Renuka Ayola కవిత

రేణుక అయోల //నేల జారిన చాయ// పగలు లోకాన్ని మోస్తూ నిద్రలో కల్పించుకున్న లోకాన్ని ఆలోచిస్తూ అనుభవాలు మాటలు ఇస్టాలు ద్వేషాలని ఇముడ్చుకుని రేకులు కప్పుకున్న మొగ్గలా పడుకున్న శరీరం నిల్చుని నీడలో భాగమైనడుస్తుంది కాంతిలో పొద్దుతిరుగుడు పువ్వు పోడుగ్గా నేలని కావలించుకున్న నల్లని ఆత్మ రేగుతున్న జుత్తు ఊగుతున్న చేతులు నడుస్తున్న పాదాలు నేలమీద వాలిపోయిన రూపం విడివిడిపోని రూపం గోడల మీద మేకులుతో కొట్టని చిత్రపటం వాలిపోయిన పోద్దులో తగ్గిపోతున్న కాంతిలో అదృశ్యమైన ఛాయ వీపుని చేరుకున్న స్వేచ్చ ఇంట్లో కూడా బల్బుల అర్ధకాంతిలో కదిలే వేళ్లని కావలించుకున్న ఆకారన్ని సొఫాల మీద పరుకున్న పక్కమీద మనకింద నోప్పిలేని శరీరంతో మౌనంగా నిద్రపోతుంది

by Renuka Ayola



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1h73vKv

Posted by Katta