వినోద్ కుమార్ కవిత :నువ్వు కల్లోకొచ్చాక
"యఃపూరయం కీచక రంద్రభాగాత్ దరీముఖోత్తేణ సమీరణేన
ఉద్గాస్యతామిచ్ఛతి కిన్నెరాణాం తానప్రదాయిత్వ మివోపగంతుం"
(అడవిలో వెదుళ్లరంధ్రభాగాలలో నిండుకున్న గాలి ఆ వనంలో సంచరించే కిన్నెరల గానానికి తానాన్ని పాడుతున్నట్టుగా ఉంది)-అడవిలో గాలివీచినప్పుడు వినిపించే పిల్లగాలి ఈలను కాళిదాసు ఇలా చిత్రించాడు.ప్రాచీన కావ్యాలల్లో ఇలాంటివి అనేకంగా కనిపిస్తాయి.
నిజానికిదీన్నిభావకవిత్వంలానో,అ
వినోద్ గారి కవితలో ఈఅందమైన సౌందార్యాన్వేషణకి స్వప్నం, ఆస్వప్నంలో చూచిన వ్యక్తి కారణాలు.ఆ స్పర్శ నుంచి తాననుభవించిన సౌందర్యం రెండు కళాత్మక వాక్యాలను నిర్మించేలా చేసింది.
"నువ్వు కల్లోకొచ్చాక" కవితలో మొదటి రెండు వాక్యాల్లో తాను తన కఠినత్వాన్నించి సున్నితత్వంవైపు మరలుతున్న అంశాన్ని చెబుతారు.ఆతరువాత రెండు వాక్యాలు తానుపొందిన సౌందర్యానుభూతిని చిత్రిస్తాయి.చివరి భాగాలుకూడా భౌతికమైనవే.
కళాసౌందర్య సృజనలో ప్రాథమిక దశలో ప్రవేశ,నిష్క్రమణాలను సృజిస్తారు.ఈ కవితలో ఆ సంప్రదాయం కనిపిస్తుంది.
"పక్షుల కిచకిచలధ్వనులు
గుళ్ళో సుప్రభాతానికి సంగీతాన్ని కూర్చుతూ,
వింతగా నా మనసును కదిలిస్తున్నాయి" !
"ఇప్పుడే రేయి తెరను తొలగిస్తున్న రవి;
మొదట నన్నే చుంబించినట్లు,
తొలి వేకువ కిరణాల స్పర్శ నాలో మార్పుకు తెరతీస్తోంది !"
ఈరెండు వాక్యాలు మంచి కళాధర్మాన్ని కలిగిన వాక్యాలు.చివరి,మొదటి రెండు భాగాలు తన దర్శనానికి ఆధారాన్ని తెచ్చాయి.పూర్వంలో వచ్చిన స్వప్న కావ్యాలు ఇలాంటి చిత్రణనిచేసాయి.
ఇలాంటి చిత్రణలవల్ల కల,అందులోనివ్యక్తి ప్రాతిపదికంగా దర్శనానికి వాహికలాగా ఉపయోగ పడతారు.రామయణంలోనూ త్రిజట వృత్తాంతం ఇలాంటిదే.స్వప్నం భౌతిక మార్పుని ఉద్దేశిస్తోంది.
"నా హృదయాన్ని మార్చిన
ఈ ఉదయం నా జీవితంలో ప్రత్యేకమైనది !"
"రాత్రి యే కలలో నువు గుర్తొచ్చావో తెలియదు గానీ అదెంతో పవిత్రమైనది !"
వచనంలో వ్యక్తి ప్రాధాన్యత ఉందికాని,అన్వయంలో చిత్తమే ప్రధానం.కళాత్మక మైన ఊహలని చేజిక్కించుకున్న వచనం వినోద్ గారిది.మరింత కళాసాధనతో మరిన్ని మంచి కవితలు ఈకవినించి రావడానికి ఎంతోకాలం పట్టదు.అభినందనలు వినోద్ గారు.
_______ఎం.నారాయణ శర్మ
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి