Divya Kiran Takshikasri కవిత

నాన్న! నా జన్మకు ఊపిరినిచ్చిన వెన్నెల దిన్నె .. బ్రహ్మ చేతుల లోని ఈ బొమ్మకి , అమ్మ కడుపులో ఊపిరినిచ్చావు ! అమ్మ ఒడి లోని ఈ రెమ్మ కి , కమ్మని కథలే కానుకలిచ్చావు ! కొంగు చాటు దాగిన ఈ బుడతడికి , ప్రపంచాన్ని చూసే వెలుగునిచ్చావు ! తప్పతడుగుల నడిచే ఈ బుజ్జిగాడికి , చెంగు చెంగున చెలరేగే పరుగునిచ్చావు ! ముద్దు ముద్దు పలుకుల ఈ చంటిగాడికి , గోరుముద్దల తెనుగు బువ్వ పెట్టావు ! ఆటలాడుతు తిరిగే ఈ ఆకతాయికి , చదువులమ్మ ఒడిలో ఓనమాలు నేర్పావు ! ఎంత ఎదిగినా నీకు నేను చంటి బొమ్మనే కాన ! ఎందెందు తిరిగినా నీకు నేను చేతి ఊత నౌతాను.. చిన్నప్పటి నా ధైర్యం “నాన్న” అనే రెండక్షరాలు ! ఇంకేప్పటికి నీ ధైర్యం "నేను" అనే రెండక్షరాలు ! నివు చెప్పిన ఆ కథలు, నా జీవిత దీక్షతలు ! నివు చూపిన ఆ వెలుగు, నా జీవిత వెన్నెలలు ! నివు నేర్పిన ఆ నడకలు, అలుపెరుగని నా పరుగులు ! నివు పెట్టిన తేట తెలుగు, నా నోట ముత్యాల పలుకు ! నాన్న! నాకున్న ఓ తియ్యని వెన్న.. సరిపోదు ఈ జీవితం ప్రేమించాలంటే నీకన్న …. నీ బుజ్జిగాడు , కిరణ్

by Divya Kiran Takshikasri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lgLdb8

Posted by Katta