పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

6, జూన్ 2014, శుక్రవారం

Pulipati Guruswamy కవిత

కక్కయ // డా.పులిపాటి గురుస్వామి // నా బరిబత్తల బాల్యం నీకెరికే ముత్యాలమ్మ పండగ నీ చేతిలో చెయ్యేస తిరిగిినపుడు కద సిగమూగింది వాగుల మూటలు మోసిన భుజాలు రెండు ఎప్పుడు చేతులు చాచలేదు ఎంత నమ్ముతవో...మనుషుల నీ వెడల్పు నవ్వు నవ్వి గుండెలకద్దుకొని లక్షిం దేవి పటం దగ్గర దాపెడ్తవ్ పైస మీద పైస పెట్టి పాతనోటుకు కొత్తనోటు అంటకుండ గల్లపెట్టెల పొక్తంగ పడుకోపెట్టినందున పడింది పడినట్టే లేవకుంట లేవైతివి ఎవరిని చెయి చాపనందుకు నీ కోసం చాచిన చేతులు వెక్కి వెక్కి కుబుసం విడుస్తున్నయ్ ఏం పోసినవో పుట్టలనిండ మంచి నీళ్ళు మింగని మాయ చివర తగిలి పులి చీమలు ముసిరినయ్ కాలం మారిందో లేదో వీపు మీద మందు రాయని ఎర్రని గాయం ఏంచెప్పలేదు మోసుకెల్లిన భారం లేదుగాని మోయ లేని భారం ఒంపినందుకు ఒకసారి దెబ్బలాడక తప్పదు రా! కక్కయా... చెరో పెగ్గేసుకొని మనల అవమానించినోల్ల మీద కాసింత కసి నంజుకుందాం ..... 6-6-2014 నా కక్కయ ఈ రోజు విడిచి వెల్లినందుకు ఇది నివాళిగా .....

by Pulipati Guruswamy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rRAugH

Posted by Katta

Mothi Mohanaranga కవిత

మోతి మోహనరంగా/సిరి పైసా అనే తీపి రేకు ధరి0చుకొని లేన్నప్పుడు ఏ కంటికి కనిపి0చవు. ప్లస్ మైనస్ లెక్కల్లో మెయిల్ ఫిమెయిల్ కలగలుపులో కనిపి0చాలి బ్యాలెన్స్ లేదంటే అయస్కా0తం ఆకర్షి0చని లోహనివి ముక్కలు మాయమైన గ్రేవివి తలుపులు తుప్పు పట్ట కు0డా ,ముసుకు0టు తెరుచుకు0టు ఆరోగ్యంగా ఉ0డాలంటే,జోలాలి పాటతో లక్మీ దేవిని గుమ్మీని0డ పడుకో పెట్టాలి. బిరడ బిగి0చబడిన మట్టికు0డలు గొదావరిలో వరగాలంటే. కీర్తి సువర్ణ అక్షరాలతో రాయబడాలంటే ప్రతీ ప్రతిబి0బం సిరి అయి కనిపి0చాలి. 06-06-2014

by Mothi Mohanaranga



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mktFvY

Posted by Katta

Kontham Venkatesh కవిత

కొంతం వేంకటేశ్: నువ్వు-నేను: వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తున్నానంటావ్.. ఆగుతూ సాగుతూ పడుతూ లేస్తూ పరివేధన చెందే శ్వాసను నేను..! కన్నులు సముద్రాలను కబళిస్తున్నాయంటావ్.. ఏమీ చేయగలేని చేతగానితనమున పరవళ్ళు త్రొక్కి త్రొక్కి నీ కన్నుల జేరు గర్మజలపు నదీ ప్రస్థానమును నేను..! గుండెలు ఎగిసి పడుతున్నాయంటావ్.. హృదయపు చిందర వందరల చిద్రపు ఆరాట ఆక్రందన ఆర్తనాదమున ఉబికిన నిట్టూర్పును నేను..! క్రియా విహీనమై కళ తప్పినానంటావ్.. మనసు కడవల కొద్దీ కన్నీటిని కార్చి కార్చి వట్టిపోయి స్థానువునై శూన్యముగా మారిన అనంత అనురాగ తటాకపు ఆనవాలు నేను..! ప్రేమ నీవు అనురాగం నేను..! మనసు నీవు మమత నేను..! హృదయం నీవు స్పందన నేను..! చేతలు నీవు చేష్ఠ నేను..! కన్నులు నీవు కన్నీరు నేను..! జతి నీవు గతి నేను..! అజరామరం ఈ బంధం ఆచంద్ర తారార్కం..!! 6/6/2014

by Kontham Venkatesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/TmYMjn

Posted by Katta

Thilak Bommaraju కవిత

తిలక్ /కళ్ళ నడక ___________________ ఒకానొక రాత్రిలో ఒంటరిగా నడుస్తూ నేను దారిలో పోసిన కంకర్రాళ్ళలో కొత్త సుగంధాన్ని ఆస్వాదిస్తూ పాక్షికంగా అగుపించే మిణుగురుల భుజాలపై చేతులేసుకుంటూ ఇంతలో అరికాల్లో ఏదో బాధ కళ్ళ తలుపులు తెరవగానే భళ్ళున ఒలికిన కొన్ని నీళ్ళూ ప్రతిరోజూ నిర్లిప్త వక్షాల మధ్యగా నా శరీరం వదిలిన భారాన్ని మొస్తున్న ఓ ఆత్మను పట్టించుకోని నిశ్చల పదార్థం కొన్ని సమయాలు అడుగంటిన బావుల్లో సగం కాలిన ఆశలను చేద వేస్తూ అలసిపోయాక అక్కడెక్కడో మళ్ళా విశ్రమిస్తూ ఇంకో కొత్త ప్రయాణానికి కసరత్తు గతాల ముందు నిబ్బరంగా మోకరిల్లాలని చాలాసార్లే అనుకుంటాను కాని నాలోకి నేను జారిపోయినప్పుడల్లా దివిటీ కరిగిన శబ్ధ నిర్మాణాలు ఒరుసుకుపోయే ఆలోచనలు శ్రామికులై కూలిపోని పునాదుల దాకలాలను కనిపెట్టే ప్రయత్నంలో మళ్ళీ నడక మొదలు ఇంకో దిశగా తిలక్ బొమ్మరాజు 06.06.14

by Thilak Bommaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nWxXAr

Posted by Katta

Srinivasu Gaddapati కవిత

కలం మౌనం వహిస్తే //శ్రీనివాసుగద్దపాటి// ---------------------------------------------------- కలం మౌనం వహిస్తే కాలమేం ఆగిపోదు... మౌనాన్నంతా మూటగట్టుకొని మీ కడుపులోనే దాచుకోండి రాసులు రాసులుగా రాసుకున్న కవిత్వాన్నంతా ఇనుపబీరువాల్లో కుక్కేయండి పనికిరాని మీ కలాల పాళీలన్నీ విరగొట్టండి చెదలుపట్టిన కాగితాలన్ని చెత్తకుప్పలో పారేయండి బూజుపట్టిన మీ మెదళ్ళను గాజుసీసాల్లో భద్రపరచుకోండి మీ అవార్డులకు ఉరిబిగించి గోడకు వ్రేళాడదీయండి తెలంగాణమంతా అగ్నిగుండమై నేలతల్లి గర్భశోకాన్ననుభవిస్తుంటే. మాటమాత్రమైనా పలకరించలేదే...! కండ్లుండి చూడలేని కబోదిలా.. ఎంతకాలం దాక్కుంటావ్..? నీ ఇజాల పరదాలమాటున (తెలంగాణ వచ్చినంకగూడ ఒక్క వాక్యమైనా రాయని కవి మిత్రులందరికి సాదరంగా)

by Srinivasu Gaddapati



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1peJurL

Posted by Katta

Jagadish Bjp కవిత

----కనుమరుగైపోయార లేక కనబడకుండా ఉండి పోయార.------ "ఎక్కడ వారెక్కడ" 'పుట్టిన రోజు నేను లేవగానే'... అర్ధం లేని అర్ధ రాత్రే దయ్యాల తో జరుపకుండ, అమ్మ సుప్రభాత శ్లోకాల మధ్య నా అంతట నేను నిద్ర లేచే దాక వేచి ఉండి, లేచాక నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసే నా అనుకున్న నా వాళ్ళు... పది వేలు ఇచ్చి పది మందికి భోజనశాలలో స్నేహితులకి దావత్ ఇవ్వమనకుండా, పదింటికల్లా ఇంటికి రమ్మను , రాత్రి పదింటికి ఆనందం తో తిరిగి ఇంటికి పంపిద్దాం అనే అమ్మా, నానా... ప్రతి వారము వెళ్లి తినే అదే భోజనశాల కి వెళ్లి అదే షెఫ్ చేతి వంట కాకుండ, మా అమ్మ చేతి రుచి చూస్తాం అని అడుగుతూ అలా కనిపించే వారేరి ఎక్కడ వారెక్కడ. 'ప్రతి రోజు నేను లేవగానే'......... నా చుటూ వందలాది మంది సంచరిస్తున్నా , అందులో, నాకు నిద్ర పటిందో లేదో అని ఆరా తీసే అమ్మ, రాత్రి లేటుగ ఎందుకు వచ్చి నిద్ర పోయావు అని అడిగే నాన్న, ఆప్యాయతతో శుభోదయం అని పలకరించే సోదరి, సోదరుడు, నేను చేసిన ఆలస్యానికి ఇంటి గేటి ముందు కోపం తో ఎదురు చూసే మిత్రుడు, పరిచయస్తుడు, ఆ వందలాది మందిలో అలా కనిపించే వారేరి ఎక్కడ వారెక్కడ. 'పండుగ రోజు నేను లేవగానే'........ పూల రాసులు, పాపిడి బిల్ల తగిలించిన కురులతో, అర్ధరూపాయి వెడల్పాటి రవి వర్ణపు బొట్టుతో, మెరిసే దిద్దులతో, గొలుసు, గంధం తో నిండిన గొంతుతో, గల గల గాజులతో, అందమైన చీర కట్టుతో, నడుముకు వడ్డానం తగిలించి, వెండి అలంకరణ, బంగారు వర్ణపు పాదాలతో అలా కనిపించే వారేరి ఎక్కడ వారెక్కడ.

by Jagadish Bjp



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ok7OJx

Posted by Katta

Panasakarla Prakash కవిత

" అమ్మను సూత్తా౦టే.." అ‍‍‍‍‍‍‍౦దర౦ పడుకున్నా.. అమ్మి౦కా పనిసేత్తూనే ఉ౦ది.. ఆకాశ౦లోకి స౦దమామ వొచ్చేసినా అమ్మ ఇ౦టిలో ఎలుగుతూనే ఉ౦ది మేవ౦తా నిదరోతు౦టే అమ్మే మా మౌనమై౦ది గిన్ని ఊడ్సుకతి౦టన్న సప్పుడుకి నాకు మెలుకువొచ్చినా.. అమ్మ ఆకలి తీరలేదు అమ్మ గొ౦తులో౦చి దిగి ఆకలి మ౦టను సల్లారుత్తున్న మ౦చినీళ్ళు నాక౦ట్లో నీళ్ళై తిరుగుతు౦టే.... ఏరా నాని ఇ౦కా పడుకోలేదా... ఏమయ్యి౦ది...ఇటురా..అ౦టూ. తన పక్కనే పడుకోబెట్టుకుని జో కొడుతున్న అమ్మను సూత్తా౦టే నిద్రపోవాలనిపి౦చలేదు ఆ రాత్ర౦తా... మౌన౦గా... ఏడుత్తూనే ఉ౦డిపోవాలనిపి౦చి౦ది. పనసకర్ల 6/06/2014

by Panasakarla Prakash



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nWcTKk

Posted by Katta

Nvmvarma Kalidindi కవిత

కె.ఎన్.వి.ఎం.వర్మ//నేను మాత్రం ఇద్దరిని-181to185// 181. మనోభావలకి మద్దతిచ్చిన పార్టీలో నేనే రుణమాఫీలకి సంక్షేమపధకాలకి వెంపర్లాడుతూ నేనే ప్రా0తాలు ఎన్నైనా ప్రజలు పార్టీలన్నీ ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 182. టీ అమ్ముకొన్న సాధారణ వ్యక్తిని నేనే నమో మంత్రంతో ప్రధానికాబోతున్న మోడీనీ నేనే కార్పొరేట్ విన్యాసాలు వదలకపోతే పలితం ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 183. విభజించి పాలించాలనుకున్నది నేనే రెండిటికీ చెడ్డ రేవడీ నేనే నమ్మకం కోల్పోయాక దక్కే గౌరవం తిరస్కారం ఒక్కటే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 184. అష్టకష్టాలు పడి చదివిన ఇంజనీరు నేనే సాహిత్యమంటూ ఉదరపోషణకు నోచుకోని కవినీ నేనే తలితండ్రుల కష్టాలు తీర్చే కొడుకు ఒక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని. 185. ఓటరుగా చిన్న దొంగ నేనే నాయకుడిగా పెద్ద దొంగ నేనే అధికారం దక్కిన మంచిదొంగ ఒక్కడే నేను మాత్రం ఇద్దరిని........24.05.2014.....06.06.2014.

by Nvmvarma Kalidindi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nWcTK8

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_ComplainT_ కష్టాలు చెట్లకు పుట్లకూ కాక మనుషులకొస్తాయా!! లాక్కెల్లినా పీక్కెల్లినా నొప్పెక్కడానికి మనకేమైనా పళ్ళు కాయలు కాస్తున్నాయా !! మహా మనసుకి నొప్పే మందు తలకు తలపే నొప్పి పుండు లేదు!! కనిపించని గాయాలను కనిపెంచే ప్రమాదాలేగా మనవి.. ఏ చెట్టో వచ్చి చెయ్యో కాలో పీక్కెల్తే కష్టమేంటో తెలిసేడ్చి కళ్ళు తుడిచేస్కోచ్చు!! నొప్పినభియోగించాలంటే నొప్పించాల్సింది మనిషవ్వాల్సిందే గాయం కనిపించినా కనిపించకున్నా మన తత్వమంతే!! చీమో పామో అయితే పగలుండవ్ నొప్పించేది మనిషైతేనే కష్టాలు మనుషులక్కూడా !!____(6/6/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1tO6MFh

Posted by Katta

Nirmalarani Thota కవిత

అద్దం... వీడని అనుబంధం .. ! దశాబ్ధాలుగా నిన్ను చూస్తూ నేను.. నిశ్శబ్ధంగా నన్ను చూపుతూ నువ్వు.. రేయంతా కలల షికారుకెళ్ళి పొద్దున్నే తీపి గురుతులు నీలోనే.. పొద్దంతా బతుకు బాటల్లో పరుగులెత్తి చీకటింట మెరుగులద్దుకొనేది నీతోనే.. నిన్ను చూస్తూ నేను.. నన్ను చూపుతూ నువ్వు..! ఊహ తెలియని పసితనంలో జాబిల్లిని చూపిన కేరింతల నెరజాణవు నువ్వు పారాడే పాపాయికి పాల పళ్ళు చూపిన బోసినవ్వుల నెలబాలవు నువ్వు పరికిణీ ఓణీ వేసుకున్న తొలిరోజున తుళ్ళింతలు రేపిన దోరవయసు కన్నె పిల్లవు నువ్వు ఆ రోజుల్లో నువ్వే నా ప్రియనేస్తానివి.. పదే పదే కనులు వెతుక్కునే ఆలంబనవి సమస్యలతో సతమతమవుతున్న నా తలలో తొలి నెరసిన వెంట్రుక చూపిన జాలిలేని బూచాడివి నువ్వు కదలిపోతున్న కాలం నింపిన కనుల కింది నీలి నీడల్ని నిర్ధాక్షిణ్యంగా చూపిన నిస్తేజపు జాడవి నువ్వు.. ముడుతలు పడుతున్న దేహంలో ముంచుకొస్తున్న మృత్యువుని కర్కశంగా చూపుతున్న కసాయి పాశానివి నువ్వు ఈరోజుల్లో నువ్వు నాకు అనివార్య నేస్తానివి పదే పదే భుజాలు తడుముకునే అభద్రతకు ఆనవాలువి.. ఋతువుల గమనాల్లో రంగులు మారే ప్రకృతిలా జీవన గమకాల్లో జారే పొంగులు . . హంగులూ ఏమీ లేని నీలో ఎన్నెన్ని కన్నుల వన్నెలో . . ఏమెరుగని నువ్వు ఎన్ని రూపుల్ని మారుస్తావో ఊసరవెల్లిలా.. ఏమీ దాచలేని నువ్వు ఎన్ని పొంగుల్ని దోచేస్తావో నంగనాచిలా.. నీలోకి ఆశగా తొంగి చూసిన పాపానికే కదా... నన్ను ఆడించి, అలరించి, మురిపించి, మరిపించి , నవ్వించి, ఏడిపించి చివరికి లాలించి అతలాకుతలం చేస్తున్నావే.. అందుకే అద్దమా.. నా మొదటి మిత్రుడివి.. చివరి శత్రువువీ నువ్వే సుమా..! నువ్వు సత్య హరిశ్చంద్రుడికి ప్రతిరూపమని ఒప్పుకుంటా గానీ.. అద్దమా... ఒక్క సారి అబద్దం ఆడరాదూ..! రాలిపోతూ ఈ శిథిలమైన తోటను నే చూడలేను.. ఒక్కసారి.. ఒకే ఒక్కసారి పరిపక్వపు జీవన పుష్పంపై తారాడే మనసు సీతాకోక చిలుక అందాల్ని చూపవా . . ! అనుభూతుల రెక్కల్తో ఆనందపు చుక్కల్లో.. ! వడలిన సడలిన తనువు మాటున దాచుకున్న వీడని పరిమళాల శ్వాసల్ని తనివితీరా ఆస్వాదించిన తృప్తితో ప్రశాంతంగా జారిపోతా జీవితపు అంచుల్లోకి ..! నిర్మలారాణి తోట [ తేది: 06.06.2014 ]

