Sriramoju Haragopal కవిత

ఇల వేలుపు పొలంలో నాలుగు మొలకగింజలు అలుకు చల్లినపుడు నేలనుంచి ఎదిగొచ్చిన మొక్కల రెండాకులు చల్లిన వాడి చేతులకు మొక్కినట్లుంటయి చల్లని పదునుకు పులకరించిన పచ్చటి చుక్కల్లెక్కుంటయి ఒరమెక్కిన గడ్డిపూలు ఉయ్యాలపాటలు పాడినట్లుంటది మండెగట్టినపుడేమెరుక ఇన్ని గింజలు మొలకపోసుకుంటాయని అలుకుబోనం పెట్టినపుడేమెరుక ఇన్ని కలలు మొలకెత్తుతాయని నాగేటిసాల్లల్ల పెల్ల పెల్ల కరిగి మట్టివాసనలు చల్లినపుడే రైతు జమకట్టుకుంటడేమొ కల్లంల రాశిపోసిన బతుకువెన్నెలలు కాలువల నీళ్ళే పారుతయో, చెమటలో, కన్నీళ్ళో పానాలుబిగవట్టి బురదలనుంచి చేన్లనుంచి బండికెక్కేదాకా కాలుగర్రు వడ్డ పసురం లెక్క ఎన్నిసార్ల లేస్తుంటడు పడుతుంటడు తేపతేపకు దూపగొన్నట్టె బతుకంత వగపోస్తుంటడు చేను దండం పెడ్తది చెలక దండం పెడ్తది పసులు దండం పెడ్తయి రైతుకు మనిషే అన్నం పెట్టిన చెయ్యికి నమ్మకంగ వుండడు బువ్వకూడా గాలిలోంచి ఎవడో వేస్తడనుకుంటడు

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oBVOBD

Posted by Katta

Prasad PV కవిత

అమ్మా నాన్నా తప్ప ఇంకేమీ తెలీదాడికి... పిచ్చోడేమో, ఎప్పుడూ ఆళ్ళ గురించే తప్ప ఇంకో లోకం తెలీదు... ఎర్రెదవ..అనుకున్నా. ఇవ్వాళ నేనూ, ఆడూ కలిసున్నపుడు ఆడికి ఆళ్ళ నాన్న నుంచి పోనొచ్చింది ఈడేదో 'పీకర్' పెట్టి ఇనిపిచ్చినపుడు ఇన్న... ఆళ్ళ నాన్న, అమ్మ, అక్క.. ఎవురు మాటాడినా అన్నం తిన్నవారా .. అని కడుపు నిమిరినోళ్ళే... ఆళ్ళు ఏం మాటాడినా ఈడి గురించే... అసలేముందిరా నీ దగ్గరా.... || ప్రసాద్ పివి ||

by Prasad PV



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/RzMzHf

Posted by Katta

Kontham Venkatesh కవిత

కొంతం వేంకటేశ్: ఏవి చెలీ..: ఏవి చెలీ హిమ సమూహాల చిలిపి మందహాసాలు.. ఎవరేస్టునెక్కి గగనాన్ని చుంబించి ఎరుపెక్కెనా..? ఏవి చెలీ శీతల సమీర తుషార విలాసాల నయన మనోహరాలు.. వడగాలుల జడిన జలా జలా రాలి రాలి వాలి సోలి చిన్నబోయేనా..? ఏవి చెలీ మందార మరంద మధు సమాకలిత మధుర వాక్ ఝరీ ప్రవాహాలు.. సముద్రుని గాఢ పరిష్వంగమున పరవళ్ళ బిరబిరలు వీడి చితికిన నదీ లలామ బ్రతుకు చిత్రమాయేనా..? ఏవి చెలీ అనురాగ అత్మీయ చందన స్పర్షలు.. పాలవెల్లిని చేరి పవ్వళించెనా..? తలపున రావా..? తెలుపగ లేవా..?? 10/05/2014

by Kontham Venkatesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iBWgyO

Posted by Katta

Venkata Hanumantha Ramakrishna Tummalachervu కవిత

అంతర్యుద్ధం ప్రపంచాన్ని పరమాద్భుతంగా మోసగించేస్తూ // అంతరాత్మ కుత్తుకలో కత్తులుదిగేస్తూ // నేనేదో ఇంటలిజెంట్ ఐన్స్టీన్ అనుకొంటే // నిద్ర రాని రాత్రి కళ్ళతో బాటు గుండే మండిస్తుంది// నాలిక చివరి న్యాయ వచనాలు నిలువెత్తు ప్రశ్నలై ఎదురొచ్చి బెదిరిస్తాయి// అచరణ తప్పిన ధర్మ పన్నాలు పిలవని భూకంపాలై కుదిపేస్తాయి // ఎప్పుడూ కనిపిచే నేను నేను కాదేమో // అద్దంలో చూచుకొన్నా అర్ధం కానేమో // హౄదయపు చీకటి లోతుల్లో అగ్న్యాత భూతం క్రీనీడలు // ఏ సీసాలో బిరడా కొట్టీనా తొంగి చూస్తొందేం // నీకు నేను అర్ధం కాలేదంటే ఒక అర్ధం ఉంది // నాకు నేను అర్ధం కాక పోవడం ఎంత అసంగతం // అసత్య భుజకీర్తుల బరువుతో కుదించుకు పోయి // అబద్ధపు స్వాంతనా మాదకపు మత్తుకు అలవడి// స్వకీయ గుణ కీర్తనా గాత్ర కచ్చేరి లో // సత్యం వణికి పోతు స్వరం సరిగా పలకలేక పోతుంది // నేను నటించటం మానుకుంటే నిజం బరువు కింద మరుక్షణం మరణిస్తానేమో // 10/5/13

by Venkata Hanumantha Ramakrishna Tummalachervu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1maOddD

Posted by Katta

Raj Kumar కవిత

మడిపల్లి రాజ్‍కుమార్ //ఉన్నానింకా// అస్థికలు పైన వేసుకు తిరుగుతున్నా చావని అస్తిత్వపు మూలుగలోంచి తన్నుకొస్తున్న మూలుగు నేనున్నానింకా.. దుగ్ధ భ్రమ పేరూ పెద్దిర్కం నానానూననూనెల్లో గోలుతున్న అభిరుచుల వితానవాసనల ఘుమఘుమలకు మూసుకుపోయిన కళ్లు మండించే కుముటు పాడు పాడు.. మాడు మాడు ఈ మాడు వాసన చివరాఖరు జ్వలనంలోనూ నేనున్నానంటూ ఫట్మని ఉనికి చాటుకునే ఉన్మత్త ప్రేలాపన చంకలు కొట్టుకుంటూ వేవేల కాపీల కుప్పల స్వీయ సంకలనాల నిచ్చెనెక్కుతూ రొప్పుతూ... రోలుతూ.. బతుకంతా పిడకలు చరిచిన గోడకే తానూ అవార్డు ఫలకమై వేలాడుతూ.. వేరీ బ్యాడ్.. బేడే.. బేడా అణా కాలణా కాలం నాటి తనువుల అణువణువుల అనుభవసారాదీపాల ధూపాల మసి కస్తురితిలకంగా దిద్దుకు సాగిపోరా..! పోరా..! పోర.. పోరితే పోయేదేం లేదురా..! పోయేదేం లేకుంటే పోరాటమేలరా..! కవిత్వమో కళ.. కళా చతురిమ.. తురుముకోరా నీ తలన పేరు పెద్దనల తోవన ఆతోవ ఈతోవ ఏతోవ కాదని తోవల నడుమ తిప్పకు మడిమ వుత్తి గోల కాదు కవిత్వం అని కేవలం కళాకాదు అది నీ అనుభూతి ఆవిష్కారం మనల్ని కదిలించే పరిష్కారం ఎంత శల్యమైపోనీ లోన గలగల లాడే విత్తుల ఎండుకాయ ఈ కవిత్వపు బొంది. 10/5/2014

by Raj Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oBAY5h

Posted by Katta

Renuka Ayola కవిత

//నిన్నటి అక్షరాలు// రేణుక అయోల నిన్న రాత్రి వేడెక్కిన అక్షరాలు వేడిగా వాడిగా ఊసుపోని కబుర్లతో చేతిలో రెప రెప లాడిన అక్షరాలూ అప్పటికప్పుడు నలుచదరంగా మడిచిన పడవై వాన ఒదిలిన పిల్ల కాలువలో ఊగుతూ వెళ్ళుతున్నాయి సగం ఉద్రేకాలు ,సగం కాంక్షలు,సగం ఆరోగ్య చిట్కాలు సగం కవిత్వం, మడచబడిన అక్షరాలతో కాలువలో పరిగెడుతూ నానుతూ నడుస్తున్నాయి చిన్న గులక రాయి మీద నిల్చున్న అక్షరాలు చిన్న చిన్న చినుకులకి తడుస్తూ తల ఒంచుకుంటున్నాయి చిన్న పాదం రాయి ఎక్కిన అక్షరాలని నీటి వాలులోకి తోసింది గిర గిరా తిరిగే నీటివాలులో ఊగుతూ నడుస్తున్నాయి చెట్టు విదిల్చిన చినుకుల జల్లులో తడిసిన అక్షరాలు నాని పోయి నడవలేని అక్షరాలు అణిగిపోయి చిరుగుతూ వర్షం ఆగిన గుంతలో మునిగిపోయాయి ...

by Renuka Ayola



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1glNz7F

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

తెలియని లోకం ______________________________________ కృష్ణ మణి గగన శిఖరాన్ని ఎక్కాలని కాని ఏ దారిలో ఎంత దూరం పోవాలో తెలియదు తామరాకుపై నీటి బిందువునై తిరగాలని కాని గాలివాటానికి ఆకు ఒంగుతుందేమోనని భయం ! భూగోళం మధ్యలో జరుగు విలయాన్ని చూడాలని కాని ఎలా వేళ్ళాలో తెలియదు ! పువ్వులో పడుకోవాలని కాని తేనెటీగ వస్తుందేమోనని భయం కొబ్బరిలో నీటినై ఒదగాలని కాని గమ్యం చేరే దారి తెలియదు ! తెప్పలపై తేలియాడాలని కాని నన్ను మోస్తాయో లేవోనని భయం ఎదుటివారి మనసును చూడాలని కాని ఏ గాజు వాడలో తెలియదు ! తెలియని లోకంలో పయణం అడుగడుగునా భయం ! కృష్ణ మణి I 10-05-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ogDX5K

Posted by Katta

Murthy Kvvs కవిత

KVVS MURTHY|జ్ఞానీలు-42 ఒక మనిషి అంతరంతరాళాల్లో ఎక్కడో తను గాయపడాలి ఎక్కడో ఓ ముల్లు గుచ్చి సలుపుతుండాలి ఒక సమూహం లో తను తప్పిపోవాలి తప్పిపోయిన గొర్రెపిల్లలా వేదనతో తన మంద కోసం అడివంతా అరుచుకుంటూ తిరుగుతుండాలి... అప్పుడుకదా కవిత్వం జల ఒక గుండెలో పడేది....! ----------------------------------- 10-5-2014

by Murthy Kvvs



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/Rzno7z

Posted by Katta

Yasaswi Sateesh కవిత

యశస్వి ||అలకలో ఉన్న అమ్మతో..|| అంతతేలికైతేనా! ఎంతైనా వివరిస్తాను తూనికరాళ్ళు నీవైనప్పుడు మొగ్గు ఎటో మాటలెందుకు అందుకే మౌనానికే కట్టుబడివున్నా.. వస్తూనే ఎంతేడిపించానో .. అదంతా..పిచ్చినవ్వుల్లోకి మార్చిన విద్య నాది కాదమ్మా! నీ పేగుబంధానిదే మరో అమ్మ చేతిలో పెట్టాక.. మరబొమ్మనేగా దాగని ఇబ్బందుల నడుమ ఎంచక్కా నవ్వుతున్నానని లటక్కున కనిపెట్టేశాననుకున్నావ్ అలాగే ఉంటుందిలే!.. నీకన్నా నేనే నీకెక్కువైనప్పుడు.. నీ మనోనేత్రానికి భూతద్దాన్ని కట్టేశాక.. చందమామలో మచ్చలే నచ్చలేదని నాతో మాట్లాడొద్దన్నావ్, ఇప్పుడన్నా నిద్రపడుతుందా!! అంత కానిదేమి కోరావని తీర్చలేకపోతున్నా నేను!! సుఖంగా బతకమనేకదా తిట్టావ్ నీ నిర్వచనాలకందే సుఖం నీ ఒడిలోనే వదిలేసొచ్చాను కదా ఈ ఎండమావి జీవితంలో నే సేదతీరే ఒయాసిస్సు నువ్వేనమ్మా నా గుండెలయల్లో మెదిలేది నీ నవ్వేనమ్మా. = 10. 5. 14 = రేపటిరోజు కోసం...

by Yasaswi Sateesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1glwYRt

Posted by Katta

Maheswari Goldy కవిత

P R E T T Y Q U E E N …….. MAHESWARI GOLDY. She’s loves me I marvel at her everyday And relish every moment ….!! Femme smile that can reflects my life of sweetness My life that sparkles with pride of femme blessings….!! She is an angle in my heart I can strongly believe Matron is a real friend to many juveniles It may seem perfectly fruitful affection……!! She’s love touches many lives in precious ways Taking on the challenges of life …..!! That deepens my devotion, love and care In more ways than I can count I m very glad that her love……….!! Promise I feel her love is like An island in lives’ ocean That enhanced with joy Enlightens at the mere prospects of life For a heart of gold that shine with more love and boons………..!! Friends Do you imagine now Who is she…………?? Hey dudes she is our pretty mother H A P P Y M O T H E R ’S D A Y…

by Maheswari Goldy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1gloucW

Posted by Katta

Desa Raju కవిత

by Desa Raju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oBggCz

Posted by Katta

Vijay Kumar Svk కవిత

విజయ్ కుమార్ ఎస్వీకె •• ఖాళీ భూమి •• దేహంపై పురాతన మనిషి పచ్చబొట్టు- కాలంపై సందేహం మరక గుర్తు- ••• కొన్ని తవ్వకాల అనంతరం వెలువడు జ్ఞాపకం పై పడు కన్నీరు బిందువులు- కోల్పోవుతనం శ్వాస- "చట్లు సమస్తం నరకబడు కల బాధ చేయదు-" ఒంటరి యెవరికివారు; గింజలు బుక్కు సమయమే ఉమ్మడి చర్య- మాయలు చేయు యుగం సమాధి- మనిషి మనిషీ పరిచయం అంతే యిప్పుడు- ••• యెవరివ్వారివే మూకుమ్మడి సంతలో బేరాలు- 10/05/14

by Vijay Kumar Svk



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/RyYRQc

Posted by Katta

Krupakar Ponugoti కవిత

by Krupakar Ponugoti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ogilGC

Posted by Katta

Nvmvarma Kalidindi కవిత

కె.ఎన్.వి.ఎం.వర్మ//నడుమ// నిలబడిన చొటే తీరమన్నట్టు గుప్పెట నిండా ఇసుక బిగించి సముద్రంలోకి తొంగి చూస్తాను ఇసుకనుండి తైలంబు అసాద్యమైనప్పటికీ తడినేదో ఇంకించుకోవాలని బిగబడతాను రాలిన బొట్లతో జారిన ఇసుక కొంత మిగిలిన కొంతలో వేళ్ళమద్యనుంచి జారుతూ ఇంకొంత కాళ్ళకింద తీరం నిండా ఇసుకే ఐనా, గుప్పెట్లో ఉన్నదాన్నేదో సొంతం చేసుకోవాలని తాపత్రయం కడవరకూ.....10.05.2014. (19.04.2014.ఒక రాత్రి 8కవితలు రెండోది)

by Nvmvarma Kalidindi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oB0He5

Posted by Katta

Jyothirmayi Malla కవిత

థాంక్యూ మస్తిష్కం ||జ్యోతిర్మయి మళ్ళ|| ఎందుకో రాలాయి రెండు నీటిబొట్లు ఒక్కొక్కటి ఒక్కొక్కటీ కలిసి నీరై ఏరై వాగై వరదై నింగి నుండైతే ఏమో కంటి కొలను నుండి రాలిన వాన ఎందుకూ పనికిరానిది దుఃఖం ద్రవిస్తే వస్తుందా ఇది? గుండెకీ కంటికీ కాంట్రాక్టేమో! కొట్టుకోవడం మీద వత్తిడి హృదయానికి లబ్‌డబ్‌లు నోరుమూసుకున్నాయి బాధా నిరాశా ఘర్షణపడి పుట్టిన ఉరుములదే పైచేయి ఎగసిపడడాన్ని ఎవరాపుతారు? అల్పప్రాణానికి అర్ధాంతరంగా ఆయువు తీరిపోతుందేమోనని మనసుమాట వింటే మసైపోడం ఖాయమని తుఫానుగా మారితే ప్రమాదమని ఊహించి.. తెలివైన మస్తిష్కం పూనుకుని ఊరడిస్తే.. అప్పుడాగాయి ఉరుములూ వానా రెండూ

by Jyothirmayi Malla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oB0DLq

Posted by Katta

Aravinda Raidu Devineni కవిత

అరవిందరాయుడు//నానీ లు//04 1) ప్రకృతికి తుమ్మెదలంటె ఇష్టమా ఆహారాన్ని పువ్వుల్లో పెట్టిమరీ ఇస్తుంది 2) హాలికుడు ఇంద్రజాలికుడు కూడా మట్టిలో బంగారం పండించడం మాటలా ? 3) నీరులేని మేఘం ఉడుక్కుందేమో ఎరుపెక్కిన ముఖంతో ఉరుముతూ చూస్తోంది 4) మేఘం ఉప్పును వదిలి నీరు గ్రహిస్తే హంస నీటిని వదిలి పాలుగ్రహి స్తుంంంంంం 5) సూర్య-చంద్రుల పోలీసు-దొంగాట చిక్కితే అమావాస్య లేకుంటే పున్నమే 6) తూరుపు సంద్రం పశ్చిమాద్రికి రోజుకో సూర్యుణ్ణి బహూకరిస్తుంం ం ంది 10-05-2014 (2012-13 తిరుమలబాల పాఠశాల ప్రత్యేకసంచిక కొరకు రాసుకొన్నది)

by Aravinda Raidu Devineni



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1uMNgMH

Posted by Katta

Kranthi Srinivasa Rao కవిత

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు ||ఏకాంకిక || నీవున్నావ్ కనుకే నేనున్నాను నేనున్నాను కనుకే నీవున్నావ్ నిన్ను నన్ను ఒకటిగా కట్టేసారెందుకో లేదు లేదు ఒకరిలో ఒకరిని పాతరపెట్టేసారు నిన్నయునా నన్నయునా తవ్వుకొనేందుకు నిన్ను నేను నన్ను నీవు అనుమతించాలిగా నీవు అలికిడి చేసినంతకాలం నేను నేను అలికిడి చేసినంత కాలం నీవు ....ముడుచుకుపోతాం కదా తెలియని ఇంకెక్కడో నిన్ను నన్నూ మడతపెట్టి పొట్లం కట్టారెవరో సరిహద్దులు రెండూ ముచ్చట్లాడుకొంటున్నప్పుడు ముళ్ళకంచెలమధ్య రంగుల తేడాతో నీలోకి నేను నాలోకి నీవు ప్రవహిస్తూవుంటాం ఎంతవింతో కదా నా అంగీవి నీవు ..నీఅంగీని నేనూ అయి ...ఒకరి లోపల మరోకరం... వేయు వొక్కలుగా పగిలిపోతూ తిరిగి రెండుగా అతుక్కుంటాం .... ఒక్క రెండు రెండే ...రెండొకట్లూ రెండే ...మనకాంతిలో మనమే మననీడలో మనమే వజ్రం లో చిక్కుబడ్డ సూర్యకిరణంలా నేను తలలు చెక్కబడ్డ వజ్రం లా నీవు ఇంకోసారి నాలా నీవు నీలానేను ఇప్పటి వరకూ ఎప్పుడూ నిన్ను నీవు ..నన్ను నేను చూసుకోలేదు కాబట్టే నీవుగా నేనుగా విడిపోయామేమో ఒకే దేహానికి రెండు వేషాలకోసం కట్టిన మాయతెరలు మననిలా విడదీసాఏమో నాటకం పూర్తయ్యేదెన్నడో వేషం చెరిపేసుకొనే దెన్నడో

by Kranthi Srinivasa Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1sx4AmA

Posted by Katta

Thilak Bommaraju కవిత

తిలక్/కొత్తపదార్థం ఎక్కడో దూరంగా నిలబడి నాపైన పరచుకున్న ఆకాశాన్ని చూస్తుంటాను నా చేతులు బారగా చాపి దాన్ని కొలవడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాను కాని అక్కడెవరో కొన్ని రంగురాళ్ళను అతికించినట్లుగా కొన్నినక్షత్రాలు అప్పుడు నా కాళ్ళ కింద నన్ను పడిపోకుండా మోస్తూ ఒక భారి పదార్థం చుట్టూతా కొంత గాలి నా ముక్కుల్లోంచి,చెవుల్­లోచి ఏకదాటిగా నన్ను దాటుకుంటూ ఇక అప్పుడక్కడ నాలాగే నిలబడ్డ ఓ శరీరానికి నా వీపును ఆనుస్తూ రాళ్ళపరుపైన నా కళేభరం మిట్టమధ్యాహ్నపు ఎండలో నీటి వాసనలా ఒక అనుభూతి నాలోకి నన్ను లాగేస్తూ అప్పుడనుకుంటాను కాసేపు ఎక్కడోచోట మత్తుగా పడుకుందామని కాని నడిచి నడిచి రక్తం కక్కుతున్న పాదాలను చూసి ముఖానికి అద్దుకుంటాను ఉపశమనం ఇద్దామని సరే ఇక వెళ్ళు నేనిక్కడే ఉంటాను ఈపూట అని చెప్పినా కదలకుండా కొన్ని వస్తువులు నన్నంటుకొని గట్టిగా బిగించిన ఆ కౌగిలిలో రెక్కలు తేలికైన శబ్ధం నాకుమాత్రమే వినిపిస్తూ మళ్ళా వెనక్కి వచ్చి గదిలో కూర్చున్నాక పైకప్పు మధ్య ఓ సాలీడు వ్యవసాయం చేస్తూ చదునుగా అల్లిన ఓ చిన్న బంగ్లా విశాలంగా ఇంకో హృదయం మొలకెత్తాలి కొత్తగా జీవించడానికి తిలక్ బొమ్మరాజు 04.05.14 10.05.14

by Thilak Bommaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1l1k9gA

Posted by Katta

Pulipati Guruswamy కవిత

బతకటమే సాధన // డా.పులిపాటి గురుస్వామి // ఎల్లప్పుడు పరిమితమైన భయంతో ఎట్లా చేరుకుంటావు నువు ఒంటరిగా వస్తే బాగుండు స్వఛ్ఛమైన కపోతకాంతిలా సంచులు మోసుకురావద్దని తెలియక పాతవారు కొత్తవీ దుమ్ము నిండిన క్షణాలవీ ఇప్పటికే బతికిన వాసన నిల్వలవీ వెంటపెట్టుకుంటావు శ్వాసించటానకి ఎవరి సాయం అక్కరలేనట్లే ప్రేమించడం సహజంగానే జరిగిపోవాలి ఏమో...ఈ ప్రపంచమంతా నావైపు నటిస్తుంది నేనొక్కన్నే వాత్సల్యం వైపు దాచుకున్నాను హృదయానికి దగ్గరి దారి తెలుసుకోవటం కోసం మన మధ్య దూరం సాగుతుంది. ..... 10-5-2014

by Pulipati Guruswamy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oAm9zR

Posted by Katta

Chand Usman కవిత

చాంద్ || ప్రయాణం || రెండు శ్వాసల మద్య వంతెనలా అడుగులను పేర్చుకుంటూ సాగిపోవాలి తెలియని దూరాన్ని ఆలోచనకు అందినంత కొలుచుకొని అలిసిపోతే వెనుక పోగేసుకున్న జ్ఞాపకాలతో మనసు తడుపుకొని చుట్టూ చీకటిలో నీలో దీపాన్ని ఆరిపోకుండా జాగ్రత్తపడాలి ******* వద్దనుకున్నా పులుముకున్న రంగులను అప్పుడప్పుడూ కన్నీటితో కడుక్కుంటూ నిన్ను నిన్నుగా చూసుకునేందుకు గుండెల్లో ఒక అద్దాన్ని దాచుకోవాలి తీపో, కారమో ఏ రుచీ నీ దారిలో కడదాకా కొనసాగాదని సర్దిచెప్పుకుంటూ ఎడారిలో నీళ్ళ కోసం కాదు దప్పికను ఒర్చుకోవడం నేర్చుకోవాలి ******* ఎన్నో అడుగులు నీతో జత కలిసి ముందో వెనుకో ఆగిపోయినా ఒంటిరిగానే ముగించాల్సిన పరుగును నిన్ను కట్టుకుంటూ ఇలాగే పూర్తిచేయాలి ఎన్నో సార్లు నువ్వు కరిగిపోయిన చోటే తిరిగి చెక్కబడుతున్న శిలగా ఘనీభవించాలి వీలైతే నీ గుర్తులను పదిల పరుస్తూ వెళ్ళు ఏదో ఒక పాదాలకు అవి సరిపోవచ్చు చాంద్ || 21.04.2014 || ( " వాకిలి " మే 2014 పత్రికలో ప్రచురితమైన నా కవిత )

by Chand Usman



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/Ry80sj

Posted by Katta

Sriarunam Rao కవిత

విజయం అనేది ఎత్తైన శిఖరం కానే కాదు.అది మనం మన స్థాయికి తగినట్లు సాధించాలనుకొనే ఒక మజిలీ. ఎందుకంటే అత్యున్నత విజయమైనా అది సాధించినంత మాత్రాన్న మన జీవితం పూర్తి అయిపోయినట్లు కాదు కదా. అందుచేత విజయమనే రహదారిలో మనం కొన్ని అడుగుల్ని మాత్రమే అధిగమిస్తున్నాం ఇక్కడకి. అందుకొరకు కొన్ని లక్షణాలు మనకు అవసరమవుతాయి. అవి 1. స్పష్టత 2. సామాగ్రి 3. ప్రణాళిక 4.హార్డ్ వర్క్ 5. ఆత్మవిశ్వాసం from my book "anthar bhramanam" “శ్రీఅరుణం” 9885779207

