వంశీధర్ రెడ్డి॥నీడలూ నిజాలు॥

అప్సర బార్,
సికంద్రాబాద్, 11.30 p.m
ఆరు లార్జ్ లు, నాలుగు ఫింగర్ చిప్స్,
ఒక చికెన్ మంచూరియా ,
కడుపులో,
ఆసిడ్ తో ఆడుకుంటూ,
నికోటిన్ ఊపిరిలో దూరి ఊహల్లో చేరి,
ఉత్తేజింపచేస్తూ,

-"సర్, క్లోసింగ్ టైమ్",
ఐ నీడ్ వన్మోర్,
-"సర్, పెరేడ్ గ్రౌండ్స్ వెనక,
లాంబా దగ్గర, యూ మే గెట్ సార్",
మర్యాదగా మెడ పట్టి గెంతుతూ సర్వర్,
ఇచ్చిన టిప్ప్ పిడికిట్లో ఉండగానే,

నిమిషాల్లో కారెక్కి, గమ్యానికి చేరి,
ఎవర్నేమనడగాలో వెతుకుతుంటే,
చేరిన ఓ నీడ,
ఆ రాత్రి
"స్నానించిన పువ్వులా",
మగ నీడా?
ఐతే, "కడిగిన కాయలా",
మందెక్కితే ఉపమానాలుప్మా తిన్నంతీజీ...

రాణిగంజ్ వరకు లిఫ్ట్ కావాల్ట,
మందక్కడే దొరుకుద్దట,
చొరవగా కారెక్కి
చనువుగా తొడ గిల్లిన నీడ,
అకస్మాత్తుగా
స్థానభ్రంశం చెందుతూ నీడ చెయ్యి,
నన్ను నాకపరిచితుణ్ణి చేస్తూ,
నీడ చెంపన సంతకమిచ్చిన నా వేళ్ళు,
కారాపకుండానే,

-"యూ రోగ్, వై డిడ్యూ గెట్ మీ ఇన్ దెన్,
అమ్ నాట్ అన్ ఆర్డినరీ పింప్, యూ @#$&"
పూర్తిగా పరిచయమై
నన్ను నాకు అసంపూర్ణంగా మిగిల్చి, నీడ..

ప్లీజ్, గెడ్డౌన్,
అమ్ నాట్ దట్ కైండ్, అండ్
అమ్ నాట్ దట్ "కైండ్" టూ,
కోపం, అసహ్యం, జాలి, బాధ, భయం
నా గొంతులో,
రేడియో లో పాట,
"నిను వీడని నీడను నేను"....

దాహం చచ్చి, ద్వేషం పెరిగి,
పరిస్థితుల మీద,
ఒక్కడ్నే ఉన్నా,
ఎన్నో నీడల్నన్ను చూస్తున్నట్టు,
నా నీడే ఏదో రహస్యం దాస్తున్నట్టు.
ఏనాడో ఇవన్నీ తెలిసినట్టు.
అన్నీ కలిసి నన్ను కప్పేస్తున్నట్టు.
టాంక్ బండ్ మీద విగ్రహాల నీడలూ,
పుట్పాత్ జీవనాల జాడలూ,
చీకట్లో, ఏడుస్తున్న, స్త్రీ నీడ,
వెలుగు చూడ్డానికి ఉక్కిరిబిక్కిరయ్యే కన్నీటి గాథ,
ఏదో నిజం చెప్తున్నట్టు,
ఈ నీడలు,
ఏ నిజాలవో......

*10.7.2012

జిలుకర శ్రీనివాస్॥సాయంత్రం ఏడు దాటిందా..॥

సాయంత్రం ఏడు దాటిందా గుండె ఏదో కీడు శంకిస్తూనే చెట్ల మధ్య
దొర్లుతూ ఉంటది
ఏమి జరుగుతుందో ఏమో అక్కడ తెలీదు
ఎన్ని కలలు కూలిపోతాయో తెలీదు
ఆ రాత్రంతా మొద్దుబారి శవంలా వాసనేస్తదో తెలీదు
సాయంత్రం ఏడు దాటిందంటే చాలు ఎడమ కన్ను అదురుతూ ఉంటది

రణగొణ ధ్వనుల మధ్య మూడు గిర్రల బండి నెమ్మదిగా మాట్లాడుతూ ఉరుకుతది
అప్పటి దాకా ప్రియుని సమక్షం లో ఓలలాడిన గవ్వ కళ్ళున్న గువ్వ
చెవి జూకాల సడిలో అతడి ప్రేమ తాలూకు గుసగుసలు
ఎవరికీ వినపడకుండా దాచుకుంటూ
నాతో మాట్లాడుతూ ఎగిరిపోవాలని ఒకటే ఆరాటం దానికి
నేను మాటల పంజరాన్ని అని అప్పుడే తెలుసుకున్నట్టు
ముళ్ళ కంచెలా తన రెక్కలకు గుచ్చుకున్నట్టు
గుల్బర్గా పాత గోడల మీది తన స్వప్న సీమను నేనే కూల్చేసినట్టు
అంబర్ పేట ఆకాశాన్ని నేనే చించేసినట్టు
ఒక్కసారిగా పర్దా లోపల కొన్ని పాములు బుసకొడుతాయి
అంతే! మాటల తీరే మారిపోతుంది
చెట్లకింద చీకటిలో బిక్కుబిక్కుమని దాక్కున్న నల్ల కుందేలు పిల్లలా బెంగటిల్లుతాను
నేరం ఏమి చేశానో తెలియక వొంటినంతా తడుముకుంటాను

సాయంత్రం ఏడు దాటిందంటే నేను అల్లుకున్న పాట పగిలిపోతది
ఆమె పిలుపు కోసం ఎదురు చూసిన కుందేలు గుండెలో విషపు ముళ్ళు గుచ్చుకుంటాయి
నల్లని చీకటిని నా మీదికి విసిరి మూడు గిర్రల బండిని ఒక్కసారిగా దిగెసి వెల్లిపోతుంది
నేను కాల్లు తెగిన కుందేలులా నెత్తురు కార్స్తూ ఎండిన కొమ్మల నడుమ పడిపోతాను
సాయంత్రం ఏడు దాటిందంటే చాలు నాకు చావు ముంచుకొస్తది

*10.7.2012

కిరణ్ గాలి || ఆడమ్ తిన్న ఆపిల్ పండు ||

మండుటెండలో, తారు రోడ్డుపై
చింకి గోనెపై, చిల్లర మధ్య
ఎండిన రొమ్ముల ఆకలి తీరక,
గుక్క తిప్పక పాలకు వెక్కె
పసి గొడ్దుని నేను

జన్మొక వరమా? కర్మల ఫలమా?

కుక్క పిల్లి, అక్కా చెల్లి, ఆవు మేక, అన్న తమ్ముడు
ఎండకు ఎండి, వానకు తడిసి, చలికి వణికి
దుమ్ము ధూళితో దోస్తి చేస్తూ, బోరింగ్ నీళ్ళ కడుపు నిండక
ఫుట్ పాత్ పైన పరుండుకునే అనాధ బాలుడిని

నీవె చెప్పు నిజాన్ని నేడు
నీవొంటరివా, నేనొంటరినా?

మారుతి అద్దం, మరిగే ఛాయి, గనిలొ రాయి,
ఇటుకల బట్టి, సున్నపు తొట్టి
కమ్మరి కుండ, కుమ్మరి కొలిమి,
బరువుకి ఉత, పొలాల కోత,
ఆకలి పేగుగు, బాల్యానమ్మి,
వర్తువు ఇరుసున భావి నలిగిన

బాల కార్మికుడిని

చిన్మయమూర్తి చూసావా మరి
నా చిన్ని చేతులా చితికిన బొబ్బలు?

తప్పుడు కేసుని బనాయించి,
తల్లకిందులా తాళ్ళతో కట్టి,
గోళ్ల సందున సూదులు గుచ్చి,
అరిపాదాల లాటి దెబ్బలు,
డొక్కల నడుమ బూటు డెక్కలు
తోలు బెల్టుల ఇనుప బిళ్ళలు
చెళ్ళు చెల్లున వెన్నున మోగగా

విలవిలలాడిన విప్లవ వాదిని

దయ గల తండ్రి
దండంనీకు
కాలానన్నా వెనక్కి నెట్టు
మరణనన్నా ముందుకు తోయ్యి

శుక్రవారమున కోవెలకొచ్చి
భక్తి శ్రద్దలతొ నినుఅర్చించి
బీద సాదలకు దానమొనర్చి
ఆలస్యముగా వెనుదిరిగిన నన్ను

చికటి మాటుని అపర కీచకులు
ఎలుగుబంటులై పొదలకు ఈడ్చి
పైశచికముగ మానం చెరచగ
రక్తపు మడుగున మాంసపు ముద్దను

ఎంత తెలివితొ అలొచించితివో మరి
కర్మల ఫలమను ఈ కఠిన శిక్షను

అణురణియామ్ మహతో మహీయామ్
ఆదియు అంతము అన్ని నీవె
సర్వేశ్వరుడా జగదీశ్వరుడా

తొమ్మిది చిల్లుల తోలు బొమ్మలం
మాయకు లొంగే మట్టి ముద్దలం

ఆడమ్ తిన్న ఆపిల్ పండో
కర్మల ఫలమొ మర్మల మలమో
పిల్లి ఆపై చెలగాటం
ఎలుకలం మాకిది ప్రాణ సంకటం.

* 09-07-2012

సత్య శ్రీనివాస్ || మజిలీ ||

ఒడ్డంచున
చెట్టు
విశ్రమిస్తున్న
నీటి పొరల
పడవ

*09-07-2012

డా.కాసుల లింగారెడ్డి || తుపాకి కన్నుకు తెలుసు ||

అవును, నిజమే
గాయం చేసిన బుల్లెట్‌కు కాయం చిరునామా తెలవదు
నువ్వు అభివర్ణిస్తున్న దేశ అంతర్గత పెనుముప్పో
అనాదిగా అడవినీ అవనినీ
నమ్ముకున్న ఆదివాసో
కాయమెవ్వరిదన్నది కసిగా దిగిన బుల్లెట్‌కు
తెలవదుగాక తెలవదు
నిజం.. ఎక్కుపెట్టిన తుపాకి కన్నుకు తెలుసు
ఆ కన్నును తన కనుసన్నల్లో ఆడించుకునే
రాజ్యానికి తెలుసు
అవును.. నిజమే
బుల్లెట్ ఆవులపల్లి అమాయక విద్యార్థిని గుర్తించదు
అడవిని పోడుగొట్టి
బతుకు గింజ పండించుకున్న రైతును గుర్తించదు
విత్తనాల పండుగలోని
వైవిధ్య జీవనవిధాన్ని గుర్తించదు
ఆత్మీయబంధాల ఆకలి పంపకాల్ని గుర్తించదు..
రాజ్యసర్కస్ మాస్టరే అధికారిక నక్సలైట్ ముద్ర వేస్తడు
మనిషి రక్తపు పొలినారగించే సాయుధ మృగాలను ఆదేశిస్తడు

అవును.. నిజమే
బుల్లెట్ మాయా కన్నుకు
సాల్వాజుడుం అత్యంత సాధుజంతువే
పేదపిల్లల వైద్యుడు తీహార్‌జైళ్ళో శిక్షించదగినవాడే
ఆరులేన్ల వనరుల దోపిడిమార్గం అభివృద్ధి చిహ్నమే
వేదాంత జిందాల్‌లకు జై కొట్టకపోవడం రాజద్రోహమే
రాజ్యం రాకాసి కళ్లకు
ఇక్కడ మనిషన్న ప్రతివాడు మావోయిస్టే-
ఘనతంత్ర సాయుధ బలగాలకు
ఆదివాసీ నిరాయుధులంతా కాల్చి చంపదగినవారే



* 09-07-2012

అనిల్ డానీ || అరుణ తార ||

ఆకులన్నీ ఎర్రబడ్డాయి.............................
ఓ అరుణతార నేలరాలింది అడివిలో
అలసింది అప్పటివరకు గర్జించిన
తుపాకీ గొట్టం
నేలకొరిగింది తుపాకీ తూటా

నమ్మిన సిద్దాంతం కోసం
నమ్ముకున్న వాళ్ళను వొదిలి
అడివి తల్లి ఒడిలో వొదిగిన మానవత్వం

వస్తుందో రాదో మరి మీరు కోరుకునే
రాజ్యం సామాన్యులకి
మీ ఫోటో మాత్రం ఖచ్చితంగా వస్తుంది
లోన్గిపోతెనో , లేక ఒరిగిపోతెనో అడివిలో

అడివి పూల అంత స్వచ్ఛత మీ ఆశయం
సూరీడు అందరికి వెలుగునిస్తే
మీకు మాత్రం స్ఫూర్తి నిస్తాడు
అరుణ ఉదయమై ప్రతీరోజు

భావాల సంఘర్షణ నిలబడనివ్వదు
పోలీసు తూటా మిమ్మల్ని బతకనివ్వదు
నిత్యం పరుగు విప్లవ భావాలవెంట
తుపాకీ వంటి బతుకును మోస్తూ

గడ్డి పువ్వులాంటి జీవితం
అజ్ఞాతంలో వుండే మీకైనా
బాహ్యంగా వుండే మాకైనా

ప్రతీ సిద్దాంతం రాద్దాంతమే
అది మవోఇజం అయినా
సామ్యవాదం అయినా
ఎవరు నమ్మినా నమ్మకున్న
ఏది ఏమైనా మీరు మాత్రం గొప్పే

తన వాళ్ళకోసం ప్రాణాలు ఇచ్చారు
చరితలో మహానుభావులు
మీకు మాత్రం లేదు బేధం
కులం మతం ప్రాంతీయతత్వం
మీరు ఇస్తే ప్రాణం సకల మానవాళి కోసం
అందుకే కామ్రేడ్ మీకు మా లాల్సలాం

* 09-07-2012

రియాజ్ || కవితా సంగమం ||

అదో..నిత్య స్పందనా మౌనచ్చేదనా ఉద్విగ్న క్షేత్రం
ఆవేశాల గుట్ట
విభిన్న ఆలోచనల గంప
... వైరుధ్య భావాల సమూహం
భావుకతా ప్రదర్శనం
సాహితీ సంగమం ! (అది మరో ప్రపంచం)

కోడికూయక ముందే వెలసిన ముగ్గులా
నవ్వకముందే పడిన అమ్మాయి బుగ్గసొట్టల
అందమైన ముఖచిత్ర దర్శనం వారం వారం !!

కొద్దిసేపు విరామం
అనంతరం మరల మరల వస్తూపోయే వానలా కవుల ఆగమనం

తన పదాల పంట పండాలని ఎప్పుడెప్పుడా అని
ఎదురుచూసే సాహితీ రైతు

వాన పడ్డాక
చేను తడిసినట్లు అది చూసి రైతు గుండె తడిసినట్లు
నెర్రులుబారిన చెరువుగుండె నిండినట్లు
స్పందనల చినుకులు
ఎడతెగని వర్షంలా ప్రశంసల హర్షం
అప్పుడప్పుడూ ఓ ఖండన
అదో నిరంతర సాహితీ ప్రవాహం !!

భిన్నకవుల కవితా సంగమం !!!! (అది మహా ప్రపంచం)

*09.07.12

కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై || మరణభయం లేదు.. ||

ఆకులన్నీ రాలిపోయి
మోడుగా నిలిచిన క్షణం
నిస్సారమైన జీవితాన్నీ
జ్ఞాపకాలతో నింపుకుంటుంటాను

పచ్చని ఆకులు పూసిన దృశ్యాలు
పువ్వులు పరిమళించిన సువాసనలు
నెమరువేసుకుంటాను..
నాకు రాలే ఆకులు ముఖ్యం కాదు
చిగుర్లు వేసే చిగుర్ల కబుర్లు ముఖ్యం
అంతా కన్నా నా మూలాల వేర్లు ముఖ్యం
నన్ను నేను పాతాళంలోకి దింపుకుని
నింగికి ఎదిగేందుకు పడ్డ శ్రమను
చెమటబిందువులతో సహా గుర్తుకు పెట్టుకుంటాను.
.
ఇప్పుడు భాధపడనవసరం లేదు
ఇప్పటి స్థితికి నేనే కదా భాధ్యున్ని
నేటి ఈ స్థాయికి నేనే కదా భాధితుడిని
వాలిన పక్షులు ఎగిరి వెళ్ళిపోయిన చప్పుడు
రాలిన కాయలు క్రింద పడ్డ చప్పుడు
ఏది ఏమైనా నేను స్పందించడం మరిచాను
ఎందుకంటే నాకు చిగురించడమే కాని
మరణించడం తెలియదు

మరణభయం లేనివాడికి
బతుకు ఎలా ఉన్నా ఒకటే
తోడు ఎవరు లేకపోయినా ఒకటే.

*09-07-2012