by Nirmalarani Thota



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pYXqpB

Posted by Katta

Saidulu Inala కవిత

సైదులు ఐనాల //ఆత్మ విశ్వాసపు ఐకాన్// మీ ఆత్మవిశ్వాసం ముందు శిఖరం చిన్నబోయింది మీ సాహసంతో జతకట్టిన గడ్డకట్టిన చలిపులి కరిగి పాదలేపనమైంది గుండెలనిండా నింపుకున్న మీలక్ష్యం ముందర సుధీర్ఘ పయనం చిరంజీవి యైనిలిచింది -0- సంకల్పం ఎవరెస్టంతై ఓ విధ్యవతీ దేవి ఓ ప్రెమలతా అగర్వాల్ ఓ అరుణిమా సిన్ హ ఓ మాలావత్ పూర్ణ ఓ ప్రపంచ రికార్డ్ -0- మీ వెన్నుతట్టిన ఆ చేతిస్పర్శ అదురెందుకు బెదురెందుకు మునుముందుకు పదమంది వెన్నుల్లో పాకిన చలి వెన్నుతట్టిన ఆ అధికారి స్పర్శకు నిప్పును రగిల్చింది ఆహారంలో ఆహార్యాలో ఆలోచనలో శంకరన్ స్పర్శ -0- కష్టాలకెదురొడ్డి మ్రుత్యువుతో సహవాసం జారినకొద్దీ ఎక్కడం అణచిన కొద్దీ ఎదగడం అందనంతెత్తులో తలెత్తుకు బతకడం 2-11-18 ఇచ్చిన ఫలం 13-11 -0- సబ్ ప్లాన్ సగర్వంగా సన్మానించుకుంటుందిప్పుడు పాకాల తండా తనబిడ్డను చూసి ఆకాశం పట్టనంత ఆనందంలో తడిసి ముద్దవుతుంది చర్ల చూపులన్నీ మీ విజయాన్ని కలవరించాయి అందిపుచ్చుకున్న సంక్షేమ ఫలం విధ్యావ్యవస్థకు కొత్తచూపునిచ్చింది -0- ఆకలినేర్పిన కసి అందివచ్చిన అవకాశం వెన్నుతట్టిన గురుకులం కోట్ల గుండెల ఆత్మస్థైర్యం "నరత్నం అన్విశ్యతి మ్రుగ్యతే హితత్" మట్టిలో మెరిసిన రత్నాలు సర్కారీ విధ్యకు స్పూర్తినిచ్చిన సాహసయత్రకు ప్రపంచమే పాఠశాలయ్యింది సంక్షేమ గురుకుల విధ్యా ప్రయోగాలకు వెన్నుదన్నై రేపటిరోజు మాదేనంటూ గూడాలనుండి గుడెశలనుండి గుండెలోతులనుండి ఉజ్వలంగా ప్రజ్వరిల్లిన భరతమాత బిడ్డలు నేటి పాఠ్యప్రణాళికల్ని తడిపి అత్యున్నత భవిష్యత్తును మొలిపించాయి -0- కార్యచరణకు ఐకాన్ గా నిలిచిన ఐ.పి.యస్ రేపటి చరిత్రకు పురుడుపోసింది -0- సంకల్పంతో పరవళ్ళుతొక్కిన గురుకులం ఇప్పుడు ప్రపంచ చిత్రపటంపై నిలువెత్తుసంతకమై నిలిచింది -06-06-14 ( ఎవరెస్ట్ అధిరోహించిన గురుకుల చిన్నారులకు స్వాగతం పలుకుతూ ...వారి విజయం సర్కారీ విధ్యావ్యవస్థను సగర్వంగా నిలబెట్టిందని గుర్తుచేసుకుంటూ..........)

by Saidulu Inala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rQQLmb

Posted by Katta

Maheswari Goldy కవిత

|| అం త రం గ పు అ ల లు || మహేశ్వరి గోల్డి ఓ నిఘూడ సముద్ర గర్భం మనతోనే పుట్టినా ఎవరికీ చెప్పుకోలేని అబిప్రాయపు గులకరాళ్ళు జీవితకాలమంతా ఆ గర్భంలో నానుతునే వుంటాయి....... లక్షలకొద్దీ మెదళ్ళను తవ్వితీసిన సిద్దాంతాలూ..విశ్లేషణల మట్టి సాగే కాలంతో కలిసి మెలగకపోయినా....... అలలు అలలుగా వచ్చి చేరుతున్న కెరటాలతో పాటు ఆ సముద్రంలో పొరలు పొరలుగా..ఘనీభవించి పోతూనే ఉంటాయి సంప్రదాయపు చలికి గడ్డకట్టుకుపోయిన ఆలోచనా శీతల హిమానీ నదాలు.. నులి వెచ్చని నూతన పోకడల ప్రవాహపు ఒరవడులూ.... చేతనకు అచేతనకు మధ్య అనునిత్యం సంఘర్షణే ... పేరుకుపోయిన రాతి ఫలకల్ని చీల్చుకుని రగులుతున్న ఉద్వేగం లావా అయి ఉబికివస్తే తప్ప మురికి వాసనలు లేని కొత్త ఆలోచనా తరంగాల సుందర ద్వీపాలు అవనిపై ఉద్భవించవేమో కదా ఓ అంతరంగ విహంగమా....!? 06/06/2013

by Maheswari Goldy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pYD3sE

Posted by Katta

Mohan Rishi కవిత

మోహన్ రుషి // ఉఫ్..! // మాటలదేముందీ? పిల్లాడి చేతిలో ఆటబొమ్మలు. ప్రేమగానూ చూసుకోవచ్చు, ఫేడ్మని నేలకేసీ కొట్టొచ్చు. సమయానికి తగు విధాలు. ఎక్కించుకునో, తొక్కేస్తూనో రేపటిలోకి సాగే రథాలు. ఇవ్వడం, వెనక్కి తీసుకోవడం మాట నాణేనికి రెండు వైపులు. హీరోలు చెప్పినట్టు ఒకవైపే చూడలేకే కష్టాలు. మాయమైపోయిన మాటల గురించి అలమటించడాలు. కత్తి గుండెలో దిగి, చేతిలో విరిగిన డాలు. చాలు. తెప్ప లేదు. తెప్పరిల్లడాల్లేవు. తీరం ముంచేసే కాలంలో నేరారోపణల్లేవు. ఉన్నదల్లా నువ్వే. లేనిదీ నువ్వే! 6. 6. 2014

by Mohan Rishi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nVtSwb

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

ఈ సమరం ఇక ఆగదు ==============************ రావెల పురుషోత్తమ రావు ఈ యుద్ధం ఇక ఆగదు ఇలానో అలానో ఎలాగోలా ఇక సాగుతూనే వుంటుంది ఇవి ఇవ్వాల్టికివ్వాళ యేర్పడిన పొరపొచ్చాలు కానేకావు శతాబ్దాలుగా యేర్పడిన తారతమ్యాలివి యిదే తంతు ఇలా నిరాటంకంగా సాగుతూనేవున్నది శ్రీ నివాసుల జాబితాలో శిఖరారోహణ మొదలయిననాడే ఈపోరు ప్రారంభమయింది అప్పటినుండీ అనుస్యూతంగా ఈ వ్యత్యాసం పాటింపబడుతూనే వుంది పదునైన యెత్తుగడలతో ప్రవాహ ధృతిలో కడలిలా కదలి పోతున్నది నేతలవాగ్దానాల మాటలు నీటిమూటలై జనజీవనశ్రేణిలో కలతలు సృజిస్తూనేవున్నవి నిత్యావసరాలధరలు నిలువెత్తునా మండిపోతూ ఆకాశమార్గాన దిగిరాను దిగిరాను భువికంటూ పైపైకి ఎగసిపడుతూ దీర్ఘకాలంగా మనుషులను క్షోభ పెడుతూనేవున్నవి . అడుగడుగునా ఆకాశ హర్మ్యాలు అసంఖ్యాకంగా పెరుగుతూ ఆదాయపు పన్ను శాఖల అసమర్ధతను వేనోళ్ళా , నల్దిశలా ,చాటుతూనేవున్నది కుప్పతొట్లదగ్గర విసిరేయబడిన విస్తరాకులపైకి పేదరికం కుక్కలతోపాటుఎగబడుతున్నంతకాలం, ఈ సమరం యిలా సాగుతూనే వుంటుంది. కులాల మధ్య సంఘర్షణలు మతాలపేరిట మారణ హోమాలు అగ్రసనాధిపత్యం పేరిట అనాదిగా బడుగు దేశాలపై జరుపుతున్న పాశవిక దాడులు అన్ని కలగలసి ఇలా కదనరంగానికి సిద్ధం చేయడానికి,నేపధ్యంగా వ్యూహాలు రచిస్తున్నవి శిశిరరుతువులే జీవితకాల పర్యంతం శిరస్సు నధిరోహిస్తానంటే యెలా? వసంత రుతు సోయగాలకు దూరంగానేఉండాలని కొందరిజీవితాలను శాసిస్తే యెలా కుదురుతుంది? ఈసు, అసూయలు యిలా మానవజాతిని మలినపరుస్తూ పోతుంటే అస్తవ్యస్తమైన జీవన విధానాలు అవనిని అతలాకుతలం చేస్తున్నంతకాలం ఈ రణప్రస్థానం ఇలాసాగుతూనేవుంటుంది ఈపగలూ ద్వేషాలూ ,దట్టంగా పొగలు విరజి మ్ముతున్నంతకాలం ఈసమరం ఆపే ప్రసక్తే లేదనేలాగుంది అనంతంగా ఈసమరం యిలా నిరాటంకంగా సాగుతూనే వుంటుంది బహుపరాక్ ***************************************06-6-2014

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pY6KtT

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

బుద్ది తనకి చేతులున్నాయ్ కాళ్ళున్నాయ్ రెక్కలున్నాయ్ కానీ తను కదలదు ఎందుకంటే తను తన తల్లిని వదలదు వదలలేదు కూడా తను శాఖోపశాఖలుగా విస్తరించి తన తల్లిని తన నరాలతో హత్తుకున్న ఉన్నత హృదయం నాదే సంకుచతత్వపు హృదయం మెదడు మాత్రమే విస్తరించి హృదయం ముడుచుకుపోయి స్వార్ధమే పరమావధిగా చేసుకుని ప్రేమదోషంతో నా తల్లిని ఏడిపిస్తున్న దోషిని నేను! తను నా దుస్థితిని చూసి నాలోకి తన ప్రేమవాయువుని పంపిస్తుంటే నాలో ఉన్న అమానుషం కరుగుతుంటే మెల్లగా మనిషిగా మారుతూ నేను! నా కౌగిలిలో ఒదిగిపోయిన నా తల్లి తన కన్నీటితో నా గుండెని తడిపేస్తుంటే నేనొక చెట్టునై నేలలో పాతుకుపోతుంటే ఆకాశం నన్ను దీవిస్తుంటే ప్రకృతి పరవశిస్తుంటే సుమధుర మనోగీతాన్ని పాడుకుంటూ మేము! 06జూన్2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nVg84E

Posted by Katta

Si Ra కవిత

Si Ra// కమ్మ్యునిస్టు కవిత // 6-6-14 నువ్వు ఈ కవితను చదువుతున్నాను అనుకోవటం,నీ భ్రమ. ఈ కవితే నిన్ను చదువుతొంది. ఈ తెల్లటి పేజీపై తేలుతున్న ఈ కవిత, కవిత కాకముందు ముందు చాలా జీవితాలు గడిపింది, బిచ్చగాని బొచ్చెలో ఎగిరిగంతేసే చిల్లరగా హంతకుడి కత్తిలా, విప్లవకారుడి గాయంలా, అస్తికలుగా, తిరస్కరించిన ప్రేమలేఖగా ఎన్నో జన్మలతరువాత ఇప్పుడు కవిత అయ్యింది. ఈ కవిత, అమాయకురాలు, ప్రపంచం మారుతుందని ఇంకా నమ్మకం తో ఉంది, కోపిష్టి, ఎవరినీ లెక్కచేయదు, నిన్ను కుడా, ఎన్ని సార్లు చచ్చినా దాని బూడిద లోంచి తిరిగిలేస్తుంది, ఎడారిలో ఒయాసిస్ లాంటిది, వెసవికాలంలో వొచిన తుఫాను ఈ కవిత కమ్మునిస్టు మనిఫెస్టొ చదివీ చదివీ పిచ్చిదయ్యిపొయింది, కార్ల్ మార్క్స్ కి తన ప్రేమ విశయం చెప్పాలని జీవితాంతం కలలు కనే ఒక కార్మికురాలు- ఈ కవిత. ఎందుకైనా మంచిది, ఈ కవితతో కొంచం జాగ్రత్తగా ఉండు, లేకపోతే ఇది నిన్ను తడిపేస్తుంది, నిన్ను ప్రేమిస్తుంది, నీతో వాదిస్తుంది, చివరికి నిన్ను మార్చేస్తుంది, నిన్నూ ఒక కమ్మ్యునిస్టు కవితను చేస్తుంది.

by Si Ra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1i80rze

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

సత్య శ్రీనివాస్ తో కవిత్వ సంభాషణ / Inner View ! -భాస్కర్ కొండ్రెడ్డి -వీడియో రికార్డ్

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oz7Nzq

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

ఇక ప్రతి గురువారం / సి రా column 'కవిత్వ వారధి' /కవిసంగమంలో !

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mihC21

Posted by Katta

Bhaskar Kondreddy కవిత

http://ift.tt/1mihBLC

by Bhaskar Kondreddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mihBLC

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

నా ఏడుపు ____________________________కృష్ణ మణి ఆకాశం అట్లనే ఉంది మొన్న జూసినట్లు చుక్కలు మెరుస్తునే ఉన్నాయి తెప్పలు తిరుగుతునే ఉన్నాయి కాని పచ్చని పంట పొలాల నా ఊరు ఇప్పుడు పట్నమై ఏడుస్తుంది ! నాగరికత నా చెట్లను మింగింది నా నేలను మింగింది నా గాలిని గలీజ్జేసింది కంపనీల మన్నువడ నీళ్ళను మింగి ఇషం ఇడుస్తుంది రుపాయిబెట్టి నీళ్ళు తాగితే పానమంత కలకల ! అడుగున గుంత కొట్టి ఆకాశానికి మెట్లుగట్టినట్లుంది ఆకరికి పక్షుల జాగలనుగిట కబ్జా చేసిన్రు ఇప్పుడు నా ఊరిల అడుగు పెడతలేను మీద పరిశిన సిమెంటు రోడ్డు మీదే మిషీను ఉందని సంకలుగొడుతున్రు కరెంటు కనుమరుగైతెగాని కండ్లు తెరువరీ పిచ్చికాకులు ! బర్లను తోలుకుదిరిగిన రోజులకేమాఎనో మ్యాకలు గొర్లు గోడ దుంకి ఏండ్లు గడుస్తున్నయి సుద్దమంటే జూపార్క్ పోవలెనేమో భూములకు రెక్కలొచ్చి జీవుల డొక్కలు దేలినయి ఇప్పుడు కప్పలు కూడా కండ్లవడుతలేవు ఎడ్లబండి కనిపిస్తే వింతగ సూస్తున్రు మా పిల్లలు ! నీళ్ళు లేక బోర్ల పోక్కలెండేకాడికి వచ్చింది లోకం ఆప్పట్ల ఏడ సూడు బొందలల్ల అద్దం ఉంటుండే వాగోస్తే పర్కపిల్లల వేట ఉంటుండే సలోస్తే చిత్తలకాయల కాల్చుడు ఉంటుండే ఎండొస్తే తాటిముంజల ఆకలున్టుండే ! నడూర్ల కూసోని మంచి చెడ్డ మాట్లాడుతుండే ఇప్పుడు ఎవడన్న కూసుంటే ఎక్కిరిస్తున్నరు కాముని కాల్చేకాడ కరువైన జనాలు గణేశులకాడ భజనలు చేసి చాన దినాలైతుంది పాడుదమంటే పక్క పాడేటోడు గతిలేడు ! గతిలేని గావరాలా మరి బలిషిన బలుపా ఊర్ల మనషుల్ని కలువాలంటే బోనాలకో లేక బతుకమ్మకో అదిగూడ ఇంకెన్ని రోజులో సూడాలే ! కృష్ణ మణి I 06-06-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pXiWLz

Posted by Katta

Nanda Kishore కవిత

*out of syllabus* అడవికి అంతే- చిగురించాలి. అల్లుకుపోవాలి.ఏదీ కనిపించనంత విస్తరించాలి. చిమ్మచీకట్లో మిణుగురుకోసం ఎందుకు వెతుకుతావో అర్ధం కాదు. హత్తుకుంటది. జోలపాట రానందుకు బాధపడ్తది. భయపడి నెగడు వేసుకుంటావా?! కోపం. పాత గుర్తులు దహించుకుపోవడం కొంచెం కూడా ఇష్టముండదు. ** పువ్వుకి అంతే- వికసించాలి.సీతాకోకల్నిపోగుచేసి మధువు పంచాలి.రాలిపోవాలి. దూరంగా నిల్చుని గాలి కోసం ఎదురుచూస్తావా?! అర్ధం కాదు. వేళ్ళతో తాకడం కూడా రాదంటూ నవ్వుకుంటది. ** ప్రతీ రక్తసంధ్యలోనూ దేహాన్ని పరిచి, హృదయం చీల్చిపొమ్మని ఒక పదునైన కత్తిని చేతిలో ఉంచుతుంది కదా అడవి పువ్వు? నమ్మకు.నవ్వుతూ బతకడం సాధ్యమని చెప్పకు.ఆమెని దగ్గరికి తీసుకో. ఆపై చేతులు కట్టుకుని అక్కడినుండి వెళ్ళిపో. రాత్రికెలాగూ నీ మరణం తప్పదు. 05-06-14

by Nanda Kishore



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1upAuSU

Posted by Katta

Yessaar Katta కవిత

సురెక || తెలుగు గజల్-11 .. నిరుపేదను చేరదీస్తే సానుభూతి వున్నట్టే ఆపదలో ఆదుకుంటే ధర్మనిరతి వున్నట్టే. .. సెగలురేపు కనులకింత సైగల తోడుంటే చినదాని మనసులోన అభిరతి వున్నట్టే. .. నెచ్చెలిచేసే అల్లరంత మురిపెంగా భావిస్తే ఎదగదిలో మాలిమికి అనుస్మృతి వున్నట్టే. .. ముసిరిన చలిలోన ఒంటిపాటు వెక్కిరిస్తే చెలివొడిలో చేరాలని అనుమితి వున్నట్టే. .. గతప్రేయసి బంధాలు నాగులై ఊగినా దేవేరిని గెలుస్తుంటే అవగతి వున్నట్టే. .. కలతల దారిలోన సుధలధార నింపితే వార్ధక్యపు బతుకులోన అవరతి వున్నట్టే. .. (తెలుగు గజల్ -06/06/2014)

by Yessaar Katta



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1upArXk

Posted by Katta

Sky Baaba కవిత

ఐ -- 'సర్వేంద్రియానాం ... ... ...!' అందమైన చిన్నప్పటి కన్ను పాఠం... కన్ను బొమ్మ ఎంత ముద్దుగా గీసేటోన్నో ఇప్పటికి కళ్ళల్ల తిరుగుతున్నది చిన్నతనం పెన్సిల్ మల్లమల్ల దిద్దిన నెమలి కన్ను కన్ను అంటె సాలు- అందమైన బొమ్మే మెదిలేది పెద్దయినంక తెలిసొచ్చె- అందమైన కన్నుకు - మాకు శానా దూరమని.. అరెరే... తేరుకునే లోపల్నే కాలం కన్ను సొనకారిపాయె ఇప్పుడు కన్ను అంటె- ఎంతకు నిద్దర పట్టక జీవం లేనట్లు కదలాడే గరీబు ఖాజామియా.. పంక్చర్లు బాగుచేసే ఉస్మాన్ భాయ్ డీలాపడ్డ చూపు.. మా అమ్మీ కంటి కింద నల్లగా- పగిలిన రేగడి! ఊర్లె శానా ముస్లిం ఇండ్లల్ల పెండ్లి కాని చెల్లెల్లా- అబ్బాజాన్ పక్షవాతపు రెప్పల మధ్య అడ్డంగా.. కళ్ళద్దాలు మసకబారి కుట్టుమిషిన్ సూదిల దారం ఎక్కని నానీమా తనుకులాట.. ఇయాల కన్ను అంటె- కొడుకు గూడలు పట్టుకొని లేవాల్సింది పోయి చీకటిపడితే గోడలు పట్టుకొని నడిచే మాదిగ ఎంకయ్యతాత.. ఎద్దు కొమ్ము విదిలిస్తే కారిపోయిన నాగయ్య మామ కొడుకు ఒంటరి చూపు.. పగిలిన ఒంటి కన్ను అద్దంతో కనాకష్టాలు పడే పెరిక లచ్చువమ్మ.. చిన్నతనంలో కొడుకుని తడిమి తడిమి చూసుకున్న యాదిల వాడు తప్పిపోయిన పట్నం బాటకు అతుక్కొని చితికిపోయిన ఈదయ్య కక్కయ్య.. అయ్యో.. తల్చుకుంటే ఊరంతా పరేశాన్లతోని కళ్ళన్నీ గుంతలు పడి చూపానకుంటయ్యె కన్ను ఇప్పుడు అందమైన బొమ్మ కాదురా తమ్మీ అగాధపు లోతుల్ని చూపే గుంత.. మా ఊరే ఇప్పుడు కన్ను ఊడబెరికిన ఖాళీ బొయ్యారం !

by Sky Baaba



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lam4Dl

Posted by Katta

Bhaskar Palamuru కవిత

భరోసా ఇవ్వండి ---------------- పొద్దు పొడిస్తే వాళ్ళు మట్టిని ముద్దడుతారు రాత్రి పలకరించినా సరే ఆ నేలలోనే సొమ్మసిల్లిపొయినా సరే అక్కడే ఉండి పోతారు భూమి ఓ సజీవ జీవ నది అది మట్టి బిడ్డలకు అక్షయపాత్ర కూడు పెట్టేది .. కడుపు నింపేది అదే అందుకే వాళ్ళు అలుపెరుగక రేయింబవళ్ళు కలిసిపోతారు కన్నీళ్లను దాచుకుని మట్టితనం కలబోసుకుని సాగిపోతారు భూమి స్వప్నం కాదు అదో యుద్ధ భూమి కాటికి వెళ్ళినా సరే మట్టితోనే బంధం లోకానికి అన్నం పెట్టే అన్నదాతలపై ఎందుకు ఇన్ని కట్టుబాట్లు వాళ్ళు భూమి పుత్రులు ఇకనైనా మేల్కోండి వాళ్ళు బతికేందుకు భరోసా ఇవ్వండి కానీ జాలి మాత్రం చూపించకండి !!

by Bhaskar Palamuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oiqRUy

Posted by Katta

Jagadish Yamijala కవిత

ఇవీ చదవండి ... --------------------- పుస్తకాలను చదివి మనసులో నాటాను చెట్ల ప్రేమను... ------------------------ ప్రేమతో దగ్గరకు తీసుకున్నావు మరణ వాకిలి తాత్కాలికంగా నెమ్మదిగా దూరమవుతోంది --------------------- గాలిని ఎదిరించి నూనెను సేవిస్తోంది దీపం ---------------------- ఏ రంగులో గీశానో ఆ వర్ణంలోనే ఉంది ఊసరవెల్లి ------------------- చీకటిని ప్రేమిస్తున్నాడు దేవుడు కానీ భక్తులేమో దీపాలు వెలిగించి వాడిని వాడి మానాన ఉండనివ్వడంలేదు ------------------------- తమిళంలో మిత్రుడు మా పుహళేంది రాసారు.... చివరి దానిలో కొంచం మార్చాను. అనుసృజన - యామిజాల జగదీశ్ ------------------------------ 6.6.2014 ------------------------------

by Jagadish Yamijala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oyHEAO

Posted by Katta

Swatee Sripada కవిత

మళ్ళీ మళ్ళీ ఇంత నిశ్శబ్ద౦లోనూ ఎక్కడి నుండో పూల పుప్పొడి రాలి పలకరిస్తున్న చిరు అలికిడి. ఎన్ని వెన్నెల చుక్కలు తాగి౦దో కాని రాత్రి పూలతోటల మధ్య తీగల్లేని మాటలమీద చకోరమై నర్తిస్తూ ఊహ. వెచ్చని తలపులు కప్పుకున్న శిశిరపు శీతల పవనం నిలువెల్లా మునివేళ్ళతో తడిమి ఊసుల మధుర గానాలు వినిపి౦చే వేళ మాటల పూరెక్కల మెత్తని వానలో తడిసి తడిసి పచ్చని గరిక మరకతాల్లా మొలకెత్తుతాను ఉల్కలుగా వెలుగు ద్వీపాల్లా ఉండు౦డి రాలిపడే నవ్వులన్నీ ఏరుకు మాలలల్లుకు౦టాను మౌనం నా చుట్టూ దట్టంగా మంచువానై కురిసినప్పుడు లో లోపలి పొరల్లో దాచుకున్న పాటల పొదిలో౦చి ఒక్కొక్క పుష్పకాన్నీ బయటకు లాగి గతాన్ని పొదిగిన వెచ్చని కిరణాల రెక్కలమీద పరచుకు పరిమళ భరిత వనసీమలను చుట్టి వస్తాను పేరుకు పోయిన మంచు పొరల కింద ముణగదీసుకు బిక్కు బిక్కు మంటూ ఎదురు చూసే బక్కచిక్కిన వసంతం కళ్ళకొసల్లో నిలుపుకున్న ప్రాణాలు వెండి మబ్బులు దాటుకు ఓదార్చే వెలుగు కిరణాల స్పర్సతో సస్య శ్యామలమైనట్టు పెదవికొసల నుంచి జారిన తొలిపొద్దు పిలుపుకే ఒళ్ళు విరుచుకున్న వసంతాన్నవుతాను నాలో నేను హరిత వనాన్ని ప్రవహిస్తాను సుతి మెత్తని పాదాలను అరచేతుల్లో మోసే నీ ఉనికి ప్రతిరోజూ నాకో పునర్జన్మే .

by Swatee Sripada



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nUnm96

Posted by Katta

Chandrasekhar Sgd కవిత

ఆకాశం వర్షించడం ఆపేసింది ఇక వర్షించడం తమ వొంతని భావిస్తూ భూమ్మీది చెట్టుచేమలు వర్షిస్తున్నాయ్

by Chandrasekhar Sgd



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mhpocs

Posted by Katta

Sriramoju Haragopal కవిత

ఒక పాట ఒక అనునయమై, ఒక అనుకంపై, ఒక అనుయాయియై నాతోపాటు నాతోడుగా సాగుతున్న బతుకుపాట గడ్డకట్టిన కన్నీళ్ళను కరిగించి గుండెలయల అలలను పొదిగి కట్టుకున్న కలల పిట్టగూళ్ళపడవలకెక్కించిన ఒకపాట గుండెపగిలి నెర్రెలుబారిన బతుకునేలలోకి మొగులన్ని ఇష్టాలను వానధారలుగా పితికి మొక్కలుచేసి ఆత్మీయంగా పచ్చటిరాగాలు పంచే పాట ముట్టుకుంటే తడి, పల్లవిని పట్టుకుంటే అమ్మఒడి ఆ పాదాలు ఆమె మోహనమంజీరాల శింజానాల పాట ఆంతర్యశిఖరాలనుండి, ఆపాతమధురంగా లోలోపల దూకుతున్న అనంతభావాల, చిరంతన నేస్తాల జలపాతాలపాట మేఘాల పున్నాగచెట్లు కురిసిన అనురాగపుష్పాల రజనీగంధగీతం సముద్రపు కెరటాలను పరిచి రాసి పంపిన ప్రేమకవితలపాట నీలిమాచ్ఛన్నగిరిశిఖరాలపై ప్రసరిస్తున్న కిరణశ్రుతుల ఆలాపన పెదవుల తలపుల తలుపులు తెరుచుకుని ఎగిరివచ్చే కాలహంసపాట నా బహిరంతరాలలో పునర్యోగమై నన్ను గానధ్యానంలోకి పిలిచేపాట ఒకపాట తనపాట

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nU4Nld

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

ఉర్దూ కవిత్వ నజరానాలో గతవారం గాలిబ్ సంకలనంలోని 18వ గజల్లోని కొన్ని షేర్లు చూశాము. ఈ రోజు కూడా అదే గజల్లోని మరి కొన్ని షేర్లు చూద్దాం. మొదటి షేర్ గాలిబ్ సంకలనంలోని 18వ గజల్ 6వ షేర్ లే గయే ఖాక్ మేం హమ్, దాగె తమన్నాయె నిషాత్ తూ హో, ఔర్ ఆప్ బ సద్రంగ్ గులిస్తాం హోనా నేను ఆనందపు ఆకాంక్షల మచ్చలను కూడా సమాధిలోకి తీసుకుపోయాను ఇప్పుడు నువ్వున్నావు, వందలాది రంగుల పూదోట మాదిరిగా ఈ కవితలో ఉర్దూ పదాల అర్ధాలు చూద్దాం. ఖాక్ అంటే దుమ్ము, మట్టి, సమాధి అని అర్ధాలున్నాయి. దాగ్ అంటే మచ్చ, బాధ అని అర్ధాలున్నాయి. తమన్నా అంటే అకాంక్ష. నిషాత్ అంటే ఆనందం. తు అంటే నువ్వు. తూ హో అంటే నువ్వున్నావు. బ సద్రంగ్ అంటే వంద రంగులతో అని అర్ధం. గులిస్తాం అంటే పూదోట, ముఖ్యంగా గులాబీపూదోట. ఇప్పుడు ఈ కవితకు భావం చూద్దాం. గాలిబ్ జీవితాన్ని ఆనందంగా గడపాలని అసంఖ్యాక ఆకాంక్షలు పెట్టుకున్నాడు. కాని ఒక్కటి కూడా నెరవేరలేదు. జీవితం ముగిసిపోయింది. ఆ ఆనందాల ఆకాంక్షల మచ్చలను కూడా తీసుకుని సమాధిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. కాని తన ప్రేయసి మాత్రం వందల రంగుల పూదోట మాదిరిగా అందమైన, ఆనందదాయకమైన జీవితం గడపాలని కోరుకుంటున్నాడు. పైకి చాలా సరళమైన కవితగా కనబడుతుంది కాని గాలిబ్ రెండు పంక్తుల్లో చాలా లోతయిన భావాన్ని చెప్పాడు. పైకి కనబడే భావం తాను జీవితంలో అనుకున్నది సాధించలేకపోయాడు. ప్రేమ విఫలమైంది. ప్రేమ మచ్చను తీసుకుని సమాధికి చేరుకున్నాడు. కాని తన ప్రేయసి మాత్రం సంతోషంగా శతవర్ణభరితమైన జీవితం గడపాలని కోరుకుంటున్నాడు. కాని ఈ రెండు పంక్తుల్లో కాస్త ఆలోచిస్తే మరిన్ని భావాలు ధ్వనిస్తాయి. మనిషి కోరికల పుట్ట. అనేక ఆకాంక్షలు మనసులో పెంచుకుంటాడు. కాబట్టి మనిషి సమాధిలోకి వెళ్ళే సమయంలో అంటే మరణించే సమయంలో కూడా నెరవేరని అనేక ఆకాంక్షలతోనే ఉంటాడు. తాను సాధించలేకపోయినవి, తాను పొందలేకపోయినవి తాను ప్రేమించేవారికి దక్కాలని కోరుకుంటాడు. ఇక్కడ గాలిబ్ తన ప్రేయసిని ఉద్దేశించి ప్రేమను తిరస్కరించడం ద్వారా నువ్వు నన్ను నెరవేరని ఆకాంక్షలతో మరణించేలా చేస్తున్నావు, నాకు నెరవేరని కోరికలు నీ విషయంలో నెరవేరాలని నేను కోరుకుంటున్నాను అంటున్నాడు. ఆ విధంగా ఆమె పట్ల తన ప్రేమను వ్యక్తం చేస్తున్నాడు. ఉర్దూలో ఒక సామెత ఉంది. దిల్ బాగ్ బాగ్ రహ్నా. అంటే సంతోషంగా ఉండడం అని భావం. ఈ సామెతనే మరో విధంగా గాలిబ్ ఈ కవితలో వాడుకున్నాడు. నిజానికి ఈ కవితలో ప్రేయసి వైఖరి పట్ల వ్యంగ్యం కూడా ఉంది. ప్రేమించే తనను కాదని ప్రేయసి తిరస్కరించింది. తాను ఇక మరణించాడు కాబట్టి ఆమెకు ఎలాంటి ఇబ్బంది ఉండదని, జీవితం పూదోటలా ఉంటుందని ఒకవిధమైన ఎత్తిపొడుపులాంటి వ్యాఖ్య కూడా ఇందులో ఉంది. తర్వాతి కవిత గాలిబ్ సంకలనం 18వ గజల్ 8వ షేర్ కి మేరే ఖతల్ కే బాద్, ఉస్నే జఫా సే తౌబా హాయ్, ఉస్ జూద్ పసీమాం కా పషీమాం హోనా నన్ను హతమార్చిన తర్వాత తాను అయ్యో అనుకుంది అయ్యో, ఎంత త్వరగా మనసు మార్చుకుంది... ఈ కవితలోని ఉర్దూపదాలకు అర్ధాలు చూద్దాం. ఖతల్ అంటే హత్య. జఫా అంటే క్రూరత్వం,దౌర్జన్యం వగైరా అర్ధాలు చెప్పవచ్చు. తౌబా అంటే పశ్చాత్తాపపడడం. జూద్ అంటే త్వరగా. పషీమాం అంటే బాధపడడం. ఈ కవితలోని భావాన్ని పరిశీలిద్దాం. ప్రేయసి అతడిని హతమార్చిన తర్వాత అయ్యో అనుకుంది. ఇంకెప్పుడు ఎవరినీ బాధపెట్టకూడదని నిర్ణయించుకుంది. అబ్బా, ఎంత త్వరగా ఆమె పశ్చాత్తాపపడిందో, ఎంత త్వరగా అయ్యో అనుకుందో అంటున్నాడు. ఎంత త్వరగా మనసు మారిందో కదా అని కూడా అంటున్నాడు. ఇందులో వ్యంగ్యం గమనించదగ్గది. నిజానికి తనను చంపకముందు ఇలా మనసు మార్చుకుని ఉంటే బాగుండేది. జూద్ పషేమాం అంటే త్వరగా పశ్చాత్తాపపడిన వ్యక్తి అని అర్ధం. ఏదైనా తప్పు, పాపం చేసి వెనువెంటనే తప్పు గ్రహించి అలాంటి తప్పు మరెప్పుడు చేయనని దేవుడిని వేడుకుంటూ పశ్చాత్తాపపడే వాడు జూద్ పషీమాం. తన ప్రేయసి అలాగే వెనువెంటనే తప్పు తెలుసుకుని పశ్చాత్తాపపడింది. అబ్బా, ఎంత త్వరగా పశ్చాత్తాపపడి, అయ్యో అనుకుందో కదా.. అని వ్యంగ్యంగా అంటున్నాడు. గాలిబ్ కవితల్లో ఈ షేరు చాలా ప్రసిద్ధి పొందిన షేర్. సాధారణంగా గాలిబ్ ఒక కవితలో ఒకే పదాన్ని రెండుసార్లు వాడడం జరగదు. కాని ఈ కవితలో ఒకే పంక్తిలో రెండుసార్లు పషీమాం అన్న పదాన్ని వాడాడు. ఇందులో జూద్ పషీమాం అన్నది ఒక పదబంధం. ఉర్దూ పలుకుబడి వంటిది. జూద్ పషీమాం అనేది ఒక వ్యక్తి గుణవాచకం. ఒకే పంక్తిలో ఈ పదాన్ని ఇలా రిపీట్ చేయడం కవితకు కొత్త అందాన్ని ఇచ్చింది. గాలిబ్ వ్యాఖ్యాతలు ఈ కవిత గురించి వివరిస్తూ, ఆమె కోపంతో ఆవేశంతో అతడిని హతమార్చడానికి క్షణం ఆలోచించలేదు. ఆ తర్వాత అయ్యో ఎంత పని చేశాను అని వెంటనే మనసు మార్చుకుని బాధపడిపోయింది. ఇదొక నిలకడలేని మనస్తత్వం. అలాంటి మనస్తత్వాన్ని సూచిస్తూ ’’జూద్ పషీమాం‘‘ త్వరగా పశ్చాత్తాపపడే వ్యక్తి అన్న పదబంధం వాడడంలో తీవ్రమైన వ్యంగ్యం ఉంది. ఈ కవితలో లోతయిన భావం ఉంది. ముఖ్యంగా జూద్ పషీమాం అన్న పదం వాడడం ద్వరా గాలిబ్ ఈ కవిత పరిధిని పెంచేశాడు. చాలా మంది చాలా తప్పులు చేస్తుంటారు. ఉదాహరణకు అశోక చక్రవర్తి కళింగ యుద్ధం తర్వాత చాలా పశ్చాత్తాపపడ్డాడు. బౌద్ధాన్ని స్వీకరించి హింసకు దూరంగా ఉన్నాడు. కాని కళింగ యుద్ధంలో మరణించిన వారి బంధువులు ఏమనుకుని ఉంటారు. అశోకుడిలో ఈ మార్పు యుద్ధానికి ముందే వచ్చి ఉంటే ఎంత బాగుండును అనుకుని ఉంటారు. అలాగే తప్పు చేసే ఏ వ్యక్తయినా ఎంత త్వరగా పశ్చాత్తాపపడినా, నిజానికి ఆ తప్పు వల్ల జరగవలసిన నష్టం జరిగిపోతుంది. ఈ కవితలో ఉన్న సూఫీ కోణం ఇదే. స్వచ్ఛమైన మనసుతో, నిజాయితీగా చేసిన తప్పుల పట్ల పశ్చాత్తాపపడితే దేవుడు క్షమిస్తానంటున్నాడు. తప్పు జరిగిన వెంటనే దాన్ని గుర్తించి, క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా పశ్చాత్తాపపడాలి. అలా చేసేవాడు జూద్ పషీమాం. కాని గాలిబ్ ఈ విషయం గురించే మాట్లాడుతూ ఎంత త్వరగా పశ్చాత్తాపపడినా, జరగవలసిన నష్టం ఎలాగూ జరిగిపోతుందంటున్నాడు. ఇక్కడ తప్పులు రెండు విధాలు కావచ్చు. ఉద్దేశ్యపూర్వకంగా చేసేవి, అనుకోకుండా జరిగేవి. ఉద్దేశ్యపూర్వకంగా చేసే తప్పుల్లో తనకు నష్టం కలిగించేవి, ఇతరులకు నష్టం కలిగించేవి ఉంటాయి. ఇతరులకు నష్టం కలిగించే తప్పులు, పాపాల విషయంలో నష్టపోయిన వారు క్షమించనంత వరకు దేవుడు తాను కూడా క్షమించనన్నాడు. కాబట్టి ఇక్కడ గాలిబ్ చెబుతోంది తనకు నష్టం కలిగించిన తప్పు గురించి మాత్రమే. ఈ విశ్లేషణ తర్వాత ఈ కవిత అర్ధమే మారిపోతుంది. ప్రేయసి అతడిని హతమార్చింది. దాని వల్ల గాలిబ్ చనిపోయాడు. కాని దాంతో పాటు ఆమె స్వయంగా ఒక గొప్ప ప్రేమికుడిని కోల్పోయింది. అది ఆమెకు జరిగిన అతిపెద్ద నష్టం. వెంటనే పశ్చాత్తాపపడింది. కాని ఏం లాభం ఎంత త్వరగా పశ్చాత్తాపపడినా జరగవలసింది జరిగిపోయింది. తర్వాతి కవిత గాలిబ్ సంకలనం 18వ గజల్ హైఫ్, ఉస్ చార్గిరా కపఢేకీ ఖిస్మత్ గాలిబ్ జిస్ కీ ఖిస్మత్ మేం హో ఆషిఖ్ కా గిరేబాం హోనా అయ్యో, ఆ జానెడు వస్త్రం దురదృష్టం గాలిబ్ ప్రియుడి చొక్కా కాలరుగా బతుకుతోంది ఈ కవితలోని ఉర్దూ పదాలను చూద్దాం. హైప్ అనేది బాధను సూచించడానికి ఉచ్చరించే ధ్వని. గిరా అంటే ముడి లేదా గుప్పిట. చార్గిరా అంటే నాలుగు గుప్పెళ్ళు అని అర్ధం. గరేబాం అంటే చొక్కా కాలరు. ఈ కవితలోని భావాన్ని చూద్దాం. చార్గిరా అంటే నాలుగు గుప్పెళ్ళ పొడవున్న అని అర్ధం. నేను జానెడు వస్త్రమని పైన రాశాను. ప్రియుడి చొక్కా కాలరుగా వాడబడిన ఈ జానెడు వస్త్రం చాలా దురదృష్టం చేసుకుందంటున్నాడు. ప్రేయసి ప్రియులు కలిసినప్పుడు ఆమె ఉద్రేకంతో లాగడం వల్ల కూడా అది చిరిగిపోవచ్చు. ప్రేయసిని వదలి వెళుతున్నప్పుడు ప్రియుడు బాధగా తన కాలరునే పట్టుకుని లాగడం వల్ల కూడా అది చిరిగిపోవచ్చు. ప్రేమలో పడిన వ్యక్తి చొక్కా కాలరుగా మారడం కన్నా దురదృష్టం వస్త్రానికి మరొకటి లేదు. గాలిబ్ ఈ కవిత రాయడానికి కారణమైన ఒక సంఘటన గురించి ప్రస్తావన ’’ఆబె హయాత్‘‘ అన్న పుస్తకంలో ఉంది. జూదమాడుతూ ఒకసారి గాలిబ్ పట్టుబడ్డాడు. అతడికి జైలు శిక్ష పడింది. చీకటి కొట్టంలో పడేశారు. శిక్ష పూర్తయి బయట అడుగుపెట్టేసరికి అతడి చొక్కా మాసిపోయి పరమ మురికిగా తయారైంది. కాలరుపై నల్లులు, పేనులు పాకుతున్నట్లుంది. గాలిబ్ చికాగ్గా తన చొక్కా కాలరు వద్ద పట్టుకుని చించిపారేస్తూ ఈ కవిత చెప్పాడంట. ఈ కవితను పరిశీలిస్తే గాలిబ్ రెండు పంక్తుల్లో, పాతనిబంధన, కొత్తనిబంధన, ఖురాన్ గ్రంథాల్లోని ఒక ప్రవక్త కథను చెప్పేశాడు. జాకబ్ ప్రవక్త కుమారుడు జోసెఫ్. ఆయన్ను సవతి సోదరులు ఒక బావిలో తోసేశారు. అటుగా వెళుతున్న ఒక వర్తక బిడారు బావిలో ఉన్న జోసెఫ్ ను చూసి బయటకు తీశారు. ఆ వర్తకులు ఆయన్ను ఈజిప్టుకు తీసుకువెళ్ళారు. అక్కడ ఫారో రాజభవనంలో బానిసగా అమ్మేశారు. జోసెఫ్ యువకుడు, చాలా అందమైనవాడు. ఫారో దర్బారులో ఉన్నత సైనికోద్యోగి పోతిఫర్ భార్య జులేఖా ఆయన అందం చూసి మనసు పారేసుకుంది. ఒకరోజు రాజప్రాసాదంలో ఒంటరిగా దొరికిన జోసెఫ్ ను ప్రలోభపరచడానికి జులేఖా ప్రయత్నించింది. తనను పట్టుకున్న జులేఖాను విడిపించుకోడానికి జోసెఫ్ పెనుగులాడారు. ఈ పెనుగులాటలో జోసెఫ్ చొక్కా కాలరు చిరిగిపోయింది. అయితే తనపై నింద రాకుండా ఉండడానికి జులేఖా తన దుస్తులు చింపుకుని జోసెఫ్ తనతో అసభ్యంగా ప్రవర్తించాడని ఆరోపించింది. జెసెఫ్ ను పట్టుకుని జైలులో పడేశారు. చాలా సంవత్సరాలు గడిచిపోయాయి. చివరకు ఈ కేసు విచారణకు వచ్చింది. విచారించిన ఖాజీ (న్యాయమూర్తి) జోసెఫ్ చొక్కా కాలరు వెనక నుంచి చిరిగి ఉంది కాబట్టి, అతను విడిపించుకుని పారిపోవడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు వెనక నుంచి పట్టుకోవడం వల్ల చిరిగిందని తీర్మానించి విడుదల చేయిస్తాడు. ఈ కథ దాదాపు మూడువేల సంవత్సరాల పాత కథ. ఇక్కడ గాలిబ్ కవిత ఆ కధను గుర్తు చేయడం మాత్రమే కాదు, వేల సంవత్సరాలుగా ప్రేమికుల మధ్య చొక్కా కాలరు బలవుతుందన్న హాస్యంతో కూడిన వ్యంగ్యాన్ని పలికించాడు. కవితలో చమత్కారం కూడా గమనించదగ్గది. మొదటి పంక్తిలో అయ్యో ఆ జానెడు వస్త్రం ఎలాంటి పరిస్థితిలో ఉంది అన్నాడు. రెండవ పంక్తిలో ప్రేమికుడి చొక్కా కాలరుగా మారింది కదా అంటున్నాడు. రెండవ పంక్తిలో పలికే చమత్కారం గమనించదగ్గది. ఇది ఈ రోజు గాలిబానా. మళ్ళీ శుక్రవారం కలుద్దాం. అంతవరకు అస్సలాము అలైకుమ్

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oxHYzX

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి వేదన ఆ మౌనం ఎన్నో భావాల ధ్యానం ఆ నిరీక్షణ ఎన్నో స్వప్నాల శోకం ఆ ఆలోచన ఎన్నో జ్ఞాపకాల గేయం ఆ స్పందన ఎన్నో గాయాల గానం ఆ తనువు ఇప్పుడొక స్థాణువు కానీ విస్ఫోటానికి సిద్దంగా ఉన్న పరమాణువు దానికి కారణం తనలో దుఃఖాన్ని కలిగించిన ఒకానొక రేణువు! 05జూన్2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pILr25

Posted by Katta