Aruna Naradabhatla కవిత

మేల్కొలుపు ___________అరుణ నారదభట్ల రాత్రంటే కేవలం చీకటే కాదు అందంగా ఆకాశాన్ని చుట్టుకునే నక్షత్రాలూ కావు! చల్లని వెన్నెలలా చేరే జాబిల్లే కాదు! ఎందరి ప్రయాసలనో ఒడిలో చేర్చుకొని లాలించి నిదురపుచ్చే నేస్తం! ఎన్ని హృదయాలనో ఒకటిగా కలగలిపే అమృత హస్తం! ఎన్ని మౌనాలనో మేల్కొలిపే తీయని రాగం! ఎన్నో జ్ఞాపకాలను కొత్తగా హత్తుకునే జ్ఞాననేత్రం! రాత్రంటే కేవలం భయమే కాదు ధర్యాన్ని రంగరించే తండ్రి! అలసిన ప్రకృతి మూగబాస రాత్రి! ఇంటిపక్కన గోరీలు నేర్పిన గుండె నిబ్బరం రాత్రంటే! కేవలం నలుపే కాదు రాత్రంటే కోట్ల దీపాలనూ స్వయంగా వెలిగించుకునే శక్తి! నీకు నువ్వుగా ఓ ప్రచండ కాంతి రవికి తెలియని కొత్తలోకం రాత్రి! నిశ్శబ్దంగా వీచే చెట్ల గుసగుసలు రాత్రి! పురుడు పోసుకునే వేకువకు నొప్పుల చీకటి రాత్రి! వెలుగుకు గుర్తింపు నిచ్చేది ఎన్నో కలాలకు...కలలకు పనిచెప్పేది ప్రశాంతంగా పడకగదికి మోసుకెళ్ళేది వెచ్చని దుప్పటై అల్లుకునేది! తీరని కోరికలను మధురస్వప్నమై వీక్షింపజేసే సుందర క్షణం రాత్రి! ప్రతినిత్యం కొత్తపదాలతో తెల్ల కాగితంపై చీకటిని చీల్చేది రాత్రి! రాత్రంటే నా ప్రియమైన నేస్తం నన్ను వింతగా మేల్కొలిపే ఆపన్న హస్తం! 23-6-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UyuU46

Posted by Katta