kavi sangamam: 06/20/14

20, జూన్ 2014, శుక్రవారం

Mala Chidanand కవిత

॥భావాంకితం॥ మాటలతోనే మనసు దోచుకునే మాయలోడివి నీవు భావాలతోనే ఆకట్టుకునే అయస్కాంత శక్తిగలవాడివి నీవు చూపులతోనే సాంత్వనమిచ్చే కరుణామయుడివి నీవు ప్రేమతోనే జడ ప్రకృతికి జీవంనింపే అమృతత్యుడివి నీవు నీ మాటలు భావాలు చూపులు ప్రేమ అన్నీవరముగా పొందిన ఈ దివ్యకుసుమమెంత భాగ్యశాలినియో...!!! ॥మాలాచిదానంద్॥20-5-14||

by Mala Chidanand

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oQ1KuP

Posted by Katta

Ravi Rangarao కవిత

రావి రంగారావు సాహిత్య పీఠం గుంటూరు జిల్లా రచయితల సంఘం సంయుక్త నిర్వహణలో 22న గుంటూరులో సీమాంధ్ర కవి సమ్మేళనం నవ్యాంధ్ర ప్రదేశ్ ఏర్పడిన సందర్భంగా సీమాంధ్ర చరిత్ర, సంస్కృతి, వైభవం...మననం చేసుకొనటానికి, అభివృద్ధి దిశలో పయనించటానికి ఒక చిన్న ప్రేరణగా సీమాంధ్ర కవి సమ్మేళనం ఈ నెల 22న గుంటూరులో గుజ్జనగుండ్ల, జె.కె.సి. కళాశాల ప్రాంగణంలోని ఆర్.వి.ఆర్.ఆర్.బి.ఎడ్. కళాశాలలో జరుగుతుంది. రావి రంగారావు సాహిత్య పీఠం, గుంటూరు జిల్లా రచయితల సంఘం సంయుక్త నిర్వహణలో నిర్వహింపబడే ఈ కవి సమ్మేళనంలో సీమాంధ్రకు చెందిన వివిధ జిల్లాల నుండి కవులు పాల్గొంటున్నారు. ప్రముఖ సాహితీవేత్తలు డా. పాపినేని శివశంకర్, ఆచార్య నాగార్జున విశ్వవిద్యాలయం విశ్రాంత రిజిస్ట్రారు రావెల సాంబశివరావు, కృష్ణా విశ్వవిద్యాలయం ఉపకులపతి ప్రొ. ఉన్నం వెంకయ్య, శాసన మండలి సభ్యులు శ్రీ కె.ఎస్.లక్ష్మణ రావు, ప్రముఖ విద్యావేత్త గద్దె మంగయ్య, ప్రొ. బూదాటి వెంకటేశ్వర్లు, డా. జి.వి.పూర్ణచంద్, సోమేపల్లి వెంకటసుబ్బయ్య, అద్దేపల్లి రామమోహనరావు మొదలైన వారు అతిథులుగా పాల్గొంటున్నారు.. వివిధ జిల్లాల చరిత్ర, సంస్కృతి, వైభవం, అభివృద్ధి... ఇతివృత్తాలుగా కవులు తమ కవితలు వినిపించే ఈ కార్యక్రమం ఉదయం 10 గం. నుండి సాయంత్రం 6 గం. వరకు జరుగుతుంది.పాల్గొంటున్న కవు లందరికీ సర్టిఫికెట్లు, జ్ఞాపికలు ఇవ్వబడతాయి. ఉదయం 10 గం.కు ప్రారంభ సమావేశం, 11 గం.నుండి 1 గం.వరకు మొదటి కవి సమ్మేళనం, మధ్యాహ్నం భోజనం తరువాత 2 గం.నుండి రెండవ కవి సమ్మేళనం, 4 గం.నుండి 5 గం. వరకు ముగింపు సభ జరుగుతాయి. కవులు ఎలాంటి రుసుములు చెల్లించవలసిన పని లేదు. కవిమిత్రులు ఆహ్వాన పత్రికను అంతర్జాలం ద్వారా ఫేస్ బుక్ గ్రూప్ raavirangarao saahityapeetham నుండి పొందవచ్చు. (Sd.) సోమేపల్లి వెంకట సుబ్బయ్య (Sd.) రావి రంగారావు (గుంటూరు జిల్లా రచయితల సంఘం) (రావి రంగారావు సాహిత్య పీఠం) 9490776184 9247581825

by Ravi Rangarao

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/TehnOn

Posted by Katta

Naresh Kumar కవిత

సొన్నాయిల నరేష్కుమార్//ఆకలి పాట // (ఒకటోది) ఏదో ఒకనాటికి మనం పుట్టినప్పుడు అమ్మ వెన్నునుండీ పొత్తికడుపువరకూ సాగిన అనివార్యపు ధుఖం లీలగా చెక్కిలిని తడుముతున్నట్టు ఆకలి స్పర్శ.... సన్నగా అర్తరాత్రి గిటారు తీగలని మీటినట్టుగా ప్రేవుల్ని తడిమినట్టు అనుభూతి చెందుతాన్నేను.... రామా పితికస్ వారసుడినే ఐనా అర్థం లేని విలువలని ధరించిన దేహం నన్ను పచ్చి నెత్తుటిని తాగనివ్వదు ఓ గుప్పెడు తృనధాన్యపు క్షేత్రాన్ని. ఊహిస్తూ జనారణ్యంలో తిరుగుతుంటాన్నేను... నా చుట్టూ చిరిగిగి వేళ్ళాడే ఆకాశపు ముక్కలని అతికించుకుంటూ పసితనాన్ని కొంగుచివరదాచి "బేటా ఒక్క ముద్ద" అన్న అమ్మ మాట వీపుపై తగిలి రెండు కన్నీటి బొట్లు రక్తవర్ణం లో రాలి నడకలాగిన వొంటరి దారిని చుంబిస్తాయ్ నగరపు నడి బొడ్డులో ఉన్న ద్వారాన్ని తెరిస్తే పిల్లి గడ్డం తో అమ్మ ఉళ్ళోంచి సరాసరి సూఫీ నిలయం లోకి నడుస్తూ వచ్చి అన్నం ముద్దని నోటికందించి వెన్నెల్లా నవ్వి జోలపాడుతూ జో కొడుతుంది.... 20/06/14 (oka రోజుna మా ఇన్టికొచ్చి కూడా తినకపోతే నాకు మళ్ళీ చిన్నప్పటి నా ఆకలి గుర్తొస్తది బేటా అన్న యాకూబ్ సార్ మాటలు విన్నాక)

by Naresh Kumar

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/Un5m9X

Posted by Katta

Bhaskar Kondreddy కవిత

kb ||ఫేస్ చేంజ్|| ఏదేమైనా ఇదంతా జీవితమే ఎక్కడాలు, దిగడాలు మామూలే. అందరూ ఒక్కలాగే వుండాలంటావా? నువ్వు నీలాగే, నేను నాలాగే బతకలేమంటావా? సందర్భాల మీద ఆరేసుకుంటున్న జీవితాన్ని చిరిగిపోకుండా తీసుకోలేని అసమర్థతలు. నిరాకరించబడుతున్న సమయాలలో మరంత చేజారుతున్న వివేకాలు. అవసరాలు, అనుబంధాలు ఒక్కటై కలగలిసినప్పుడు దేన్నీ ఉంచుకోకు, నీ చిరుగు జేబుల్లో కూడా. వీలైతే, ఇంకా కుదిరతే నిన్ను కూడా. అబద్దాలమీద వేస్తున్న అడుగులను అందరూ ఆమోదించేస్తున్నప్పుడు నిజాయితీకి నిర్భీతిగా పాతరేసేయెచ్చు. నీ క్రిటికాలటీలను కీటకాల్లా పక్కనోళ్ల పై తోసేస్తూ సుబ్బరంగా చీకట్లో చందురుడిలా ఇక్కిలించుకోవచ్చు. తమాయించుకొని, అనుసరించు తెగిపోయి, ఎగురుతున్న జీవితాన్ని. ---------------------------------------20/6/2014

by Bhaskar Kondreddy

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1prETUm

Posted by Katta

Ramanjaneyulu Reddy కవిత

Dear Friends, Please suggest me Name for My Baby starting with "Ya" Letter..

by Ramanjaneyulu Reddy

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1prEMId

Posted by Katta

Divya Kiran Takshikasri కవిత

రఘుకుల సోమా ! రవి హృదయ ధామా ! శంకరుని శ్యామా ! శరణాగత భౌమా ! యజ్ఞో జ్యలిత చంద్రమా ! యయాది రక్షా మంత్రమా ! రామా ! రానా రంగాది ధీమా ! రమ్య రాజో చ్చరిత భీమా ! రక్షించవేరా రామా ! రమా రమ్య హృదయమా ! శిక్షించనేలా మహాత్మా ! శిశువునై వేడితి మహిమా ! నేరాలు చేసితి నేను ! ధీరాలు పలుకగ లేనూ ! ఘోరాన పాపగు నన్ను ! మోక్షించి దీవేనలిమ్ము ! మీ కిరణ్ కుమార్ త్రిపురారిభొట్ల

by Divya Kiran Takshikasri

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/Umvp1d

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

లేచింది నిద్ర లేచింది మహిళా లోకం అన్నాడు ఎపుడో పెద్దాయన దానికి తగ్గట్లు గానే మహిళలు ముందున్నారు ప్రతి రంగం లోను ఎదురులేని విధం గా చంద్రమండల యానం చేయటం లోను ఎవరెస్టు శిఖరాలు అధిరోహించటం లోను దేశ ఉన్నత పదవులు అలంకరించటం లోను పారిశ్రామిక రంగం లోను పురుషులకు పోటీగా కంప్యుటర్ రంగం లో ఇపుడు అందరు మహిళలే చదువుకున్న అమ్మ ఇంట్లో వుంటే లక్ష్మి , సరస్వతులు ఆనంద తాండవం చేస్తున్నట్లే !!పార్ధ !!20/6/14

by Pardhasaradhi Vutukuru

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ifmVUq

Posted by Katta

Kapila Ramkumar కవిత

. నాళేశ్వరం శంకరం|| గాయం కాని రోజు లేదు|| . గాయం కాని రోజు లేదు అంతిమ గాయాక్షరం రాసి మరీ గాయం చేయనూ లేను. గాయమే నా హృదయమైనప్పుడు పెదాలమీంచి జారే ప్రతి స్వరం గాయస్వరమై కూర్చుంటుంది. . వ్యర్థంగా ప్రాణం కదలాడటం అలవాటైపోయింది జీవనసాఫల్యంతో నన్ను మోసే చెప్పులూ వేసుకున్న చొక్కా తొడుక్కున్న ప్యాంటూ తినే తిండీ తాగే నీరూ పీల్చేగాలీ నాకోసం సహకరించే ఈ సమస్తం సజీవంగానే బతుకుతున్నాయి సాఫల్యంలేని నా యీ కాయానికి సహకరిస్తూనే ఉన్నాయి నేనుమాత్రం నిరుపయోగంగా పెరుగుతున్న నేల బరువుని. నేనో ఉద్యమ నెలబాలుడ్నైనా కాకపోతి దాని ధ్యాన ధారగా ప్రవహించకపోతి ఏమీకానినేను ఎంతకాలమిక్కడ పరుండేది ఈ నిర్వీర్యపు నిస్సత్తువతో నా యీ అవయవాల్ని నాకునేను కష్టాలపాలు చేయడం సహిం చలేను. . ఆనవాళ్ళు గుర్తుపట్టలేనంతగానైనా నాకో ఏక్సిడెంటయి తునాతునకలైపోతే బాగుండు నాకు నేను ఏమీకానివిధంగా ఎగిరిపోతే బాగుండు మేల్కోలేని నిదురలోకి ఒదిగిపోయి నా శరీరానికి ప్రణమిల్లితే బాగుండు ఆత్మతృప్తితో నా తనువు మట్టితో మమేకమైపోతే బాగుండు . ఆత్మాహుతిని ప్రేరేపించే ఈ వ్యవస్థ హననం కాకపోవడమే నేరం! ఏం చెయ్యనూ? నన్నేమీ కానీకుండా ఇలానే మ్యూజియంలోని బొమ్మలా ఈ వ్యవస్థకు వేళ్ళాడే రేపటి భవిష్యత్ పటానికి మల్లే రోజూ నాకు నేనే అగుపడి నన్నునేను చూసుకోవడమెందుకు? గాయాలతో తడిసిముద్దయిపోతున్న దగాపడినవారిలో ఐక్యంకాని యీ దేహమెందుకు? నన్ను నేను హింసించుకుంటూ ఈ బ్రతకమెందుకు? బాబ్బాబు! నన్ను బుజ్జగించే వ్యవస్థ ఒడిలే వదిలేకన్నా గాయమైన ఈ పిడికెడు ప్రాణాన్నీ కాలం కొయ్యమీదైనా వేళ్ళాడదీయవా! నీకూ కాలానికీ ఋణపడిఉంటాను నేను రాసే బానిసగాయాక్షరాల చరిత్రలో గాయంగానైనా మిగిలిపోతాను. గాయాల వాగ్గేయకారులకు గానంగానైనా మిగిలిపోతాను. . నాళేశ్వరం శంకరం. “దూదిమేడ” కవితా సంకలనం నుండి. :http://ift.tt/UlNoVr

by Kapila Ramkumar

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UlNoVr

Posted by Katta

Kranthi Srinivasa Rao కవిత

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు ||యధాలాపం|| పొగలోమునిగి అస్పష్టతల మధ్య కళ్ళను వెలిగిస్తాము మనమే ఒక ద్వారబంధాన్ని తగిలించుకొని కలయచూస్తాము అనేక దృశ్యాలు నిద్రలేస్తుంటే వాటికి గొంతుకలు తగిలించేపనిలో పడతాం అప్పుడవి మనకు తెలియని భాషలో మాట్లాడటం మొదలెడతాయి ఏదో ఉందని నిర్ధారించి,ఒక తాళపత్రమైపోతాం ..................... మనలో ఎవడో ఎప్పుడో యధాలాపంగా ఒక రహస్యతంత్రిని మీటుతాడు ...... అప్పుడు తాళపత్రం నోరుచేసుకొంటుంది ..... పొరలుపొరలుగా ఉన్న కాలం కొత్తపొరలోకి కాలుపెడుతుంది

by Kranthi Srinivasa Rao

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pqJ8iP

Posted by Katta

Nvn Chary కవిత

మధ్య తరగతి మందహాసం డా . ఎన్.వి.ఎన్.చారి 1990 లో మేం గౌతమి నవ్యసాహితి ,చర్ల ద్వారా తీసిన నవస్వరాలు సంకలనం నుండీ నా కవిత 20-06-2014 ఆకాశం మేఘావృత్తం నా మనస్సు చింతాక్రాంతమ్ గొంతు చించుకొనేడుస్తుంది ఆకాశం గొంతెండి మౌనంగా రోదిస్తోంది నా మానసం ! నెలసరి జీతం దిన వెచ్చాల కమ్ముడు పోగా ఎమ్ప్టీ పర్సు ఏంటీ అని వెక్కిరిస్తోంది డబ్బులేనివాడికి పర్సెందుకన్నట్లు బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తోంది ఎప్పుడో జారిపోతానని అందుకే నా హృదయం వ్యధా భరితం ! పక్కింటి పెక్కింటిని చూచి నాలోసగం నాపై అలిగింది పిల్లల వలువలకీ , చదువులకీ ఇంటిలోని గోల్డునంతా తాకట్టు పత్రాలు తినేసాయి ఉన్నొక్క ఇంటిని చూసినప్పుడల్లా మూడో అమ్మాయి పెల్లెప్పుడంటోంది అందు కే నా మది శోకపు నది ! ఈ పండుగలొకటి మూలిగే నక్కపై తాటి పండు పడ్డట్లు మా దశమ గ్రహాలిద్దరికీ తిండికే వంద నోటప్పు తెచ్చినవాణ్ణి కానుకలంటే తలెక్కడ తాకట్టుపెట్టనూ అందుకే నామనస్సుకు లేదు ఉషస్సు ఇంటిచుట్టు అప్పులు ఆఫీసులో అప్పులు ఎటుచూసినా అప్పుల కుప్పలు ముళ్ళపూడి అప్పారావుని నేనే నేమో నన్న భ్రాంతి కనిపించిన ప్రతి వాన్నీ తప్పించుకు తిరుగువాన్ని కనిపెంచిన పెద్దలకు తిండిపెట్టలేని అశక్తున్ని అందుకే నాచిత్తం ఒక చింతల పొత్తం ! చావు కూడా నాకు శత్రువే రమ్మంటే దూరంగా పోతోంది అనారోగ్యం మాత్రం భయపడకు నేనున్నానంటోంది అందుకే ఈ మధ్య తరగతి మది అనంత దుర్భర దు:ఖ జలధి

by Nvn Chary

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1if4JdL

Posted by Katta

Sriramoju Haragopal కవిత

వానకాలం ఎనుకటిసంది వొస్తున్నదే మనుష్యుల నడుమ తడుముకునే ఆత్మీయతల తడిజాడ బీరుపోయిన చూస్తున్న పొడిమబ్బుల లెక్క దున్నిన దుక్కులు బిక్కమొగాలు పెట్టుకున్నట్టు గంపల్ల,సంచుల్ల ఒంటికాళ్ళమీద నిలబడి చూస్తున్న విత్తుల లెక్క రుతువు రాంగనే ప్రాణం పచ్చిగైపోతది మనుష్యులు మొలకలపండుగలైతరు చింతకొమ్మలకు కట్టిన సద్దిమూటల్ల పొలం ముచ్చట్లుంటయి కాలువపొంటి జాలువారిన నీళ్ళు తొవ్వలెతుక్కుంటయి నాగలికొండ్రేసుకుని నడిచే ఎద్దుల్ని బాట ముద్దుపెట్టుకుంటది తొలుతవానల్ల తడువాలని రైతు కొప్పెర తెచ్చుకోడు చిటచిటకొట్టే ఎండను చూసి, ఉబ్బరాన్ని చూసి ఇగ వొచ్చె వాననుకుంటం మనుష్యులు తడిస్తె బాగుండు మనసులల్ల ఇంత పాఁవురం పుడితె బాగుండు వాన కాలిస్యమే, మనుష్యుల నెనరు కాలిస్యమే ఎట్ల బతుకుతం మనం బువ్వకే అనుకుంటం చెలిమల నీళ్ళు పుట్టినట్టు ప్రేమలు వూరాలె బావుకంవానలు గొట్టాలె తడువాలె అందరం భూమి,చెట్లు,చేమలు, మనుష్యులు తడిస్తేగాని ఎరుకకాదు ఎవలెట్లనో,ఏదెట్లనో ఎందుకు బతుకుతమో

by Sriramoju Haragopal

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pl268C

Posted by Katta

Maddali Srinivas కవిత

పరీక్షా సమయం//శ్రీనివాస్//19/6/2014 ------------------------------------------------ పంటి కింద పడ్డ రాయిని కంట్లో పడ్డ నలుసును కాల్లో దిగిన ముల్లును నీ చెవిలో జోరీగను నన్నెట్లా మర్చిపోతావ్? నన్ను నుగ్గు చెయ్యాలని చూసిన పిడికిళ్ళన్నీ నెత్తుటి గాయాల పాలై రోదించింది చూళ్ళే? నన్ను విదిలించి కొడితే మళ్ళీ నీ రెండో కంట్లో దిగబడలే? తీసవతల పారేస్తే తీరిగ్గా కాచుకూర్చోని మళ్ళీ కరవలే? ఒక చెవి నుండి తొసేస్తే మరొక చెవిని దూరలే? నీ పిడికిలికి చిక్కింది మిడతంభొట్లు కాదు నీ పిడికిలిలో యిమడని అగ్ని జ్వాల నిన్నామూలాగ్రం శోధించి సాధించే ప్రళయ హేల యిప్పుడు చెప్పు నన్ను తప్పించుకు తిరుగుతావో నాకెదురుబడి నిజాయితీగా నిలుస్తావో? అగ్ని పునీత సంస్కారం తో పుటం పెట్టిన బంగారినివౌతావొ? మట్టిలో నిన్ను నువ్వు పాతేసుకోని నిన్ను నీవే నిర్మూలించుకుంటావో?

by Maddali Srinivas

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pl25BO

Posted by Katta

Sriramoju Haragopal కవిత

Nvmvarma Kalidindi కవిత

కె.ఎన్.వి.ఎం.వర్మ//సందర్బాలు// తెలిసీతెలియక తెలియనితనం కాక సందర్బోచితంగానే కురుస్తుంది గాలిలోనే ఆవిరైన వర్షం ఒయాసిస్సులా బ్రమపెట్టి ఎడారిలో ఇసుక తుఫానుగా ఎగసిపడుతుంది. జల గళ మని కళ కల పరుగు తీసి తటాకంలో కాస్త సేద తీరి గట్టు ఎత్తు కొలిచి నది లోతు తొలిచి సముద్రంలో స్థిమిత పడి ఉప్పు కప్పురంబు పద్యం చెబుతుంది. అగ్గిపుల్ల బుగ్గ కొరికి ఆకాశంలోకి ఎగసి ఎగసి చుట్టి పక్కల అందినంతా బుగ్గి చేసి అగ్గి నివురు గప్పి వేటకై వేటుకై ఎదురు చూస్తుంది. వెన్నలతొ పోటీ పడి తెల్లవారు జాము ఆధిపత్యం సాధించి వెన్నెలే కురిసిందా అన్నట్టు మంచు దుప్పటి పాకృతిలో మురిపించి వెలుగు ఒడిలో కరిగి కలిసి పోతుంది....feb..2014

by Nvmvarma Kalidindi

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1w1cvKA

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

by Kavi Yakoob

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oMV4xE

Posted by Katta

Ravi Avula కవిత

నా ప్రేయసీ! ప్రకృతిని నీ పరుపుగా మార్చుతా ! ఆనందంతో నాతో జీవించు స్వేచ్చగా నా ప్రేయసిగా ఉండు!

by Ravi Avula

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oMV4hg

Posted by Katta

Ravi Avula కవిత

" ఈ కత్తినుండి మరి కొన్ని నెత్తురు చుక్కలు రాలాలి " అన్నాడు - రిచర్డ్. నేను అదే అంటున్న "ఈ కలాల నుండి మరి కొన్ని తుపాకి గుండ్లవలె రచనలు రావాలి." ఆవుల. రవి

by Ravi Avula

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oMV5le

Posted by Katta

Anil Atluri కవిత

కవిత్వం మీద కూడ చర్చించుకోవచ్చు. రేపే ఈ సాహిత్య సమావేశం. గుర్తుంచుకొండి. కుకట్‌పల్లికి దగ్గిర్లో ఉంటే తప్పకుండా రండి. మీరు రాలేక పోతే మీ స్నేహితులలో ఎవరన్నా సాహిత్యాభిమానులుంటే వారికి చెప్పండి. సాహిత్యం, పుస్తకాలు మీదే చర్చ. ఇంకేమి ఉండవు మరి.వివరాలకు క్రింది లింక్ క్లిక్ చెయ్యండి. http://ift.tt/1qkjo7l

by Anil Atluri

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qkjo7l

Posted by Katta

Renuka Ayola కవిత

//వెల్తురు చాలా చిన్న వెల్తురు// రేణుక అయోల నిశ్శబ్దం కోసం వెతకాలనే ఈ గదిని అలంకరించాను నాటకం కోసం వేసుకున్న ముసుగులన్నీ కుప్పగా పడి నాటకాన్ని గదిలోనే వేయడం మొదలుపెట్టాయి కనిపించకూడదని తలుపులు ముసేసాను ముసుగుల రెప్పలు మిణుగురులై ఎగరడం మొదలుపెట్టాయి గదిలోపలి ఖాళీతనంలో ఇరుగ్గా నిలబడి పాదం ఆనే చోటు వెతికాను లోపలి చీకటి నిండి పొంగి పొర్లి గదిలో ప్రవహించింది నాటకంలో పాత్రలన్ని శరీరాన్ని ఆనుకుని ఈదుతున్నాయి గది తలుపులు తెరుచుకుని వెళ్లిపోలేక ఇంకా ఖాళీ కోసం వెతుకుతున్నాను ఖాళీలన్నీ పూడుకుపోయిన గొంతుతో జీరగా మాట్లాడుతున్నాయి చిన్న వెల్తురు చాలా చిన్న వెల్తురు దీపం వత్తిలా కనిపించింది జరుగుతున్నా దీపం కోసం చేతులు దాస్తూ వెళ్తూ వెళ్తూ గది తలుపులు మూయడం మరిచిపోయాను అలంకరించుకున్న నిశబ్దం ఎక్కడోజారిపోయింది

by Renuka Ayola

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qkjnQV

Posted by Katta

Rammohan Rao Thummuri కవిత

రైలుపెట్టెలో బాలచంద్రుడు ........................................... నడవలేక పోతే పాకుతూ అయినావెళ్లు కానీ ...వెళ్లడం మాత్రం ఆపకు -అన్న మార్టిన్ లూథర్ కింగ్ జూనియర్ మాటలు అతడెప్పుడూ వినివుండడు పరిసరాలు పరిశుభ్రం గా ఉంచడానికి ప్రభుత్వపరంగా చేపట్టిన జన్మభూమి కార్యక్రమం అతనికి చిన్న చెల్లెలు ఆగిన రైలు పెట్టెలోకి అకస్మాత్తుగా బల్లిలాగానో పిల్లిలాగానో దూరుతాడు వాడి చూపులన్నీ నీ పాదాల కింద పారాడుతున్న పల్లిపొట్టుపైనో సమోసా తిని నువ్వు గిరాటేసిన న్యూస్ పేపరు ఉండలపైనో గుట్కా పొట్లాల పైనో పాలిథీన్ కవర్లపైనో చించి పారేసిన చిత్తు కాయితాలపైనో నీ బూటు కాళ్ళతో నువ్వు మోసుకొచ్చిన బజారు దుమ్ముపైనో నిలిచిఉంటుంది తన అవిటి కాలుతోపాటు ఊతకర్రనూ ఈడ్చుకుంటూ తన ఒంటిమీద ఉన్న ఆ ఒక్క చిరిగిన చొక్కాను తుండుగుడ్డను చేసి తుడుచుకుంటూ నువ్వుఅసహనంగా చూస్తున్నా భరిస్తూ నీ పాదాల కింద పాము మెలికలు తిరుగుతూ పాచినంతా పరిశుభ్రంచేసి నీ వైపు చెయ్యి చాపితే ఇయ్యాలా వద్దా అని ఇరవైసార్లు ఆలోచించే నీ ఇంగితాన్ని తన దీన వదనంలో విలీనం చేసి జాలితోనో ప్రతిఫలంగానో నువ్వు చేజార్చిన నీ దగ్గరి చిన్న నాణాలు పిడికిట పట్టే ఆత్మ స్థైర్యం గల అవిటి బాలచంద్రుడు తనను నిలబెట్టడానికి లేని కాళ్ల మీద విసుగులేని విక్రమార్కుడు దేహానికేగాని మనసుకు వైకల్యం లేని స్వయంకృషి సూర్యుడు -వాధూలస 20/6/14

by Rammohan Rao Thummuri

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1l9pdDQ

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

పోరాటం ____________________కృష్ణ మణి పొట్ట విచ్చుకొన ఆకలాకలంటూ అలసిన విత్తుల బిత్తర చూపు తడసిన తనవున పొట్టపగిలి నార తేలి మురుగుతున్న సమయం ! దాహం ఎరుగని పచ్చ రంగు పిచ్చి రంగుగా మారే తరుణం తనలోనే తాను కుమిలి కమిలే ఆకు అలముల మూగ రాగం మొదలు తడువా అడ్రస్సు తెలువక ఉన్న చోటే ఎండుతున్న మొద్దులు ! కంటిచూపుకు కనబడు మడుగుల బురదలో ఆడ కాళ్ళు లేని చిటారు కొమ్మల చిట్టి చేతుల ఆరాటం నింగిలో దిక్కులు ఉంచి అడుగున అలుపెరగని పోరాటం చినుకు రాల్చి చూడు చిందులేస్తానంటున్న ఆకలి తిప్పలు వరద ఒంపి చూడు ఉరుముతో రంకెలేస్తామంటున్న కప్పలు ! కృష్ణ మణి I 20-06-2014

by Krishna Mani

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rds0fU

Posted by Katta

John Hyde Kanumuri కవిత

రాత్రిమైదానం ||జాన్ హైడ్ కనుమూరి|| ~*~ ఓ రహస్య ప్రేయసీ! నేనొచ్చేలోగా కదులుతున్న బస్సు లోంచి అల్విదా చెపుతూ వూపిన చేతినీడల్లోంచి కన్నుల్లో మెరిసిన జలసయాలలో మునిగితేలుతున్నా ఉతికి ఆరేసిన వస్త్రాల్లా జ్ఞాపకాలను కాలం క్లిప్పులకెప్పుడో తగిలించా ఇప్పుడవి పీలికలు పీలికలుగా బయట పడ్తున్నాయి ప్రేమంటే తెలియని ఏ చిహ్నాల మద్యనో చిగురించిన పచ్చదనాన్నో వలచి వలచి ఏకంకాని రైలుపట్టాలమయ్యాము। కాలచక్రాలు కదిలిపోతుంటే మారింది నువ్వో… నేనో…? స్వప్న రాగాలకేం అన్నీతానై పలికిస్తుంది ఒక్కో స్వరాన్ని పల్కడానికి ఎన్ని నరాలు తంతిలయ్యే సమన్వయమో! నదిపై పిల్లగాలి అలల్ని తెచ్చినట్టు తేలియాడిస్తుంది తెరచాపెత్తిన పడవలో ఈలపాటై గానమాలపిస్తుంది ఇప్పుడు జ్ఞాపకాలు ఝడివానై కురుస్తున్నాయి తడిసిన దేహంతో ఈ వంటరి రాత్రి దాటేదెలాగో? నన్ను నేను చూసేందెకు నలుమూల్నించీ మెరుపు తళుక్కుమంటోది తడిపిన తనమేదో చలై మెలిపెడ్తున్నా ఒకొక్కటి గా విప్పే వస్త్రాలలో ఒక్కో రూపమైపోతున్నావు మన పరిచయం ఎక్కడిది? అక్షరాలవెనుక బలపమై పరుగెట్టిన పక్కింటి పరిచయమా! పాఠశాలనుండి హైస్కూలుకు ఎదిగి వయసు వయ్యారమేదో దూరంచేస్తుందని పూలరేక సొగసుల్ని జతచేసి కవితాగానాన్ని నేర్పేందుకు నీవిచ్చిన తొలిలేఖ అర్థంకాని కన్నుల్లో ఏ స్వప్నాన్ని వెదికావో? ఇప్పుడు నవ్వొస్తుంది కదూ! ప్రతి సంవత్సరం ఉత్తీర్ణులమై తరగతిగది వదిలేస్తుంటే ఎంత వుత్సాహంగా వుండేదో! ఊరికున్న హైస్కూలును వదిలేసాం కదా! ఇప్పుడది కాన్వెంటుకు పోతున్న పిల్లల్ని చూసి దారితప్పిన వంటరి పక్షిలా బిక్కుబిక్కుమంటూంది మనం ఆడిన ఆటలకు సాక్షిగా నిలిచిన సూరయ్యతోట నామరూపాలు కోల్పోయినట్టే ఆటలుకూడా కనుమరుగయ్యాయి కదా! ఇప్పుడు మార్కుల రేసులు కంప్యూటరు చిప్సు బాల్యమయ్యింది విడిపోయిన మనకాలేజీ దార్లకు ఎన్ని రహస్యమార్గాలు వెతకలేదూ! జీవితమెప్పుడూ అద్దంలో భూతంలా కనపడలేదు కలుసుకున్న క్షణాలన్నీ కబుర్లై గడిపెయ్యలేదూ! అత్తయ్యా! అంటూ అడుగెట్టగానే ఎంత గుండె దడ దడ! ఇప్పుడా గుండె చప్పుళ్ళేవి? ముసిముసిగా నవ్విన మౌనాన్ని శాస్త్రంగా రాయాలనుందిప్పుడు కానీ ఆ నవ్వుల నిగారింపేదీ? ఎక్కడా ఎవ్వరిలోనూ కనపడదేం? జీవనయానం కోసం బందీలౌతూ నవ్వుల్ని తాకట్టు పెట్టేందుకు ఎక్కడెక్కడికో వలసపోతున్నాం కదూ! అయినా అమ్మనీకు ఎలా అత్తయ్యిందో? ఎన్నడైనా మతంవేరని కులంవేరని అనుకున్నామా? ఆన్నట్టు ఇప్పుడొచ్చిపలుకరిచాలన్నా అత్తయ్య లేదు తెలుసా? విడివడిపోతున్న బంధాలకు దూరంగా జరిగింది. వెన్నెల పొద్దులో విప్పుకుంటున్న అరటిపువ్వుల డొప్పల శబ్దాల్ని వినడం నేర్చివుంటే కాటుకరెప్పల చప్పుళ్ళను ఒక్కోముత్యమై వొదిగే హారాన్నిచేసి విజయాన్నేదో వడిసిపట్టి వినువీధుల్లో తిరిగేవాణ్ణేమో! ఆ కీచురాళ్ళకు ధ్వని సంగీతాన్ని నేర్పిందెవ్వరు? ఎన్ని రాత్రులు గీతమాలపించాలని ప్రయత్నించామో? స్మృతి సమాధి తలుపులు తెరుచుకుంటున్నాయి అనంత యాత్రకు ఆహ్వానం పలుకుతున్నాయి సంఘటనలు చిన్నివైనా వెదకి తడిమి చూస్తున్నాయి ఆశించినదేమైనా దొరుకుతుందా! వెదకులాట నానుంచి నీవు నీనుంచి నేను ఆశించినదేమీ లేనప్పుడు ఎందుకీ వెర్రి ఆలోచనలు? రంగుల స్వప్నాలెలావస్తాయనే నిరంతర అలజడి ఒక్కసారైనా ఇంద్రచాపానికి చినుకు వెలుతుర్లమై నిలిచామా? నియంత్రించే ఆంక్షలమద్య బందీలం స్వేచ్చారెక్కల్ని ఎప్పుడైనా చూస్తే కదా! పండిన తలతో యిప్పుడు స్వేచ్చను నిర్వచిస్తున్నాం చిత్రంగా వుంది కదూ! పందిరి తోరణం కడుతున్నప్పుడైనా గూడు కట్టూకున్న మనసుని ఆరాధనా దీపంగా వెలిగించాలనిపించలేదేం? శుభలేఖల్ని రెక్కలుగా కట్టి అందరినీ ఆహ్వానించా నడుస్తున్న ఏడడుగుల క్రింద మనసు నలుగుతుందని అనిపించలేదేం? గోదారి అలలపై సరంగు పాడిన పదం ఏ విషాదాన్ని వొలికించదేం? నదిలోతుల్ని కొల్వడానికి తనదగ్గర కొలతలేవీ లేవంటూ వేస్తున్న గడతో ఊర్ల తీరాలు దాటించేస్తున్నాడు మనమే ఏదో తెలియని వెలితి తీరాల్లోకి అడుగుపెడ్తున్నాం బహుశ అలజడి చెందిన నీ కళ్ళను చూసి కొత్తసిగ్గు శింగారమనుకున్నదేమో ఆ గట్టు పై నీకోసం పూలపల్లకి ఎదురుచూస్తుంది రాలేని నా కాళ్ళు బరువెక్కుతున్నాయి అప్పుడెప్పుడో మిఠాయి మోసుకొస్తూ పరుగెత్తుకొచ్చిన గస స్పర్శ నాకు లేదుకదూ! ఈ రోజు మాట్లాడాలని వుంది। నీచెవి నాకోసం కాదు కదా! జాబిలేదో కొత్తరెక్కల్ని తొడిగి వెన్నెల విహారానికొచ్చినట్లుంది ఏ కాంతీలేని నాలోకి పదే పదే దూరాలని చూస్తోంది సంసార చక్రానికి బిగించబడ్డపుడు నీ బంధాలేవో! అన్నీ రేఖామాత్ర లక్ష్మణ రేఖలే! జీవితాన్ని వెదుక్కుంటూ వెదుక్కుంటూ ఏ సడీలేని సమయాన నా వెంటొచ్చిన ఓ వనిత బంధాలేవో కూర్చింది అనురాగమై అల్లుకుందో! అవసరాలే తీర్చిందో! కేర్ కేర్ మన్న శబ్దంవెనుక ఆకలుందో ఆత్రముందో నేర్వాల్సివచ్చింది నడక నేరుస్తున్న పాదంముందు మూడుచక్రాల బండిని నేనే ఇద్దరు నల్గురయ్యే పదఘట్టాలలో ఏది మరచానో… ఏది కూర్చానో…? ఓ చల్లని సాయంత్రం కిక్కిరిసిన సుల్తాను బజారులో ఏ పిల్లల దుస్తుల మద్యనుంచో చిరునవ్వై పలుకరించావు బెదురు బెదురు అరుపులకు కోడి పిల్లల్ని రెక్కల్తో కప్పినట్టు కాలమేదో కప్పేసింది హఠాత్తుగా వులిక్కిపడింది నేనా? నా మనసా? నా పరిస్థితా? అప్పుడప్పుడు నీ కనుల పలకరింపులు సరికొత్తగాయాన్ని చెసాయి గాయాలు కొత్త కాదు కదా! నోట్లతో కట్లుకడుతున్నా! ఇప్పుడు మన ఇష్టాల్ని కలబోసుకుని స్వప్నలిపికి భాష్యాల్ని తప్పిపోయిన దారుల్ని అన్వేషిస్తూ వేర్వేరు బిందువులమై చెరొ వొడ్డున నిలబడి సంకేతాలను నిరంతరం వెదజల్లుతున్నాం దాచుకుంటున్న శ్రమబిందువుల్ని ఎగురుతున్న గ్రద్దేదో తన్నుకుపొతుంది ఏమి కూరుస్తున్నామనేది శేష ప్రశ్న? అప్పుడెప్పుడో నగరానికి నీ వస్తున్నావని తెలిసి కన్నుల్లో వత్తులేసి అర్థరాత్రో అపరాత్రో ఇరానీ చయ్ చప్పరిస్తూ నిదుర కళ్ళతో ఎదురుచూసిన అఫ్జల్ గంజ్ బస్సు స్టేషను యింకావుంది మస్సును తెరిచిన ఆకాశంచేసి చార్మినార్ గుమ్మటాలపైనుంచి చూసిన నగర సౌందర్యమెంతగా మారిందో తెలుసా! మక్కా మసీదులో ఎగిరే పావురాల మద్య జొన్నగింజల మవ్వాలని ప్రయత్నించలేదూ! పావురాలింకా గింజలకోసం పోటీపడ్తున్నాయి. ఖండాల్ని దాటొచ్చి కనువిందుచేసి నీ జడలో మందారాన్ని లాగిన జిరాఫీ కాని చోటులో కలిసుండలేమంటూ తనువు చాలిస్తే భర్తీ చేయలేని 'ఝూ ' వెలవెలపోతుంది తెలుసా! నీ వంటూండేదానివి చల్లదనాన్ని రాతిలోనో చోటులోనో దాచుకున్న బిర్లా మందిర్ వెన్నెలకొండగా మెరుస్తుందని పరుచుకున్న హైటెక్ రోడ్ల నియాన్ కాంతిలో పరుగులెడుతూ అటుచూసే తీరికేది? ద్వారాలులేని అంతఃపురాలచల్లదనం మర్చిపోటట్టు గోల్కండ ఖిలా నగరం మద్యకొచ్చింది తెలుసా! ఏమగ్గాలనుంది తెచ్చావో చీరెంతో బాగుందని మురిసి మురిసిన నా యింతి ఎంత పదిలంగా దాచిందో ఇంకా అలానేవుంది తెలుసా? నగరం మనల్ని మింగేసిందేమో! ఇప్పుడు నీవచ్చావని తెలిసీ రోజూ ఎదురెదురు మట్టాడుతున్నట్టే గాలి తరంగాలలో సుక్ష్మాతి సూక్ష్మ భాగాలుగా విడిపోయి కలవలేక పోతున్నాం నీ వొచ్చిన పనుల మద్య యిల్లు దూరమై కలుసుకొనే చోటుకోసం వురుకులు పరుగులు ఎన్నో పనుల్ని పక్కకుపెట్టి ప్రయాణ సమయంకోసం నడుస్తున్న దారిలో ట్రాఫిక్ ఆటంకాలు దాటి చేరేసరికి జిడ్డుమొహంతో నేను పడిగాపులు బస్సుకోసమో కదులుతున్న బస్సులోంచి నాకోసమో చూపులన్నీ గడియారంపై చూసి చూసి విసుగెత్తిన మొహంతో నీవు ఉస్సూరుమంటూ నిట్టూర్పుతో మట్లాడాలేని మౌనంతో మూగబొయిన సైగలే మన బందానికి సరికొత్త దారంతో ముడివేసాం కదూ! ఇప్పుడేదైనా మాట్లడొచ్చు నిర్భయంగా చెవిలో గుసగుసలాడొచ్చు ఉత్సహ రింగు టోనుకోసం ఎదురుచూడొచ్చు సాలెగూడులో చిక్కుకున్న బంధానికి తీరికేది మనల్ని ఓలలాడించిన స్వరాలన్నీ ఒకొక్కటిగా మూగపోతున్నాయి శృతిచేయని స్వరాలమద్య ఇప్పుడిక స్వప్నాల్లేవు అన్నీ అగ్రిమెంటులే అన్నీ కరెన్సీ కొలమానాలే వెలితి వెలితిగా తడుముకుంటున్న బాల్యం గుర్తులు తవ్వుకుంటున్న జ్ఞాపకాలు వసంతాలిప్పుడు రంగుల్లోకి మారాయి పసుపు నీళ్ళతో పనేంటి? నా కిప్పుడు ఏదేను వనంలోనో బృందావనంలోనో తిరగాలనుంది దావీదు మ్రోగించిన పిల్లనగ్రోవి గీతమవ్వాలనివుంది పిచ్చిగా దేహాలు ముక్కలౌతున్నాయి మన రేపటి కలలపై మిస్సైల్స్ ఎక్కుపెట్టబడ్డాయి నిన్ను అందర్ని వంటరిగా ఎలా వదలాలి? వెర్రి వెక్కిరింతేదో వినిపిస్తున్నా నా గుండెను ఎదురొడ్డుతున్నా ఓ రహస్య ప్రేయసీ వీడ్కోలుకై వూపిన చేయి మసక మసగ్గా కదిలిపోతుంటే కలవర పెడుతున్న ఈ రాత్రి మైదానాన్ని ఎలానైనా దాటి వేకువలో విరిసే సూర్య పుష్పమవ్వాలని వుంది వర్షానికి ముందు యెగిరే తూనిగల గుంపునవ్వాలని వుంది రేపటి స్వాగతోత్సవానికి సిద్దపడాలని వుంది వేకువలో కోయిల గొంతుల కొత్తగీతమవ్వాలని వుంది. ~***~ ........రచనా సమయం 2007 ...20.6.2014

by John Hyde Kanumuri

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UjyWxd

Posted by Katta

Tirunagari Laxmana Swamy కవిత

కలిస్తే మనం మనం కలువకుంటే జనం జనం కలిసి కూడ విడిపోతే బ్రతుకంతా రణం రణం

by Tirunagari Laxmana Swamy

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1srLQZ8

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

ఏదో సాధించాని ఎందుకు ఓ ఆరాటం..! ఆలోచనతో చేయాలి ప్రతి దానికీ పోరాటం నేస్తమా..!! //20.6.14// @ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ipkG0F

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

కోపమెందుకే కోమలాంగి-కంటిచూపుచాలులే కనుమరుగైపోతా..! //20.6.14// @ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1uHcMjB

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

మొన్న కవిసంగమం సమావేశంలో పాల్గొనడం ఒక మధురమైన అనుభూతి. కవిమిత్రులను కలుసుకోవడం, ఉర్దూ కవిత్వ నజరానా గురించి వారి అభిప్రాయాలు తెలుసుకోవడం, మరింత మెరుగ్గా ఉర్దూ కవిత్వ నజరానాను తీర్చిదిద్దడానికి నాకెంతో తోడ్పడే విషయం. ముఖ్యంగా గాలిబ్ సిరీస్ పై చాలా మంది ఆసక్తిగా ప్రశ్నించారు. గాలిబ్ కవిత్వం పట్ల ఉన్న ఆసక్తి చూసిన తర్వాత శుక్రవారం ఎప్పుడు వస్తుందా, మరో పోస్టులో మరిన్ని గాలిబ్ కవితలను పరిచయం చేసే అవకాశం ఎప్పుడు లభిస్తుందా అని ఎదురుచూడ్డం నా పనయ్యింది. చివరకు శుక్రవారం రానే వచ్చింది. ఇక గాలిబ్ కవితలు ఆస్వాదిద్దాం... ఈ రోజు గాలిబ్ కవితా సంకలనంలోని 20వ గజల్ మొదటి షేర్. ఇది మత్లా కాబట్టి రెండు పంక్తుల్లోను రదీఫ్ నియమం కనబడుతుంది. దోస్త్ గమ్ ఖోరీ మేం మేరీ, సయీ ఫర్మావేంగే క్యా జఖమ్ కే భర్నే తలక్, నాఖున్ నా బఢ్ జావేంగే క్యా నా బాధలకు మిత్రుల సానుభూతి ఎలా పనికొస్తుంది? గాయం మానేలోగా, గోళ్ళు పెరగకుండా ఉంటాయా? ఉర్దూ పదాలకు అర్ధాలు చూద్దాం. గమ్ ఖోరీ అంటే సానుభూతి చూపడం, బాధలో ఉన్నప్పుడు బాధ తగ్గించడానికి ప్రయత్నించడం. సయీ అంటే ప్రయత్నాలు. ఫర్మావేంగే అనేది పాత ఉర్దూ, ఫర్మాయేంగే ఇప్పటి రూపం. ఈ వాక్యంలో సయీ ఫర్మాయేంగే అంటే ప్రయత్నాలు చేస్తారా అని. జఖ్మ్ అంటే గాయాలు. భర్నా అంటే మానడం. నాఖున్ అంటే గోళ్ళు. భడ్ జానా అంటే పెరగడం. ఈ కవితకు భావం చూద్దాం. ప్రేమలో గాలిబ్ అనేక గాయాల పాలయ్యాడు. మిత్రులు, హితులు, శ్రేయోభిలాషులు సానుభూతి చూపి బాధ తగ్గించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. కాని స్వయంగా గాలిబ్ తన గాయాలను మాననీయడం లేదు. తన గోళ్ళతోనే పచ్చిగా చేస్తున్నాడు. మిత్రులు ఆయన గోళ్ళు కత్తిరించడం ద్వారా ఆ గాయాలు తగ్గేలా చూద్దామనుకున్నారు. కాని గోళ్ళు మళ్ళీ పెరుగుతాయి కదా అప్పుడేం చేయగలరు? ఇక్కడ గోళ్ళను గాలిబ్ ప్రతీకగా వాడుకున్నాడు. ప్రేమ విఫలమైన నిజమైన ప్రేమికుడు ఆ ప్రేమను ఎన్నటికీ మరువలేడు. ఎంతకాలమైనా ఆ విషాదాన్ని సజీవంగా ఉంచుకుంటాడు. మిత్రలు అందులోంచి బయటకు లాగాలని ఎంత ప్రయత్నించినా అతను స్వయంగా అందులోంచి బయటకు రావాలని భావించడు కాబట్టి ఆ ప్రయత్నాల వల్ల ఎలాంటి ఫలితమూ ఉండదు. ఈ కవితలో కొందరు సూఫీతత్వాన్ని వివరిస్తారు. మనిషిని చెడు మార్గంపై నడిపించడానికి సైతాను మనిషికి మిత్రుడి రూపంలో వస్తుంటాడు. దేవుడిని ప్రేమించే మనిషి కష్టనష్టాలను ఎదుర్కుంటున్నప్పటికీ దైవప్రేమలో స్థిరంగా ఉంటాడు. ఆ కష్టాలను నవ్వుతూ భరిస్తాడు. మిత్రుడి రూపంలో వచ్చిన సైతాను ఎలాంటి సానుభూతితో దారి మళ్ళించాలని ప్రయత్నించినా, దేవుడిని మరిచిపోతే బాగుపడతావని, భవిష్యత్తు బాగుంటుందని ఎంత నమ్మబలికినా దైవప్రేమ గుండెల్లో నింపుకున్న మనిషిపై ఆ మాటల ప్రభావం ఉండదు. రెండవ కవిత గాలిబ్ సంకలనంలోని 20వ గజల్ 2వ కవిత. బే నియాజీ హద్ సే గుజరీ, బందా పర్వర్, కబ్ తక్ హమ్ కహేంగే హాల్ దిల్, ఔర్ ఆప్ ఫర్మావేంగే ’’క్యా‘‘ మీ ఉదాసీనత పరాకాష్ఠకు చేరింది, మహరాణీ, ఎంతకాలం? నేను మొరపెట్టుకుంటున్నాను మీరు ’’ఏమిటీ‘‘ అంటున్నారు ఉర్దూ పదాలకు అర్ధాలు చూద్దాం. బేనియాజీ అంటే ఉదాసీనత, నిర్లక్ష్యం, అలక్ష్యం వగైరా అర్ధాలున్నాయి. హద్ అంటే హద్దు. హద్ సే గుజరీ అంటే హద్దులు దాటింది. బందా పర్వర్ అంటే సేవకులను కాపాడే వ్యక్తి. నిజానికి దేవుడిని బందా పర్వర్ అంటారు. దాసులను కాపాడేవాడు, పోషించేవాడు ఆయనే కాబట్టి. కబ్ తక్ అంటే ఎప్పటి వరకు అని అర్ధం. హాలె దిల్ అంటే మనసు పరిస్థితి, అంటే బాధలు. క్యా అంటే ఏమిటి అని అర్ధం. చెప్పిన ప్రతిసారి ఏమిటి అని మళ్ళీ మళ్ళీ ప్రశ్నించడం. ఈ కవిత భావం చూద్దాం. గాలిబ్ ప్రేయసిని ఉద్దేశించి ఈ మాటలంటున్నాడు. నిజానికి తన బాధ చెప్పుకుంటున్నాడు. బందా పర్వర్ అని కూడా సంబోధించాడు. అంటే తనలాంటి దాసుడిని కాపాడే మహారాణి లాంటిది. ఆమె ముందు మొరపెట్టుకుంటున్నాడు. కాని ఆవిడ ధ్యాస మరెక్కడో ఉంది. సింగారించుకోవడంలోనో, మరింత అందంగా తయారై గాలిబ్ వంటి ప్రేమికులను మరింత పిచ్చివాళ్ళను చేయడంలోనో ఆమె ధ్యాస ఉంది. అందువల్ల ఆమె గాలిబ్ మాటలు వినడం లేదు. ఆయన తన బాధనంతా వెళ్ళగక్కిన తర్వాత ఆమె ఏం చెప్పావో మరోసారి చెప్పు అంటోంది. ఈ నిర్లక్ష్యం, ఉపేక్ష చూసి గాలిబ్ ఇక భరించలేకపోయాడు. ఇక నిర్మొహమాటంగా చెప్పేశాడు, మహారాణీ, ఈ నిర్లక్ష్యం ఇక భరించలేను. తలకు మించి పోయింది. ఇది ఇలా నిరంతరంగా ఎంతసేపు ఇలా కొనసాగాలి. నేను నా బాధలు చెప్పుకోవడం, మీరు మళ్ళీ మళ్ళీ ఏం చెప్పావని అడగడం. ఇది చాలా ప్రచారం పొందిన కవిత. చాల సందర్భాల్లో కోట్ చేయడానికి అనువైన కవిత. ఇక్కడ ప్రేయసి అన్న పదాన్ని కవితలో గాలిబ్ ఉపయోగించలేదు. అందువల్ల ఎవరిని ఉద్దేశించి అయినా ఉపయోగించడానికి వీలుంది. అయితే ముఖ్యంగా ప్రేమికుల మధ్య చిరు కలహాల్లో కూడా కోట్ చేయడానికి అనువైన కవిత తర్వాతి కవిత గాలిబ్ సంకలనంలోని 20వ గజల్ 3వ షేర్ హజ్రతె నాసిహ్ గర్ ఆవేం, దీదా దిల్ ఫరషే రాహ్ కోయీ ముఝ్ కో ఏ తో సమఝాదో, కె సమఝావేంగే క్యా ప్రబోధకుడు వస్తుంటే స్వాగతం, మా గుండెను తివాచీగా పరిచేస్తాం కాని, ఆయన చెప్పేదేమిటో, ఎవరైనా నాకు వివరిస్తారా కాస్త ఉర్దూ పదాలకు అర్ధాలు చూద్దాం. నాసిహ్ అంటే ప్రబోధకుడు, హజ్రత్ అనేది గౌరవవాచకం. దీదా అంటే కళ్ళు, దిల్ అంటే హృదయం. ఫరషె రాహ్ అంటే బాటగా పరచడం. సమఝానా అంటే వివరించడం, చెప్పడం. ఈ కవితకు భావం చూద్దాం. గాలిబ్ ప్రేమలో పిచ్చివాడిగా మారిపోయాడని ఒక ప్రబోధకుడికి తెలిసింది. ప్రేమలో పడి దేవుడిని కూడా మరిచిపోయాడని తెలిసింది. గాలిబ్ కు హితబోధ చేయడానికి వెళ్లాలనుకున్నాడు. ఆ విషయాన్ని గాలిబ్ మిత్రులకు చెప్పాడు. ఆ విషయాన్నిమిత్రులు గాలిబ్ కు చెప్పారు. ఆయన వస్తుంటే చాలా సంతోషం. ఆయనకు స్వాగతం. ఆయన కోసం కళ్ళను, హృదయాన్ని తివాచీగా పరిచేస్తాను. చాలా గౌరవంగా ఆయన్ను పిలుస్తాను. కాని, అసలు ఆయన వచ్చి నాకు ఏ విషయం గురించి మాట్లాడుతాడో ఎవరైనా చెబుతారా అని ప్రశ్నిస్తున్నాడు. అంటే అర్ధం. గాలిబ్ తనలో ఉన్న ప్రేమ ఒక అగ్నిగా భావిస్తున్నాడు. హితబోధల నీళ్ళు చల్లినంత మాత్రాన దాన్ని చల్లార్చడం సాధ్యం కాదు. కాబట్టి ప్రబోధకుడు వచ్చి హితబోధ చేసినా ప్రయోజనం ఏమీ లేదని ముందే తేల్చేశాడు. ఇది ఈ వారం గాలిబానా. వచ్చే శుక్రవారం మరిన్ని గాలిబ్ కవితలతో మళ్ళీ కలుద్దాం. అంతవరకు సెలవు. అస్సలాము అలైకుమ్.

by Abd Wahed

from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UiH94M

Posted by Katta

పేజీలు

20, జూన్ 2014, శుక్రవారం