ప్రేమ శరీరంలో ప్రాచీన కరుణ. నెమ్మదిగా
ఈ కాగితం నల్లబడుతుంది.
అంతే నెమ్మదిగా ఒక
వినాశాపు రహస్య లిపి ఆరంబం అవుతుంది
నేను దోషిని కాదు
అవే, అవే నేను చెప్పలేని విషయాలే
నాకు ఈ మాటల్ని ఇచ్చాయి
సాయంత్రపు సూర్యుడితో ఆటలాడే
ఆ వనకన్య నా సంతోషపు రూపం
నిండు చంద్రుడితో నడుస్తుంది
మనస్సు చీకట్లో వెలిగే ప్రపంచాన్ని పుచ్చుకుని
పరిమళాల శరీర అరణ్యంలోకి=
నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోతుంది
తామర కొలనులోకి
వలలో చిక్కుకున్న నన్ను వొదిలివేసి
పరమ రమ్యంగా ప్రకాశిస్తూ
నల్లటి నీడల ప్రతిబింబాలలోకి
చక్కగా సాగిపోతుంది
నేను ఇక ఈ పూదోటను
పరిత్యజిస్తాను=
***
______________________________________________________________________
పై కవిత మొత్తం పూర్తిగా స్మైల్ పుస్తకం ఖాళీసీసాలు నుంచి కూర్చబడినది.
______________________________________________________________________
*collage poetry: a work assembled wholly or partly from fragments of other writings, incorporating allusions, quotations, and foreign phrases.
The word collage comes from the French verb coller and refers literally to “pasting, sticking, or gluing,” as in the application of wallpaper. In French, collage is also idiomatic for an “illicit” sexual union, two unrelated “items,” being pasted or stuck together.
more information can be obtained at http://marjorieperloff.com/articles/collage-poetry/
http://www.snarke.com/2009/05/sylvia-plaths-cubist-collage-poetry.html(quite an interesting article)
http://www.facebook.com/topic.php?uid=49736712045&topic=6446
*11-08-2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి