప్రదానం ఉంది. (అ) అతని కోసం పాలు తెచ్చిన (ఆ) ఎవరి కోసం కొట్లాడిండు (ఇ) నీ కోసం ఎంతసేపు చూస్తా (ఈ) నీ కోసం ఎవరో వచ్చిండ్రు పై వాక్యాల్లో మొదటి వాన్లోనే సంప్రదానం ఆచ్చా దనా మాత్రంగా ఉందిగాని మిగతా వాటిలో లేదు. కాబట్టి 'కోసం' అనేది చతుర్థికి సంబంధించిందిగా, దాని రూపాంతరంగా ఊహించలేం. పంచమీ విభక్తి కూడా తెలంగాణ వ్యవహారంలో లేదు. 'వలన', 'కంటె' 'పట్టి'లో వలనకు బదులుగా తృతీయా విభక్తి ప్రత్యయమైన 'తో'నే వాడుతారు. (అ) వాని వలన కొంప మునిగింది (ఆ) వాని తోటి కొంప మునిగింది (అ) ఉద్యోగం వలన కష్టాలు (ఆ) ఉద్యోగం తోటి కష్టాలు సంస్కృతంలో (తెలుగులోనూ) చెప్పుకునే ఉదాహర ణల్లో 'అశ్వపతిత:'లో 'వలన' కనిపించదు 'నుండి' 'మించి' అనేది కనిపిస్తుంది. (అ) గుర్రం మీంచి పడ్డవాడు (ఆ) గుర్రం నుండి పడ్డవాడు 'మీంచి' అనేది మీద నుండి (చి) అనే దానికి వ్యవహారంలో స్వర రూపాంతరాపత్తి వల్ల ఏర్పడ్డ రూపం. 'కంటే' అనే దానికి కొన్నిసార్లు 'కన్నా' అనేది బదులుగా వాడతారు. అయితే ఈ రెండూ ఒకే అర్థంలో ఉన్నాయి. రెండు వస్తువులను వ్యక్తులను పోల్చినప్పుడు ఈ పద్ధతి కనిపిస్తుంది. (అ) వాని కంటే వీడే నయం (ఆ) వాని కన్నా వీడే నయం (ఇ) ఈమె కన్నా ఆమే మంచిది (ఈ) దీని కన్నా అదే నయం (ఉ) ఇక్కడి కన్నా అక్కడే నయం (ఊ) దీనికన్నా అదే చక్కనిది 'పట్టి' అనేది కూడా కొంత వ్యవహారంలో ఉంది (అ) వీడు చెయవట్టి లొల్లయింది (ఆ) అది జెయవట్టే వచ్చుడైంది సంబంధాన్ని సూచించేది షష్ఠీ విభక్తి. కి, కు, యొక్క లో, లోపల - సుమారుగా ఇవన్నీ కూడా వాడుకలో ఉన్నాయి. 'కి' ఏకవచనంలోనే సంబంధాన్ని సూచి స్తుంది. (అ) ఈ లొల్లిల వానికి సంబంధం లేదు (ఆ) వానికి పెళ్లయింది (ఇ) ఆ పిలగానికి మా బిడ్డనిచ్చినం పై వాక్యాల్లో చివరిది 'కొరకు' బదులుగా వాడబడు తుంది. పైన చతుర్దిలోనూ దీని వివరణలున్నాయి. (అ) పుస్తకాలు వానికి తెచ్చిండు. వీనికిక కాదు. (ఆ) వానికి సైకిలు కొనిచ్చిండు. 'కి' సంప్రదానంలో ఎంత స్పష్టంగా కనిపిస్తుందో పై వాక్యాల్లో అర్థమవుతుంది. 'కం' బహువచనంలో వాడటం గమనార్హం. (అ) వాళ్లకు ఆకలలు (ఆ) ఏంది వాళ్లకు చెప్పేది (ఇ) ఆవులకు మేత వేసిండు (ఈ) గొడ్లకు వానికే సోపతి (ఉ) ఆ సదువులకు రోజులు గావు (ఊ) మాటలకు లొంగడు పద బంధాల్లో 'యొక్క' అంతర్గతంగా విభక్తిలోపం లో ఉంది వాక్యంలో బంధంలో ప్రత్యక్షంగా లేదు. అందువల్ల 'యొక్క' లేదనే వినిపిస్తుంధి. (అ) నా యిల్లు, (ఆ) వాని పొలం. 'లొ' 'లోపల' అనేవి రెండూ వాడుకలో ఉన్నా వీటి విషయంలో కొన్ని అంశాలు గమనించాల్సింది. (అ) 'లొ'కన్నా 'లోపల'నే ఎక్కువ వాడకం (ఆ) 'లోపల'కు ఔప విభక్తి 'టి' చేరుతుంది (ఇ) 'టి' చేరినప్పుడు 'లోపటి', 'లోపట' అనే వైరుధ్య రూపాలున్నాయి. 'అందు' 'న' అనే సప్తమికి కూడా 'ల' నే ప్రధాన ఉపయోగం కాని కొన్ని చోట్ల 'అందు' ప్రయోగం 'అండ్ల' 'ఇండ్ల' 'ఎండ్లె' వంటి రూపాల్లో ఉంది. (అ) వానికి మనసుల మనసు లేదు (ఆ) కోపంల ఉన్నప్పుడు మాట్లాడద్దు (ఇ) ఇంట్ల వాళ్లే నలుగురుంటరు (ఈ) పొలంల పనున్నది కొన్నిసార్లు 'ఎ' కారం చేరుతుంది 'ల'తో కలిసిన 'ఎ'కారాన్ని షష్టీ విభక్తిలో (జ) చూడవచ్చు. మరో రెండు ఉదాహరణలు గమనించండి. (అ) గుల్లె దేవుడున్నడు, (ఆ) బల్లె సారున్నడు. అందు అనేది కొన్ని చోట్ల ఉద్వేగాన్ని చెబుతున్న ప్పుడు కనిపిస్తుంది. (అ) మీకు తెలువదా? నా అందున తప్పులేదు (ఆ) నువ్వు పన్జేసేది ఇండ్లనేనా? (ఇ) అండ్ల పని చేస్తవా? ఎందున, అందున, తీందున లకుబదులుగా వాడబడిన రూపాలను గమనిస్తే ఈ భేదాలు సుస్పష్టంగా కనిపిస్తాయి. సాధారణంగా ప్రజావ్య వహారామే, సంప్రదాయ భాషకు భిన్నమైంది. ఒకటి రెండు వాక్యాల సామెతల్లో జీవితాన్ని చెప్పినట్టు భాషయొక్క ఔపయోగిక క్షేత్రం సూక్ష్మమైందైనా స్పష్టమైంది. తెలంగాణాలోని పది జిల్లాల్లో భాష వైవిధ్యమైందనే భావనలున్నాయి. భాషలోని అతి సూక్ష్మ ప్రయోగాలలో ఉండే పద్ధతులు వదిలేస్తే ఈ ప్రాంతం అంతటికి ప్రధానమైన మూలతత్వం ఉంది. ఇతర ప్రాంతాల ప్రభావాలు ఉచ్ఛారణ మొదలైన అంశాల్లో మార్పులు తెస్తాయి కాని మూలతత్వానికి కాదు. తెలంగాణ భాషా అస్తిత్వాన్ని గురించి మరింత చర్చ జరగాలి. - మ.నా.శర్మ సెల్‌: 9177260385 http://ift.tt/1inqwQl

by Kapila Ramkumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1inqwQl

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

మొన్న ఎరుపు నిన్న నలుపు నేడు పసుపు ఏమిటీ ఈ రంగులు ఎందుకు ఈ మార్పులు ... ? ఎవరి కోసం ఈ దసరా రంగుల వేషాలు ..? రంగు మారినా నీ హృదయం మారదుగా...! అందరూ మనవారే అనుకోవడం ఒట్టి దగా... ప్రతి ఒక్కరూ చీ కొట్టే వరకూ ఈ రంగులు మారుతూనే ఉంటాయి.. నేస్తమా...!!//23.6.14// @ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j2kzTG

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

ఆకులో ఆకునై.. పువ్వులో పువ్వునై.. నీచుట్టూనేనల్లుకుపోతా..! //23.6.14// @ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pAQWyE

Posted by Katta

Harsha Vadlamudi కవిత

జీవన్మరణాల మద్యలో జీవిస్తున్న జీవశ్ఛవాన్ని నేను, బతుకు బాటలో ఎండమావి కోసం పరిగెడుతున్న బాటసారిని నేను, నడిచే శవాల మద్య బతుకు బండిని లాగుతున్న యంత్రపు మనిషిని నేను, నిరాశల పల్లకిలో వర్తమానాన్ని మోస్తూ భవిష్యత్ ఊహల్లో తేలే ఆశావాదిని నేను, మానవ సంభందాల పేరుతో కపట ప్రేమను నటించటం రాని సగటు ప్రేక్షకుడ్ని నేను, బతకాలంటే రోజూ మానసికంగా చావాలని తెలియని బతక నేర్వని వాడ్ని నేను, నాతో నేను సాగిస్తున్న పోరాటంలో గెలిచేవరకు ఓడుతున్న సైనికుడిని నేను, చస్తూ బతుకుతూ కూడా బతుకు మీద తీపి చావని మనస్సు బానిసని నేను, మనిషిలా బతకాలంటే మృగంలా ప్రవర్తించాలని తెలియని మానవ మృగాన్ని నేను, ఆశల ఎడారి ప్రయాణంలో అలిసిపోయినా ఆగలేని వృద్ద యువకుడ్ని నేను......

by Harsha Vadlamudi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1wjeQ3R

Posted by Katta

Sriramoju Haragopal కవిత

పాఠశాల అమ్మయింది బడి నాకు చిన్నప్పటిసంది నేను బడిలోనే చదువుకునేటప్పుడయినా, చదువుచెప్పేటపుడైనా బడి నాకు తల్లి కథలు చెప్పిచ్చుకునే ఉపేందర్ గాడు. ఏభై ఏండ్ల తర్వాత కలిసిన కబడ్డిగోస్త్ రంగడు గులేరు కొట్ట నేర్పింది, కోతికొమ్మచ్చి ఆడించింది వాడే మట్టమీద బెల్లమైన బాల్నర్సయ్య మనసుకు మాలిమైన క్రిష్ణగాడు ఆటలల్ల సోపతి మజీద్ గాడు బడికి వస్తపోత ఉప్మ,పాలు కడుపుల విషమైనపుడు పానం కాపాడిన చాకలి రాములమ్మ వొదినె కంచుక పుడితే కాపాడిన కుర్మమల్లమ్మ పెద్దమ్మ కష్టాల్ల ధైర్యం జెప్పిన కాపురామయ్య పెదనాయిన ఆకలై ఏడిసినపుడు కారంకూరైన పెదనాయినమ్మ ఎంత వేదాంతో అంత బతుకుతెలిసిన మనిషి బడికి పొయే తొవ్వల అన్ని అరుగులు అమ్మయినయి బిడ్డ బాగున్నవా అని రోజూ పల్కరించినయి, ఏడ్సుకుంట పోతుంటే వూకుంచినయి పాలు మరిపించాలని ముసాంబ్రం తాపిన అమ్మ బాధ యాదికొస్తే బతుకు అమ్మ పాలకుతే సేపులొచ్చిన ఏ అమ్మని జూసినా అమ్మే యాదికొస్తది చిలికిన చల్లమీద పేరుకున్నవెన్ననా అరచేతుల్ల అమ్మే పాలకంకుల జొన్నకాపిళ్ళు, పజ్జొన్నగట్కల పచ్చెన్నముద్ద అమ్మే వానల్ల తడువకుండ అన్నిండ్లు కొప్పెరయినయి ఎండల దూపకు చల్లటినీళ్ళు దోసిళ్లు నింపినయి ఆటల్ల,పాటల్ల వాగుల వూటచెలిమయింది బడి నవ్వుల్ల, ఏడ్పుల్ల గొడుగుపట్టిన మొగులయింది బడి ఎన్నిదుఃఖాలు వొడగట్టింది బడి ఎన్ని బాధలు వొడిపించింది బడి ఆటలు నేర్పి, పాటలు నేర్పి, మాటలు నేర్పి నన్ను బతికించిన జమ్మిచెట్టు బడి పోతున్న పానం పట్టితెచ్చింది బడే బతుకుప్రాణమైంది బడే కాపుదనపు ఇండ్లల్ల పొద్దుపొడిచి బువ్వచుక్కైంది బడి వాగుల వూరిన వూటచెలిమై మనసుదాహం తీర్చింది బడి సందెవాకిలితీసిన వాకిట్ల వేపచెట్టై ముచ్చట్లాడింది బడి రాత్రంత భయం,చీకటి, నిద్రల్ని కప్పి ఒక్కటే దుప్పటై కాపాడింది బడి ఎంతమంది స్నేహాల్నిచ్చింది బడి ఎంతమంది కన్నకష్టాల్ని చూపింది బడి నన్ను దుఃఖంల, నవ్వుల ఒక్కతీర్గ జూసిన మంచి మనసున్న నేస్తం బడి బడి నాకు నా కన్నీళ్ళ తాళపత్రగ్రంథం బడి నాకు నా మరణాంతర వీలునామా బతుకనేర్పింది బడి బతుకు నేర్పింది బడి

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nv6gbH

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

ఎం.నారాయణ శర్మ గారు మంచి ప్రశ్నలు లేవదీశారు. ఈ ప్రశ్నలపై చర్చ జరగడం చాలా అవసరం. ఆయన అడిగిన ప్రశ్నలు మళ్ళీ ఇక్కడ పోస్టు చేస్తున్నాను. ’’ కవిత్వ వచనం సాధారణ వచనం వేరుగా వుంటుందా..? సాధారణ వచనాన్నించి కవిత్వ వచనాన్ని వేరుగా ఎలా చూడాలి...కవిత్వం నిర్దిష్ట భావాన్ని చేరవేస్తే కవిత్వం కాదా..?మెరుగైన కవిత్వం అని నిర్ణయించడానికి ఖచ్చితమైన విలువలున్నాయా..?చర్చ కోసమే ఈ ప్రశ్నల్ని ముందుకు తెస్తున్నాను.‘‘ ఇందులో ముఖ్యంగా నన్ను ఆకర్షించిన ప్రశ్న ’’కవిత్వం నిర్దిష్టభావాన్ని చేరవేస్తే కవిత్వం కాదా?‘‘... ఈ ప్రశ్నకు జవాబిచ్చే స్థాయి నాకు లేదు. ఎందుకో ఈ ప్రశ్న చదవగానే ఎప్పుడో చదివిన ఒక చైనీస్ కథ గుర్తుకు వచ్చింది. ఆ కథేమిటంటే.... కొందరు వికలాంగ పిల్లలకు పరుగుపందెం జరుగుతోంది. చిన్నపిల్లలు, నడవలేని కుంటివారు. అందరు ఎలాగో పరుగెత్తుతున్నారు. అందులో ఒక చిన్నపిల్ల పడిపోయింది. కిందపడిన పిల్ల లేవలేకపోయింది. కుంటుతూ పరుగెత్తుతున్న పిల్లల్లో ఒక పిల్లవాడు చూశాడు. వెనక్కి వచ్చి ఆమెను లేవడానికి ప్రయత్నించాడు. శక్తి చాలడం లేదు, పైగా కుంటివాడు. ఇది చూసి మరో ఇద్దరు పిల్లలు వచ్చారు. వారితో పాటు, మిగిలిన పిల్లలందరూ వచ్చారు. అందరూ కలిసి ఆ పాపను లేపారు. అందరూ ఒకరి చేతులొకరు పట్టుకుని పరుగుపందెం ముగిసే లైన్ వరకు వెళ్ళారు. అందరూ గెలిచారు. ఇది కథ. ఎక్కడా పరుగు పందెం ఇలా జరగదు. అది వికలాంగ పిల్లలదైనా సరే, పోటీలో గెలిచేవారు ఒక్కరే ఉంటారు. అందరూ గెలిచేదైతే పోటీయే అవసరం లేదు. కాని ఈ కథలో పరుగుపందెంగా చెప్పింది నిజమైన పరుగుపందెం కాదు, సమాజంలో నిత్యజీవితాన్ని చెప్పారు. వికలాంగ పిల్లలుగా సూచించింది సమాజంలో సభ్యులనే, ప్రతి ఒక్కరికీ ఏవో లోపాలుంటాయి. ఒకరికొకరు సహాయపడడం ద్వారా ఒక మెరుగైన సమాజం ఏర్పరచడమే అందరూ గెలవడం. అంటే ఈ మొత్తం కథ, ఇందులో పాత్రలు, సన్నివేశఆలు భావచిత్రాలని భావిస్తే...ఇది కథా? లేక కవిత్వమా? కవిత్వ నిర్వచన పరిధిలోకి ఇది వస్తుందా?

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V2zlEW

Posted by Katta

22, జూన్ 2014, ఆదివారం

R K Chowdary Jasti కవిత

జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి కవయిత్రి ఒకే రాగం తీస్తూ ఒకే గానం చేస్తూ ఒకే కవిత్వం రాస్తూ ఒకే జీవితం జీవిస్తూ జన్మ అంటే ఇదేనని జీవితం అంటే ఒక స్థిరమైన అర్ధమని ఎంతో సూక్ష్మంగా చక్కగా బోధిస్తూ ఎంతో హాయిగా నివసిస్తూ ఉంటుంది ఎంతో ఆనందంగా ప్రవహిస్తూ ఉంటుంది తను; తనొక కవయిత్రి! ఆమె -ప్రకృతి గుండెలో నుండి పలికే కోకిలము ఆమనికే ఆమె ఒక ఆభరణము! 22జూన్2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1sxfcW9

Posted by Katta

Rajarshi Rajasekhar Reddy కవిత



by Rajarshi Rajasekhar Reddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j1FDtw

Posted by Katta

Rammohan Rao Thummuri కవిత

గీత సినిమా ఆమధ్య రిలీజయ్యింది కాని ఆడలేదు.ఆ సినిమాలో ఓ పాట రాసే అవకాశం ఇచ్చారు దర్శకులు శ్రీ యేలేటి రామారావు గారు. సన్నివేశం చెప్పారు.ఒక దళిత వేదపండితుడికి దేవాలయంలో సన్మానం జరిగిన తరువాత అతని స్పందన పాట రూపం లో రాయమన్నారు. మల్లగుల్లాలు పడుతుంటే మనీషా పంచకం సూచించారు మిత్రుడు నారాయణ గౌడు. దాన్ని పట్టుకోవాడానికి కొంత కష్ట పడాల్సి వచ్చింది. ఆ ప్రేరణతో డైరెక్టరు గారి సూచనల మేరకు పాట తయారయ్యింది.దర్శక నిర్మాతలిద్దరికీ చాలా బాగా నచ్చింది.దాదాపు నా బాణీలోనే రేవతి రాగంలో పాట సెట్ చేశారు సంగీత దర్శకులు పద్మనావ్ గారు. దాన్ని చంద్రతేజగారు పాడారు. సాహిత్యం మీ కోసం ఆదికవి వాల్మీకి విరచితం రామాయణం-ఆరాధనీయం వేదవ్యాసకృతమ్ భారత పురాణం -అతిపూజనీయం గాధిసుతప్రోక్తం గాయత్రిమంత్రం -సంస్తవనీయం మాతంగ హృదయం మమకార నిలయం - బహుశ్లాఘనీయం సూతమాతంగ కైరాత క్షత్రియ మునులు బ్రహ్మతత్వజ్ఞాన సంపన్నకోవిదులు స్మృతిశృతి పురాణేతిహాస కృతి కర్తలై ఇలలోన ఖ్యాతివడసిన మేటి బ్రాహ్మణులు ఛండాలుడైతేమి ద్విజుడైన నేమీ బ్రహ్మమెరిగినవాడె నిజమైన బ్రాహ్మణుడు ఛండాలోస్తు సతుద్విజోస్తు గురురిత్యేషా మనీషా మమ పంచభూతాత్మకం పార్థివ శరీరం జ్ఞానకర్మేంద్రియాధీన మీ దేహం త్రిగుణ సంజనిత సంవేదనా గేహం మనోబుధ్యహమ్మంథన మాయకలశం పంచవింశతి తత్వ పక్వపరిధులు దాటి జ్ఞాననేత్రాలతో పరతత్వమును గాంచి సకల జీవుల లోన తన్ను తా జూచుకొను నేర్పుగల్గినవాడె నిజమైన బ్రాహ్మణుడు ఛండాలుడైతేమి ద్విజుడైన నేమీ బ్రహ్మమెరిగినవాడె నిజమైన బ్రాహ్మణుడు అంత్యజుడనై పుట్టి ఆర్షవిద్యలు నేర్చి అంతరాత్మ ప్రబోధమ్ముతో జీవించు నా స్వప్నమీనాడు నిజము చేసితివా బ్రహ్మజ్ఞులతొ నన్ను సమము చేసితివా దేవ దేవేశ్వరా సర్వలోకేశ్వరా ప్రణమామి ప్రణమామి పాహి పరమేశ్వరా ప్రణమామి ప్రణమామి పాహి పరమేశ్వరా ప్రణమామి ప్రణమామి పాహి పరమేశ్వరా

by Rammohan Rao Thummuri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UwAGTO

Posted by Katta

కోడూరి విజయకుమార్ కవిత

ఒక అద్భుతమైన 'రెండు వాక్యాల కవిత ' 'ఒక రోజున యుద్ధం ముగిసి పోతుంది నేను నా పద్యానికి తిరిగి వెళ్లి పోతాను '

by కోడూరి విజయకుమార్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nWHVOV

Posted by Katta

Madhu Nandanavanam కవిత



by Madhu Nandanavanam



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1prQpgt

Posted by Katta

Aruna Naradabhatla కవిత

మంచుగడ్డ _________అరుణ నారదభట్ల బాల్యం ఎప్పటికీ బలమైనదే... ఎదురీదటం అనే భావమే స్పృశించదు! కల్లకపటం మాట దరిచేరదు అనుభవాలు చేదుగానూ ఉండవు! అమ్మ తిట్టినా హాయిగానే దులిపేసుకుంటాం మరుక్షణం ఎలాగూ ప్రేమగా హత్తుకుంటుందని! నేనూ అనేతనానికి తావే ఉండదు వెర్రి చేస్టలైనా...ఉపాయాలైనా గొప్పగా ఉప్పొంగే ఆప్యాయతల నడుమ మనసు గడ్డకట్టడమనే మాటే ఉండదు! మట్టి తిన్నా....మతాబులు కాల్చినా కేరింతలు కొడుతూ ఎగిరే కళ్ళను చూస్తూ మురిసిపోయే నాన్న హృదయం ధైర్యాన్నే నేర్పుతుంది! రాత్రీ...పగలు పెద్దగా తేడాలేదని సమానంగా వచ్చిపోయే చుట్టలనీ అమ్మ నడవడి....జీవిత సత్యం బోదిస్తుంది! పెంచుకున్న పెరటి మొక్కల్లాంటి మంచితనాలను పూచే పువ్వుల్లా వికసింపచేస్తూనే ఉండాలి ! కానీ ఇప్పుడెందుకో ఈ మొహమాటాలూ...మొట్టికాయలూ! ఉన్నది చెప్పలేని తనం... అధైర్యాన్ని అరువు తెచ్చుకోవడం! లేని మౌనాలను తొడుక్కొని బ్రతకటం చేతకాని తనాలను అద్దెకు తీసుకొని ఆకళింపు చేసుకోవడం! పెద్దతనమంటే ఏమో అనుకున్న... అన్నీ దిగమింగి కరుగుతున్న మంచుగడ్డలా బ్రతకాలని ఒప్పుకోలేని మనసును చూస్తుంటేనే ఎప్పటికీ జాలే వేస్తుంది...! ఇంకో కొత్తమాట వెదకాలి రహదారిని ...రహదారిలాగే ఉంచాలి! 22-6-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1uTnymT

Posted by Katta

Naresh Goud Suragouni కవిత

Thank you friends...

by Naresh Goud Suragouni



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pzR8OI

Posted by Katta

Indravelli Ramesh కవిత

prajasakthi sopathilo velladi pusthaka sameeksha

by Indravelli Ramesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1wisUup

Posted by Katta

దాసరాజు రామారావు కవిత

//ఈ కవిని చూశారా ..విన్నారా..// దాసరాజు రామారావు "అసమానతలపై అక్షరాల పంజా ఎత్తి అజ్నానంపై అక్షరదాడి చేయడానికి చైతన్యం పంపుతున్న ఆత్మీయతాక్షరాలై చదువురానోల్లను అల్లుకుంట చదివేటొల్ల సారమై జవాబిస్త ఉదయం లేచింది మొదలు ఊపిరులున్నంత వరకు అక్షరాలే జీవితం " గా కొనసాగుతున్న కవి సిద్దెంకి యాదగిరి తన " బతుకు పాఠం " కవితా సంకలనంతో సాహిత్య సమాజంలో స్థిర పడటానికి వస్తున్నాడు . ప్రముఖ తెలంగాణ కవి 'నందిని సిధారెడ్డి 'ఈ కవిని ఇట్లా నిర్వచించిండు. " అన్ని చలనాల చైతన్యం పొదవుకున్న కవి సిద్దెంకి యాదగిరి. రాబోయే కాలంలో మరింత బాధ్యతగా , మరింత శక్తివంతంగా అక్షరాలు సంధించగలడని సంపూర్ణ విశ్వాసం కలిగిస్తున్నడు.మానవ వనంలో అలజడి దర్శించడం తెలుసు. ఒత్తిడిని తట్టూకుని,అవమానాల్ని గెలవగల స్థిర సంకల్పం తెలుసు. రాలిన తారల కాంతితో,వేల ఇంధ్రధనుస్సులు వెలిగించే ఉద్యమం గుర్తు.అక్షర కణాల్ని పిడికిట్లో బంధించి భూమ్మీద వెదజల్లే కవిత్వం గుర్తు. సిద్దెంకి యాదగిరి కవిత్వాన్ని అభినందిస్తున్నాను. అక్షరంతో ఉద్యమంలో నిరంతరం వికసించాలని ఆశిస్తున్నాను". మరో ప్రముఖ తెలంగాణ ఉద్యమ (ఉస్మానియ ఉనివర్సిటి) గాయకుడు 'దరువు ఎల్లన్న' ఈ కవిని గురించి " యాదన్న కవిత్వం శ్రమ కవిత్వం.బతుకు కవిత్వం. అందుకే బతుకు పాఠంగా ముందుకు తెచ్చినడు . మనస్పూర్తిగా ఆహ్వానిద్దాం. సాహిత్య ప్రపంచంలో కొత్త ఒరవడిని సృష్టిస్తున్న నవతరం తెలంగాణ కవుల్లో నావికుడు కావాలని సిద్దెంకి యాదగిరన్న మరిత బాధ్యతతో ముందుకు సాగాలని ఎదనిండా కోరుకుంటున్న". ఊపే విసనకర్ర ..నిద్రకు మెత్త బతుకు తీరు అంతా మా అవ్వకొంగుతోనే రెపరెపలాడుతున్న జండాను చూసినా కండ్ల నిండ మా అవ్వకొంగే కనబడ్తది ( మా అవ్వకొంగు) సిద్దెంకి యాదగిరి " బతుకు పాఠం" లోకి తొంగి చూద్దామా..... 22-6-2014.

by దాసరాజు రామారావు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UvIqFO

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

మసి గుడిసెలు _________________ఆర్క్యూబ్ తొంగి చూస్తే ఏముంది ఏళ్ళకేళ్ళుగా ఇంతే ఎప్పుడు కూలుతయో తెల్వది నాలుగు దిక్కుల నాలుగు సలాకలు అవే పునాదులు ఆ గుడారాలకు మీరు మసి గుడిసెలనవచ్చు ఆ పసి వాళ్ళ మొఖాల్లోకి తొంగి చూస్తే అవి అక్కడా కనిపించచ్చు ఇనుప మంచం ఇనుప ఉట్టి ఇనుప పెట్టె అంతా ఇనుం ఇనుం ఇనుమూ బొగ్గూ మండి వాళ్ళు కత్తి కొడవలి గన్నూ బాడిసెలు పట్టుకారు చానం పోగర్ లు చిన్న పెద్దా ఆడామగా తేడా లేమీ లేవు అందరు కొలిమి పురుగులె వృత్తాలు గా తిరుగుతూ బరువుగా పడే గన్ను దెబ్బకు గురికావాల్సిందే బులోర్ గొట్టంలోంచి ఎగపోస్తూగాలి కొలిమి మంటలో కమాన్ పట్టీ ఎక్సెల్ డాకల్ మీద గొడ్డలవ్వాల్సిందే ఎక్కోలమీద తూము జేసుకొని చేతులు మారాల్సిందే కథ ఇంతటితో ఒడిసిపోతే బాగుండు పైకి లేసిన బూడిద మెల్ల మెల్లగా నిశ్శబ్దాల్ని పరుస్తుంటది కొలిమి సెగ కణికెలు ఒంటిమీద పడి పచ్చి పుట్టు మచ్చలై తేలుతై రూపు కెక్కుతున్న గొడ్డలి రవ్వలు తూటాలై వేటాడుతై కూసోని కూసోని పోద్దు కాళ్ళలో కుంగుద్ది పాతికేళ్ళమీద చీకటి పడి చాతిలోంచి తీతువు పాట లేస్తుంది పదితనానికేమెరుక మసి ముఖాల్ని పాడుతుంటది ఎక్కడొ బొగ్గు ముక్కలల్ల అగ్గి కథ రగులుకుంటది _ 31 డిసెంబర్ 2006 జనగామ బస్టాండ్ ఎదురుగా ఉన్న గుడిసెలు

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/V1ENIe

Posted by Katta

Ravinder Vilasagaram కవిత

నానీలు ~~~ మతం మత్తుమందు నిజం కదూ ? మనసులు కలిస్తేనో అది చిత్తు కదా ! ¤¤¤ నిన్నటి దాకా చెమట ధారలు నేడేమో మేఘామృత ధారలు! ¤¤¤ మీ కరెంటూ మీదే మీ బొగ్గూ మాదే ? మరి రొండు చెయ్యిల బాముడేనా ? 22.6.2014

by Ravinder Vilasagaram



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nWe1KQ

Posted by Katta

Srinivas Reddy Paaruvella కవిత

ఈ వీడియో క్లిప్పింగ్ ఇక్కడ పోస్ట్ చేయడాన్ని మన్నిస్తారని భావిస్తూ .... , మతం అంటే ఏమిటో అర్థం తెలియని పిచ్చి కుక్కలని చూడండి , ఇరాక్ లో జరిగిన ఈ అమానుషాన్ని తిలకిస్తే రక్తం ఉడుకుతుంది ఎవరికైనా , http://ift.tt/1nWdZma

by Srinivas Reddy Paaruvella



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UvkORH

Posted by Katta

Chandrasekhar Vemulapally కవిత

చంద్రశేఖర్ వేములపల్లి || ఆమె నాకు ఎదురొస్తే .... బావుణ్ణు!? || నాకు చాలా ఇష్టం నా దారికి తను ఎదురొచ్చి తన ఇష్టాన్ని నా అబిమతంగా ఔననిపించుకునేటప్పుడు తను నన్ను పిలిచే పలుకులలోని మార్దవం ఎంత తీపి రుచో .... ఆ పెదవులపై కదిలుతూ నా పేరు ఆ కళ్ళతో తను నన్ను కదలనీయకుండా బలంగా బంధించెయ్యడం ఎంత మనోహరమో అందుకే అనిపిస్తూ ఉంటుంది నాకు తెలిసిన ఒకే నిజం నా చెలి, తానే అని నాతో అలాగే ప్రవర్తిస్తుందని ఎన్ని జన్మలుగానో నాకు తెలుసని అది, కలో మాయో నిజమో .... కానీ నాకు తెలిసింది మాత్రం ఒక్కటే తను సమీపం లో ఉంటే సేదదీరుతున్నట్లుంటుంది విశ్రమించుతూ ఉండిపోవాలని ఉంటుంది .... అది మరణమే అయినా సరే లా ఆమె బాలుడ్ని లా నన్ను బుజ్జగిస్తున్నట్లు ఆకాశమే వంగి నాకు మనస్కరించుతున్నట్లు నిజం గా .... తను నా పక్కన ఉన్నప్పుడు ఎంత ఆనందం ఉల్లాసం ఆహ్లాదమో .... జీవితం ఆమె స్పర్శ లోని మృధుత్వం నా శరీరాన్ని తాకుతున్నప్పుడు రెక్కలు అమర్చిన సీతాకోకచిలుకను లా అనిపిస్తూ సహజంగా బిడియస్తుడ్ని, భయస్తుడ్ని ఎవరినీ అంత సమీపం లో ఉండాలనుకోని నేను ఎందుకిలా .... ఆకాశం, భూమి మధ్య త్రిశంకు స్వర్గంలో తనూ నేనూ మాత్రమే ఉండాలనుకుంటున్నానో భద్రం సురక్షితం అనుకున్న అన్ని అనుభూతుల్ని దాటి తను నా సమీపానికొచ్చిందనో ఏమో నాలోని ప్రతి అణువు ఇప్పుడు ఆమె సాన్నిహిత్యాన్నే కోరుకుంటుంది ఆనందం, ఆహ్లాదం, ఉల్లాసం అనుభూతి కోసమో ఏమో అది మరణమే కావొచ్చనిపించినా తను నన్ను ఒక పసిబాలుడ్నిలా చేసి చూస్తుందనిపించినా మళ్ళీ మళ్ళీ తన సాంగత్యమే కావాలనిపిస్తూ నా మార్గానికి ఎప్పుడూ తనే ఎదురు రావాలనిపిస్తూ తను నన్ను పోట్లాడాలనిపిస్తూ ఆ గోరువెచ్చని స్పర్శతో ఊహలకు రెక్కలొచ్చి ఎగిరిపోవాలనిపిస్తూ ..... ఏమైపోతుందో ఏమో నాకు 22JUN2014

by Chandrasekhar Vemulapally



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pz9aAB

Posted by Katta

Satya Gopi కవిత

నా మొదటి ప్రేమలేఖ // సత్య గోపి // పాదాలు ఇసుక రేణువులతో సంభాషిస్తూ.. మాటలు మౌనాన్ని హత్తుకుని నా కనుపాప నిండా నీవుంటావు.. అలల ప్రేమతో నిండిన గాలులను మోసుకొస్తాను నీకోసం.. నీ చిరునవ్వు కన్నా విలువైన పువ్వు దొరుకుతుందా...? నీ చూపులతో ఎన్నెన్ని అక్షరాలను అందిస్తావు..! వాటిని ఒడుపుగా పట్టుకోగలిగాను నిశ్శబ్దంగా ఓడిపోతున్న వేళ నిను గెలిచాను ఆ క్షణం సముద్రపు ఒడ్డున రాళ్ళు నునుపుదేరినవి నీ శ్వాసను తాకి.. నీ మాటలను కలిపాను కలంలోకి సిరా తక్కువై.. నీ నవ్వులను వెదజల్లాను కాగితంపై పరిమళంలా పరుచుకుంది... అడుగు కదిలి కొన్ని వేల అడుగులై పరిగెడుతోంది హృదయం నిను చేరటానికి.. ఎన్ని స్వప్నాలను పోగేసుకున్నాననుకున్నావ్...? ఎన్ని ఊహలను దాచిపెట్టాననుకున్నావ్...? ఎన్ని విరహాలను దూరంగా పారేశాననుకున్నావ్...? అన్ని నీకోసమే.. ఇవన్ని కూడానూ మన కోసమే... 22-06-2014

by Satya Gopi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nWaHzk

Posted by Katta

Srinivasa Bhaskara Rao Yanamandra కవిత

//చీకటి పోవాలంటే వెలుతురు ఎంత అవసరమో అజ్ఞానం పారద్రోలాలంటే జ్ఞానం అంత అవసరం. వీటన్నిటికి మూలం ఇంద్రియ నిగ్రహం. ఇంద్రియాలను వశపరచుకున్నవారు దేనికైనా సమర్థులు. ప్రపంచంలో చాలా రకాల జీవరాశులున్నాయి. ఒకో జీవి ఒకో వస్తువువల్ల కట్టుబడి పతనం చెందుతాయి. అవి తురంగ, మాతంగ, సతంగ, మీన, భ్యంగములు. తురంగం అంటే - జింక. జింక శబ్దానికి కట్టుబడుతుంది. మాతంగం అంటే - ఏనుగు. ఇది మావటివాని అంకుశానికి లొంగుతుంది. సతంగం అంటే - మిడత. మిడత వెలుతురుకి ఆకర్షించబడి ఆ మంటలో మాడి మసైపోతుంది. మీనం అంటే - చేప. ఇది ఎరకి బలైపోతుంది. భ్యంగము అంటే - తుమ్మెద. ఇది పూల రంగులకి పరవశించిపోతుంది. కాని మానవుడు ఈ జీవులన్నిటికన్నా హీనమైన వాడు. ప్రతి విషయానికి లొంగి పనతమవుతాడు. శబ్ద, రూప, రస, గంధాలకు వశమవుతాడు. అన్నింటికీ కుట్టబడిపోతాడు. వివేకాన్ని, బుద్ధినీ కోల్పోయి పతనం అయిపోతాడు. ఈ అయిదింటికి వశమయిన మానవుడు శాంతి, సుఖాలకు దూరమవుతాడు. అన్నింటికీ అతీతుడు కావాలంటే ఇంద్రియ నిగ్రహం అలవరచుకోవాలి. దానికోసం కృషి చెయ్యాలి. మాట, తిండి, వాసన, వినికిడి, దృష్టి వీటన్నిటిని అదుపులో ఉంచుకోవాలి. నిజమైన దైవత్వమును పొందాలంటే వాగ్దోషము, దృష్టి దోషము, క్రియాదోషములను దూరము చేసుకోవాలి. అలా ఆచరించినప్పుడే మానవుడు మాధవుడవుతాడు. చరితార్థుడవుతాడు.//

by Srinivasa Bhaskara Rao Yanamandra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ntA5KO

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

మనుషుల మధ్య వున్నామా మృగాల మధ్య వున్నామా కొంచం అయినా కనికరం మృగానికి ఉందేమో కాని ఉన్నత విద్య చదివినా కనీసం మానవత్వం మర్చిపోయి కేవలం ధనమే పరమా వధిగా జీవించే మానవ రక్కసులు మన్యం లో మహిళల దేహాలే వాళ్లకు సోపానాలు మంచి చెడు తెలియదు వ్యాది వున్నా లేకున్నా ప్రతి దానికీ ఆపరేషన్ మార్గం ఆపరేషన్ చేయకపోతే చావే దిక్కు ఒక్క సంవత్సరం లో ఎనబది ఇదు వేల ఆపరేషన్ లు ప్రతి ఒక్కరికి గర్భసంచి తీసివేయటమే ఇది తప్పు అన్యాయం అనే దిక్కే లేదు వైద్యో నారాయణ హరి అన్నారు పెద్దలు ఆడ పిల్ల అని తెలిస్తే అప్పుడే చంపెయటమే కదా దానికి అర్హత వున్నా వైద్యుడా అన్న నియమం అసలే లేదు జ్ఞానం వున్న వాళ్ళే డబ్బుకు కక్కుర్తి పడితే ఎవరికీ చెప్పుకోవాలి అమాయక ప్రజలు .. దేవుడా చూస్తూనే వుండు !!పార్ధ !!22/6/14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/T0NyjH

Posted by Katta

తిలక్ బొమ్మరాజు కవిత

తిలక్ / పంక్తి __________ ఇసుక పిచ్చుక ఇవాళ ఇంకా రాలేదేంటో జల్లిన మనసు రేణువులన్నీ ఎదురుచూస్తున్నాయి సూర్యుడి తుమ్ములు భూమి నిండా వెలుతురు పిట్టల తుంపరలు నేలంతా కళ్ళతో అద్దిన ఆకాశం కళ్ళలో నీలపు రంగేసుకుంటూ కనబడింది సంధ్యాకాలపు దోసిళ్ళలో అరుణ విత్తనాలను తాగుతూ జీవం రెక్కలు విప్పిన కొబ్బరాకులు రేయంతా చేతులూపుతూ విశ్వానికి గాలి విసురుతూ గుండె చెలమలు ఇంకని వేళ అనుభవాల గుప్పెట్లో కొత్త పాఠాలు నీటిపుంతలు ఉప్పుసంద్రాలై తీపిగురుతుల మట్టి వాసన మనసు తడియారకుండా కొత్త జీవితం షురూ మరణం తరువాత ఆత్మగా పాత పంక్తి సమాప్తం అసంతృప్తిగా తిలక్ బొమ్మరాజు 16/06/14 22/06/14

by తిలక్ బొమ్మరాజు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/TjxdXR

Posted by Katta

Kranthi Srinivasa Rao కవిత

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు ||నేను ఓ నేనునే || అంతా కదులుచున్న చోట నేను కదిలినా అంతా నిలచివున్న చోట నేను నిలిచినా చాతీనిండా పూలు వెలుస్తున్నాయి అందరికీ నేను భిన్నంగా ఉన్నప్పుడు మాత్రమే... పూసిన పూలు పరిమళించడం మొదలెడతాయి ఒక్కడిగా విడిపోయినప్పుడు ......... బయటకు తొంగిచూస్తే వైరాగ్యం లోపలికి వెళ్ళిచూస్తే విౙానం ....... విచిత్రమేమంటే .... ఒక్కోసారి ౙానం గాయపరుస్తుంది ...వైరాగ్యం భోధపరుస్తుంది ఎన్ని విన్యాసాలు చేసినా .....చివరికి కేవలం నేను ..ఓ నేనునే ననే సత్యమే విడులవుతుంది

by Kranthi Srinivasa Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nt88CS

Posted by Katta

సిరి వడ్డే కవిత

ll చిట్టి గుండెకెన్ని తపనలో ll తరువులన్నీ ఋతువులను మరచి వసంతపు శ్రీమంతాలే జరుపుకోవాలని విరిబాలల బోసినవ్వులతో వడిని నింపుకోవాలని, మధుపాలను అదిలించైనా మధువుల కడవులను నింపుకోవాలని తేనెటీగల వాకిట తేనెల కళ్ళాపి జల్లి మురిసిపోవాలని, తీయందనాల అలలపై తేలిపోవాలని, పేద గరికల చెంత చేరి ఊసులెన్నో చెప్పుకోవాలని గడ్డిపూలతో జతకలిపి ఆడిపాడాలని అడవిపూల సోయాగాల గుట్టువిప్పాలని, పూలపుప్పొడులెన్నో దోసిలి పట్టి రాసులుగా పోయాలని రాలిపోయే పత్రాల జాలి కధలన్నీ కంటి ముత్యాలుగా వడిసి పట్టాలని, చిగురుల పురిటి కందులకు లాలపోయాలని, మిణుగురులనేరి గుట్టలుగా పోయాలని మెరిసే జాబిలమ్మతో పోటీకి పెట్టాలని వెన్నెలరేడుతో వీధి దీపమెట్టాలని మెరుపులమ్మ తళుకులన్నీ మెలిపెట్టి హరివింటి పొదరింటికి కాపలా కంచెగా కట్టాలని , వెన్నెల కన్నెతో కలిసి నర్తించాలని శారద యామినిలో పులకించాలని పున్నమి నదిలో విహరించాలని శరత్చంద్రికల తోరణాలెన్నో కట్టాలని, మాపులపై దోబూచులాడే చిరుగాలుల సంగీతాలతో జతకలిపి పాడాలని కాకమ్మ గూటిలో ఊయలలూగే కూనలమ్మ తొలిపలుకులతో బాణీలే కట్టాలని , పడుచు గువ్వల కువకువల రాగాలెన్నో చైత్ర వేదికపై శృతి చేయాలని కలహంసల వయారి పాద సవ్వడులన్నీ "సిరి" మువ్వలకే రవళులుగా శృతి చేయాలని, పూల నెత్తావుల అత్తరులన్నీ పన్నీటి కల్లాపిగా చల్లేయాలని మకరంధపు అలలపై తేలిపోయే గడుచు తుమ్మెదల సోగకన్నుల చిత్తరువులెన్నో చిత్రంగా మలచాలని, మేఘమాలికనే కాటుక రేఖగా దిద్దుకోవాలని బాలభానునే కస్తూరిగా అద్డుకోవాలని సంజకెంజాయిలనే లత్తుకగా పాదాలకు పూయాలని వెన్నెలమామతో గారాలరాగాలెన్నో పాడుకోవాలని.....@సిరి ll సిరి వడ్డే ll 22-06-2014

by సిరి వడ్డే



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lghBPW

Posted by Katta

Nauduri Murty కవిత

Watch this fantastic video. Very inspiring and the message is straight. http://ift.tt/1yyZQRq

by Nauduri Murty



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1yyZQRq

Posted by Katta

Raja Sekhar కవిత

"క్రూర"గాయాలు భానుడి విశ్వరూపం విలవిల లాడుతున్న జనం సాగునీటి ఇక్కట్లు.. కూరగాయల ధరలకు రెక్కలు ఆకాశంలో ధరలు వినియోగదారుడి జేబుకి చిల్లులు టమాటా...ఇరవై పై మాట.. బెండ..దొండ..వంగ.. కొనాలంటే..బెంగ.. సరుకు రవాణాపై మోడి మోత ప్రజలకు వాత ప్రభుత్వాలు మారినా మారని సగటు జీవి బతుకు చిత్రం జీవితమంతా వ్యధాభరితం పాణిగ్రాహి రాజశేఖర్ 21-6-14

by Raja Sekhar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1yyZQkj

Posted by Katta

Bvv Prasad కవిత

|| వానలోకం || ఊహించనిరోజున ప్రియమైనవ్యక్తి ఎవరో నీ గుమ్మంలో నిలబడినట్టు ఈ వేసవి ఉదయం లేచేసరికి నీ ఇంటిచుట్టూ వానపంజరం చెట్ల ఆకులమీద వాన, కొమ్మలమీద వాన, వాన నీటిమీద వాన, నీటిలోని ప్రతిబింబాలమీద వాన వాననెమలి నీ ఇంటిచుట్టూ పురివిప్పి తిరుగుతున్నపుడు నీ ఇల్లు అరణ్యంలో వున్నట్లూ సరిహద్దులులేని మరోలోకంలోకి నువ్వు ప్రవాసం వెళ్ళినట్లూ వుంటుంది మూగవెలుతురులో మునిగిన ప్రపంచం ఇప్పుడు ఆటలన్నీ కట్టిపెట్టి వానధ్యానంలోకి తనని కోల్పోతుంది కాసేపు జీవితమంటే నీ మనోలోకాల గోల కాదని వెళ్ళిపోతున్న ఆకాశాన్ని కన్నార్పక చూడమనీ చెప్పీ, చెప్పీ విసుగు పుట్టినట్టు చల్లని చినుకై చరిచి నీకంటిన నల్లని కాలాన్ని కడుగుతుంది వాన నువ్వు మనిషిలా రాకపోయి వుంటే వానవై పుట్టేవాడివనుకొంటాను బహుశా, లోకపు ఏ కొలతలోనో నువ్వొక వానవయ్యే వుంటావు లేకుంటే వాన కురిసినపుడల్లా నీకు దిగులు ముసురుకొన్న చల్లని సంతోషం ఎందుకు కలుగుతోంది __________________________ ప్రచురణ: ఆదివారం ఆంధ్రజ్యోతి 22.6.14 http://ift.tt/Uukkew http://ift.tt/Uukjax

by Bvv Prasad



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rlxhC7

Posted by Katta

Ramaswamy Nagaraju కవిత

కవిత: ( అంతర్జాల సాహిత్య పత్రిక 'కౌముది' ఈ జూన్ సంచిక ప్రచురణ ) ......// మళ్ళీ రాయాలి మలిపి మరో కొత్త గీతం //...... ఈ ఉదయం --- గాలి ఒక ఈల పాట ! నేల ఒక పద్య పాదం! నింగి భావాంబరం! సంద్రం స్వరార్ణవం ! సృష్టి ఒక దృశ్య కావ్యం ! సర్వం రసరమ్యకవిత్వం! అదిగో, అందుకే ఆ రసావేశంతోనే నేను అక్షరం అయింది! ఆలోచనకు అంబుదాలను అలది పద్యానికి పక్షి పాదాలను అతికి పాటకు పవన పక్షాలు తొడిగి ఎగిరేశాను నా గీతాన్ని ఆకాశంలోకి రెక్క విప్పే రిక్క ఔతుందని ! కాని, నా కవిత గువ్వపిట్ట లా ముడుచుకుంది గూటికే పరితమయింది శూన్యాకాశం పాటను పరిహసించింది! నా అక్షర విహంగ సృష్టిలో ఏదో జీవద్రవ్యం లోపించి ఉంటుంది గుప్త జీవన ధాతువేదో లుప్తమై ఉంటుంది అంగరాగమే తప్ప ఆత్మస్పర్శ కొరవడినట్టుంది ప్రాణప్రతిష్ఠ చేయడం నేను మరచినట్టుంది అస్మితాసంకుచితమైన నా అక్షర రేఖ అనంత కళాత్మకు హద్దులు గీచినట్టుంది అందుకే సృష్టించుకోవాలి మరో సృజన ప్రాణ పతంగాన్ని, రెక్క సాచని నా అక్షర వర్ణాల అచల జీవన చిత్రాన్ని మలిపి మళ్ళీ రాసుకోవాలి మరో కొత్త గీతాన్ని ! ---నాగరాజు రామస్వామి. Dt:21.06.2014.

by Ramaswamy Nagaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qBooGZ

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

నమో ఆంధ్ర మాత _____________________కృష్ణ మణి నమో ఆంధ్ర మాత గత వైభవానికి చిరునామా రాయల రాజసమా వెంకన్న దర్శనమా అమరావతి స్తూపమా తెలుగు పలుకు స్వరమా ! పొట్టి శ్రీరాములు త్యాగ నిరతికి తార్కాణం భారతావనిలో పువ్వై విరిసిన నవ రాష్ట్రం సాగరగతీరం బహుముఖ లాభం కాటను దొర ప్రసాదం నిండిన మాగానం ! శ్రీశైలం మల్లన్న బెజవాడ దుర్గమ్మ అరసవెల్లి సూరన్న కాళహస్తి లింగన్న ఏరికోరి వెలిసిరి ఎల్లరులకు ఎదురులేదు పలు దిశల కీర్తిపరులు తలదించని నీ బిడ్డలు ! రాయలసీమ పౌరుషం కోనసీమ అందం అరకు కొండ చలువ గుంటూరు కారం కృష్ణ గోదవరి తుంగభద్రల పరువల్లతో పరుగుపెట్టు తోబుట్టులలో అడుగు ముందు పెట్టు ! కృష్ణ మణి I 22-06-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nVtIBT

Posted by Katta

నవీన్ కుమార్ కవిత

నవీన్ కుమార్!! నేను నా ఆకాశం !! ఆకాశం నా ఆత్మీయ నేస్తం మౌనంగా ఎన్ని సంగతులు మాటాడుకుంటామో! ఎన్నెన్ని కాలాలు ఒకటిగా చూశామో! నేనంటే ఎంత ప్రేమనుకున్నావ్? మనసేం బాలేదన్నాననుకో మేఘాలు సృష్టించీ ముత్యాలు చిలకరించీ ముద్ద ముద్ద చేసేస్తుంది మౌనంగా ఉన్నాననుకో మెరుపులు మెరిపించీ ఉరుములు పలికించీ ఏమైందంటూ ప్రశ్నిస్తుంది ఏం కాలేదని కళ్లికిలిస్తూ నే చెబితేనేమో నీలంగా నవ్వేస్తుంది అటుపోయీ ఇటుపోయీ అదిచేసీ ఇదిచేసీ అలసిపోయీ నేనొస్తే చందమామను పిలిపించి చుక్కల్ని రప్పించి ఎదపై వెన్నెల కురిపిస్తుంది ముభావంగా ఉండి నేనిటుతిరిగి పడుకుంటే చల్లగాలితో చక్కిలిగింతలు పెట్టిమరీ తనవైపు తిప్పుకుంటుంది నల్లగా నాతోపాటే నిదురపోయి నాకంటే ముందే తెల్లగా మేలుకుంటుంది సంతోషం పంచుకోవాలని చేతులెత్తి నే చిందులేస్తే చిరుగాలిలా మారి నన్ను చుట్టేసుకుంటుంది ఒక్కోసారి తనకూ బాధేస్తుంది పాపం! భోరున విలపిస్తుంది తననెవరో కాలుస్తున్నట్టూ తన వలువల్నెవరో విడదీస్తున్నట్టూ భగ్గున మండిపోతుంది ఆకాశం పాపం ఆకాశం.. ఎవ్వరితోనూ చెప్పుకోదు..నాతో మాత్రమే నేనయితే వింటాను కదా! ఏం చేయగలను? తనబాధను కాస్తయినా పంచుకుందామని నిండా తడుస్తాను నీరైపోతాను..కన్నీరైపోతాను నేనేడ్వడం చూడలేక కాసేపటికి శాంతిస్తుంది ఆకాశం నేనుమాత్రం, నాలో నిండిన తన దుఃఖాన్ని బొట్లు బొట్లుగా పిండేస్తాను ఆకాశానికి దెయ్యాలంటే భయం నలువైపుల్నుంచీ ఈ మధ్య దెయ్యాలు చుట్టుముడుతున్నాయి నలిపేస్తున్నాయి.. ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి వయొలిన్ పై విషాదగీతంలా వినిపిస్తుంది ఆకాశం ఆర్తనాదం తనకెంత బాధవుతుందనీ! నాకెంత బాధవుతున్నదనీ! ఒంట్లో ఒకమూలకం ఒంటరిగా పోరాడుతున్నభావన.. నన్నూ తనలో కలిపేసుకోమనీ నేనూ తనకు సాయపడతాననీ ఎన్నోసార్లు చెప్పాను.. కరుణామయి కదూ నా ఆకాశం కాదంది! కనీసం తన కన్నీళ్లయినా తుడుద్దామంటే నా చేతులేమో చాలడంలేదు అందుకే రెండు మొక్కల్ని పెంచుతున్నాను అవి ఏనాటికైనా ఆకాశమంత ఎత్తుకు ఎదిగి నాచేతుల్తో తన చెమ్మను తుడుస్తాయని ఆశ రోజూ నీరుపోసేటపుడు చెమర్చే నా కళ్ల సాక్షిగా నా ఆకాశాన్ని ఓదార్చుతాయని ఆశ! ........22/06/2014

by నవీన్ కుమార్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nVtIBL

Posted by Katta

Nvn Chary కవిత

ఇలా ఆలోచిద్దాం డా ఎన్.వి.ఎన్.చారి 22-06-2014 పిల్లలకు రెక్క లిచ్కాం వాటిని ఎదగనిచ్చాం ఇక వాటిని ఎగరనిద్దాం మన బాధ్యతల త్రాళ్ళతో బంధించడం కాదు భావ్యం ప్రేమానురాగాల వినీలాకాశంలో స్వేచ్చా విహంగాలు కావాలి వారు వాళ్ళ ఆనందమే కదా మన కళ్ళలో వెలుగులు నింపేది

by Nvn Chary



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1yydhB5

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

కొన్ని రోజుల క్రితం కవియాకూబ్ గారు ఒక పోస్టు చేశారు. అందులో కొంతభాగం : ’’ కవిత్వవిమర్శ కవి ఎదుగుదలకు ఉపయోగపడ్తుంది.!!! ఇప్పటివరకూ 'కవిసంగమం' లో కేవలం ప్రశంసల పద్ధతిలోనే వ్యాఖ్యలు కానీ,సూచనలు కానీ చేస్తూ, ప్రోత్సహించడమే పద్దతిగా సాగాం. : ఒకవిధంగా కవిత్వాన్ని రాసేందుకు ఎంతోమంది ముందుకు వచ్చేట్లుగా కామెంట్స్ లోనూ,ప్రశంస లోను జాగ్రత్తలు తీసుకుంటూ కవిత్వవిమర్శ చేయగలిగినవాళ్ళు కూడా ఆచితూచి వ్యవహరించారు. : ఇకపై కవులు ఇంకా మెరుగైన కవిత్వం రాయడానికి ,ఆయా కవితల విశ్లేషణలు జరగాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది. '' కొందరు బాగులేదనగానే, అలాంటి విమర్శలకు ఎంత మాత్రం స్పందించరు. లేదా ఆవేశంతో సమాధానాలిస్తుంటారు" అని నవుదూరి మూర్తి గారు భావించినట్లు ఆ రకమైన పద్ధతులు కవులకు అనుసరణీయం కాదు.....‘‘ ఈ పోస్టుకు కామెంటుగా నేను సదాశివ గారి పుస్తకం నుంచి ఒక పేరాగ్రాఫ్ పెట్టాను. అది : ’’ యాకూబ్ భాయ్, మీ నిర్ణయం బాగుంది. మీ పోస్టు చదివిన తర్వాత నేను తెలుగు గజల్ గ్రూపులో పెట్టిన ఒక పోస్టు కొంతభాగం ఇక్కడ పెట్టాలనిపించింది. ఇక్కడి చర్చకు అది ఉపయోగపడుతుందన్నది నా నమ్మకం డాక్టర్ యస్. సదాశివ మాస్టారు రాసిన ఉర్దూ సాహిత్యం పుస్తకంలో చివరి ముగల్ చక్రవర్తి బహదూర్ షా జఫర్ కవిత్వం గురించి కొంత సమాచారమిచ్చారు. అప్పటి కవులు, వారి విశేషాలు తెలియజేశారు. అందులో కొంత భాగం మిత్రుల కోసం ఇక్కడ ఇస్తున్నాను. సదాశివ మాస్టారు పుస్తకం నుంచి ... ’’చివరి ముగల్ చక్రవర్తి రెండవ బహదూర్ షా సారస్వత ప్రియుడే కాక కవిత చెప్పే సామర్థ్యం కూడా కలవాడు. ఆనాటి మహాకవి షాహ్ నసీర్ చేత యువరాజుగా ఉండగానే తన కవితలు దిద్దించుకుంటూ జఫర్ అన్న కలంపేరుతో రాసేవాడు. షేక్ ముహమ్మద్ ఇబ్రాహీం జోఖ్ చేత తన కవితలు దిద్దించుకోవడం మొదలుపెట్టాడు. జోఖ్ మరణించిన తర్వాత బహదూర్ షా జఫర్ తన గజళ్ళను మీర్జా గాలిబ్ చేత దిద్దించుకున్నాడు. ’దిద్దించుకోవడం‘ అనే మాట తెలుగు వాళ్ళకు వింతగా వినిపించవచ్చు. హిందూస్తానీ సంగీతంలో (కర్నాటక సంగీతంలో కూడా) గురు శిష్య పరంపర ఉన్నట్టే ఉర్దూ కవనంలోను గురు శిష్య పరంపర ఉన్నది. గురువులేని విద్య కూసువిద్య. ఎవరో ఒక ఉస్తాదుకు (గురువుకు) తన కవితను చూపించి దిద్దించుకోనిదే ఆ కవితను ముషాయిరాల్లో వినిపించడం కాని, పత్రికలకు పంపించడం కాని ఉర్దూ కవుల సంప్రదాయం కాదు. డా. ఇక్బాల్ వంటి మహాకవి కూడా తన కవితను దాగ్ చేత దిద్దించుకునేవాడు. ..... ఉస్తాదుల చేత దిద్దించుకోవడం ఉర్దూలో గర్వకారణం. ఈ సంప్రదాయం ఉర్దూలో ఉన్నట్లుగా ఇతర భాషల్లో ఉన్నట్లు కనిపించదు. తెలుగులో నయితే మార్పులు సూచించే వాళ్ళను రంధ్రాన్వేషులని నిందిస్తారు. ఎవరేది రాసి వినిపించినా చాలా బాగున్నదనగలవాడే సత్పురుషుడు. సాహిత్య మర్మజ్ఙుడు.‘‘ ఇవి సదాశివ మాస్టారు రాసిన పంక్తులు. మనం గమనించవలసిన విషయాలు ఇందులో చాలా ఉన్నాయనుకుంటున్నాను...‘‘ ఇవి రెండు ఇక్కడ ఎందుకు ప్రస్తావిస్తున్నానంటే, కవిత్వం, కవిత్వ విమర్శల గురించి మనం హృదయపూర్వకంగా ఆలోచించవలసి ఉంది. హృదయపూర్వకంగా అని ఎందుకంటున్నానంటే, కవిత్వం రాసేది పెన్నుతో కాదు హృదయంతోనే కాబట్టి. సాధారణంగా ఒక కవిత రాసిన తర్వాత వెంటనే దాన్ని పదిమంది చూడాలని, దాన్ని ప్రశంసించాలని, ఆ కవితపై మాట్లాడాలని ప్రతి కవి భావిస్తాడు. అది సహజం. అందువల్ల వెంటనే పోస్టు చేయడం జరుగుతుంది. కాని రాసిన కవితను కాస్త పరిశీలించి, స్వయంగానే ఎడిట్ చేసుకుంటే, అది మరింత పదునునెక్కుతుంది. పదును అన్న పదం కావాలనే వాడాను. ఎందుకు వాడానంటే... దీనికి కాస్త వివరణ ఇవ్వాలి. వివరణ ఇచ్చేంత పాండిత్యం నాకు లేదనుకోండి. వినేవారుంటే చెప్పేవాడికి లోకువన్న సామెత తెలుసు కదా.. అలాగే అనుకోండి.. కాని కాస్త వినండి. నాకున్న కొద్దిపాటి పరిజ్ఙానం పంచుకోవాలనిపించింది. మైకులా కవిసంగమం చేతికి దొరికింది, కాబట్టి చెబుతున్నాను... కవిత మరింత పదునెక్కడమంటే ఏమిటి? ఈ ప్రశ్నకు జవాబు చెప్పుకునే ముందు మరో రెండు మాటలు భాష గురించి చెప్పాలి. మనం మన మనసులో ఉన్న మాటలను ఇతరులకు చెబుతాం. చెప్పాలనుకున్న విషయానికి అవసరమైన పదాలు వాడుతాం. అంటే మనం వాడే పదాలు నిజానికి మనం అనుకున్న భావానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తాయి. ఆ పదాలు స్వయంగా భావాలు కాదు. ఉదాహరణకు ’’గులాబీ కొన్నాను‘‘ అన్న పదాలు చూడండి. ఇందులో గులాబీ అన్న పదం, గులాబీ అనబడే పువ్వుకు బదులుగా మనం వాడాము. అలాగే ’’కొన్నాను‘‘ అన్న పదం ’’కొనడం‘‘ అన్న పని జరిగిందని సూచించడానికి బదులుగా వాడాము. అంటే పదాలన్నీ నిజానికి representative. కొందరు తాము చెప్పదలచుకున్న విషయానికి తగిన పదాలను ఎన్నుకుంటారు. చక్కగా చెబుతారు. అలాంటి వారిని articulative అంటాం. అలాగే రాసే భాషలో పదాలకు సంబంధించిన ఈ ప్రాతినిధ్య స్వభావం మరింత ఎక్కువగా ఉంటుంది. మాటల్లో అయితే చెప్పే మనిషి హావభావాలు ఉంటాయి. రాతలో హావభావాలుండవు కాబట్టి, పదాలే తమ పని చేసుకోవాలి. అందువల్లనే పదాల ఈ స్వభావాన్ని, అంటే ఇవి కేవలం ప్రతినిధులే కాబట్టి, అనుకున్న భావానికి తగిన ప్రతినిధులను, అంటే పదాలను ఎన్నుకోగలిగిన వారు చక్కగా రాస్తారు. ఇదే సూత్రం కవిత్వానికి కూడా వర్తిస్తుంది. కవిత్వంలో చెప్పదలచుకుంది, ఎలా చెప్పదలిచామో అలా చెప్పామా లేదా అన్నది మనం తెలుసుకోవాలంటే మనం వాడిన పదాలు మన భావానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్నాయా లేదా అన్నది మనం సరిచూసుకోవాలి. అందువల్లనే సెల్ఫ్ ఎడిటింగ్ అనేది అవసరమవుతుంది. నేను రాసిన కవితను నేనే ఎడిట్ చేసుకోవాలంటే, నాకు వచనానికి కవితకు మధ్య తేడా తెలియాలి. నాకున్న పరిమిత పరిజ్ఙానంతో ఈ రెండింటికి మధ్య తేడాను ఒక ఉదాహరణ ద్వారా అర్ధం చేసుకున్నాను. ఇందులో లోపాలు ఉండవచ్చు. పెద్దలు వాటిని సూచిస్తే సరిదిద్దుకుంటాను. ఆ ఉదాహరణ ఏమంటే... చీకటిలో మన చేతిలో ఒక టార్చిలైటు ఉందనుకోండి. టార్చి లైటు ఆన్ చేస్తే వెలుతురు ఒక బీమ్ లాగా కొంత ప్రాంతంపై పడుతుంది. అక్కడ ఉన్న వస్తువులు మనతో ఉన్న వారికి కనబడతాయి. ఆ కొద్దిపాటి ప్రాంతం తప్ప మిగిలినదంతా చీకటే ఉంటుంది. వచనం ఇలాంటిదే. మనం కొంత సమాచారాన్ని ఇతరులతో పంచుకోవాలనుకున్నప్పుడు ఆ సమాచారంపై వెలుగు పడేలా పదాలను వాడుకుని వారికి చెబుతాం, లేదా రాతపూర్వకంగా ఇస్తాం. దాంతో నిర్దిష్టంగా మనం ఏం చెప్పాలనుకుంటున్నామో అది వారికి అర్ధమవుతుంది. అదే చీకటిలో ఒక దీపం వెలిగించామనుకోండి. ఆ దీపం చుట్టు కొంత మేరకు ఉన్న వస్తువులన్నీ మనకు కనబడతాయి. దీపం ఎంత తేజోవంతంగా ఉంటే అంత ఎక్కువ పరిధి వరకు అందరూ చూస్తారు. ఇందులో కొందరు కొన్ని వస్తువులను చూడవచ్చు. కొందరు వేరుగా మరి కొన్ని వస్తువులను చూడవచ్చు. కొందరు చెట్లు చూడవచ్చు, కొందరు వాటిపై ఉన్న పూలను, మొగ్గలను కూడా చూడవచ్చు. ఇది దృష్టిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. కవిత్వం ఇలాంటిదే. ఇది టార్చిలైటులా కేవలం నిర్దిష్ట ప్రదేశాన్ని మాత్రమే చూపించదు. ఒక విస్తృత పరిధిని చూపిస్తుంది. ఆ పరిధిలో చూపులకున్న శక్తి మేరకు చూసే అవకాశం ఉంటుంది. కవిత్వం భావ విస్తృతి కలిగి ఉంటుంది.. అన్ని కోణాల నుంచి వస్తువుపై వెలుగును ప్రసరిస్తుంది. అన్ని కోణాల నుంచి దర్శించే అవకాశాన్నిస్తుంది. దీపం చిన్నదే ఉంటుంది. కాని వెలుగు చుట్టూ ప్రసరిస్తుంది. అలాగే కవిత చిన్నదే కావచ్చు, కాని ఒక గ్రంథాన్ని తనలో ఇముడ్చుకుని ఉంటుంది. ఈ ఉదాహరణ నాకు వచనానికి, కవిత్వానికి మధ్య కొంతవరకు తేడా అర్ధం చేసుకోడానికి ఉపయోగపడింది. కాబట్టి నేను రాసే పంక్తలు కవిత్వం అనబడతాయా లేదా అన్నది తేల్చుకోవాలంటే, నేను రాసిన పంక్తులు నేననుకున్న భావాలను పూర్తిగా పాఠకులకు చేరవేస్తున్నాయా? నేను అనుకోని, నా ఊహకు కూడా తట్టని భావాలు కూడా ఆ పంక్తుల్లో ఉన్నాయా? అన్నది నేను చూసుకోవడం నా కవిత పదునెక్కడానికి అవసరం. ఇంతకీ పదునెక్కడమంటే ఏమిటో చెప్పలేదు కదా... అసలు నేను రాసిన ఈ పంక్తులు మీకు నచ్చితే అప్పడు మరో పోస్టులో ఆ విషయాలు కూడా మాట్లాడుకుందాం. సెలవు.

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lXrMo8

Posted by Katta

Jaya Reddy Boda కవిత

// జయ రెడ్డి బోడ // గాలి బుడగ// ఒక్కో ఇటుక పేర్చి ఎంతో కష్ట నష్టాలకు ఓర్చి కట్టుకుంటాడు ఆమెకోసం... ఒక ఆశల సౌధం తడబడే మాటలను అటు తిప్పి .. ఇటు తిప్పి పదాలతో అల్లుతాడు ఆమెకోసం ఒక నవ్వుల హారం అక్షర పూ రాణుల కవ్వించి కాసింత తేనే పట్టి వండుతాడు అత్యంత ప్రీతిపాత్రమైన ప్రేమ పాకం ఆమె కోసం ఆచి తూచి అడుగులేస్తూ కొద్ది కొద్దిగా మచ్చిక చేసుకుంటూ లేని లేడి ముసుగు కప్పుకొని నక్క వినయంతో మెల్లి మెల్లిగా ఒక్కొక్క మెట్టే ఎక్కుతూ సాగుతుంటాడు ఆమె వైపూ పిల్లిలా.. ఆమెనేమో 'అట్టా సూడమాకయ్య' అంటూ వయ్యారాలు పోతూ ... కవ్విస్తూనే కాస్త బిడియం కాస్త బెరుకు ప్రదర్శిస్తూ తన ఆకర్షణలోకి లాగుతూ ... కొంచెం లయ తప్పిన అతని నడవడికను కోపగించుకుంటూ ఓయ్ ఏంటి గోల "పసి(వాడి)దాని" ముందు పిచ్చి పిచ్చి వేసాలేస్తే బాగుండదు అని హెచ్చరిక చేసి అతన్ని నిలువునా గాలి తీసిన బుడగలా మార్చుతుంది... ఇంకేం జరుగునో అను ఉత్సుకత కలిగిన చూసే నేను కవినే కాబోలు, కాని నేను అతనిలాగే కొంచెం కాస్త రస హృదయున్నేగా ఆమె తాకిడికి నేను కూడ తోక ముడిచి పరుగో పరుగు పాపం అతనేం చేస్తాడు ఇక... మళ్లీ దయతో ఆమె కరుణించే వరకు అతని గారడీల్లాంటి గిరికీలతో ఎడ తెరిపి లేని ఈదులాటల అత్యాశలో తప్ప ఆమెకోసం ... (22-06-2014 కాస్త హాస్యం కోసం )

by Jaya Reddy Boda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1yxmPwn

Posted by Katta

Nauduri Murty కవిత

కవిత్వంతో ఏడడుగులు 38 . (యుక్రెయిన్ పడుచులలో ఒక ఆచారం ఉంది. పెళ్ళికి ముందు వాళ్ళు అల్లిన చేతిరుమాలు, నిశ్చితార్థంనాడు వరుడి ముంజేతికో, ఇంకెక్కడైనా ప్రస్ఫుటంగా కనిపించే చోటనో కడతారు. ) ప్రతివ్యక్తికీ కొన్ని విలువలు, కొన్ని నమ్మకాలు ఉంటాయి. అవి ఒక తరానికో, ఒక జాతికో, ఒక కాలంలో ప్రబలంగా ఉన్నప్పుడు అవి ఆ కాలపు జాతి సంస్కృతికి ప్రతీకలుగా మిగుల్తాయి. ఉత్తరకాలంలో వాటిని సెంటిమెంటు క్రింద తీసిపారేసినా, కొన్ని అచేతన వస్తువులకి విలువని ఆపాదించడం, అది మన సచేతన ప్రకృతిని ప్రభావితం చెయ్యడం సర్వసాధారణం. "కామార్తాహి ప్రకృతికృపణా చేతనా చేతనేషు" (కాముకులైనవారికి ప్రేమసందేశాన్ని పంపించడానికి వార్తాహరులు చేతన ఉన్నవా లేనివా అన్న విచక్షణ ఉండదు...) అని కాళిదాసు మేఘసందేశంలో అన్నమాటని పూర్వపక్షం చేస్తూ ఈ కవిత మనకి దర్శనం ఇస్తుంది. ఈ కవితలోని నాయకికి అప్పటికి ఇంకా పెళ్ళికాలేదు. నిశ్చితార్థం కూడా కాలేదు. కానీ వరుడికి గాలిద్వారా తన మనసులోని మాటను తెలియపరచడం ఒక ఎత్తైతే, యుద్ధానికి వెళ్ళిన వాళ్లు ఇంటికి వచ్చేదాకా నమ్మకం లేదని తెలిసినదై, చివరగా ఒకవేళ దురదృష్ట సంఘటన జరిగితే, పలికిన ఉదాత్తమైన వీడ్కోలు మరొక ఎత్తు. ఏ రుమాలు తన కాబోయే వరుడు తన ప్రేమచిహ్నంగా పదిమందికీ కనిపించేలా ధరించాలని కోరుకుంటోందో, అదే రుమాలుతో, దుర్విధివల్ల అతను మరణించి ఉంటే, అతని వదనాన్ని కప్పమని గాలిని ప్రార్థిస్తోంది. కవిత్వం ఎప్పుడూ వ్యక్తిత్వాలని పెంపొందించే దిశలో అవ్యక్తంగా కృషి చేస్తుండాలి అన్న విషయానికి నేను వోటు వేస్తాను. ఫ్లారెన్స్ రాండల్ లివ్జే (1874-1953) కెనడాలో స్థిరపడిన యుక్రేనియన్. ఆ భాషలోని ప్రేమ కవితల్నీ, యుద్ధ నినాదాల్నీ, విఫలప్రేమ వేదనలనీ, ఆ భాషకే పరిమితమైన కొన్ని నుడికారపు సొగసుల్నీ ఇంగ్లీషులోకి చక్కని శైలిలో అనువదించింది. దానికి ఈ కవిత ఒక చక్కని ఉదాహరణ. చేతిరుమాలు . సముద్రానికి ఆవలి అంచున సూర్యుడు ఎర్రగా, రక్త వర్ణంతో మునిగి ఉన్నాడు; ఆ కెంపువన్నె ప్రవాహపు వెలుగులో ఒక పడుచు మేలిమి రుమాలు అల్లింది. బంగారంలాంటి చక్కని చేతికుట్టుతో ... ఈ రేయి ఆమె చెక్కిళ్ళు తెల్లకలువల్లా కనిపిస్తున్నాయి... కన్నీట కడిగిన స్వచ్ఛమైన కలువల్లా ఆల్లిక పూర్తవగానే దాన్ని గుండెలకి గాఢంగా అద్దుకుంది; తర్వాత, కళ్ళు ఎరుపెక్కేలా ఏడుస్తూ తలుపు బార్లా తెరిచింది: ఓ బలమైన పవనమా! నా పక్షిరాజా! ఇది నీ రెక్కలతో తీసుకు పో! డునాయ్(1) అంత బలంగా వడిగా ముందుకి ఎగిరిపో! ఓ స్వేచ్ఛా పవనమా! ఇప్పుడు అతనెక్కడ పనిచేస్తున్నాడో అక్కడకి పోయి నా కోసం దీన్ని అతనికి అందించు. ఎక్కడున్నాడో నీ మనసుకి తెలుసులే. 'అతనిపుడు ఉలాన్స్ (2)లో ఉన్నాడు' ‘సేనలు యుద్ధం చేస్తున్నాయి. వెళ్ళు, వెళ్ళు, నా బంగారమా! అతనున్న చోటు చేరేదాకా పగలల్లా గాలిలో తేలిపో! నా బంగారమా! చక్కని గువ్వలాంటి కంఠధ్వనితో, (3) ఎక్కడైనా నీకు కమ్మని పిలుపు వినిపిస్తే, అక్కడే క్రిందనెక్కడో నా ప్రియుడు ఎదురుచూస్తుంటాడు అతనికోసం ఒక్క సారి విశ్రాంతి తీసుకో. ‘అతని దగ్గర కపిలాశ్వం ఉంది. ఆయుధాలు స్వర్ణకాంతులీనుతుంటాయి. నిర్భయంగా, స్వేచ్ఛగా అతనికి ప్రదక్షిణ చెయ్యి గులాబిరేకులు రాలినట్టు అతని గుండెలమీద వాలు! ‘ఒకవేళ నిద్రిస్తుంటే, అతన్ని లేపకు; ఒకవేళ... హతవిధీ! మరణించి పరుండి ఉంటే, నీ వీడ్కోలు సూచనగా, నా బంగారు విహంగమా! అతని సుందర వదనాన్ని దీనితో ముయ్యి.’ . (Songs of Ukrain నుండి) అనువాదం: ప్లారెన్స్ రేండల్ లివ్జే (1874-1953) కెనేడియన్ (Notes: 1. డునాయ్ (Dunai): యుక్రెయిన్ లో డాన్యూబ్ నదిని ఇలా పిలుస్తారు. 2. ఉలాన్స్(Uhlans): తేలికపాటి ఆయుధాలతో యుద్ధం చేసే ఆశ్వికదళం 3. ఇది ఒక సంకేతం అయి ఉండొచ్చు. . The Handkerchief . [It is the custom among Ukrainian maidens to embroider such a kerchief for the betrothal, and then it is bound upon the arm or worn in some noticeable way on the man's person.] The sun was drowning in the ocean's brim Red, red as blood; And in the crimson flood A young girl sewed a handkerchief with gold. Embroidering in gold with stitches fine– Like lilies white Her cheeks will look to-night, Like pure-white lilies washed with tears. And as she sewed she pressed it to her heart; Then, weeping sore, She opened wide the door: 'Strong wind, my Eagle, take this on your wings!' 'Strong as the Dunai swiftly onward flows, O Wind so free Deliver this for me Where now he serves, yea, where the heart well knows! 'He in the Uhlans' ranks is fighting now– Go, Golden One, From sun to sun Float on the wind until that place you find! 'And, Golden One, when you shall hear one call Even as a dove, Rest, for my love, My loved one will be waiting there below! 'He has a bay horse, and his weapons are Shining as gold. Wind, free and bold, Fall to his heart as the rose petals fall! 'If sleeping, wake him not; and if–O God!– If slain he lie, For your good-bye O Golden One, cover his sweet dead face!' . From: Songs of Ukraina Translated by: Florence Randal Livesay (1874-1953) Canadian. Poem Courtesy: http://ift.tt/UsAp4j http://ift.tt/UsAp4j

by Nauduri Murty



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1uPTfNW

Posted by Katta