హరీశ్ బాబు కవిత:ఏమని వ్రాయమంటవ్
గురువంటే,మితృడంటేఉన్న సామన్యార్థాలు తత్వ శాస్త్రం మార్చేసింది.ఇలా అనటంకంటే వైశల్యాన్నిపెంచి ఉద్దీపితం చేసింది అంటం సబబేమో.దానికి కారణం జీవితం,ప్రపంచం ఈ బాధ్యతను నిర్వర్తించడం.నేర్చుకోవడం అనేదానికి నిజమైన అర్థాన్ని ఇచ్చిన ఎవరైనా ఈ సంభోదనకి తగిన వారే.
హరీశ్ బాబు(Harish Babu)అలాంటి కవితనే రాసారు.సమాజాన్ని ,వర్గాన్ని ఉద్దీపితం చేసిన మహానుభావులు కొందరుంటారు.అణగారిన వర్గాల ఉన్నతికి ప్రేరణ నిచ్చిన మహానుభావుడిని పరోక్షంగా స్పర్శిస్తూ ఈ కవిత సాగింది.ఒక సాధారణ సందర్భాన్ని ఒక దృక్పథం నుంచి ఎలా చూడవచ్చనేది.అనేక సార్లు కొత్తగా వస్తున్న కవిత్వం నిరూపించింది.ఇదీ ఆ కోవ లోనిదే.
వ్యక్తుల్ని,పరిసరాలని ప్రత్యక్షంగా పేర్కొన కుండావారుస్ఫురించే వాక్యాలని రాయడాన్ని పరోక్షప్రస్తావన(allusion)
అంటారు.పదచిత్రాలు,భావచిత్రాలు,
రమేశ్ వచనంలో భీం,అంబేడ్కర్,పూలే లాంటీ మహనుభావులంతా స్ఫురిస్తారు.దానికి అకారణం వీరిలో ఆ దార్శనికత ఉండటమే .
"నన్నో మనిషిగానే చుసిన/ఓనా మార్గదర్శకుడా/నీ గురించి..,
ఏమని వ్రాయమంటావ్/ఎలా వ్రాయమఒటావ్
"బడివెళ్ళే దారిలో/ఎక్కిరించిన వీధులు
నేనో అంటరానినొడిని/అటువైపు రావటమే నేను చేసిన
నేరమని ఎగతాళి చేసే మనసులు/చినిగిన నా చడ్డినీలాగే నా ఈడోళ్ళు "
ఓ చైతన్యం పొందడానికి ప్రేరణగానిలిచిన మూర్తుల్ని స్మరించినా ఈకవిత సామాజిక అణచివేతని,వెనకబాటు తనాన్ని ప్రశ్నించింది.దళిత వస్తువునించి"గురువు/మార్గ దర్శకుడనే"పదానికి కొత్తదనాన్ని అన్వేషిచింది.
"పార పట్టే చేతికి బలపం ఇచ్చి/అక్షరం అనే ఆయుధం నేర్పిన
ఓనా గురువా.../నా పోరాటంలో ప్రతి క్షణం నిన్నే/తలుసుకుంటూ..,
నన్ను వెక్కిరించిన విధుల్ని/ఈ సమాజాన్ని.., ఈ మనుషుల్ని
నేను చేసిన నేరం ఏంటని/నీలదిస్తున్నా...!"
వ్యక్తీకరణలో కొనసాగింపుగురించి ఒక మాట మాట్లాడుకోవాలి. Allusion లో వాతావరణం స్థూల లక్షణానికి దూరంగా వెళ్లటం వల్ల అవగాహన కష్టం.అందులోనూ Allusion ని కవితలోని వస్తురూపంగా వాడుకున్నప్పుడు.
"నా భుజం తట్టి..,చేతిలో ఒక/బన్ ముక్క పెట్టి..,నా కన్నీళ్ళను
తుడిచిన ఓనా తండ్రి ...!"
ఇందులో "బన్ ముక్క"ఇలాంటి అవకాశం ఇస్తుంది.దానికి బన్ పదపు అర్థ ఉపయోగ క్షేత్రాలు కారణం.Ramesh Babu గారి లోమంచి దళిత స్వరం ఉంది.ఇది ఆతాత్వికతని కేవలం నినాద ప్రాయంగా కాకుండా తాత్వికంగా అర్థంచేసుకుంది.మరిన్ని సారవంతమన కవితలు ఆశించడం అత్యాశకాదు.
________ఎం.నార
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి