Venu Madhav కవిత

వేణు //అంకితం// అమ్మ గోరుముద్దలు తినలేకపోయినా అమ్మ ప్రేమ అంటే ఏంటో నాకు తెలుసు! ఒక అమ్మ తాన బిడ్డకి అన్నం తినిపిస్తుంటే చేట్టుచాటు నుండి చూస్తూ కన్నీరు కార్చినా రోజు ఇంకా నాకు గుర్తుంది ఒక అమ్మ తాన బిడ్డకి పలు పడుతూ తాన కడుపు నిండింది అని మురిసిపోయే అ నవ్వు నాకు గుర్తుంది ఎంత ఆకలిగా ఉన్న ఇవాళ నేను ఉపవాసం అని ఇట్టే అబద్ధం చెప్పి ఉన్నదంతా నలుగురికి పెట్టె కన్నతల్లి నాకు గుర్తుంది ఒక్కో అమ్మ ఒక్కో లా తాన ప్రేమనీ తాన బిడ్డలకి అందిస్తుంది మరి అ ప్రేమను అందుకున్న పిల్లలు మాత్రం అమ్మ ని బ్రతికి ఉన్న అనాధనీ చేసారు రోడ్ మీద అనాధ ఆశ్రమం లో ఎంతో మంది తల్లులు కన్నీటినీ మింగి బ్రతుకుతున్నారు ఉన్నవాడికి తల్లి విలువ తెలియదు లేనివాడికి తాన తల్లి ఎలా ఉంటుందో తెలియదు నాలంటి అనాధలు అందరు కలిసి రాసిన ఈ కవిత గొప్ప తల్లులు అందరకి అంకితం 11may2014

by Venu Madhav



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iEK3tg

Posted by Katta