by Sriarunam Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1izPn0W

Posted by Katta

Jagadish Yamijala కవిత

నిన్ను చూస్తూనే ఉన్నాను ---------------------------------- అత్యంత ఎత్తున తడిసిన ఆ శిఖరాగ్ర భాగం నుంచి నేను ఎందుకు నిన్ను ప్రశాంతంగా చూస్తూ ఉన్నాను వర్షం నీ ముఖాన్ని తడిపినప్పుడు పువ్వులు నీ దేహాన రాలినప్పుడు చెట్ల మాటల ముచ్చట్లను నువ్వు తదేకంగా గమనించినప్పుడు గాలి చేతులు స్వతంత్రంగా నిన్నుకౌగలించుకున్నప్పుడు నిన్ను కప్పేసిన మేఘాల నుంచి నువ్వు బయటకు తొంగి చూచినప్పుడు నేను నిన్ను రెప్పవాల్చకుండా చూస్తూనే ఉన్నాను ప్రశాంతంగా అతి ప్రశాంతంగా మహా ప్రశాంతంగా నువ్వొక లోయవై దిగి వచ్చి అదృశ్యమయ్యే వరకు .... నిన్ను చూస్తూనే ఉన్నాను రెప్పవాల్చక ... - తమిళ మూలం కవి పళని భారతి - అనుసృజన యామిజాల జగదీశ్ ------------------------------------ 10.5.2014 -----------------------------------

by Jagadish Yamijala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fVU9H1

Posted by Katta

Sri Modugu కవిత

//Abhi // My mother// The ever present pillar of strength My first lantern in the dark The life she breathed in to me A debt to never be repaid She carried me for nine month Then burden herself with me for the rest of her life Sometimes annoying, sometimes loving Sometimes strict, sometimes fun And she has million more emotions But no matter how I am, Her well of love in seeming limitless and infinite To me she is one of joys that makes life worth living After all she none other than… My mother ..... Date: 09/05/2014

by Sri Modugu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QoVdXX

Posted by Katta

Kapila Ramkumar కవిత

Monolith At the foot of a northern pylon of the Harbour Bridge I have kept my vigil since the mighty span was built. I come early in the day from worn-out corners of the area and sit when the sun is out until the waning afternoon, thence to another role, another manifestation of duty. On my way I pass a cavern echoing with traffic noise. When the sun is setting it blazes up like a testing tunnel of the cosmic fire at the beginning and ending of universes. It reminds me we are not that far in time from a kalpa’s ending. More than four thousand million years in the lives of the starry and the planetary entities who influence us and are never truly seen. At the pylon’s base I meet with seeming fools and sages, more of the former, alas, but it was ever the same at the other Thebes. The great towering stone columns could fittingly house the troglodytic priests and harbour an inward turning flame in bifurcated flowering for the known and unknown god and my own dilapidated dispensation. The only way the scene differs now is in the lack of overt piety, the thinning out of conscious pilgrims passing by me here upon the seasonally withered grass. Bruce Beaver

by Kapila Ramkumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kZYxkF

Posted by Katta

Srikanth Kantekar కవిత

అనర్హ మౌనం ---------------- ఏ అర్హత లేని మౌనంతో, దుఃఖంతో నన్ను నేను కప్పిపెట్టుకుంటాను అరడుగుల నిశ్శబ్దంలో చేయమని, వద్దని.. చెప్పలేక కూరుకుపోతాను పీకల్లోతు సందిగ్ధంలో ఇక నా సమ్మతో, తిరస్కృతో ఎందుకంటాను? నువ్ ముందుకెళ్లే దారిలో ఏ అడ్డూ కాలేను? నీ సంకల్పానికి ఆటంకమయ్యే మూర్ఖత్యాన్ని ఎందుకవుతాను? నీ అమితమైన మంచితనాన్ని చూడలేని దృష్టిలోపమేమో? ఈ అకారణ దుఃఖ ఆవేశానికి ఏ అర్థంపర్థం లేదేమో? కానీ... అభిజాత్యంతో, స్వీయ అస్తిత్వ అహంతో నాకంటూ ఒక ఆత్మ ఉంటుందని నాకంటూ ఒక దేహం ఉంటుందని పంపకం కాని ప్రేమ తరగల్లో పునర్జన్మలు పోసుకుంటానని.. ఎందుకీ పిచ్చితనం? ఇది అనర్హ మౌనం! ఇది అనర్హ దుఃఖం!! - శ్రీకాంత్ కాంటేకర్

by Srikanth Kantekar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kTH6mQ

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి విరుద్ధము ఆ పుష్పమంటే నాకిష్టం తనలా తన లోకంలో తిరుగుతూ ఆడుతూ ఉంటే కళ్ళప్పగించి చూడడం చాలా ఇష్టం తనలా కెరటాల కొమ్మల మీద గెంతుతూ ఉంటే తిలకించడం ఇంకా ఇష్టం అలా తనని చేతులతో పట్టుకుని దోసిలిలో పెట్టుకుని ముద్దాడడం మరీ ఇష్టం అలా తనని నా ప్రేమలో ముంచేస్తుంటే తనలా నా మనసులో ఈదుతుంటే ఎంతో ఇష్టం ఆ పుష్పం అలా ఎంతో ఆనందంతో నా ఆలోచనల్లో నా చూపుల్లో, నా నవ్వుల్లో, నా రహస్యస్మృతుల్లో అమాయకంగా ఆడుకుంటూ పాడుకుంటూ ఉంటుంది కానీ ఏమవుతుందో ఏమో నాలో ఆ క్షణం ఒక విరుద్దస్పృహలో నాలోంచి నేను వేరైపోయి నాకిష్టమైన ఆ పువ్వుని అమాంతం నమిలి మ్రింగేస్తాను అలా ఎన్ని పుష్పాలు నాలో నలిగిపోయాయో నా మోసపు చూపులతో మోసపోయాయో నా అంతరంగంలో నాకూ పుష్పానికీ మధ్య యుద్దం కానీ నేను మాత్రం ఇంకా ఆ పుష్పం మీద ఉండే ప్రేమ కోరికల మధ్య భేదంలో నశిస్తూనే జీవిస్తున్నా అసలు నేను ఉన్నట్టా లేనట్టా..... ఏమిటీ నాలో ఈ వైరుద్యం? ఎందుకు నాలో భావ సారూప్యత లేని ఈ స్వరూపం? 10May2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1l8XjXh

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

కవిత్వం : చదవడం : విశ్లేషించడం ::: వినండి,గమనించండి,ప్లీజ్ !

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ghgtWx

Posted by Katta

Sriramoju Haragopal కవిత

ఇల వేలుపు పొలంలో నాలుగు మొలకగింజలు అలుకు చల్లినపుడు నేలనుంచి ఎదిగొచ్చిన మొక్కల రెండాకులు చల్లిన వాడి చేతులకు మొక్కినట్లుంటయి చల్లని పదునుకు పులకరించిన పచ్చటి చుక్కల్లెక్కుంటయి ఒరమెక్కిన గడ్డిపూలు ఉయ్యాలపాటలు పాడినట్లుంటది మండెగట్టినపుడేమెరుక ఇన్ని గింజలు మొలకపోసుకుంటాయని అలుకుబోనం పెట్టినపుడేమెరుక ఇన్ని కలలు మొలకెత్తుతాయని నాగేటిసాల్లల్ల పెల్ల పెల్ల కరిగి మట్టివాసనలు చల్లినపుడే రైతు జమకట్టుకుంటడేమొ కల్లంల రాశిపోసిన బతుకువెన్నెలలు కాలువల నీళ్ళే పారుతయో, చెమటలో, కన్నీళ్ళో పానాలుబిగవట్టి బురదలనుంచి చేన్లనుంచి బండికెక్కేదాకా కాలుగర్రు వడ్డ పసురం లెక్క ఎన్నిసార్ల లేస్తుంటడు పడుతుంటడు తేపతేపకు దూపగొన్నట్టె బతుకంత వగపోస్తుంటడు చేను దండం పెడ్తది చెలక దండం పెడ్తది పసులు దండం పెడ్తయి రైతుకు మనిషే అన్నం పెట్టిన చెయ్యికి నమ్మకంగ వుండడు బువ్వకూడా గాలిలోంచి ఎవడో వేస్తడనుకుంటడు

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nppaFJ

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

గుండెమంట కంటిలోని వెలుగులాగ మారిందీ నిన్నటి ఆ తలుపు నేడు గోడలాగ మారిందీ వరదలాంటి వేదనలో ప్రవహించిన సంతోషం జీవితాన నిలకడయే పరుగులాగ మారింది రాత్రంతా కలలవీధిలో తిరిగిన తలపులకూ తెరచిన కనురెప్ప ఇనుప గొలుసులాగ మారింది చూపుల్లో చుట్టుకుని దాచుకున్న ముత్యాలూ ఒలికిపోతె చెంపపైన మెరుపులాగ మారిందీ స్వప్నాలతొ పూలజడను అల్లుకున్న నిశిరేయీ వాస్తవాల ముళ్ళు చూసి మంచులాగ మారిందీ ఇల్లు కిటికి కన్ను తెరిచి లోకంలో వెతలు చూసీ మాటరాక దియా ఇపుడు మూగలాగ మారిందీ

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1l8FRC8

Posted by Katta