కవిత్వంతో ఏడడుగులు 25 ఇది మార్చినెల కాబట్టి, మార్చి 8 అంతర్జాతీయ మహిళాదినోత్సవం కాబట్టి ( ఇది క్రిందటివారం వ్రాసి ఉండాల్సింది. క్షంతవ్యుణ్ణి. మరచిపోడం కంటే ఆలస్యం మెరుగు.) అరేబియన్ నైట్స్ కథల నేపధ్యంలో వ్రాసిన ఈ కవిత స్త్రీత్వానికి Tribute. స్త్రీలో చూడవలసింది బాహ్య సౌందర్యం కాదని, ఆమెకున్న అపురూపమైన అంతస్సౌందర్యాన్ని చూడాలని ఎంతో సున్నితంగా చెప్పిన కవిత. కవిత్వంలోని అనేకలోపాలలో రొడ్డకొట్టుడు పదాలు వాడడం ఒకటి. సరోజినీ నాయుడు మొదట వ్రాసిన ఇంగ్లీషు కవితలని చదివి ప్రముఖ ఇంగ్లీషు విమర్శకుడు "Edmund Gosse" చక్కని కవిత్వం రాస్తున్న ఆమె తన భావాలని Anglicise చేస్తోందన్న బాధతో చాలా సున్నితంగా" స్కై లార్క్ లనీ, రాబిన్ లనీ మరచిపోయి, నీ పద్యాల నేపధ్యాన్ని అక్కడి కొండలలో, ఉద్యానవనాల్లో, దేవాలయాలకి పరిమితం చేస్తే మంచి భారతీయ కవయిత్రివి అవుతావని" సలహా ఇచ్చాడు. ఇది దేశానికే కాదు, కాలానికీ, పదాలకీ వర్తిస్తుంది. ప్రముఖకవులు వాడిన ఉపమానాలని వాడడం కవి భావుకతలేమికి సూచిక. కవిత్వంలో ఎప్పుడూ కొత్తదనముండాలి తప్ప ఒకరు చెప్పినది మరొకరు చెబితే విశేషమేముంది. అది అనుకరణో, గ్రంధచౌర్యమో అవుతుంది. ఒక ఉపమానం యొక్క ప్రాముఖ్యత కవి కవితలో చెప్పకుండ వదిలేసిన విషయాలని పరిపూరణ (Complement) చెయ్యడం. అందుకు పాఠకుడి అనుభవంలోని వస్తువులు బాగా దోహదంచేస్తాయి. ఇప్పుడెవరైనా చీకటి "సిరా"లా నల్లగా ఉందని అన్నారనుకొండి. అది నిజమే కావొచ్చు. కానీ బాల్ పెన్నుల వాడుకతప్ప సిరావాడకం ఎరుగని చాలా మంది పాఠకుల అనుభూతికి తెలియనిది. శ్రీశ్రీ అన్నాడనో, మరెవ్వరో వాడేరనో అదే పదప్రయోగం చెయ్యడం వల్ల ప్రయోజనం ఉండదు. కవి మార్గాన్ని వేసేవాడుగాని, వేసిన మార్గంలో నడిచేవాడు కాకూడదు. అలా అయినపుడు పదముద్రలు మిగలవు. అందుకు. . ఇక అరిగిపోయిన పదబంధాలొద్దు . చంద్రముఖీ! పొద్దుతిరుగుడుపువ్వు సూర్యుడివైపు తన దళాలు తిప్పినట్లు, నేను పేజీ తిప్పినడల్లా నీ ముఖారవిందాన్ని నా కభిముఖంగా తిప్పుతావు సుహాసినీ! పత్రికలోని అందాల సుందరాంగీ! ఏ మగాడైనా నిన్ను చూడగానే మంత్రముగ్ఢుడౌతాడు . నీ మీద ఎన్ని కవితలు రాసి ఉంటారు? ఓ బియాట్రిస్! నీకెంతమంది డాంటేలు ప్రేమలేఖలు వ్రాసి ఉంటారు నీ భ్రాంతిమదాకారానికి? కల్పిత భావ వివశత్వానికి? . కానీ, ఈ రోజు నేను మరొకసారి అరిగిపోయిన మాటలనే వాడి నీ మీద కవిత వ్రాయదలుచుకో లేదు. చాలు, చాలు! ఇక ఈ రొడ్డకొట్టుడు పదప్రయోగాలు. . ఎవరి సౌందర్యం తెచ్చిపెట్టుకున్నదిగాక, వాళ్ళ స్వయం ఆకర్షణ శక్తిలో ఉంటుందో, వాళ్ళ తెలివితేటలలో ఉంటుందో, వాళ్ళ సహజసిధ్ధమైన నడవడిలో ఉంటుందో అటువంటి స్త్రీలకి నేనీ కవితని అంకితం ఇస్తాను . ఈ కవిత షహజాదేలా ప్రతిరోజూ ఒక కొత్త కథని చెప్పడానికి మేల్కొనే స్త్రీలకోసం, కొత్తదనాన్ని ఆలపించే కథలు... యుధ్ధాలని ఆహ్వానించే కథలు... పెనవెసుకునే హృదయాల ప్రేమకై యుధ్ధం... ప్రతి దినమూ మనసులో రగిల్చే వినూత్న రాగాలకై యుధ్ధం... ఉపేక్షించబడ్డ హక్కులకై యుధ్ధం... లేదా, మరొక్క రాత్రి బ్రతికి బయటపడడానికి సలిపే యుధ్ధం. . అవును, బాధామయజగత్తులోని స్త్రీలు మీకందరికీ, సతతవ్యయశీలమైన ఈ విశ్వంలో ప్రకాశించే నక్షత్రాలవంటి మీకు, వెయ్యిన్నొక్కరాత్రులు పోరు సల్పిన నీకు, నా ఆప్తస్నేహితురాలివైన నీకు. . ఇక నుండీ, అందాన్ని చూడడానికి నేను పత్రికలలో వెతకను... దానికి బదులు రాత్రినీ, వినీలాకాశం లోని మెరిసే తారకల్నీ ఊహిస్తాను. చాలు! ఇక అరిగిపోయిన పదబంధాలొద్దు. . (షహజాదే: వెయ్యిన్నొక్క రాత్రులనబడే అరేబియన్ నైట్స్ కథల్లో, తెల్లవారేదాకా రోజుకొక కథ చెబుతూ, కథలోని ఉత్సుకత నిలబెడుతూ తనజీవితాన్ని మరొక్కరోజు పొడిగించుకుంటూ అతి చతురతతో తన లక్ష్యాన్ని నిర్వహించిన కథానాయిక) . ఆక్టేవియో పాజ్ . No More Clichés . Beautiful face That like a daisy opens its petals to the sun So do you Open your face to me as I turn the page. Enchanting smile Any man would be under your spell, Oh, beauty of a magazine. How many poems have been written to you? How many Dantes have written to you, Beatrice? To your obsessive illusion To your manufactured fantasy. But today I won't make one more Cliché And write this poem to you. No, no more clichés. This poem is dedicated to those women Whose beauty is in their charm, In their intelligence, In their character, Not on their fabricated looks. This poem is to you women, That like a Shahrazade wake up Every day with a new story to tell, A story that sings for change That hopes for battles: Battles for the love of the united flesh Battles for passions aroused by a new day Battles for the neglected rights Or just battles to survive one more night. Yes, to you women in a world of pain To you, bright star in this ever-spending universe To you, fighter of a thousand-and-one fights To you, friend of my heart. From now on, my head won't look down to a magazine Rather, it will contemplate the night And its bright stars, And so, no more clichés. . Octavio Paz March 31, 1914 – April 19, 1998 Mexican Poet (Former Ambassador to India)
by Nauduri Murtyfrom kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1eEMLtx
Posted by
Katta
