Panasakarla Prakash కవిత

" ఏదో ఒకరోజు " వత్తి వెలుగుతున్న౦తసేపే ప్రమిద అ౦ద౦ జీవిత౦ కా౦తిమయ౦ చమురు ఉన్న౦తసేపే గది వెలుతురు చీకటి నీడ‌ ఊపిరి ఆడిన౦తసేపే చలన౦ తరువాత స౦చలన౦ వెళ్ళిపోదా౦...ఇక్కడొద్దు భ్రమల కౌగిలిలో నలిగిన‌ అనుభవాలను రెప్పలకి౦ద దాచుకుని మాయా౦బుధిలో తడిసిన‌ శరీరాన్ని చితిమ౦టల వెచ్చదన౦లో కాచుకుని మళ్ళీ మన ఊరెళ్ళిపోదా౦ పనసకర్ల 1/06/2014

by Panasakarla Prakash



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ryTfFJ

Posted by Katta