బివివి ప్రసాద్ || దినచర్య ||

ఉదయం తూర్పుగుమ్మం తలుపులు తెరవగానే
అప్పటివరకూ గుమ్మంతెరపై ఆడుకొంటున్న కాంతిదేవతలగుంపు
గదిలోకి ప్రవేశిస్తుంది

ఈ వెలుతురు ఉత్తవెలుతురు కాదనుకొంటాను
ఇది గదిలోని చీకటితోపాటు, నా లోపలి దిగులునీ మాయం చేస్తుంది

పసినవ్వులాంటి స్వచ్ఛమైన వెలుతురు
నక్షత్రాల కాంతివంటి లోతైన వెలుతురు
చొరవగల స్నేహితుడిలా
నాలోంచి నన్ను బయటికిలాగి ప్రపంచంలోకి తోసేస్తుంది

అప్పుడు ప్రపంచంనిండా పరుచుకొన్న జీవితోత్సవానికి
నా కళ్ళు విశాలంగా తెరుచుకొంటాయి
నవ్వుతానో, గాయపడతానో, నవ్విస్తానో, గాయపరుస్తానో
నా పాత్ర నేను పోషిస్తాను

నా నమ్మకాలూ, ఉద్వేగాలూ
పగలంతా నన్నొక తొలుబొమ్మను చేసి ఆడిస్తాయి

దినాంతాన
ముఖంమీద పరుచుకొన్న ప్రియురాలి వస్త్రంలాంటి వెలుతురు
ఏ గాలీ వీయకుండానే ఎటో ఎగిరిపోతుంది

దిగులులాంటి చీకటి
తన విశాలబాహువులు చాపి నన్ను తన హృదయానికి హత్తుకొంటుంది
అనాదికాలంలో పాతుకుపోయిన జీవితేచ్ఛ ఏదో
నన్ను ఊహల కొమ్మలతో నిండిన వృక్షంలా నిలబెడుతుంది

ఇవాళ సంపాదించుకొన్న సుఖదు:ఖాలు
వలస పక్షులలా నాలోపల చేరి కాసేపు రణగొణధ్వని చేస్తాయి
నాలోపలి పక్షుల సందడి ప్రాచీన నిశ్శబ్దంలో కరిగిపోయాక
రేపు మళ్ళీ కొత్తగా వచ్చేందుకు, ఈ రాత్రిలోకి మాయమౌతాను.

*03-08-2012

శ్రీనివాస్ వాసుదేవ్ ||కాంతిని కప్పుకున్న కళ్ళల్లో....!.||

౧
ఆ కళ్ళు రెండూ--
తియ్యని సంగతులన్నీ దాచుకున్న

తేనెతుట్టల్లా
చరిత్రపుటల్లో ఇమడలేని
నగ్నసత్యాలేవో ఒంపటానికి సిధ్ధం
౨
రవీకౌముదుల జుగల్బందీ విన్యాసానికి
నీ జమిలినేత్రాలు వేదికయ్యాయనుకుంటా
నలుపు నచ్చిందీ అప్పుడె
చీకటిని చుట్టుకున్నదీ అప్పుడే
నాలోంచి నీలోకి మకాం మార్చిందీ అప్పుడె!
౩
కళ్ళంతా నన్నెప్పుడూ నింపుకుని ఉంటావేమొ
పరువాల పొంగుతో పోటీపడుతుంటాయి
అందుకే నిన్ను సైకతశ్రోణీ అని పిల్చుకునేది
౪
మనసు మౌనగీతాలన్నీ
ఆ కనురెప్పల నిశ్శబ్ద తబలాలో విస్పష్టమే!
ప్రేమంతా, ఆ కళ్ళలోనే గూడుకట్టుకుని
కథలన్నీ పేర్చుకుంటున్నట్టు...
౫
ఈ అందమైన గిరడకళ్ళకి
వాకిట తలుపుల్లా ఆ రెప్పలూ,
అల్లల్లాడుతూ అవిచెప్పే ఊసులూ
అన్నేసి సీతాకోకచిలుకలు ఆ కళ్ళనుంచి
ఎగరటం చూసుంటే డాంటే ’ఇన్ఫర్నో’ మానేసేవాడేమొ
౬
ద్వారబంధాలకు ముగ్గులేసినట్లున్న
ఆ కనుబొమ్మల సౌందర్యలహరీ స్ఫురితం
రక్షకభటుల్లా ఆ పక్ష్మములూ
వాటి చివర్న తళుక్కున మెరిసే
వెలుగేదో కావ్యం రాయించకపోదు
౭
ఆ ఒక్క రెప్పపాటు కదూ నాకు ప్రేమ నేర్పిందీ!
౮
వెలుగు రెప్పలకింద దాక్కున్న
రాత్రంతా తాపత్రయమే
నీ కనుసన్నల కాంతినీడలో
రాసుకున్న ఈ అనుభవం
కవితౌతుంది కదూ
నీ కనుదోయి సాక్షిగా....
(ఓ ప్రేమ కవిత రాద్దామనుకున్నప్పుడల్లా ఆమె కళ్ళు వెంటాడుతూనే ఉంటాయి...ఇక తప్పించుకోలేక ఇలా!)

*03-08-2012

హరికృష్ణ మామిడి||ఒకానొక Positive Purposivism అనే Philosophical Thought గురించి...||

ఈ ప్రపంచం లో జరిగే ప్రతీ చర్యకీ-ప్రతి చర్యకీ ఏదో ఒక purpose ఉంటుంది... గాలి వీచడంలో, ఆకాశం ఉరమడంలో.. మేఘాలు కురవడంలో.. విత్తనం మొలకెత్తడంలో.. కోయిల పాడటంలో.. కోడి కూత వేయడంలో.. నది ప్రవహించడంలో.. మంచు ఘనీభవించడంలో .. ఆఖరికి సూర్యుడు తూర్పునే ఉదయించడంలో ఏదో ఓ లోక కల్యాణం దాగి ఉంది..
చివరికి, నువ్వు నాకు తారస పడటంలో కూడా..!
*** ****
****
యుగాల నుండి వెదుకుతూనే ఉంటాను..! అలజడితో.. unrest తో..అసంతృప్తితో.. అత్యాశతో.. అనాశతో అవిశ్రాంతంగా అన్వేషిస్తూనే ఉంటాను.. అప్పుడెప్పుడో Mesozaic Era లోని Lost World కోసం Paleontology టార్చ్ లైట్ వెలుగులో నీ జ్ఞాపక శిలాజాలను తవ్వుతూంటూనే ఉంటాను. ఏడేడు లోకాలు, సప్త సముద్రాలు జల్లెడ పట్టినట్లుగా నీ కోసం గాలిస్తూనే ఉంటాను.. దాని కోసం ఓ సారి- "మాయా దర్పణం" సాయం తీసుకుంటాను.. మరో సారి "ప్రియ దర్శిని" ని అప్రోచ్ అవుతాను.. ఇంకో సారి అంజనం వేయించి, సోదెమ్మ పలుకులు విని, శివ సత్తుల భవిష్య వాణి లో నీ చాయల కోసం అదే పనిగా వింటాను..
ఎన్నెన్నో Prophesiesని చెప్పిన Nostradamus.. నీ గురించి ఏమీ చెప్ప లేదెందుకా అని ఫైర్ అవుతాను.. కాల జ్ఞానం లో, Mayan క్యాలెండర్ ఫ్యూచర్ ప్రోజేక్షన్స్ లో.. చైనీయ లామాల ఫోర్ కాస్టింగ్స్ లో.. ఆక్టోపస్ ఆస్ట్రాలజీ లో, డిస్కవరీ ఆస్ట్రానమీ లో నీ జాడ కోసం నేను Twilight లోని వ్యాంపైర్ లా వెదుకుతూనే ఉంటాను..
"దిల్ డూండ్ తా హై ఫిర్ వహీ ఫుర్సత్ కే రాత్ దిన్.."

ప్రియా, నువ్వంటే నాకు ఆకాశమంత ఇష్టం... విశ్వమంత కాంక్ష.. భూగోళమంత కోరిక.. కనకాంబరమంత మోహం.. నా మనసంత ప్రేమ..
నీ పై నాకున్న ఈ ప్రేమే DNA లా నన్ను తర తరాలుగా మళ్ళీ మళ్ళీ అవతరించేలా చేస్తోంది..
**** **** ****
ఈ లోకం లో జరిగే ప్రతీ పనికీ ఓ అర్థం ఉంది.. ప్రతీ ప్రకార్యానికీ- వికార్యానికీ, కార్యానికీ- కార్య రాహిత్యానికీ ఓ ఉద్దేశం ఉంది..
ఆఖరికి నేను నిన్ను చూడటం లో కూడా..!

లోకాలన్నింటినీ గూగుల్ లో గుబులు గుబులుగా సెర్చ్ చేస్తూ, ఎక్కడో ఓ చోట నువ్వు కనిపించక పోతావా అని జన్మ జన్మాల వాసనలను పునర్ స్మరిస్తూ వెబ్ సైట్ ల వెంట, బ్లాగులు, twitter ల వెంట పరుగెడుతూ ఉంటాను.. అన్ని విధాలు గానూ భంగ పడి, అంతటా ఛిన్నా భిన్నమై ఫేస్ లెస్ గా, షేప్ లెస్ గా మారి చివరాఖరికి ఫేస్ బుక్ దిశగా... నెట్ మహా సాగరంలో నాకు దారి చూపే చుక్కాని లాంటి మౌజ్ ని అదిలిస్తాను..

వేలాది ముఖాల సమ్ముఖాల విముఖాల శ్రీ ముఖాల మధ్య నీ ముఖ చిత్రం ప్రత్యక్షం అవుతుంది. అభావుడనై, అముఖుడనై, ఒక్క సారిగా జరిగిన చిత్త భ్రమలోని చిత్తరువు తరువు విసిరిన ఋతు పవనానికి తల్లడిల్లి .. ఆ వెంటనే తెప్పరిల్లి నిన్ను కనుగొన్నాననే అమందానందంలో, అమేయానందంలో తడబడి,, నా నుంచి విడివడి జడి వాన సుడిగుండాలు సృష్టించిన తడి దనాలను వడివడిగా దోసిళ్ళ లోకి తీసుకుని నీ చిరునామా ని కనుక్కుంటాను.. నీ ముందర ప్రత్యక్షం అవుతాను..
"దిల్ క్యా కారే కిసీ సే కిసీ కో ప్యార్ హో జాయే "
**** **** ****
ఈ విశ్వం లో జరిగే ప్రతీ సంఘటనకీ ఓ లక్ష్యం ఉంది.. Big Bangలో.. Blitz Kriegలో.. Buddha Smilesలో అది ప్రూవ్ అయింది.. ఇప్పటికి ఈ క్షణాన నేను నీతో మాట్లాడటం లో కూడా..!
అవును, ఈ ప్రపంచం లో జరిగే ప్రతీ చర్యకీ- ప్రతి చర్యకీ ఏదో ఒక purpose ఉంది...!
ఆ purpose ప్రేమే అయి ఉంటుంది...!!

పెరుగు సుజనారాం || నన్ను క్షమించొద్దు ప్లీజ్ .. ||

నా చిట్టి తల్లీ
నిమిషంలోనే
నా మనసంతా ఆక్రమించావు

తామరాకుల్లాంటి
బుజ్జి బుజ్జి పాదాలతో
ఎగసి పడే తరంగాలతో
నా పొట్టలో నువ్వు చేసే
అల్లరి
నా ఉహల్లోకి రాకముందే
నిన్ను భ్రూణ హత్య చేశాను
నా కళల కంటి పాపా
నీ తల్లి నిర్దయరాలేనమ్మా
నన్నెందుకు మొగ్గలోనే త్రున్చేసావమ్మా
అని ప్రశ్నించకుతల్లీ !
నీ కోసం ప్రపంచాన్ని ఎదిరించాలనే ఉంది
నీ కోసం దూరంగా పారిపోవాలనే ఉంది
కాని నిస్సహారాలుని
నా చుట్టూ ఉన్న
అందరి ప్రేమ రాహిత్యంతో
అందరూ ఉండీ
లేనిదానిలా
నిన్నో ఇర్భాగ్యురాల్ని చేయలేను
నా కేప్పటికీ నీ మీద ప్రేమే తప్ప
ద్వేషం రానే రాదు
ప్లీజ్ ....నీ బుజ్జి కాళ్ళ తో
నా గుండెని తన్నోడ్డు

అమ్మా...అమ్మా అంటూ నా చెవిలో
గుస గుస లాడవద్దు
నా మీద నాకే పెరిగిన కోపాన్నీ ద్వేషాన్నీ
తగ్గించ వద్దు
నన్ను క్షమించవద్దు.

*03-08-2012

రామ క్రుష్ణ రాఖి ధర్మపురి || ప్రేమించు ||

నీకు తెలుసా వాలిపోతున్న కనురెప్పల బరువెంతో
నీకు తెలుసా రాలి పడుతున్న అశ్రువుల విలువెంతో
నీకు తెలుసా నిద్రలేమితో మండే కళ్ల మంటెంతో


గమనించావా!
తదేకంగా తెఱపై చూస్తుంటే కనుకొలను
కోల్పోయిన ఆర్ద్రత అనుభవాలను
నీకు తెలుసా భావ గంగా ప్రవాహాన్ని నీకందించడానికి
వేళ్ళునొక్కేకీల హేల గోల
నీకు తెలుసా ముంచుకొచ్చే మత్తు గమ్మత్తు మహత్తులు

నీకు తెలుసా అనుక్షణం నీ ఆలోచనల కుమ్మరిపురుగు మెదడునెలా తొలుస్తుందో
నీకుతెలుసా! పుడమి కడుపు చీల్చుకొంటూ వెలికి వచ్చే గడ్డి పఱక ప్రయాస
నీకు తెలుసా!గొంగళి పురుగు రంగుల సీతాకోక చిలుక లా మారడానికి పడే ప్రస్థాన యాతన
నీకు తెలుసా! ఒక్కో పుల్లను,ఎండు గడ్డి రెల్లునూ కూడగట్టుకొని
పిచ్చుక గూడు కట్టుకోడానికి పడే తపన

ఎందుకు నేస్తం ! తీసిపారేస్తావ్ !! నన్నూ నా ప్రేమను
ఎందుకు మిత్రమా!! అపనమ్మకంతో చూస్తావ్ నన్నూ నా అనురాగాన్నీ

నీకు చేదు అనుభవాలు ఉండొచ్చుగాక !
నీవు విషమ పరిస్థులనెదుర్కొనవచ్చుగాక!!

అందరినీ ఒకే గాటుకు కట్టేయడం ఎంతవరకు సమంజసం?
అందరినీ అదే చోటుకి నెట్టేయడం ఎంతవరకు సబబు?
ఎప్పుడూ మోసపోతామని భయపడడం ఎంత వరకు న్యాయం?

నమ్మకం ఎప్పుడూ నమ్మదగ్గదే!
విశ్వసనీయత ఎల్లప్పుడు విశ్వసించ దగ్గదే!!
నమ్మంది నిమిషమైనా మనలేమే!
నమ్మంది క్షణమైనా శ్వాసించలేమే!!

పుట్టుక ఒక విశ్వాసం ?!
మరణం జీర్ణించుకోలేని నిజం
ప్రేమ అవసరమైన నమ్మకం
స్నేహం శాశ్వతమైన ఆనందం!!

గ్రహించు
సంగ్రహించు
విశ్వసించు
ప్రేమించు
సదానందంగా
సచ్చిదానందంగా
జీవించు
అనుభవించు అనుభూతులు పంచు!
*03-08-2012

పులిపాటి గురుస్వామి || జీవితానికి దారి ఎటు? ||

మనల్ని మనం
మౌనాంగాలతో భర్తీ చేసుకోలేం


ఇంకా మిగిలిన
అంటుకు పోయిన మూలల్ని
గాలికే వదిలేస్తాం

ఒకర్నొకరు
సమస్య చేత గుర్తించబడతాం

ఇంకా దాగిన
రోజు రోజు అలిసిన క్షత క్షణాల్ని
నిర్లిప్త దుప్పటి కింద తోసేస్తాం

నువ్వు నేను
చెల్లా చెదురు అంశాలతో కలుపబడతాం

ఇంకా మనకంటిన
కొందరి నమ్మకాలకు దిమ్మిస వేసుకుంటూ
మనుషుల్లో నిమజ్జనం చేసుకుంటూ

*03-08-2012

యజ్ఞపాల్ రాజు || అనగనగా ఒకదేశం ||

అనగనగా ఒకదేశం
ఆ దేశం పేరు అనంగ దేశం
రాజు ప్రియుడు, రాణి ప్రేయసి

ప్రజలు కూడా ప్రేమికులేనట
ఆ దేశం లో సంవత్సరమంతా ప్రేమ ఋతువేనట
ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు
వానలు కురుస్తాయట
ఎండ కాస్తుందట
మంచు కురుస్తుందట
పూలు పూస్తాయట
వెన్నెల కురుస్తుందట
చుక్కలు మెరుస్తాయట
జీవితమనే పంట అక్కడ బాగా పండుతుందట
ఏం కావాలన్నా ఎంత కావాలన్నా దొరుకుతాయట
అంతా సుందరమూ, సుగంధమయమూనట
ఆ దేశానికి వెళ్లాలంటే ఒకటే అర్హతట
అది స్వచ్ఛంగా అరమరికలు లేకుండా ప్రేమించడమేనట
అక్కడికి వెళ్ళినవారే కానీ తిరిగి వచ్చినవారు లేరట
నేను దారిలో ఉన్నాను
మరి మీరో....!

*03-08-2012

సురేష్ వంగూరి॥మౌనం॥

ఒక్కోసారి మౌనం
అర్ధాంగీకారం కాదు
అనంగీకారం కూడా!

మౌనం

ఒక నిరసన
పైకి వినపడని ఆగ్రహం
లోలోపలే రాపిడవుతున్న అభిమానం

మౌనం
ఒక అసంతృప్తి జ్వాల
పెదాల కరకట్ట కవతల
పోటెత్తుతున్న అభివ్యక్తి ప్రవాహం

ఏదో ఒక రోజు
మౌనం మళ్లీ మాటగా మారుతుంది
అయితే ఆది ఖచ్చితంగా ప్రశ్నించటమే అవుతుంది!
ఉవ్వెత్తున ఉద్యమించటమే అవుతుంది!

అందాకా,
మౌనమే సామాన్యుడి నోరు!
సహనం చేసే ఒంటరి పోరు!!

 

*2.8.2012

మెర్సీ మార్గరెట్॥నాలో నీ తలపులకు॥

ఒకటే గొడవ
నాలో నీ తలపులకు
నా మనసుకు

ముని వేళ్ళతో ముద్దుగా తాకి

అలా
వదిలేయక రెమ్మ పై గోరుతో గిల్లి
నీ తలపులు చేసిన గాయాలు

మనసంతా పరుచుకుని
స్వయానికి - స్వార్ధానికి మధ్య
నాకు నీకున్న తీరపు దూరాల్ని
పెనవేసుకొని
ప్రవహిస్తూ నదిలా నిండుకుని
కలుపుకు పోతూ

ఆగి ఆగి వెనక్కి తిరిగి
ఎంత దూరం వచ్చానో నీనుంచని
చూపుల అడుగుల్ని వెనక్కి నీ వైపు పరుగెత్తిస్తూ
నా కళ్ళలో నీకై నా భవిష్యత్తు నిలిపివేస్తూ

నీ ఒక్కో జ్ఞాపకాన్ని ఉండలుగా చుట్టి
మస్తిష్కపు పెట్టెలో గులికలుగా దాస్తూ
వ్యాపకాలలో పడి నిన్ను మరిచేంతలో
ఔషదమై
అర్ధభాగానిగా నిన్ను
నాలో నింపుకుంటూ మరుపుకు వైద్యం
చేసుకుంటూ .

దూరమైన ఈ కొద్ది నిమిషాలకే
నీ తలపుల సుడిగుండాలలో నేను
మునిగిపోతు
ఎదురుచూపుల తెర చాపనెత్తి
నీ ముందర మోకరిల్లే
గడియ కోసం చూస్తున్నా...

 

*2.8.2012

కె.కె॥హ్యూమనిస్టు॥

ఎండైన,వానైనా
గాలైనా,ధూళైనా
సైకిలెక్కి వీధులన్ని తిరుగుతూ

కల్తీలేని కబుర్లందించే
నిత్యఖర్మచారి పోస్టుమాన్.

ఖాకీ బట్టలతో,లేఖల కట్టలతో
మంచీ,చెడూ... వార్తలేవైనా
చిరునవ్వుతో తలుపుతట్టే ఆత్మబంధువు,
సమన్వయంతో సాగిపోయే బాటసారి,
నిజానికి లోకం గుర్తించని కమ్యూనిస్టు.

అదే..అదే..అందరికీ తెలిసిందే
జీవితం ఒక నాటకం,
తెరతీస్తే జననం,తెరమూస్తే మరణం
తెలియనిదొక్కటే
ఏ దృశ్యం కుదిపేస్తుందో?
ఏ ఘట్టం మదిదోస్తుందో??

తంతి రాగానే,గోడక్కొట్టిన బంతిలా
ఆతృత పడతారందరూ..చదివెయ్యాలని,
వాటిలో పైకి ఎగదోసేవెన్నో,
కిందికి దిగదోసేవెన్నో,
కవరు చివర పసుపుచుక్కలున్నా,
ఖర్మకాలి ఇంకు మరకలున్నా,
వార్తలేవైనా ఆతడి మందహాసం మామూలే
అందుకే నిజంగా అతడొక కమ్యూనిస్టు
కాదు..కాదు..నిజానికి గొప్ప హ్యూమనిస్టు

 

*2.8.2012