Pusyami Sagar కవిత

డా కాసుల లింగ రెడ్డి గారు రాసిన కవిత !!ఇడుపు కాయితం ||కవిత్వ విష్లేశణ ________________పుష్యమి సాగర్ ఉద్యమ నేపద్యం గా వచ్చిన కవితలు ఎప్పుడు స్పూర్తిని అందించేవి గానే వుంటాయి, అణచబడిన ఒక జాతి ఆత్మ ను ప్రతిబింబించేది లా సాగుతుంది లింగ రెడ్డి గారు రాసిన "ఇడుపు కాయితం ", రెండు ప్రాంతాల వారిని కళ్యాణ బందం తో ముడివేసి తన యాస ను భాష ను ....ఎలాగా అవమానం చేసారో ...., ఏమి లేని స్తితి లో తన దగ్గరకు వచ్చినపుడు ఎలా ఆదరించారో ఒక కద లా అల్లుతూ వెళ్లారు ... మొత్తం 5 యూనిట్లు గా, జరిగిన వాస్తవ పరిస్థితులను ముందు ఉంచే ప్రయత్నం చేస్తుంది ....ఇక్కడ ఒక ప్రాంతాన్ని భార్య తో ను ..మరో ప్రాంతాని భర్త తో ను పోల్చారు ....ఆమె అంతరంగాన్ని ...మొదటి లైన్ లో నే ....జరిగిన చారిత్రిక తప్పిదాన్ని ...చూపుతూ ...ఇంత రాద్ధాంతానికి అతడే కారణం అంటూ విమర్శ ను ఎక్కు పెట్టిస్తారు //పుస్తెలతాడు కట్టించి//తన్నుకు చావమని.//సాపెన పెట్టిండు సచ్చినోడు. వలస వాదుల గా వచ్చినా కూడా ...అక్కున చేర్చుకొని, ఆదరించి తన ఇంటి లో ....స్థానం ఇచ్చినా తను ఏ మాత్రం అయిన గర్వం చూపించనా ...?, లేదు ...కాపలా కుక్క లా నా వెంట తిప్పుకున్నానా ??..ప్రతి దశ లో తెలంగాణా చూపించిన ఆదరణ కన్పించింది అయిన నేను అన్ని సహించాను అంటూ కొన్ని పాదా లలో అద్బుతం గా చెప్పారు గొంతెండి ఎక్కిళ్ళు పెడ్తె//కుడిదాయి కుడిపి కుతిదీర్చిన//.నిన్నేమన్న కర్రె కుక్కను చేసి//ఎంటదిప్పుకుంటినా? ఉద్యమం తీవ్ర స్థాయి లో ఉన్నపుడు సర్ది చెప్పి మరల కలిపి ఉంచే పెద్ద మనుషుల ఒప్పందాన్ని మననం చేసుకుంటూ రెండు ప్రాంతాలను కలిపి ఉంచే ఒప్పందాన్ని కాగితం పై నిలిపారు ...., కవిత మొత్తము కూడా భార్య తన స్వగతాన్ని చెప్పుకుంటూ ...ఇలా కూలిపోవాల్సిన కాపురాన్ని కాగితం పై నిలబెట్టారు ఇక్కడ ఇన్నాళ్ళు కలిపి ఉంచిన ఒప్పందం ...భార్య భర్తల మధ్య అయిన ..ప్రాంతాల మధ్య అయిన ...విశదీకరిస్తుంది .i నీకు నాకు నడుమ నియమాలెందుకంటివి//.పొలిమేరలు చెరిపేసిన దేహాల మధ్య//కాసింత సర్ది చెప్పి కాయితం మీద కాపురం నిలిపిరి. జరగబోయే అనర్ధాన్ని ముందే పసిగట్టి కలిపి ఉంచే ప్రక్రియ ని ఆనాడే వ్యతిరేకించాను ...కాని సంపదలు నీకు సందేశాలు నాకు అంటూ సర్ది చెప్పి మళ్ళా కలిపి ఉంచారు పెద్ద మనుషల మధ్య కూర్చుండ బెట్టి , నిజమే కదా... //సంపదలు నీకు//సందేశాలు నాకన్న సత్యం నేనప్పుడే పసిగట్టి//ఈ కాపురం నేనొళ్ళనంటె//కాసింత సర్ది చెప్పికాయితం మీద కాపురం నిలిపిరి. తన ప్రాంతంపు మాండలికం పట్ల జరుగుతన్న అన్యాయాన్ని, హేళన కు గురి కావటాన్ని చూసి సహించ లేక నిలదీసినట్టు గ అనిపిస్తుంది, తన భాష యొక్క సౌందర్యాన్ని వివరిస్తూ ...నన్ను కట్టుకున్నప్పుడు నా భాష ను చీదరించడం ఎందుకు, నా నుడికారాన్ని ముత్యం లాంటి యాస ...ని ఎక్కిరించటం ఎందుకు ...? సత్యమే ... మాతృ భాష అమ్మ తో సమానం అంటారు అలాంటి భాష హేళన కు గురి అవుతుంటే ఎవరికైన బాదేస్తుంది ... //కుడి ఎడమల పెయ్యినొరుసుకుంటూ//కాలపు పలుగురాళ్ళమీద పదునెక్కి పారుతున్న జీవనదులసొంటి భాష//బాగలేదని చీదరిస్తివి.// ఎగిలివారగట్ల//వరిమొవ్వలోని మంచు ముత్యమసొంటి//యాసనెక్కిరిస్తివి తన జీవన విధానం పై కధలు చెప్పి సొమ్ము చేసుకున్నావు, నా నదులను దోచి పెట్టి నీకు ఇస్తే....నీళ్ళకు బదులు కన్నీళ్ళు ఇచ్చావు ....బదులు ఇమ్మని ప్రశ్నిస్తుంది ... కట్టుబొట్టుమీద కథలల్లి..//కోట్లు కూడ పెడ్తివి. సెలిమలు దోచి//సేనెండవెడ్తె//కన్నీళ్ళు నాకాయె//నీళ్లు నీకాయె. తన ప్రాంతానికి వచ్చి ...తన భూమి ని ..తన పంట పొలాలను ఇంటి చుట్టూ సర్కార్ తుమ్మల మధ్య వంటరి ని చేసి బంది ని చేస్తివి ...రోగి లెక్క ఆయాస పడ్తున్న ... నా ఇంటి చుట్టూ మొలిచిన//ప్రైవేటు ఎస్టేట్‌ సర్కారు తుమ్మల మధ్య నేను బందీనైన//ఆస్తమా రోగి లెక్క//శ్వాసకోసం తండ్లాడుతున్న. నా చుట్టూ వున్నవి అన్ని కూడా నువ్వే లాగెసుకున్నవు ...ఒక ప్రాంతాన్ని అబివృద్ధి చేసాక కూడా నాకు హక్కు లేకుండా చేసావు ....కష్ష్ట ఫలాలను నీకు ఇచ్చి ఎముకల గూడు నీ అయ్యాను ...నేను నా ప్రాంతం అన్నప్పుడు ఆవేదన కనిపిస్తుంది ... సూర్యుడు నీవోడయ్యిండు//సుక్కలన్ని నీ కుక్కలయినవి.//బళ్ళు నీవి, గుళ్ళు నీవి మడులు నీవి, మాన్యాలు నీవి//చెమట నెత్తుర్లు ధార పోసి//మిగిలిన బొక్కల గూడును నేను. నా చేతికి ఇంటి తాళాలు ఇస్తూ కూడా నన్ను బొమ్మలా కూర్చో బెట్టి ....నా ఇంట్లో నన్ను బానిసను చేసావు కదా ...అవును ఏమో ... మల్లెసాల మీద మంచమేసి/.సాధికారంగ సకులం ముకులం పెట్టి చర్నాకోల చేతవట్టి//నా ఇంట్ల నన్ను బాంచెదాన్ని చేస్తివి. ఇంకా జరిగిన అన్యాయం చాలు ఇప్పుడు అయిన నాకు న్యాయం కావాలి .....ఇడుపు కాయితం (విడాకులు ...), పెద్ద మనుషల మధ్య ఇద్దరం విడి పోవటమే కావలిసింది అంటూ పరిష్కారాన్ని ముగింపు లో ఇచ్చి రెండు ప్రాంతాలు ...కలిసి ఉండలేము అని నిర్ణయానికి వచ్చినపుడు సోదర భావం తో విడి పోవటం మంచిది కదా ... /ఇగ ఇప్పుడైనా//పనుగట్లకీడ్చి//పంచాయితి పెట్టి//ఇడుపు కాయిదం అడుగక ఇంకేం చెయ్యాలె?// తెలంగాణా ఉద్యమం లో నుంచి పుట్టిన ఎన్నో అధ్బుతమైన కవితలలో ఇది ఒకటి అని నా అభిప్రాయం ...ఎంతో చక్కగా సరళం గా ...వివరించారు ...వారి సంకలంనం లో మరెన్నో ముత్యాలు వున్నాయి..మరొకసారి మంచి కవిత ను అందించిన లింగా రెడ్డి గారికి ధన్యవాదాలు . మరిన్ని కవితా కుసుమాలను అందించాలని కోరుతూ .. సెలవు ... ఫిబ్రవరి 5, 2014 ---- ఇడుపు కాయితం ----- పుస్తెలతాడు కట్టించి తన్నుకు చావమని సాపెన పెట్టిండు సచ్చినోడు. 1 తాటికమ్మల గుడిసన్నా లేదని రాజప్రసాదంల ఆశ్రయమిచ్చిన. కాసులు లేని కనాకష్ట కాలంల నిలువ గరిసెలిచ్చి నిలబెట్టిన. గొంతెండి ఎక్కిళ్ళు పెడ్తె కుడిదాయి కుడిపి కుతిదీర్చిన. నా రామసక్కని కుర్చీ ఇచ్చి సదువుకున్నోనివని రాజును చేసిన. నిన్నేమన్న కర్రె కుక్కను చేసి ఎంటదిప్పుకుంటినా? 2 మర్లువెళ్ళన్నా కాలేదు కాళ్ళ పారాణన్నా ఆరలేదు ఒప్పందం తీసి ఒడ్డుమీద పెట్టి నీకు నాకు నడుమ నియమాలెందుకంటివి. పొలిమేరలు చెరిపేసిన దేహాల మధ్య అడ్డు తెరలెందుకంటివి సంపదలు నీకు సందేశాలు నాకన్న సత్యం నేనప్పుడే పసిగట్టి ఈ కాపురం నేనొళ్ళనంటె కూసున్న పెద్దమనుషులు కాసింత సర్ది చెప్పి కాయితం మీద కాపురం నిలిపిరి. 3 కుడి ఎడమల పెయ్యినొరుసుకుంటూ కాలపు పలుగురాళ్ళమీద పదునెక్కి పారుతున్న జీవనదులసొంటి భాష బాగలేదని చీదరిస్తివి. ఎగిలివారగట్ల వరిమొవ్వలోని మంచు ముత్యమసొంటి యాసనెక్కిరిస్తివి కట్టుబొట్టుమీద కథలల్లి కోట్లు కూడ పెడ్తివి. సెలిమలు దోచి సేనెండవెడ్తె కన్నీళ్ళు నాకాయె నీళ్లు నీకాయె. నిల్వ నీడలేదు చెయ్య కొల్వు లేదు ఉనికి ఉనుక పొట్టయితుంటే నా కుర్చి నాక్కావాలంటె ఇకమతులతోటి కాలం కమ్మలు మర్లేస్తివి. 4 నా ఇంటి చుట్టూ మొలిచిన ప్రైవేటు ఎస్టేట్‌ సర్కారు తుమ్మల మధ్య నేను బందీనైన ఆస్తమా రోగి లెక్క శ్వాసకోసం తండ్లాడుతున్న. సూర్యుడు నీవోడయ్యిండు సుక్కలన్ని నీ కుక్కలయినవి. బళ్ళు నీవి, గుళ్ళు నీవి మడులు నీవి, మాన్యాలు నీవి చెమట నెత్తుర్లు ధార పోసి మిగిలిన బొక్కల గూడును నేను. మల్లెసాల మీద మంచమేసి సాధికారంగ సకులం ముకులం పెట్టి చర్నాకోల చేతవట్టి నా ఇంట్ల నన్ను బాంచెదాన్ని చేస్తివి. 5 ఇగ ఇప్పుడైనా పనుగట్లకీడ్చి పంచాయితి పెట్టి ఇడుపు కాయిదం అడుగక ఇంకేం చెయ్యాలె? రచనా కాలం: 29 అక్టోబర్‌ 2007 'తెలంగాణ కవిత 2008' 'సూర్యుడు ఉదయిస్తాడు' సంకలనం

by Pusyami Sagar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kMRYUE

Posted by Katta

Jaligama Narasimha Rao కవిత

by Jaligama Narasimha Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nOFyhz

Posted by Katta

Jaligama Narasimha Rao కవిత

by Jaligama Narasimha Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1br4VAL

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_ రా(డు)రాజు _ బతుకు బస్సొచ్చింది number లేకుండా!! అదెక్కడికి పోయిద్దో దానికి తెలీదు..నేనెక్కడికి పోవాలో నాకు తెలీదు అమ్మకోసం నాన్నoట , నాన్న కోసం అమ్మoట నాకోసం వాళ్లిద్దరంట , వాళ్ళిద్దరికోసం నేనంట మాకోసం లోకమంట , లోకం కోసం మేమంట ఆడిందే ఆటంట , పాడిందే పాటంట ఏందో!! గర్భరాజ్యంలో ప్రేమయుద్ధం జరిగి పేగుతెగూడినప్పుడు తెలీదు పుట్టుకో గెలుపని!! ఆ గెలుపు ముసుగులో బతుకు మలుపులన్నీ మేలుకొలుపుతుంటే తెలుస్తుంది ఎరక్కపోయొచ్చి ఇరుక్కుపోయామని!! instructions లేకుండా entry ఇచ్చి జన్మ prevent అయ్యే chance లేక దేహచైతన్యానికి cure లేక మన బొమ్మలకి దాసోహమై , వాటి కీర్తే కర్తవ్యమై తాతాతాతాతాతాతలతనమెక్కి కూసే ప్రతొక్కరి కూతా " The king`s or queen`s speecH " అయిపోవాలని ఏకాకి వేదికెక్కి చేస్కునే rehearsals గురించి తల్చుకుంటే బిత్తల రాచరికం లేని DNA లేదన్పిస్తుంది!! ImagE is insulator తమ్మీ!! ప్రాణం నరాల్లో పొంగి ప్రవహించి పైత్యం చచ్చి కట్టె గట్లు తెగి కాలం నిలిచి మోక్షం తల నుంచి మొండెంగుండాconduct అయి earthu కి shock ఇయాలంటే స్పృహలో నీ బొమ్మ బూడిదవాల్సిందే జన్మా నువ్వే , బొమ్మా నువ్వే , బూడిదా నువ్వే అని భోధపడాల్సిందే!! Drunk & drivE చేస్తూ నడిరోడ్లోపడి చచ్చే license ఉన్న under18 పిల్లనాకొడుకులకి చెప్పలేం ఊళ్ళో ఎవడమ్మాబాబులకో మోక్షమొచ్చి , వాళ్ళ పిల్లెధవల బతుక్కి చావుని వడ్డీగా 1000cc bike రూపంలో కడుతున్నారని!! అడిగిందే చాలు కొడుకు , దేశం వాడెబ్బ సొత్తనట్టు పాడె road మీదకి తోలిదొబ్బెయటమే!! కృష్ణుడు పామ్మీద cabaret dance ఏసినట్టుoదండి మావాడు mainroad లో 8 ఏస్తుంటే!! అంట స్మశానంలో వాడి మొహం మీద నువ్వు మట్టేయకుండా చూస్కోరా ముదరష్టపు నా జజ్జనకా!! ముచ్చటెటూ మూడ్రోజులే !! మీ ముచ్చట తీరేదాకైనా తమ గెలుపుని అడ్డమైన మలుపుల్లో ఏ lorry కిందో car కిందో or జనం మిందో పడి mortuaryలో park అవకుండా చూస్కోండి!! మాతృడ్రైవోభవ..పితృడ్రైవోభవ __________________Chi Chi (4/2/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1br4SVs

Posted by Katta

Sasi Bala కవిత

ప్రియ నేస్తం !!..........శశిబాల ............................................ కలలెన్నో కన్నాను కన్నీరై మిగిలాను బ్రతుకు దారి లేదనుకున్నా వేగుచుక్కవై వచ్చావు కంట నీరు తుడిచి నీవు కంటి పాపవైనావు ఏ దరినో వున్నా నేస్తమా నా మది దరి చేరావు అక్కు జేర్చి లాలన జేసి మదికి శాంతి కూర్చావు వూపిరున్నత వరకు నీ తోడు వుంటే చాలు ......4 feb 14

by Sasi Bala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jc0SNx

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

కవిత్వం కోసం తపన ! -2

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bUiQw2

Posted by Katta

Chandra Shekhar Vemulapally కవిత

వేములచంద్ర || నీతో కలిసి ఎగిరిపోవాలనుంటుంది. || నీవు పక్కన ఉన్నప్పుడు ఎందుకో తెలియదు ఒక లక్ష్యం, ఆలోచన లేని దురుసు యౌవ్వనాన్నై ఉండాలనుంటుంది. రాత్రిళ్ళు స్పీడుగా డ్రైవ్ చెయ్యాలనుంటుంది. గచ్చిబౌలీ, మాదాపూర్, కావూరీహిల్స్, పంజాగుట్ట, ప్రకాష్ నగర్ .... ఫ్లై ఓవర్ల మీదుగా ఎగిరి, కారు కిటికీలు క్రిందకు దించి, మ్యూసిక్ వాల్యూం పెంచి, నీతో బుద్ద పౌర్ణిమా, నెక్లెస్ రోడ్లమీద గడపాలనుంటుంది. టాంక్ బండ్ వైపు వెళ్ళి అక్కడ, ఆ బుద్దుడ్ని చూస్తూ .... కొబ్బరి బొండాలు కొట్టించుకుని తాగుతూ .... తెల్లవార్లూ అలా, విలాస, విహార యాత్రలకని తిరిగి, ఆక్కడి వసతి గృహాల్లో అనియంత్రితం గా కాలం గడిపేయాలనుంటుంది. వస్తు ప్రదర్శన శాలల్లో .... నాకు ఇష్టం లేని నీకెంతో ఇష్టమైన వస్తువుల్ని గుర్తించి అవి కొంటున్నప్పుడు ఆ ఆనందం, ఆ ఆశ్చర్యం .... ఆ అద్భుతమైన మెరుపు నీ ముఖం లో, నీ కళ్ళలో ప్రతిబింబిస్తున్నప్పుడు .... ఆ మెరుపు కాంతుల్ని, నీ జీవితం తో ముడివేసుకునున్న నా జీవితం అదృష్టాన్నీ ఆస్వాదించాలని ఉంటుంది. నిన్నూ, పిల్లల్నీ తెల్లవారుజాము రెండు గంటలకే నిద్ర లేపి, మీరు తయారయ్యేలోపు క్యారియర లో అన్నీసర్దుకుని, కారు నడిపి, మీరందరూ కారు లో నిద్ర పోతే, నాలుగున్నర గంటల అవిరామ జర్నీ పిదప మిమ్మల్ని నిద్ర లేపి మిమ్మల్ని సంబ్రమాశ్చర్యాలలో ముంచుతూ, నాగార్జున సాగర వద్ద .... మీతో కలిసి సూర్యోదయం వేళ ను చూసి ఆనందించాలని, ఎత్తిపోతల వద్ద .... పిల్లల ఆనందం కేరింతల్ని చూసి పిదప అందరికీ ఇష్టమైన చేపల కూర కలిసి తినాలని ఉంటుంది. ఎప్పటికప్పుడు నీవు ఆశ్చర్యపోయేట్లు ఏదో ఒకటి చెయ్యాలని .... నీకూ, పిల్లలకూ జీవితం మీద ఉత్సాహం, ఆసక్తిని పెంచాలనుంటుంది. ఈ ఆలోచన ఖర్చుతో కూడుకున్నదే అయినా, అందులో ప్రత్యేకత ప్రాముఖ్యత ఏమీ లేకపోయినా .... మన బంధం, మన అన్యోన్యత పరిపక్వమయినదే అయినా ఎందుకో డబ్బు మీద మమకారాన్ని పెంచుకోవాలనుండదు. మనుష్యులు మమతల స్థానం వస్తుతుల్యం చెయ్యాలనుండదు. 03 FEB 2014, MON 0100 PM

by Chandra Shekhar Vemulapally



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k2NrPT

Posted by Katta

Padma Sreeram కవిత

మూసిన తల(లు)పుల వెనుక....Behind The Doors.. ||Padma Sreeram|| జీవితం అందమైన నది లాంటిది ఒక్కసారైనా తలపుల ఆనకట్టల తలుపు తెరవగలగాలి.. మూసుకున్న తలపుల్లోంచి స్వేచ్ఛనిచ్చిన గుప్పెడు భావాలు అనంత సమీరంతో కలిసి కడివెడు స్వాంతననిస్తాయి ఉక్కిరిబిక్కిరైన ఉద్వేగాల సుడిగుండాలనుంచి రివ్వున దూసుకు వచ్చే కలతల కల్లోలాల రాయీ రప్పానుండి మనసుకు స్వాతంత్ర్యాన్నివ్వగలగాలి కాసేపు మాత్రం వేగిరపడక అలా తలపుల తలుపు తెరచే వుంచాలి ఎద సొదనిండా పరచుకున్న చెలిమి పరిమళమో అభావ భావనా వీచికో మరేదో అక్కడే ఆవిరైపోకుండా ప్రకృతితో మమేకమైనట్లు మనసులోని మనసుకు చెప్పుకోగలిగేలా నాకు నేను పరిచయమవ్వాలి నేను నా లోలోపల ఇంకేలా ఎప్పటికీ తలుపు తెరవను అనుకున్న నాలోకి నేను తరచిచూసే కొద్దీ లోలోపల వర్ణరహితమైన కాంతి పరచుకుంటున్నంతలో ఒక్కసారిగా తెరుచుకున్న తలపుల కవాటాల్లోంచి ఇంద్రధనువేదో నాలో తట్టిలేపినట్లుగా పరవశించడం నే గమనించగలగాలి ఒంటరితనపు ఇడుములన్నీ ఒక్కోటీ తరిగి చివరి అధ్యాయంపై నీ చెలిమి వాక్యాలన్నీ ముద్రితమైనంతనే తలుపు మూసేస్తాను నీవొక్కరే నాలో ఒక్కో అణువూ భద్రం చేస్తూ నా ప్రియనేస్తమై...నాలో సమస్తమై మిగిలేంత వరకూ...ఇలానే ఇలానే...ఇలానే... Response Poems Of Kumar Varma K K Sir ji 3.2.2014

by Padma Sreeram



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bUiQMq

Posted by Katta

Nirmalarani Thota కవిత

ఏం రాయను . . . ? ? శతాబ్దాల నిశ్శబ్దంలో అర్ధం కాని శబ్దాలు . . గడ్డకట్టిన శైత్యంలో గోరువెచ్చని కిరణ స్పర్శ . . వారగా వేసిన తలుపు సందుల్లోంచి ఓరగా తొంగి చూస్తున్న చిలిపి చిరుగాలి . . మనసు వాకిలికి కట్టిన మౌన తెరలు భావ పవనాలకు అలవోలె కదులుతుంటే వాల్చుకున్న రెప్పల్లో అలవోకగా దోబూచులాడే ఊహ ఆగి పోయావేం . . ? వ్రాయమంటోంది . . కానీ . . ఏం రాయను ? ఎద పాత్ర పొంగి పొర్లితే జాలువారే అమృతపు సొనలైనా . . కావాలి . . గుండె గోడలు బ్రద్దలయితే జారిపడే రుధిర ధారలైనా . . కావాలి . . నా కలానికి . . ! ! సవ్వడి లేని ఎదసడిని రూపం లేని మధురోహని ఆకృతిలేని ఆలోచనా సందోహాల్ని భావంలేని స్తబ్ధ సుషుప్తతనీ చలనం లేని చూపునీ చూపు లేని చలనాల్ని శూన్యం నిండిన విశ్వాన్ని విశ్వం నిండిన అంతరంగాన్ని ప్రేమ లేని మనసునీ మనసు లేని ప్రేమనీ. . జీవం లేని జీవితాన్నీ జీవితం లేని జీవాన్ని. . శబ్దాల నిశ్శబ్దాన్ని . . నిశ్శబ్దాల శబ్దాన్ని. . సమూహాల శూన్యాన్ని. . శూన్యాల సమూహాన్ని. . అర్ధం తెలియని అక్షరాల్ని అక్షరాలు లేని అనుభూతినీ ఎలా . . ఎలా . . ఎలా కాగితం మీదికి ఒంపను? :తేది : 04.02. 2014

by Nirmalarani Thota



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1e0M4ZK

Posted by Katta

Boorla Venkateshwarlu కవిత

//కట్టెలు కొట్టే వాడు//బూర్ల వెంకటేశ్వర్లు// అతను కట్టెలు కొట్టే వాడు అవును నిజంగానే అతడు అన్నంకోసం కట్టెలు కొట్టే వాడు ఇంట్లోని చిన్నమ్ములు కట్నం కోసం అమ్ములు అమ్మ ఆరుగజాల చీరకోసం అతడు కట్టెలు కొట్టే వాడు అతని నల్లని పొట్ట లోపలికి నోరు తెరుచుకున్న గుహలా మారుతుంటే అతడు కాళ్ళను అయస్కాంతీకరించుకొని నడుమ్ముందుకు చాపి పంజా విసురుతున్నచిరుతపులిలా గొడ్డలితో కసిగా కష్టాల కట్టెల్నికొట్టేవాడు మోపులు మోపులుగా మూపున కాయలు కాయించి కుతికెలో పిడికెడు మెతుకుల్ని గుడిసెలో మూడు వెలుగు పుల్లల్ని నిలుపుకునేవాడు ఒకప్పుడు అతనికో గుట్టుండేది గుట్టకో చెట్టుండేది చట్టబద్దంగా ఇప్పుడు గుట్టలేదు చెట్టును పొట్టకోసం కూడా కొట్టరాదు ఇటున్నపుల్ల అటు పెట్టరాని వాడు అతణ్ణి కట్టెపుల్లను చేశాడు చిన్నమ్ములు చెట్టెడు కలలు ఎండుటాకులై రాలాయి అమ్ములమ్మ పాత చీర ఇపుడు మెడకు చుట్టుకుంది. పెట్టుబడి విషవృక్షం చెట్టును గుట్టను పొట్టకూటిని నమిలి మింగింది. తేది: 04.02.2014

by Boorla Venkateshwarlu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k81BiS

Posted by Katta

Murthy Kvvs కవిత

KVVS MURTHY|జ్ఞానీలు-18 జ్వాల ఎందుకని పైకే ఎగియాలి... నీరు ఎందుకని పల్లంలోకి పోవాలి... హైడ్రోజన్,హీలియం,ఆక్సిజన్ ఇంకా పరమాణువులంటూ చెబుతున్నావా మనో మిత్రమా... ప్రకృతి తన వ్యూహాన్ని ఎప్పుడో రచించిపెట్టుకున్నది..! ఒక్కొక్క పొరనే చీల్చుకుంటూ వెళుతున్నాం నువ్వు అటువైపు నుంచి నేను ఇటు వైపునుంచి ..! ---------------------------------------- 4-2-2014

by Murthy Kvvs



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ipu28V

Posted by Katta

Sudarshan Punna కవిత

హైకూ/ పున్న సుదర్శన్ మూగ వెదురే శ్వాసించినప్పుడల్లా రాగఝరులే ****** నేను నీవయ్యే సంయోగ వైఫల్యంలో నీవూ నేనూగా

by Sudarshan Punna



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fqAgTn

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kJE6dP

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

Selected readings : అతి మామూలుగా బరువూ,హంగూ, ఆర్భాటాల్లేకుండా అతి సాధారణంగా సాగిన కవిత. స్వగతంలా,తనతో తను,తనకోసం తను చెప్పుకున్నట్లుగా సాగిన కవిత. పక్కన కూచుని ముచ్చట చెబుతున్నట్లుగా ఒక రహస్యమేదో పంచుకున్నట్లుగా ఉంది కదూ ! పలమనేరు బాలాజీ | ప్రశంస ................................. నువ్వెప్పుడైనా ప్రశంసకు లోబడ్డావా? ప్రశంసతో ఒక్కరిద్దర్నయినా దగ్గరకు తీసుకున్నావా? నిద్రలేస్తావు తయారవుతావు రాత్రికి అలసటతో నిద్రతో ఖాళీగా వస్తావు ఇల్లు నిన్ను- సాయంత్రంనుండి ఉదయందాకా పూరిస్తూ వుంటుంది. ఖాళీలన్నీ పూర్తయ్యాక భుజబలాల్ని సరిచూసుకుంటూ దారుల్ని వెతుక్కుంటూ -లేదా ఒక్కో దారినే నిర్మించుకుంటూ నువ్వలా పరమోత్సహంగా నీ లోకంలోకి వెడతావ్ నీవెంట లోకం నడుస్తుందంటావు ప్రణాళికలు, యుద్ధాలు, నిర్మాణాలు చేసేవాడా - నిన్ను నిత్యం పునర్ నిర్మించే ఇంటినెప్పుడైనా ప్రశంసించావా ? [పలమనేరు బాలాజీ 'ఇద్దరి మధ్య' సంపుటి లోంచి ]

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nMcFm5

Posted by Katta

Santosh Kumar K కవిత

||ప్రేమ నాణెం|| ప్రేమ.. ప్రేమలో ఉన్న ప్రేమికులను ప్రేమిస్తే... హాయి రాగాలతో సాగే మౌన గీతాల సంగీతమై వినిపిస్తుంది..!! చూపుల పలకరింపులతో కనుసైగలు చెప్పే కబుర్ల కాలక్షేపమవుతుంది..!! అందమైన అలకలతో కవ్వించే కోరికల వినోదాన్ని పంచుతుంది..!! ఊహల ఊసులతో మరుపురాని తలపులు చేసే ప్రమాణమవుతుంది..!! చిలిపి చిరాకులతో పలకరించే పరాకుల సరసమవుతుంది..!! కస్సుబుస్సుల కసురులతో తేనె కోపాలు వ్రాసే కమ్మని కావ్యమవుతుంది..!! ఇలా ఆనంద చిరునామాల బంధాన్ని చేరువ చేస్తూ చిరునవ్వుని చిందించే సంబంధాన్ని చూపిస్తూ తనలో ఒకవైపును పరిచయం చెస్తుంది ఈ ప్రేమ నాణెం !! ఫ్రేమికులు ఏది మరిచినా పర్వాలేదు కానీ ఆ ప్రేమనే మరిస్తే... వీచే గాలి సైతం విరహ వేదనతో నిండుకోగ వియోగ రాగంలో శ్రుతిలేని సంగీతాన్ని మ్రోగిస్తుంది!! చూపుల దారుల్లో చెరిగిపొని స్మృతులన్నీ చేరగా కన్నీటి చుక్క ఒంటరిని అయ్యానని కన్నీటి పర్యంతమవుతుంది!! కోపంలో అలిగిన కాలం అంధకారం మిగల్చగా అనాథగా మిగిలిన స్నేహం తోడు కిరణాల నీడ కోసం వెతుకుతుంది!! ఊపిరి అందక ఊహలన్నీ కొట్టుమిట్టాడగా మరుగునపడ్డ తలపులన్నీ మరణమంచున మిణుకుమిణుకుమంటున్నవి!! చిరాకులో చిరిగిన ఆశ ఆఖరి శ్వాసలో ఉండగా పంతంతో ప్రాణం కోల్పోతున్న ప్రేమ బ్రతకాలని ఆరాట పడుతుంది!! కన్నెర్రజేసిన కోప తాపాలు తీరని వైరాన్ని కోరుకోగా విరిగి ముక్కలైన మనసు విషాద సాహిత్యాన్ని రచిస్తుంది!! ఇలా విచార గుండంలో చిక్కుకుని ఒడ్డుకి చేరటంలో విఫలమైన ఓడలా చెదిరిన చెలిమి చిగురించదనే చేదు నిజం దిగమింగుతూ తనలో రెండోవైపుకి తెర తీసి ఏడిపిస్తుంది ఈ ప్రేమ నాణెం !! జ్ణాపకాల పాఠశాలలో అనుభవాలు నేర్పించిన పాఠం.. వలపు మలుపుల్లో మది వ్యధను వ్యక్తపరచలేక విస్మయం.. సుఖ-దుఃఖాల మైత్రిలో ఏది మిగులునో తెలియని అయోమయం.. జంట భావనల ఒంటరి నిలయం.. ఎన్నో జీవితాలను శాసించే ఈ ప్రేమ నాణెం!! 03.02.2014 #సంతోషహేలి

by Santosh Kumar K



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1icfokE

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

కవిత్వమూ ,కవులు కలుసుకునే / కలిపే చోటు !

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bpJgJ9

Posted by Katta

Rasoolkhan Poet కవిత

॥నీడల జాడలు॥ ముఖచిత్రం నచ్చలేదని మహాకావ్యాన్ని కాదంటావా. వెలుగు నీదాకా రాలేదని వెన్నెలను నిందిస్తావా. చిరుదెబ్బలకు ఓర్వలేక ఒంటరి శిలవవుతావా. నీవె నిజం అనుకుని అబద్ధంగా మిగులుతావా. నీవు నిరాకరించినా ఆకాశం నీకు నీడనిస్తుంది భూమి నిన్ను భరిస్తుంది. మహా శిఖరమైన ఓర్పుకే తలవంచుతుంది. ఒక్కక్షణం ఆలోచన ఓటమిని జయిస్తుంది. ఆలస్యంగానే అద్బుతం వరిస్తుంది. పి రసూల్ ఖాన్ 3-2-2014

by Rasoolkhan Poet



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1aVk7Zc

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

కవిత్వం ఎందుకు చదవాలి? కవిత్వం వలన ఏమిటీ ప్రయోజనం ? కవిత్వం వైపుకు అందర్నీ ఆకర్షించాల్సిన అవసరం ఎందుకు అవసరం ? రోజెర్ హడ్సన్ రాసిన ఈ మాటల్ని ఒకసారి చదవండి.

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1icfmcx

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

కవిత్వం -వ్యక్తిత్వ వికాసపరిమళం !

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k6t3O3

Posted by Katta

Sriarunam Rao కవిత

ప్రసవ వేదం. అమ్మ ఊపిరికి అడ్డం పడుతూ అనంతానికి అర్ధం చూపెడుతూ.. త్యాగాన్ని చీల్చుకువచ్చే తుది ప్రణవనాదం.. జీవనసంగీతంలో..అత్యుత్తమరాగం, చిన్ని పొట్టలో ఆకలి కొత్తగా పుడుతుంటే ఆకృతీకరించిన ఆత్మచలనంలా.. ఉద్దీపిస్తున్న ఏడుపు ఎన్ని గమకాలను తాకుతుందో? బుడిబుడి అడుగులతో భూమిపై పడుతున్న దర్ఫం ఆక్రమించబోయే సాధనని ఎత్తిచూపుతున్నట్లుంది.... కల్మషం అర్ధం తెలియని బోసినవ్వు.. పాదరసపు వరదలా హృదయపు ఇరుకులలోంచీ ప్రవాహిస్తుంది, ఎన్ని ఆవరణలు బ్రధ్ధలవుతున్నా మరెన్ని అవతారాలు అంతరిస్తున్నామానవుడు ఫరిడవిల్లుతున్నాడంటే.. పరిమళిస్తున్న అమ్మతనంమనకందిస్తున్న రక్తబందానికే. శ్రీఅరుణం, విశాఖపట్నం.

by Sriarunam Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j9CoEr

Posted by Katta

Rambabu Challa కవిత

చల్లా చమక్కులు // Dt. 04-2-2014 జీవన వృక్షం వాడిపోయి చిటారు కొమ్మన ప్రాణం చేరిపోతే రాలిన పళ్లను ఏరుకుంటున్నారు వారసులు వృద్ధాప్యమనే కడలిలో తల్లి దండ్రులు ప్రయాణిస్తుంటే డాలర్ల జాలరులైనారు కొడుకులు కూతుళ్ళు కాలక్షేపం అనే సోమరికి బద్ధకస్తులు ప్రియ బంధువులు శ్రామిక జీవన ఫలాలను కూర్చొని మెక్కుతారు

by Rambabu Challa



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iopsHW

Posted by Katta

Narayana Sharma Mallavajjala కవిత

ఈనాటికవిత-68 _____________________________ రమేష్ పమ్మి ||నాకెప్పటికీ సమాధే|| తెలుగులో కథాత్మకవిత్వం-కావ్యాలు రావాలని..అందునా వచన కవిత్వం దానికి ఊతంగా నిలవాలని కుందుర్తి ఆశించారు.అందుకోసం సంస్థలు ఆవిర్భవించాయి..తరువాతి కాలంలో కవిత్వం రకరకాల సంప్రదాయాలు,ఉద్యమాలలొ పడ్దాక ఈ అంశంపై తెలుగు వచన కవిత పెద్దగా దృష్టిపెట్టలేదు.శ్రీ శీలావిర్రాజు దీనికో సం కొంత కృషిచేసినవారిలో ఉన్నారు. మంచి అభివ్యక్తితో,కథనుకూడా చేరుస్తూ కవిత్వం చెప్పడానికి వచనకవితకుండే నిడివి సరిపోదు.ఆ స్ఫూర్తిని కలిగించడానికి కొంత అవకాశం ఉంది..రమేశ్ పమ్మి రాసిన కవిత అలాంటిదే.ఒక మాతృస్మృతిలో రాసినట్టు కనిపించే ఈ కవిత సాంద్రమైన మానవీయభావనని పెనవేసుకుంది.ఆ క్రమంలోనే నగరాలు విస్తరిస్తున్నప్పుడు కలిగే పరిణామాలని కూడా స్పర్శించింది. తల్లికి దూరమైన ఓ కొడుకు గొంతుతో ఈ కవిత ప్రారంభమవుతుంది...చిన్నతనం లో ఏ మయిందంటే కాకెత్తుకెల్లిందని అనేవాళ్లు..అలాంటి పిల్లలలో ఉండే సహజ అధ్భుత రసాన్ని అనుభవించే వాక్యాలున్నాయి. "ఒకప్పుడు అల్లంత దూరాన అందంగా అగుపించేటిది మా అమ్మ ఆమే అమ్మన్న విషయం.. మా రావక్క సెప్పేదాకా నాకూ తెనీదు ఆయమ్మ నను కంటే.. కాకమ్మ ఈడ పడేసినాదట నాకంటే పెద్దది కనుక రావక్కకు ఇదంతా తెలుసు అక్క సెప్పగానే... అమ్మా అని పిలుద్దామనుకున్నా.. కానీ ఏడ్వాలిసొచ్చింది అయ్యాలే మా అమ్మను సంపేశారు.. గండ్ర గొడ్డలతో, రంపపు కోతలతో పాశవికంగా నరికి సంపేశారు.. కొన్నాళ్లకు ఆడో.. పెద్ద సమాధి కూడా కడుతుంటే.. అమ్మకు పూజలు సేత్తారనుకున్నా ఏం సిత్రమో కానీ ఆ సమాధిపైనే చానామంది కాపురమెట్టారు." ఈ వాక్యలలో భాషాసంబంధంగా మంచి మాండలికం కూదా ఉంది..కవిత్వానికి కేవలం ఆఖ్యానం (Neretion)సరిపోదు..దానికి కవిదైన ముద్రనందించే వ్యాఖ్యానం(Comment)కావాలి.ఆ వాక్యాలు చివరన కనిఉపిస్తాయి. "గుబురుగున్న చెట్ల మీద దెయ్యాలుంటాయని అక్క సెప్పేటిది ఆ మాను సమాధి మీద కూడా దెయ్యాలుంటాయని అయ్యాలే నాకర్థమైంది ఆ దెయ్యాలకది నివాసమేమో.. నాకెప్పటికీ సమాధే వాళ్లేమో కాలనీలంటారు నేను శ్మశానం అంటాను" మంచి కథనాత్మకత కల కవిత ఇది.ఒక దృశ్యాన్ని అనుభవించేందుకు దగ్గరగా తీసుకెళుతుంది.. తాత్వికంగా,కళాత్మకంగా రమేశ్ పమ్మి కవిత ఇంకా వృద్దిచెందాల్సి ఉంది.అంశం కొత్తది.చెప్పిన పద్దతి కూడా వైవిధ్యమైంది.కొత్త ఊహలు చేయటం..కొత్త దృశ్యాలని చెక్కటం సాధన చేస్తే ఈ కవి కవిత మరింత బలంగా తనగొంతును నింపుకుంటుంది.మంచికవితను అందించి నందుకు రమెశ్ పమ్మి గారికి అభినందనలు

by Narayana Sharma Mallavajjala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nH9Hiz

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

కృష్ణా! ఆ దుష్టనికృష్ట నిండు సభలో అంతమంది కురువృద్ధులమధ్య ఆ అభాగ్యపాండవుల మధ్య దుశ్శాశనుడు ద్రౌపదిని వస్త్రాపహరణం చేస్తుంటే సిగ్గు లేని నీచులు అపహాస్యం చేస్తుంటే అతివీరయోధులై కూడా ఆమె భర్తలు చేతులు ముడుచుకుని కూర్చుంటే ఆమె కళ్ళు మూసుకుని కృష్ణా అని ఒక్క పిలుపు పిలవగానే గభాలున వచ్చి కాపాడావే మరి ఇప్పుడు ఏమైంది ఏ దుష్టనీచనికృష్టరాష్ట్రం లో రోజుకి ఎందరో అభాగ్యణిలు మానభంగాలకి గురి అవుతుంటే రాక్షసహత్యలకి గురి అవుతుంటే వాళ్ళ ఆర్తనాదాలు నీకు వినిపించడం లేదా వాళ్ల ఆత్మఘోష వినిపించడం లేదా గోపికలతో సరసాలాడుతూ పిల్లనగ్రోవి ఊదుకుంటూ తన్మయం చెందుతూ నిన్ను నీవు మరిచిపోయావా లేక భార్య కాళ్ళు పడుతుంటే హాయిగా ఉందిలే అని ఆ గాఢనిధ్రలోనుండి లేవలేకపోతున్నావా లేదా ఈ కలియుగం సంగతి నాకెందుకులే అని తప్పించుకుంటున్నావా లేక శిశుపాలుడి తప్పులు పోకచెక్కలతో లెక్కించినట్టు ఈ స్త్రీ జాతి అంతమయ్యేవరకు అలా లెక్కిస్తూ ఉంటావా చూడు ఇక్కడ స్త్రీజాతి ఎంత వేదన పడుతుందో ఎలా ఆక్రోశిస్తుందో ఎలా దినదినం క్షణక్షణం భయపడుతూ నరకంలో జీవిస్తుందో చూడు కృష్ణా చూడు ఇక్కడ ఒక్క పాండవుడు కూడా లేదు ఉన్న వాళ్లంతా కురువృద్ధులు దుష్టబ్రష్టులు న్యాయం ధర్మం అంతరించి మానవత్వం మంటగలిసి కాముకత్వంతో కళ్ళు మూసుకుపోయి రెచ్చిపోతున్న మగాళ్ళు మృగాళ్ళు ఇక్కడ క్షణానికి ఒక్క ద్రౌపది బలి ఆయిపోతోంది ఎందుకు పుట్టామా అని స్త్రీ జాతి కుమిలిపోతోంది నీవు నిజంగా ఉంటే దిగిరా వాళ్ళని రక్షించు రాక్షసులని శిక్షించు నీవే స్వయంగా వస్తావో వచ్చి దేవదత్తమే పూరించి విష్ణుచక్రమే వేస్తావో లేక నీ లోకంలోనుండే నీ కృష్ణమాయనే చూపిస్తావో నీ ఇష్టం ఇది కేవలం నా నివేదన మాత్రమే కాదు ఈ లోకంలో ఉన్న స్త్రీ జాతి కన్నీటి ప్రార్ధన! © జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి 02.02.2014@01.35PM

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k6a1XS

Posted by Katta

Rvss Srinivas కవిత

|| అస్తిత్వం || నీలో ఉన్నది నేనైతే నీతోడుంటానంటూ నీతోడంటూ నా తోడైనది నీవే ప్రతి నిమిషం నిన్ను నీడలా వెంబడించేది నేనైతే, నా నీడై నాకు తెలియకుండానే నన్ను అనుక్షణం అనుసరించేది నీవే నిన్ను ప్రేమిస్తున్నది నేనైతే నా ప్రేమగా మారిపోయింది నీవే. నీవు ప్రాణప్రదమన్నది నేనైనా నాలో ప్రాణదీపమై అఖండ కాంతులు వెదజల్లేది నీవే. నీ మదిలో చిత్రించుకున్నది నా రూపమైనా చిత్రంగా మదినే నీ చిత్రంగా మార్చేసుకున్నది మాత్రం నీవే...నీ ప్రణయమే. "నీవు సగం నేను సగం" అనే అర్ధనారీశ్వర ఆరాధనం నీదైతే... నీవే నేను... నేనే నీవు ఒకరు లేకుంటే వేరొకరికి అస్తిత్వం లేదనే రాధామాధవీయతత్వాన్ని నిత్యం స్మరించేది నేను...@శ్రీ 03/02/2014

by Rvss Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nH6IXx

Posted by Katta

సిరి వడ్డే కవిత

ll నా వల్లకాదంటూ ll అంబరం నీలాన్ని వలదంటే హరివిల్లు వర్ణాలను వద్దంటే తారలు ప్రకాశాన్ని వదిలేస్తే జాబిలమ్మకు చల్లదనమే పడదంటే కూనలమ్మ స్వరాలనే వినిపించనంటే చిలుకమ్మ పలుకులను విడనాడితే మయూరం నర్తనాలను మరిచానంటే కలహంస నడకలలో వయ్యారం వద్దంటే "సిరి"మువ్వ రవళించలేనంటే మురళి ..వేణుగానమే నిలిపేస్తే వీణియకు నాదమే పడదంటే మృదంగం మౌనాలనే ఆశ్రయిస్తే రవి ప్రకాశమే నిలిపేస్తే శశి వెలుగుల జిలుగులనే వదిలేస్తే మబ్బులు జల్లులనే ఆపేస్తే పవనుడు వాయు దిగ్భంధనమే కావిస్తే కుసుమాలు వికాసమే తమ వల్ల కాదంటే విత్తుకు మొలకంటేనే విసుగంటే వృక్షం ఎదగడమే దండగనుకుంటే వసంతమే పూలపరిమళాన్ని నిరాదరిస్తే లతలకు అల్లికలే అలుపు తెప్పిస్తే వాగులు ప్రయాణమే ఆపేస్తామంటే పసి గువ్వల రెక్కలే అలిగితే ధరణి విరామమే కోరుకుంటే సాలీడు అల్లికల నేర్పునొదిలేస్తే గోమాత క్షీరధారలనే నిలిపేస్తే హృదయ స్పందనలు విరామమే కోరుకుంటే అమ్మ శ్రమకు, సహనానికి రాజీనామా చేసేస్తే..... మానవ జాతికి మనుగడే లేదుగా ? జీవనానికి ప్రమాణమే జారిపోదా ? జీవితానికి ప్రయాణమే ఆగిపోదా ? మనిషి జన్మకు అర్ధమే మారిపోదా ? అందుకే .... ఉత్సాహంగా బ్రతుకునే సాగనివ్వు , సంతోషాల వడిలో వాలనివ్వు , తొలకరి జల్లై దిగి రానివ్వు , వాగుల నేస్తమై నను పయనించనివ్వు .. నా ఉనికినే నువ్వు మరిస్తే, నే శ్వాసనే విడుస్తా .. నా ఊహలకే నీవు ప్రాణం పోస్తే , అనుక్షణం నీ ఛాయనై నడుస్తా ... ll సిరి వడ్డే ll 03/02/2014

by సిరి వడ్డే



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bTXgro

Posted by Katta

Mohan Rishi కవిత

మోహన్ రుషి // బుర్ బుర్ బుర్ర్ ర్ర్ ర్ర్ ... // బిగిచ్చు, చెవులకి, ఇయర్ ఫోన్లు. ఎక్కు, నిచ్చెన ఏస్కొని, తౌసండ్ సీ సీ బైకుని. ఏలాడదీయి, కళ్ళని, గాగుళ్ళకి. వొత్తిచ్చుకో, ప్లే బటన్ తోటి. ఆశిక్ బనాయా... ఆశిక్ బనాయా... ఆశిక్ బనాయా అప్నే. ఇంగ కిక్ స్టార్ట్ చెయ్యి, లైఫుని. పొయ్యి దుంకు, సేం, మల్లా, ఆ బంగాళాకాతంలనే. సిగ్గులేనోనిలెక్క. హాయిగ. 4. 2. 2014

by Mohan Rishi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bXVcPb

Posted by Katta

Sudarshan Punna కవిత

హైకూలు / పున్న సుదర్శన్ చెట్టుమనసు కొమ్మపై విరిసింది పరిమళంగా.. కళ్లు కరిగి పిల్లాడి బుగ్గమీద తల్లి ప్రేమకై..

by Sudarshan Punna



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nGYpLa

Posted by Katta

Patwardhan Mv కవిత

కుప్పు స్వామి మేడ్ డిఫ్ఫికల్టు::: కవిత్వం గూర్చి వివిధ నిర్వచనాలూ, వాదాలూ,నిర్మాణ సౌందర్యాలూ ఇవన్నీ సరే !కానీ నాలో ఒక మౌలిక ప్రశ్న ఉండనే ఉన్నది.కప్పి చెప్పేది కవిత్వం అన్నారు కదా.ఏ మేరకు? ఏ పద్య క్లిష్టతను నిరసించి వచన కవిత్వం వచ్చిందో అంతకన్నా క్లిష్టంగా ,అస్పష్టంగా ఉన్న వచనమే అసలైన కవిత్వమా? ఒక వేళ ప్రయోజనమే పరమావధి అనుకుంటే నా మనసు ...బాపతు కవితల కంటే అబలా నువ్వు సబలవు కావాలికే ఎక్కువ ప్రయోజనం కదా! వచన కవిత్వానికీ కింద ప్రతిపదార్థ తాత్పర్యం రాసుకోవాలా? ఆ మాటకొస్తే పద్యాలు నిఘంటువు దగ్గరుంటే దాటేయొచ్చు. కవిత్వ స్థాయిని నిర్ణయించేది అంతిమంగా చదువరులైనప్పుడు విమర్శ ప్రయోజనం ఎంతమేరకు?విమర్శకులు తీసేసిన కవిత సమాజంలో అద్భుత ప్రభావం చూపించొచ్చు కదా? ఏమో అంతా అయోమయం....ఇదంతా కొత్తగా రాసే కవులను భయపెడుతుందేమో! ఏది కవిత్వం? ఏది అకవిత్వం?నిర్ణయించేది ఎవరు?ఏమో...ఈ ప్రశ్నలు నాలో ఇలాగే ఎండిపోతాయేమో!!! ఇవి అర్థ రహితాలో,సహితాలో నిజంగా నిర్ణయించుకోలేకపోతున్నాను.ఎవరైనా సింపుల్గా చెప్పండి. 03-02-2014,మంచిర్యాల్.

by Patwardhan Mv



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k2ffnB

Posted by Katta

కాశి గోవిందరాజు కవిత

లాస్ట్ పెగ్ కారణాలు సెప్పడం కోసం మొఖమొకాలు సూత్తే నా దగ్గరొక నవ్వు , నీ దగ్గరొక నవ్వూను ఎందుకంటే ప్రేమంట? అనడగాలని అనిపించలేదు. కొద్దిపాటి మాటలకి కళ్ళు తడుస్తాయని తెలిసీ రాసినదంతా నిజమేనా అంటే నిన్ను వెనక్కి తీసుకెళ్ళి సూపించలేను నే చెప్పేది విను అన్నకాడల్లా కుప్పకుప్ప్పలుగా ప్రేమున్నట్టు కొద్దిమందికే తెలుస్తాది అదికాదురా అని అతనితో నువ్వు వాదిస్తుంటే నాకొక్కటే అనిపిస్తది కొందర్ని గెలవడానికి యుద్దాలతో పని లేక మాటల్ని మనమే సృష్టించుకోవాలని. మాట్లాడడం అయిపోయాక మళ్ళీ కళ్ళు సూసుకుంటే, నాన్నకి సెప్పినట్టే ఒరేయ్ ఇది లాస్ట్ పెగ్ మనమెల్లి పడుకుందాం అనాలి నేను. చెరొక దిండూ సర్దుకున్నాక నువ్ గురకెట్టకుండానే నేను నిద్రపోతే అచ్చం నాన్నలాగే నిన్నూ లేపాలి రాత్రి మేల్కొన్న రంగంతా కళ్ళలో ఉండి కళ్ళెర్రజేసినట్టు కనబడతా ఉంటే కొందర్ని గెలవడానికి యుద్దాలతో పనిలేదని మాటల్ని మనమే సృష్టించుకోవాలి సందర్భాల్ని సేజిక్కించుకుంటామో లేదోగాని లాస్ట్ పెగ్ లన్నీ సెప్పేదొక్కటే కళ్ళుమూసి గ్లాసులోది గొంతులోకూసినట్టు మనసులోది మనుసుల్లోకి ఊసేయ్యాలి. 01/02/2014

by కాశి గోవిందరాజు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nGVS3N

Posted by Katta

Mohammad Abdul Rawoof Chinni కవిత

@చిన్ని@|| అమ్మ || 04-02-2014 =========================== ఈ సృష్టిలోన తీయనైన మాట పేరు అమ్మ ఈ జగతిలోన మృదువైన మాట పేరు అమ్మ ఆకాశమంత ఎత్తు పేరు అమ్మ సముద్రమంత లోతు పేరు అమ్మ భూమి మీద చాలని బ్రహ్మ మారుపేరు అమ్మ నా కంటి వెలుగు పేరు అమ్మ నా గుండె స్పందన పేరు అమ్మ నా లోని రుధిరం అమ్మ నాలోని ధైర్యం అమ్మ నా తోడు నీడ పేరు అమ్మ ఏమని వర్ణించను అమ్మ ప్రేమని ఎంతని వివరించను అమ్మ మనసుసుని ఎలా చాటగలను అమ్మ త్యాగాన్ని ఏమని పాడను అమ్మ పాటని తన లాలిపాట లోని తీయదనం తన గోరు ముద్దలోని కమ్మదనం తన ఒడిలోని వెచ్చదనం అన్నీ కలిపితే అమృతం. @ చిన్ని MY Heart Beats

by Mohammad Abdul Rawoof Chinni



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fV7ZVu

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

ఎదుగుతున్నాం ఆర్ధికంగా ఎల్లలు లేకుండా దిగజారి పోతున్నాం మానవతకు కడుదూరంగా ప్రేమ కరుణ పుస్తకాలలో దాచేసి స్వార్ధం పేరు ప్రఖ్యాతుల కోసం ప్రాకులాట ప్రతి సంబంధం వ్యాపారాత్మకమే జీవితం అంతా యాంత్రికమే నిజాయతీగా ప్రశ్నించుకో నిన్ను నీవు పరిశీలించుకుని భయమే ఎదురోస్తుంది మన పొరపాట్లు తెలుస్తాయని మనకు తెలియని దోషం ఇంకొకటి వున్నది నేస్తమా మనల్ని మన పిల్లలు అనుసరిస్తారని తెలియక పోవటం మనుషుల నుంచి యంత్రాలం అయ్యాము మరో భావి యంత్రాలను తయారుచేస్తున్నాం నిస్వార్ధం గా జీవిద్దాం సేవే పరమావధిగా తలంచుదాం సుందర జగతి ని సృష్టిద్దాం సంతోషం గా జీవిద్దాం !!పార్ధ !!03feb14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nGOxRP

Posted by Katta

Patwardhan Mv కవిత

సింహాచలం లక్ష్మణ్ స్వామి గారి కవిత ఈనాటి సూర్య పత్రికలో ప్రచురితం.

by Patwardhan Mv



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/MQilxw

Posted by Katta

Mahesh Kathi కవిత

My Telugu translation of Jayashree Naidu's English poem. నా ఒంటరి ప్రేమికుడా ! --------------- ఒక హఠాత్ శ్వాస విచిత్రమైన ఊహ చీకటి రేఖ మన కలయిక నువ్వు మాట్లాడలేదు నా మనసుని నేను విన్నాను నువ్వు కౌగిలించుకోలేదు నేను నిన్ను ఆలింగనం చేసుకున్నాను నా మౌనం నీ వెచ్చదనంలో విచ్చుకుంది నా మనసుపావురానికి నీ నిస్తేజపు స్పర్శ రెక్కలనిచ్చింది ఒంటరి చెలికాడి అడుగుల సవ్వడే నా ఆత్మస్వరానికి ఆలంబన తనను చూసి నవ్విన నవ్వే నా జీవనసౌరభానికి ఆస్వాదన నేనూ నా పదాలు తనకోసమై చేసే అన్వేషణ తననే ప్రతిఫలించె నా నింగీ, నా చంద్రమ సూర్యుడిని చూడని రాత్రిని నక్షత్రాల్ని గుప్పెటనింపే ఊసుని తాను పదాలలో నింపుతాడు అలసిన జీవితానికి లాలిపాటపాడతాడు ఆ పాట మా సంగమంలో జన్మిస్తుంది.

by Mahesh Kathi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fpXbhB

Posted by Katta

Rajaram Thumucharla కవిత

చదివిన కవిత్వ సంపుటి శీర్షిక :~- 16 చదివిన కవిత్వ సంపుటి :-~: "మట్టివేళ్ళు" కవిత్వ సంపుటి రాసిన కవి :~--'కట్టా శ్రీనివాస్" ఈ సంపుటిని పరిచయం చేస్తున్నది :--~ రాజారామ్.టి "స్ఠిమితత్వమే కట్టా శ్రీనివాస్ కవిత్వతత్వం" " నేనొక నదిని/ప్రవహించే వరదని/ఫృధివి జీవన హృదిని/నిరంతరానువర్తన ఆవృతిని"-అని తన్ను తాను పరిచయం చేసుకొటున్న కవి కట్టా శ్రీనివాస్."పాకే పురుగులాంటి జీవితం చుట్టూ, పొరలుపొరలుగా పేరుకుపోయిన ఉదాశేనపు గూడు,బద్దకంగా నిద్రపోయే లోపటిపొరల్లొంచి,నవ్వూ,ఏడుపూ ఏదీ స్వచ్ఛంగా బయటికి రాదు,జీవం రావాలంటే మళ్ళీ బాల్యంలోకో,గూళ్ళన్నీ బద్దలు కొట్టుకొంటూ భవిష్యత్తులోకో దూకాలి"-అనే జీవిత తాత్విక రహస్యాన్నీ చెప్పినవాడు కట్టా శ్రీనివాస్."ఒక అర్థరాత్రి/నా కవితల్నీ నేనే చదువుకుంటూ/నా డైరీనీ నేనే పరిశీలిస్తూ అపరిపక్వతకు నవ్వుకుంటాను."-అని కవిత్వపు లోతునూ అర్థమయ్యేటట్లుగా వ్యాఖ్యానం చేసిన కవి శ్రీనివాస్. ‘నాకో గమనింపు వుంది./వేళ్ళేప్పుడూ నేలలోనే వుండాలని/ఆధారమే కాదు,ఆహారమూ అక్కడిదేనని/నేల విడిచిన సాముకి నిలకడేమీ మిగలదని./మట్టి వేళ్ళు నాకెపుడూ చెబుతూనే వుంటాయి."-అని అనుకొంటూ వొక తాత్విక రహస్యాన్ని విప్పి చెప్పిన కవి శ్రీనివాస్. "మిత్రపొత్తం'తెరచి "వెంటాడే బాల్యం"లోని నవ్వే సీతకోక చిలుకలతోట"ను ఙ్ఞాపకానికి తెచ్చుకొని "నవ్వే నక్షత్రాలు" ఎన్నున్నాయో లెక్కిస్తూ,ఈ జన సమూహం ఈనాడొక "ద్వీప స్వమూహం" అని భావించుకొంటూ...'కాలం చెల్లిన పాటలు" పాడకుండా "నేనెలా మారాలి" అనే "ప్రశ్నోపనిషత్తు"ను ఎదుర్కొంటూ"వర్షం వెలిశాక' ఓటమి నుంచి పాఠం" నేర్చుకోవడానికీ 'ఇంకో ప్రయత్నం" చేస్తున్న స్థిమితత్వం కలిగిన మంచి కవి కట్టా శ్రీనివాస్. "పుట్టలోని చెదలు" పుట్టొచ్చు గిట్టొచ్చు కానీ శ్రీనివాస్ కవిత్వం అనందాన్ని పుట్టిస్తుంది.ఈకవిత్వం పై "నెగెటివ్ వాయిస్"అసలు వినిపించదు."మరోసారి" "ప్రయాస"పడి చదివితే ఈ కవిత్వపు "అంచులపై హర్మ్యాలపై"నిలబడితే ఒక అద్భుత అనుభూతితో పాటూ,ఒకఆలోచన"Xగ్రేసియో"గాపొందొచ్చు.కవుల"గుంపులో అతడొక చూపుడు వేలు".అందుకేఅఫ్సర్ ఈ కవిని "వాస్తవికతని ఎలాంటి ముసుగులు లేకుండా వాస్తవికతగా చూసే దృష్టి గల స్థిమితత్వ కవిగా ఆలోచన చేశారు.చాల నెలలుగా శ్రీనివాస్ కవిత్వాన్ని చదువుతూ,రాయాలని ప్రయత్నించి విఫలమయి చివరకు ఈ కవిత్వంపై "పండిత చర్చ' చేయడంకన్నా ఇది హృదిలో కురిపించే అనుభూతి "చిరుజల్లు'ను పరిచయం చేయాలనుకున్నా. ప్రపంచీకరణ కారణంగా మనిషి యాంత్రికమవ్వటమే కాదు వ్యాపారమయ్యాడు.అందుకే అతడు వొంటరి అయ్యాడు.పైగా సమూహంలో కూడా వొంటరయ్యాడు.కాబట్టే కట్టా శ్రీనివాస్ మనిషిని' "ద్వీప సమూహం"అని అంటాడు.ద్వీపకల్పమైతే వొకవైపన్నా నేల స్పర్శ వుంటుంది.ద్వీప సమూహం అయినప్పుడు అన్ని వైపుల వ్యాపార సంబంధాల తడే.అది దుఃఖపు తడి కాదు శూన్యపు,ఏకాంతపు,వొంటరితనపు తడి.అందుకేనేమో కవి "నిన్ను నీవు ఆవిష్కరించుకోకుంటే/ ప్రపంచం తన నిశ్శబ్దంలో బహిష్కరిస్తుంది.ఎందుకంటే అసలే నీవొక దీవివి'అని మనిషికి హెచ్చరికను చేస్తాడు."నలుగురిలో జతపడాలంటే పిల్లోడా మాటల వంతెన వాడాల్సిందేరా బుల్లోడా"-అని మనిషికీ,మనిషికి మధ్య మాటల వంతెన ఏర్పడాలని కవి కోరుకొంటాడు.తన కాలపు సినిమాలను వాచ్యం చేస్తూమనిషితనాన్నిపరోక్షఆవిష్కరణచేస్తాడు.మగధీర,చంద్రముఖి,సుడిగాడు,అపరిచితుడుమునగుచిత్రాలనుసమాజంలోని మనిషి పరంగా వ్యాఖ్యానిస్తాడు.అపరిచితుడు సినిమా లో హీరో రామంగా,రెమో గా,అపరిచితవ్యక్తిగావిడి విడి వేళ్ళలా ఒంటరిగా పొరాడితే ఏ ఫలితం వుండదు అని చెబుతూ,"వేళ్ళైనా విడి విడిగావదలకు/మడిచిపడితేనే/పిడికిలౌతుంది"అనితళుకులీనే వాక్యాల్లో చెబుతాడు. తన కవిత్వంలో శ్రీనివాస్ ఏ సందర్భంలోనైనా దేన్ని గురించి మాట్లాడిన తనను గురించి,మనిషి గురించి స్పృశించకుండా వుండడు."మట్టివేళ్ళు"-అనే కవితలో "విశాల బాహువులను చాపుకుంటూ ఆకాశంలోకి ఎదిగిన చెట్టు గురించి మాట్లాడుతూ మనిషి ఎంత ఎత్తు ఎదిగినా తనకు ఆధారమైన తాను నిలబడ్డ నేలను మరువరాదనే విషయాన్ని ,మనిషి ఎంత ఎత్తు ఎదిగినా తాను నిలబడ్డ నేలను విస్మరించారదనే దాన్ని చెబుతూ వేళ్ళు తనకు ఆధారాన్ని'ఆహారాన్ని అందించేవని గుర్తుకూ తెచ్చుకొంటూ,మనిషి కూడా నేల విడిచి సాము చేయ రాదని వొక జీవన వాస్తవాన్ని విప్పి చెబుతాడు.చాల మంది కవులు కళ్ళను వొక అలంకారంగా భాసింప చేయాలనుకున్నప్పుడు వాటిని తామర పూలతోనో,పద్మ దళంగానో పోలుస్తుంటారు.కానీ శ్రీనివాస్ "చెట్టు చూసేది నలు దిశల ప్రపంచాన్ని పత్రనేత్రాలతో"--అని కళ్ళను పోలుస్తూ వొక కొత్త కవి సమయాన్ని ప్రయోగించాడు.ముఖం ఆకర్షణీయంగా వుందనటం వొక సాంప్రదాయం.దీన్నే కవి "సుకుమార ఆకర్షణ పత్రాల ముఖంలో అని అంటాడు.వొక అద్బుత సాయంత్రాన్ని కోరిక రహితంగా మనలోకి వొంపుతాడు. పుస్తకం తన నేస్తం.ఈ భావాన్నే "మిత్రపొత్తం" అనే కవితకు ఊపిరి చేశాడు కవి."పుస్తకాల అల్మెరా తెరిస్తే "ప్రపంచపు కిటికీ తీసినట్లే.'-ఇక పొత్తాన్ని తెరిస్తే ఓ ముద్దుల పురాతన తాత బుజ్జగింపులతో తల నిమిరినట్లే తోస్తుంది."-ఇలాంటి వాక్యాలు పుస్తకపు గొప్ప దనాన్ని,అది అందిచ్చే అనుభూతిని ఊరిస్తాయి.ప్రియమైన స్నేహితుల స్నేహం దాచిన పుస్తకమంతా కమ్మని వాసనలు వస్తాయనే కవి భావన మనల్నీ పుస్తకాలవైపు మళ్ళిస్తుంది."ఎండుతున్న మానెందుకు విలపిస్తోందని 'రాలుతున్న పండుటాకును అడుగుతాడు కవి కాలం చెల్లిన పాటలు"-అనే కవితలో.చెట్టు వలే ఆకు గూడ మరణపు అంచుల్లోనే వుండేది.కవి అడిగిన ప్రశ్నలకు ఆ ఆకు అంతరంగంలోవుండే ఆలోచనల జవాబుల్నీ కవే ఆకు తరపున కవిత్వం చేశాడు."మౌనాన్ని మరి కొంచెం అరువివ్వటమో/గతి తప్పిన ఙ్ఞాపకాల గతాన్ని/గంపలకొద్ది గుమ్మరించటమో తప్ప"-చేసేది ఏమి లేదని చెబుతూ చెట్టు బాగున్నప్పుడూ పిట్టకో పురుగుకో ఆశ్రమిచ్చి "అందరి బంధువులా సందడి"చేసిందని ఆ చెట్టుకు తన తనువే భారమైన విషాదాన్ని మోడైన తరువాత అది కోల్పోయిన చెట్టు తనాన్ని మనిషికి ఆపాదిస్తాడు శ్రీనివాస్. శ్రీనివాస్ కి అధిక్షేపంతో కూడిన వ్యంగ్యాన్నీ కవిత్వపుగా కొస మెరుపు చేయటం యిష్టంలా వుంది.నగరపు రోడ్డు మీది గుంటలు,మ్యాన్హోల్స్ మున్నగు వాటి వల్ల జరిగే ప్రమాదాల్ని చాల వ్యంగ్య చమత్కారంతో భాగవత,రామాయణ,భారతంలలోని సన్నివేశాల్ని గుర్తుకు తెస్తూ,వాటిని రూపకాలుగానో,ఉపమలుగానో చేస్తూ చెప్పిన కవిత"సమాంతర కందకాలు"."లేవండిక/మరి మొద్దు నిద్ర..!/మొసలి పట్టిన ఏనుగు కోసం/చటాలున పరిగెత్తుకొచ్చిన ఆయన/స్వంత భార్య భూమిలోకి ఇంకిపోతుంటే/చేష్టలుడిగి చూసినట్లు"-ఈ వాక్యాల్లో కవి వాడిన వ్యంగ్య వైచిత్రి నగరం నీటి మడుగై పొరలుతున్నప్పుడు ప్రమాదపు మొసళ్ళ బారిన పడిన వాళ్ళని గురించి ఆలోచించని తత్వానికి,రాజ్య నిర్లిప్తతకు చురకలంటిస్తుంది. శ్రీనివాస్ లోని స్థిమితత్వమే కవిత్వం చేయలనుకొన్న వస్తును ఎంతో గాఢతతో హృదిలోకి బట్వాడ చేసి అందుకు తగ్గ భావనను మేధలోకి వొంపి ఆ వస్తువుకు సరిపోయే రూపంలో పఠిత మదిలో వొదిగిపోయేటట్లుగా చేస్తున్నది ఈ సంపుటిలో.రేవ్ పార్టీలలో ఊగిసలాడిపోయి ఊపిర్లు సైతం కోల్పోతున్న యువతను చూడక తప్పని వైనాన్ని,ఆ యువతకి ప్రతీకగా గాలిపటాన్ని చూపి చెప్పిన కవిత' రేవు కొచ్చిన జీవితాలు.'"భధ్రంగా పట్టుకొన్నా రెండు చేతుల కళ్ళు కప్పి కొట్టుకొచ్చినట్లుంది"అనే పంక్తుల్లో యువత ఆకాశంలో తలెత్తుకెగరాల్సిన రోజు ఇలా తెగిపడి చావు రేవులో తేలుతున్న విషయాన్ని అద్భుతంగా ఆవిష్కరించాడు ఈ కవి."అనుబంధ దారం జారిందంటే గాలివాటపు జీవితం ఏ దరి చేరదు"-అనే వొక వాస్తవాన్ని కవి బలంగా నిర్మిస్తాడు."మట్టి వేళ్ళు"-అనే ఈ సంపుటి సారం అన్ని ఖండికల్లో ప్రవహించినా అర్తవంతమైన,వేగవంతమైన సమర్త ప్రవాహం మాత్రం కొన్ని కవితల్లో ఉరికురికీ వస్తుంది. గమనం ఎప్పుడూ కాలానికీ అతీతమే.పదార్థం ఎప్పుడూ నశించదు ఒక రూపం లోంచి మరో రూపం లోకి అనువర్తితమవుతుందనే విషయాన్ని శక్తినిత్యత్వ సూత్రం చెబుతున్నా కవి "ఈ విశ్వంలో పదార్థాలు ఎంత మిగిలినా ఆలోచన లేకపోతే ప్రపంచం నశించిపోయినట్లే"అనే వొక తాత్వికానుభుతిని వ్యక్తం చేస్తాడు.కాలం మనం కట్టుకున్న గడియారాలను పీకి పారేస్తే నిలిచిపోదు అది గమిస్తూనే వుంటుంది.అయితే చలనం అనేది లేకపోతే కాలం చచ్చిపోతుందంటాడు కవి.చలనం అంటే మనిషిలో వుండే ఆలోచనల చలనం చైతన్య చలనం.పైన చెప్పిన రెండు అంశాలను కవి ఒక ముఖ్య మానవ సంబధాల అంశాన్ని బలపరచాటానికి కవిత్వంగా మార్చాడు.అదేమిటంటే "పలకరింపులు లేనంతనే/ పరిచయాలు ఆగిపోవు./ఙ్ఞాపకాలు లేకపోతేనే అవి కాస్తా ముగింపు కొస్తాయి"-ఈ అంశాన్ని పై రెండు అంశాలు పక్క పక్కన నిలబడి నిలబెడతాయి.ఇలా కవిత్వం నిర్మించటం వొక అపురూప శిల్పం."కాలాతీత గమనం"-అనే కవిత కవి ఆలోచనా ప్రతిబింబం. శ్రీనివాస్ రాసిన 'హత్య'అనే కవిత చదవగానే గుర్తొచ్చింది తిక్కన మహాకవి రాసిన'పగయడగించుట యది లెస్స"అనే పద్యమే.ఈ' హత్య'- అనే కవిత ప్రారంభం వొక ఉద్వేగానికీ పాఠకున్ని గురిచేస్తుంది.అట్లా ప్రారంభమయ్యే వాక్యాలు రాయటం అంత సులువేం కాదు.కవిత ముగింపు కూడా అంతే ఉద్వేగభరితమై మనసును వికశింప చేసే వొక పాఠం అవుతుంది.శత్రువు ఎదురైతే వాని గుండెల్లోకీ బలంగా దిగేటట్టు పదునైన మెత్తటి చిర్నవ్వు కత్తి విసిరితే,అతని వైపు నుంచి కూడా అదే ఆయుధం వచ్చి గుండెల్లోకి బలంగా దిగితే ఇద్దరి మధ్య శత్రుత్వం చంపేయబడుతుందంటాడు శ్రీనివాస్.ఇమ్దు లోని మాటల పొదుపు ఇతని అభివ్యక్తి నైపుణ్యాన్ని మరింత పెంచింది.పాఠకుల్నీ పగయడగించే దిశగా అడుగులు వేయిస్తుంది. శ్రీనివాస్ లో వొక విలక్షణత వుంది.ఎంత ఆధునికుడైనా ప్రాచీన కావ్య సాంప్రదాయాలను పట్టుకున్న కవిగా అది ఆయన ప్రత్యేకతగా గుర్తించవచ్చు.పూర్వ కవులు ద్వర్థి కావ్యాలు రాశారు.పింగళి సూరన "రాఘవ పాండవీయం'-అనే ద్వర్థి కావ్యం రాశాడు.ఒకసారి చదివితే రాముని గురించి,రెండోమారు చదివితే పాండవుల గురించిన కథ స్ఫురించేటట్లూ ద్వర్థి కావ్యం చేస్తుంది."ఫ్రీజర్","వర్షం వెలిశాక","నేషనల్ హైవే"-మున్నగు కవితల్లో ఈ ద్వర్థి కావ్య లక్షణం అన్వేషిస్తే అగుపిస్తుంది.'నేషనల్ హైవే"-కవితలో అది మనతో మాట్లాడుతుంది.కవి రోడ్డుకు మానవ ఆరోపణ చేశాడు."ఇవి ఎన్నాళ్ళనుంచో పెంచుకున్న నా స్వీయ సౌందర్యాలు"-అని అది అనటంలో గత వైభవ స్మరణ గుర్తుకొచ్చి మార్గాలకిరుపక్కల గల చెట్లు కనిపిస్తాయి.వాటిని వెడల్పు చేసే నెపంతో తన స్వీయ అందాలను పతనం చేశారని ముందే ఎడంగా వుంచాలన్న బాధ్యతను పద్దతులను పాటించివుంటే "నేనీనాడు శిథిలదేహంతో అవనత వదన భారంతో"ఇలా దుఃఖిత నయ్యేదాన్ని కాదు కదా అని రహదారి విలపిస్తుంది."నీ సొమ్మెమిపోయింది?దర్జగా పనికానిచ్చేసి పట్టించుకోకుండా వెళ్ళిపోతారు"అని నిష్టూరమాడి,"వికలమైన ప్రతి శకలాన్ని పేర్చి కూర్చుకోవలసింది నేనేగా"అనుకొంటూ ఎవరో చేసిన దానికీ బాధ్యత తానేవహించాల్సి వచ్చినందుకు తనను సమాధానపరుచుకొంటూ భవిష్యత్తులో తన భయాన్ని వ్యక్తపరుస్తుంది.ఇలా రహదారిని వర్ణించే వస్తువును చేసిన కవి దాని మానవ్త్వ ఆరొపణ చేసి ఇంకొక వస్తువు పాఠకుడికి దృశ్యమానం చేస్తాడు. "వర్షం వెలిశాక"-అనే కవితలో వర్షం ఆగిపోతున్న దశలోని ప్రకృతిని ఆవిష్కరించే స్థితిలోనే మానవ మనస్సులో చెదిరిన స్వప్నాల కల్లోలానంతర స్థితిని స్ఫురింపచేస్తాడు."ఊగి ఊగి ఆగిన/మొరటు తూగుడు బల్లలా కురిసికురిసి వెలిసిన వర్షం./చూరు చివరనుండి ఒక్కొ చినుకు రాలుతోంది" ఈ వాక్యాల్లోని భావచిత్రం శ్రీనివాస్ ఊహ శక్తిని మన కళ్లముందు నిలబెడుతుంది."ఫ్రీజర్" అనే కవితలో మరో శిల్పాన్ని ఈ కవి ప్రవేశపెట్టాడు.చిత్రబంధ కవితా రీతిని కూర్చాడు."దిగటం"-అనే పదాన్ని ది అనే అక్షరం కింద వొకమెట్టుకింద మరొమెట్టులా గ,టం, అనే అక్షరాలను పేర్చి ఒక వైచిత్రిని ప్రదర్శించాడు.ఇవన్నీ సాహిత్య ప్రయోగాలే. స్త్రీ సహానుభూతితో స్త్రీ స్వరంలో వినిపించిన మంచి కవిత "ఒక ఫిరమోన్ కన్నీటి నవ్వు".సజాతి జమ్తువులు తనతో జతకట్టే దానికి తమ శరీరాల నుంచి వొక రసాయానాన్ని విడుదల చేస్తాయి.దాన్నె ఫిరమోన్ అమ్టారు.కన్నీటీకీ దుఃఖం వుంటుంది కాని నవ్వు వుండదు.తనువు పుండై తాను మరొకరికి పండైన ఆమె కన్నీటి నవ్వుతో తనజాతి మనిషైన మగవ్య్క్తి వెదజల్లే దన ఫిరమోన్ తో కడుపు సంచి నింపుకొనే విషాద భీభత్సాన్ని "పదిలో సగం భర్తలున్న ద్రౌపదిలా నేను పతివ్రతనే సుమా!" అనే ఆమె హెచ్చరిక స్వరాన్ని వినిపిస్తాడు. చాల చిత్రమైన కవి శ్రీనివాస్.చదివిన చదువురీత్యా,ప్రవృత్తి రీత్యా ప్రయోగాలంటే మక్కువేమో?కవిత్వంలో గూడా ఒక ప్రయోగం చేశాడు.పరషాలను,సరళాలను ప్రయోగించి ఒక కవిత రాశాడు.క,చ,ట,త,ప అనే వాటిని ఒక్కదానిని ఒక శీర్షిక చేసి,ఒక్కొక్క దాని కింద కొన్ని కవితా పంక్తులు రాశాడు.అట్లాగే సరళాలైన గ,జ,డ,ద,బ ల కింద కూడ కొన్ని కవిత పంక్తులు రాశాడు.అయితే వీటిని వరుసగా చదివితే ప్రశాంత భావం స్ఫురించదు.క-కింద వున్న కవితా పంక్తులను,గ_కింద వున్నవాటితో కలిపి చదివితే సుందర భావార్థం ద్యోతకమవుతుంది అట్లాగే మిగిలినవి చదువుకోవాలి.ఇట్లాంటి వైచిత్రిని ఎవరు ఇటివలి కాలంలో ప్రదర్శించలేదు.ఆరుద్ర గారు చేశినట్లు అనిపిస్తోంది.వ్యాజ నింద వ్యాజ స్తుతితో కవిత్వం చాల మంది రాస్తూ వుంటారు.అట్లాగే శ్రీనివాస్ కూడా మదర్ తెరిస్సా ను నిందిస్తున్నట్లు కనిపించిన అందులో ఆమే మానవత్వ ప్రేమ రూపాన్ని అమ్మా ..ఎంత పని చేశావ్? -అనే కవితలోఅద్భుతంగా చెక్కాడు. మీరైనా సెప్పండి-అనే కవిత కూడా స్త్రీ స్వరంలో చెప్పిన కవితే."కడుపులో ఆకలి కండ్లలో నీళ్ళతో"-వున్న ఆమెకు చేస్తున్నది తప్పు అని తెలియని తనం కాకాపోయినా ఏ రీతి బతకాలో తెలియని స్థితిలో మీరైన సెప్పమని చేసిన విన్నపాగ్నిని శ్రీనివాస్ చాల గొప్పగా చిత్రించాడు.అట్లాగే సురా శోకం వొక మంచి కవిత.అతనికే తెలియని అతని శోకం అతని భార్య,పిల్లలపాలిట శాపం."ఒక అర్థరాత్రి నా కవితలునేనే చదువుకొంటూ నా డైరీని నేనే పరిశీలిస్తూ ,అపరిపక్వతకు నవ్వుకుంటనన్నా"-అది అతని వినయమే తప్ప అపరిపక్వత కాదు.వొక కవి నుంచి ఇంకో కవి నేర్చుకోవాల్సింది ఎప్పుడూ వుంటుంది"-అన్న అఫ్సర్ మాటల్ని తిరిగి కవిసంగ మిత్ర కవులకు చెబుతు ఒక ఆలోచనాత్మక అద్భుత కావ్యాన్ని అందించినందుకు శ్రీనివాస్ ని అభినందిస్తూ..మరో మంచి కవితో వచ్చే మంగళవారం కలుద్దాం.

by Rajaram Thumucharla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1igF4g8

Posted by Katta

Sasi Bala కవిత

పెదవి పలకలేని భావాలను కళ్ళు చెబుతున్నాయి మనసు చూపలేని ప్రేమను చాచిన నా చేతులు చెబుతున్నాయి నీతో పంచుకునే ప్రతి వూసూ కవితగా వెల్లి విరుస్తున్నది మామూలు మనిషిని నన్ను కవిని చేసావు గీతే గీయడం రాని నన్ను చిత్రకారుడిని చేసావు ఏమని వర్ణించను శశి బాల.........3 feb 14

by Sasi Bala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bTpJ0p

Posted by Katta

Krupakar Ponugoti కవిత

ఒకరోజు ఒక మాదిగ మహా కవి ఫోన్ చేసి ' ఇనాక్ గారికి పద్మశ్రీ వచ్చిం ' దని అభినందన పూర్వకమైన సంతోషం తో చెప్పాడు.నేనన్నాను కదా ' అన్నా, ఇనాక్ గారికైనా ,మీకైనా ఈ ప్రభుత్వ పురస్కారాలన్నీ చిన్నవవుతాయి,మీ ప్రతిభను ప్రభుత్వ పురస్కారాలు కొలవలేవు.పైగా మరణానంతరం కొంతమంది అగ్ర కులాల వారికి ,బతికుండగానే కొంతమంది అగ్ర కులాల కుర్రాళ్ళకీ ప్రకటించ బడుతున్న ఈ పురస్కారాల ఎంపికలో కుల వివక్షలు చోటు చేసుకుంటున్నాయి.కావాలంటే గతం లో పొందిన వారి లిస్టు తియ్యండి 'అన్నాను .ఉదాహరణకి భారత రత్న చూడండి నవభారత రాజ్యాంగ నిర్మాత డాక్టర్ బాబా సాహెబ్ అంబేడ్కర్ గారికి ఇవ్వడం వల్ల ఈ పురస్కారానికి ఖ్యాతీ ,గౌరవం పెరిగింది .కాగా ఈ పురస్కారం అందుకున్న వారి పేర్లలో చాలా పేర్లు గమనిస్తే ,పొందిన వారిలో 'వీరూ కూడా వున్నారా?' అని సగటు భారతీయులే ఆశ్చర్య పోతారు.ఇదీ మన ప్రభుత్వ పురస్కారాల కథ. ఏమంటారు మిత్రులారా?

by Krupakar Ponugoti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bTpHps

Posted by Katta

Rajarshi Rajasekhar Reddy కవిత

by Rajarshi Rajasekhar Reddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1inQKOM

Posted by Katta

Vempalli Reddinagaraju కవిత

చీకటి స్వర్గం-వెలుతురు నరకం//27-9-2013//04-02-2014// ******************************* కోర్కెల కొలిమలా కాగే నరాల వెచ్చదనాన్ని చల్లబరుచుకునేందుకు నీ నగ్న దేహపు దుప్పటిని నాపై కప్పి తమకంతో తనువంతా పులకింపజేసి మరుజన్మకైనా మరచిపోలేనివిధంగా రాత్రి బెడ్ రూంలో "చీకటి"స్వర్గంచూపించావు. నువ్వుచేసిన చిలిపి పనుల తీపి జ్ఞాపకాలను నెమరు వేసుకుంటూ కూరలో కాస్తంత కారం ఎక్కువ జేస్తే ఎవడి తలపుల్లో తరిస్తూ వంట పాడు చేసావేఅంటూ పగలు డైనింగ్ హాల్లో నా చెంప చెళ్ళుమనిపించి "వెలుతురు"నరకం స్రుష్టించావు బెడ్రూంలో చూపిన చీకటి" స్వర్గానికీ" డైనింగ్ హల్ల్లో స్రుష్టించిన వెలుతురు"నరకానికీ" తేడా రాత్రి నీ"అవసరపు"చేతలదా"? పగటి"పురుషాహంకారపు" చేతులదా"? ------వేంపల్లి రెడ్డినాగరాజు*--9985612167

by Vempalli Reddinagaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1inQKOE

Posted by Katta

Naveen Auvusali కవిత

||నిదానం||నవీన్ అవుసలి|| ఆశయం ఆవిరవుతుందేమోననే ఆత్మఘోశ వద్దు.. ఆత్మస్ఠైర్యం సన్నగిల్లుతుందేమోననే అంతర్మథనం వద్దు.. కాలాన్ని నిర్ణయించే భూమి కూడా మెల్లిగా పరిభ్రమిస్తుంది శూన్యంలోనే... చల్లని నీడనిచ్చే పచ్చని చెట్టుకూడా మెల్లిగా మొలకేస్తుంది మట్టిలోనే...

by Naveen Auvusali



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1elOd8r

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

కలం నా గుండెలో వేదనని తన మనసులో నింపుకుని నా గాయాల్ని తన గేయాలుగా చేసుకుని నాలోని సంఘర్షణని తన మౌనంలోకి మార్చుకుని నా కన్నీటిని తన రక్తంగా చేసుకుని నాలోంచి తన కంటికొస నుండి కవిత్వాన్ని స్రవిస్తూ నా కలం! ఎండిపోయిన తోటని తడుపుతూ దున్నుతూ పత్రహరితాన్ని రచిస్తూ ఆ హలం! © జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి 02.02.2014@3.35PM

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1gFg05v

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

రాజ్యమా ! ******** చిలవలు పలువలుగా విలువలవలువలను ఇప్పిపారెశె దుశ్యాసన పాపనాసుల కాళ్ళకింద పడి విలవిలలాడుతున్న ఓ రాజ్యమా ! నీ సంతానం చాతగాని గాంభీర్యం ! ఏలనీకే నాలుగు పాదాలు చెదలు పట్టించిన ఘనులు చేసేయన్నిచట్టాలు దోయనీకే చుట్టాలు బక్కోనికి బొక్కలు రక్షకులే ఊరేనక పెద్దబోజలు బలిసినోడి గేటు కాడ ఊరకుక్కలు లేనోడి భుమికాడ గుంత నక్కలు అడిగేటోడి నెత్తిమీద గన్ను ఎక్కులు పాతకారు ఓయి కొత్తకారు ఒచ్చె ఉన్నసైకిలు ఓయి చేత్ల చెప్పులు వట్టే బయటికేమో అందరొక్కటే లోపలేమో దొంగజేబులు సావనోని పిండానికి ఎదురుసూపులు చెప్పనీకే పాత గొప్పలు పక్కోనికి నవ్వులాటలు ఉన్మాదపు కొడుకుల తొక్కలేక సంపలేక సావలేక నలుగుతున్నవు చెప్పలేక తూట్లు వడ్డ మెరుపు వలువలొ లోకం సూడా గొప్పగున్నవె ! కృష్ణ మణి I 03-02-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1gFg0m3

Posted by Katta

Kancharla Srinivas కవిత

వాకింగు జాగింగు మానేసి జనం చేస్తున్నారిపుడు అభినవ ప్రాణాయామం అధరాల వ్యాయామం.. ఇంత ముద్దుగా చెప్పాక ఎందుకు పాటించం మనం.. ఒక్కసారికే 3600 కెలోరీలు ఖర్చవుతాయట నితిన్ చెప్పాడు కాదు.. కాదు పూరీ చెప్పించాడు హార్టెటాక్ అవకండి ఇది నిజం..

by Kancharla Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/MPSSV8

Posted by Katta

Vempalli Reddinagaraju కవిత

వేంపల్లి రెడ్డినాగరాజు !! మా ' స్వప్న ' o -మా ' ప్రణ ' తి !! 28-9-2013/02-02-2014 ************************ మెరిపించే మేని చాయనీ ముదుతల్లేని ముఖారవిందాన్నిచ్చే సబ్బులు కాదు ఇప్పుడు మాక్కావాల్సింది మ్రుగాళ్ళ ఆకలి చూపులతో మకిల పట్టిన శరీరాల్నీ కాంక్షల కళ్ళతో మలినపడ్డ దేహాల్నీ పరిశుభ్రం చేసే సరిక్రొత్త సబ్బులు కావాలిప్పుడు అమ్మలనూ అమ్మాయిల్లా చూపుతూ అబ్బురపరిచే టెలీవిజన్ ప్రకటనల్లోలా ' స్టార్ ' లయ్యే అవకాశాలను తెచ్హే సబ్బులు కాదు ఇప్పుడు మాక్కావాల్సింది కాలేజీ ప్రాంగణాల్లో ప్రేమించమని వేధిస్తూ వెంటబడే కామ పిశాచాలు కుమ్మరించే యాసిడ్ ద్రావకం కడవలకొద్దీ మీదబడ్డా కమిలిపోక తట్టుకునేలా మా చర్మాన్ని మరింత దళసరి చేసే క్రొంగొత్త సబ్బులు కావాలిప్పుదు పట్టులాంటి మ్రుదుత్వం ముత్తుకుంటేనే కందిపోవడం లాంతి కాసులు రాల్చుకునే కాస్మో ' ట్రిక్స్ ' పడికట్టు పదాల ఊరింపు మాటలతో దేహంపై వ్యామోహం పెంచే సబ్బులు కాదు ఇప్పుడు మాక్కావాల్సింది మోహంతో..పైశాచికానుభవ దాహంతో నవ మానవ వన మ్రుగాలు విసిరే విచ్హు కత్తుల్లంటి చూపుల పిడిబాకులకు చిద్రమవుతూ కని పెంచిన వాళ్ళకి కాటి దుఖాన్ని మిగిల్చే కూతుళ్ళుగా కాక యుద్ధ రంగంలో ఘర్జించే రుద్రమల్లా మా దేహాల్ని సన్నద్దం చేసే న్యూ ప్రోడక్షన్ కోసం ఇప్పుడు మేం ' స్వప్నించే ' ది-ఎప్పుడూ ' ప్రణతి ' oచేది (వరంగల్లు స్వప్న,ప్రణతిలు గుర్తుకు వచ్చి ) వేంపల్లి రెడ్డినాగరాజు 9985612167*

by Vempalli Reddinagaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kB49Un

Posted by Katta

Kanneganti Venkatiah కవిత

నిద్రలేవండిరా...//కన్నెగంటి జననీ శ్రీవాణి సీతమ్మ తల్లి జన్మించిన ఈపుణ్యభూమిలో స్త్రీలకు రక్షణ అందటం లేదు వరకట్న వేదింపులు మోసాలు అత్యాచారాలు,దొంగతనాలు దోపిడీలు అశాంతి అందలమెక్కి కూర్చున్నాయి మారాలి ఈపరిస్థితులు మార్పులు ఎక్కడనుంచో కాదు మన వల్లే ఈమార్పులు రావాలి చినుకు చినుకు కలిస్తే అదిఒక సాగరం చేయి చేయి కలిస్తే అది ఒక మానవహారం రండిరా.... కదలండిరా ... చైతన్యవంతులు కండిరా .. ఓ భావిభారత పౌరుల్లారా సమస్యలు అంతరించిపోయేలా సమరం చేద్దాం ఇది మన సమాజం.. ఇది మన ప్రపంచం దీనిని మనమే చక్కదిద్దుదాం నిద్రలేవండిరా ..స్త్రీలకు రక్షణ కల్పిద్దాం .. ఆనాటి గాంధీ మాటను నిలబెడదాం అత్యాచారాలు చేసే రాక్షసులను అంతం చేద్దాం మన దేశచరిత్రను కాపాడుకుందాం .! [ఇది 8వ తరగతి చదువుతున్న మా అమ్మాయి కవిత. ప్రోత్సహిస్తారని ఆశిస్తూ..]3.2.14.

by Kanneganti Venkatiah



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ah2KRO

Posted by Katta

Naresh Kumar కవిత

సొన్నాయిల నరేష్కుమార్//అమ్మతో చెప్పకు// నా నరాల్లోంచి ఒక్కో బొట్టూ నేలమీద పడుతూంటే నువ్వడిగావు కదా మిత్రమా నీ ఆఖరి కోరికెంటని వేటాడ బడ్డ సూర్యుడి శరీరం లోని ఒక ముక్కని మంటలపై కాల్చుకుతింటూ.. "అమ్మకేమైనా చెప్పాలా?" అని నువ్వడిగావ్ "బంగారి తండ్రీ నీకు బాదల్లు వద్దు బాడిశే దెబ్బకూ బందూకులెత్తూ" అని పాడేది మా అమ్మ పలాష్ చెట్టు కొమ్మకు కట్టిన ఊయల్లో నన్నూపుతూ ఎంత అందంగా ఉండేదో మా అమ్మ... ఎర్రని కుంకుమ నాన్న చొక్కాకి పూసి ఎర్రబడ్డ చెక్కిలితో నల్లని నన్నూ గుండెలకు హత్తుకొంటూ ఏమైందో మరి నాన్న పొయాక అమ్మ కళ్ళు ఎర్రబడితే తల తెల్లబడింది కుట్ట్మిషను పైనే నా బతుకునూ అందంగా కుట్టాలని ప్రయత్నించింది ఆటలో ఓడిన నాడు "బేటా గెలవానోడెవ్వడూ సచ్చిపోడు కానీ బతకనూలేడు ఓడిపొయినా ఆడాలె" అనిచెప్పిన అమ్మ దెబ్బకి కట్టు కడుతూ నా కళ్ళు తుడిచేది ఎప్పుడూ ఏడవలేదు మా అమ్మ ఏదీ ఏడిపించలేదు మా అమ్మని కానీ మిత్రమా.... ఈనాడు భయంగా ఉంది ఇదిగో... ఈ తూటా నా గుండెలో దిగబడ్డ తూటా అమ్మని ఏడిపిస్తుందేమో లెదూ బాడిశె దెబ్బకు బంధూకెత్తలేక ఓడిపొయిన. కొడుకుని కన్నావ్....! అంటూ అమ్మని ఎగతాలి చేస్తుందెమో అందుకే నా ఈ మరణాన్ని అమ్మతో చెప్పొద్దు బాలెట్ బాక్సుల్లో భందించబడ్డ భారతమాత విముక్తికోసం చూసినట్టు అమ్మని నా కోసం అలానే ఎదురు చూడనీయ్...03/02/14

by Naresh Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k0Ohww

Posted by Katta

Bhaskar Palamuru కవిత

ప్రసవ వేదన! కోట్లాది ప్రజల ఆర్తనాదం తడి ఆరని రక్తంలా అగ్ని గుండంలా మండుతూనే ఉంది తరతరాలుగా వలస ఆధిపత్యపు దొరల గడీల చెరసాలలో అపారమైన వనరులు .సమ్పదలతో అలరారిన మత్తితనం కలబోసుకున్న ఈ అరుదైన మాగాణం స్వేఛ్చ కోసం ఇంకా నినదిస్తూనే ఉంది నిప్పుల కొలిమిలా ఎగసి పడుతూ ఉద్యమ బావుటా ఎగరేసింది! బతుకులు పారేసుకున్న వాళ్ళు బందూకుల ధాటికి నేలకొరిగిన బిడ్డలు ఎందరో కళ్ళ ముందే కన్నీటి బిడ్డలు చేతికొచ్చిన కొడుకులు రాలి పోయారు మట్టిని నమ్ముకుని అడవిని ముద్దాడిన పాపానికి తూటాల తాకిడికి తట్టుకోలేక చావును హత్తుకున్నారు ! పోరాటాలకు నిలువెత్తు ఉద్యమాలకు ఊపిరి పోసింది ఈ నేలనే వేలాది మందిని పోగొట్టుకుని బొడ్రాయి దగ్గర దిక్కులెనిదై నిలబడ్డది..విపణి వీధుల్లో అంగడి సరుకై ..ఊరుమ్మడి వస్తువైంది దోపిడీకి ..దౌర్జన్యాలకు బలైపోయి ఊపిరి ఆడక కొట్టుకుంటున్నది పురిటి నొప్పులను అనుభవిస్తున్నది అధికారం .రాజ్యం మారినా దొంగలదే ఆధిపత్యం ..దొరలదే పెత్తనం ఇంకానా ఇకపై సాగదని చాటండి తెలంగాణా మనదని హెచ్చరించండి!!

by Bhaskar Palamuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1blt7V2

Posted by Katta

Ramabrahmam Varanasi కవిత

వారణాసి రామబ్రహ్మం 4-2-2014 జీవితం ఏడుస్తూ పుడతాం ఆశ పడుతూ ఎదుగుతాం అలిసిపోయాం అనుకుంటాం అయిపోయింది అనుకుంటారు

by Ramabrahmam Varanasi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1cOJlqH

Posted by Katta

Girija Nookala కవిత

బార్బీ భారతి 2-2-2014 బార్బి బొమ్మ ఈ ఆధునిక యువతి ఇది గురజాడ వారి పూర్ణమ్మ కాదు బాల్య వివాహ బెడద లేదు,వంటింటి పొగ లేదు జీన్స్ వేసి షర్టు తొడిగి ప్రపంచాన్ని అరచేతిలొ పొదిగి అమాయకపు ఆలోచనలతొ గడప దాటి గగనంలొ విహరించి ఆకాశంలొ సగం మగవాడితొ సమం అని నమ్మి నిలువునా దోచబడు తున్నాది. కట్టు బొట్టు కట్టు బాట్లు లొ తప్ప తనికి వచ్చింది స్వాతంత్ర్యం కాదని అది బుడగ మీద ప్రయాణమని కామ కబంద హస్తాలకి తను పావు అని కక్ష వివక్ష కామ కాంక్షలకు బలి పశువునని మను చెప్పిన స్త్రీకి తనకి తేడా లేదని అసలు తనకి స్వాతంత్రానికి అర్హత లేనేలేదని రేపు లేని రోజు నేటి తోనె నూరేళ్ళు అని తెలియని నా బార్బి బొమ్మ మళ్ళీ మళ్ళీ దగా పడుతున్నాది ప్రతి రోజు రేప్ వార్తలు చదివి మనసు వికలమై పోతున్నాది

by Girija Nookala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/MOjAgS

Posted by Katta

Panasakarla Prakash కవిత

పునర్జన్మలు జీవితమ౦త దారిని కాళ్ళీదుతున్నాయ్ హృదయమ౦త ప్రప౦చాన్ని కళ్ళు చూస్తున్నాయ్ న్యాయానికున్న గతాన్ని చెవులు వి౦టున్నాయ్ మన రాతలున్న చేతులు కవిత్వాన్ని రాస్తున్నాయ్ గత జన్మ గాలులనే నాసికా ర౦ధ్రాలు పీల్చుతున్నాయ్ ఇప్పటి వరకు నావెన్ని జన్మలు ఈ భూమిమీద దొర్లాయో అప్పటి నా గుర్తులెన్ని ఈ నేల పొరల్లో ఒదిగాయో ఏమో అవన్నీ చూసుకోవాల౦టే మళ్ళీ ఈ దేహానికి మట్టిదుప్పటికప్పి నిద్ర పుచ్చాల్సి౦దే... మట్టిలోను౦చి మొలకనై లేచి మళ్ళీ ఈ నేలను నేను ముద్దాడాల్సి౦దే...... పనసకర్ల‌ 2/2/2014

by Panasakarla Prakash



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k0iJqQ

Posted by Katta

Kontham Venkatesh కవిత

కొంతం వేంకటేశ్: చిరునామ: కాలచక్రం కదులుతున్నది నీ సుమనోహర రూపచిత్రం నాలో నిలిచియున్నది.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నీ వికసిత సౌందర్య విరికాంతులు నాలో మెరిసియున్నవి.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నీ మమతల మల్లియల తేనెజల్లులు నాలో విరిసియున్నవి.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నీ అనురాగార్తి చూడ్కులు నాలో పెనవేసియున్నవి.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నీ నులివెచ్చని కౌగిలిన కమ్మదనం నన్ను కమ్మియున్నది.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నీ పాలతెలుపు పద్మపు సొగసున నా ముఖచ్చాయ తళుకుమన్నది.. కాలచక్రం కదులుతున్నది హేమంత శిశిరాల్ని త్రోసిరాజని ఆమని ఆగమనం ఆవిష్కృతమయ్యింది.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నాలో లేని నేను నీలో ఒద్దికగ ఒదిగియున్నాను.. కాలచక్రం కదులుతున్నది నీలో లేని నీవు నాలో చేరి నా హృదయ మందారపు సింధూరమై గుబాలిస్తున్నావు.. 2/2/2014

by Kontham Venkatesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1k0iHzh

Posted by Katta

Gaddamanugu Venkata Satyanarayana Rao కవిత

||ఆకలి తీర్చా || సత్యం గడ్డమణుగు|| ********************************* పొద్దుగాలనుంచి అడుక్కున్నా ఒక్కమ్మా బువ్వెయ్యలేదు.. కడుపుల వాడెయడో అతంచుకి ఇటంచుకి తాళ్ళుగట్టి లాగేత్తుండు.. కనీతం సుక్క నీళ్లైనా గొంతుల పోద్దామని ఆ ఈదిచియరున్న పంపుగాడికి పోతే, అది గూడక అమ్మగార్ల లెక్క ఏషాలేత్తంది.. ఆళ్ళేమో ఒక్క మెతుకు ఇయ్యలే, ఇది గూడ ఒక్క సుక్క బియ్యలే.. ఔలే ఎట్తాగిత్తాయ్..? అతలే మన యవ్వారం ఎడిసిమంగి మడతాలాగుంది.. కొద్దికొద్దిగ నా వంట్ల సత్తువ తగ్గుతా ఉంది. ఆ పంపు కాడ్నే కూలబడ్డా.. పంపుని పట్టుకోనీకి శెయ్యి గూడ లెయ్యలే., అప్పుడు జూసినా ఆ పంపు కన్నంల రెండు సుక్కలున్నయ్.. అవి కాసేపట్ల కారి కింద పడతయ్.. ఎట్టాగూ తలని లేపే ఓపిక లేక నోటిని పంపుకుందకి పెట్టిన.. సరిగ్గ సుక్క రాలే టైముకి ఓ కుక్క నాలికతో ఉన్న రెండుసుక్కలూ నాకేసింది.. బారెడు నాలిక్కి ఆ రెండు సుక్కలు సరిపోక రొప్పుతా నన్ను సూతంది.. అప్పటికే కింద పడ్దప్పుడు తగిలిన దెబ్బల్నుంచి కారుతున్న రక్తం వాసన ఆ కుక్క నాసికలకి తాకింది.. చిన్నగ నా మీద ఉన్న రక్తాన్ని సుతారంగ నాకేత్తోంది ఆ కుక్క.. అది అలా నా రక్తం కోసం నా మీద పడగానే ఆ ప్రయత్నంలో అప్రయత్నంగా దాని కాలు నా ముక్కుకి రాసకపోయి రక్తం నా నోట్లోకి కారింది.. నాకు గొంతులోకి జారుతున్న ఉప్పని ద్రవం తప్ప ఇంకేమీ తెలియలేదు.. తెలుసుకునేంత తెలివి లేదు.. తెలివి రాగానే లేచి చూశాను నాకింక ప్రాణం లేదు.. ఎందుకంటే అప్పటికే ఆ కుక్క నా వొళ్ళు మొత్తం కొరికి మింగేసింది.. నిజానికి గొంతులోకి జారిన ఉప్పని ద్రవం ముక్కు మీద గాటుకి కాదు ఆ కుక్క కాటుకి వచ్చిన రక్తం.. పోన్లే నా జీవితంల అడుక్కోడమేగాని పెట్టింది లేకపాయే.. ఇట్టాగైనా పోతా పోతా ఒక జీవి ఆకలి తీర్చిన. గది సాల్ నాకు..! - సత్యం గడ్డమణుగు, 04-02-2014, 03:51

by Gaddamanugu Venkata Satyanarayana Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1gHyPoN

Posted by Katta

Swatee Sripada కవిత

ఈతరాని చేపనై.................. గలగలలు వినబడుతూనే ఉంటాయి స్వప్నాలు ఆవిష్కరి౦చుకు౦టున్న గులకరాళ్ళ నిశ్శబ్దం మీద వెయ్యి సముద్రాల సంభాషణ రణగొణ ధ్వనిలా కలలను తుంచి వాస్తవం చిరు జల్లుల్లో కరిగించుకుంటూ పెదవులు కదిపినది స్వప్నాలా ? సముద్రమా ? గులకరాళ్ళా ? ఆకు పచ్చ ఆలోచనలు ఆకాశానికి పందిరివేసిన చిటారుకొమ్మలకి౦ద వంపులు తిరుగుతూ సుతిమెత్తని నడకలతో సాగే ప్రవాహమై లోలోనికి చల్లగా పాకి వచ్చినప్పుడు హద్దులు లేని ఆకాశాన్ని కానుకగా ఇచ్చినపుడు నీ ఊపిరి నా శ్వాసగా జీవన ప్రాంగణాన ద్వజస్థ౦భమై మౌనమై మల్లె తీగనై మరో మాటలేకుండా అల్లుకు పోయిన క్షణాలు ఇంకా తడి తడిగా చేమ్మగిలే కళ్ళలో మసకబారి ,.......... నీకూ నాకూ మధ్యన ఎన్ని కలుపు మొక్కలు మాటలకూ చూపులకూ మొలిచిన ముళ్ళు ఏటి తరగలమై పల్చగా పరచుకునే వెన్నెల మేలిముసుగు లో చూపుల రాయభారాలకు అడ్డంగా గుర్రపు డెక్కల్లా అల్లుకుపోతూ పెరిగిన అపోహలు ఊహకందని అద్వైతంలో ఒకరికొకరు పరిచయమవుతూ మనం రెక్కలు విరిచేసి కాళ్ళు నరికేసిన సెలయేటి బురదలో మన ప్రతిబింబాలు చూస్తూ చుట్టూ ఆత్మలు లేని శరీరాలు అటూ ఇటూ ఊపి ఊపి రాల్చిన కధనాలు పోగుచేసి పూల కుప్పల నుండి ఆయుధాలు తయారీలో .......... ఇంకా లోలోపలి భరిణలో భద్రంగా దాచుకున్న కస్తూరి పరిమళాలు స్వరం సవరించుకు కూనిరాగాలే పలుకలేదు అక్షరాలూ దిద్దుకుంటున్న వేలికొసలపై కవనవనాల విరితోటలు వికసి౦చనే లేదు ఇద్దరి మధ్యనా హిమపాతమై దట్టంగా పేరుకున్న అడ్డు తెర మాటలు మూగ మేకలైనాయి మమతలు బెంగటిల్లి జ్వరపడిన పెదవులైనాయి ఎంతకని ఇలా ఎదురు చూపుల నైరాశ్యంలో ఈతరాని చేపలా .....................

by Swatee Sripada



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fNF5GH

Posted by Katta

Vijaykumar Amancha కవిత

//పుట్టిన ఊరు // అమ్మ పుట్టిన ఊళ్ళొనే నేను పుట్టాను మరి నాన పుట్టిన ఊరు నా స్వస్థలమెందుకౌతుందో అమ్మ పుట్టిన ఊరు అమ్మమ్మ వారి ఊరు అవుతుంది నాన పుట్టిన ఊరు నా ఊరు అవుతుంది ఎందుకు ..ఎందుకు..ఎందుకలా // విజయ్ కుమార్ //

by Vijaykumar Amancha



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j7ezx2

Posted by Katta