Pulipati Guruswamy కవిత

కక్కయ // డా.పులిపాటి గురుస్వామి // నా బరిబత్తల బాల్యం నీకెరికే ముత్యాలమ్మ పండగ నీ చేతిలో చెయ్యేస తిరిగిినపుడు కద సిగమూగింది వాగుల మూటలు మోసిన భుజాలు రెండు ఎప్పుడు చేతులు చాచలేదు ఎంత నమ్ముతవో...మనుషుల నీ వెడల్పు నవ్వు నవ్వి గుండెలకద్దుకొని లక్షిం దేవి పటం దగ్గర దాపెడ్తవ్ పైస మీద పైస పెట్టి పాతనోటుకు కొత్తనోటు అంటకుండ గల్లపెట్టెల పొక్తంగ పడుకోపెట్టినందున పడింది పడినట్టే లేవకుంట లేవైతివి ఎవరిని చెయి చాపనందుకు నీ కోసం చాచిన చేతులు వెక్కి వెక్కి కుబుసం విడుస్తున్నయ్ ఏం పోసినవో పుట్టలనిండ మంచి నీళ్ళు మింగని మాయ చివర తగిలి పులి చీమలు ముసిరినయ్ కాలం మారిందో లేదో వీపు మీద మందు రాయని ఎర్రని గాయం ఏంచెప్పలేదు మోసుకెల్లిన భారం లేదుగాని మోయ లేని భారం ఒంపినందుకు ఒకసారి దెబ్బలాడక తప్పదు రా! కక్కయా... చెరో పెగ్గేసుకొని మనల అవమానించినోల్ల మీద కాసింత కసి నంజుకుందాం ..... 6-6-2014 నా కక్కయ ఈ రోజు విడిచి వెల్లినందుకు ఇది నివాళిగా .....

by Pulipati Guruswamy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rRAugH

Posted by Katta