Bhavani Phani కవిత

భవానీ ఫణి ॥ విహారి ॥ సుదూర తీరం వైపుకి సాగే సుదీర్ఘ ప్రయాణం లో సముద్రపు అలలనే సింహాసనంగా చేసుకుని సేద తీరే సైబీరియన్ పక్షుల్లా ఈ దేహపు కడలి విడిదిలో విశ్రమించే ఓ విశ్వ విహారిని నేను తెల్లవారు ఝామున తమస్సామ్రాజ్యాన వేగంగా కదిలే కనుపాపల్లో పుట్టి విచ్చుకున్న కనురెప్పలతో పాటుగా విరిగి పడి కరిగిపోయే కమ్మని కలలా జననం లోంచి మరణం లోకి జారిపడే జీవిత రహస్యాన్ని నేను అత్యున్నత పర్వతాల పాదాల చెంత ప్రాణం పోసుకుని మెలికలెన్నో తిరుగుతూ లోతైన సంద్రపు ఒడిని చేరుకునే మహా నదం వంటి మహోధృతమైన ఆలోచనా పరంపర ను నిర్వికారంగా నిలబడి చూసే మనిషిలోని పరమాత్మను నేను!!! (కినిగే ఏప్రిల్ సంచిక లో ప్రచురితమైంది http://ift.tt/1nCywxQ) పోస్ట్ చేసిన తేదీ 29. 04. 2014

by Bhavani Phani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nCywxQ

Posted by Katta