వంశీ // Ante Poem // అలారం మోగ్గానే మంచాలు నిద్రిస్తాయ్ మాన్సూన్ ముసుగేసుకుని చొక్కామీద కాస్త వొలికిన రాత్రిమందు నీళ్ళల్లో నానదు ఇంటిముందెవరో నిలబడ్తారు చెట్లను పలకరిస్తూ నీకేం వినపడదెలాగూ చెవుల్లో వేడి ఛాయ్ కరుగుతుంటుంది.. ఆవిడ్ని తప్పించుకునో నువ్వే తప్పిపోయో ఆకాశాన్ని చూస్తావ్ సరదాగా ఏదోటి రాసిపారేద్దామని రెండుకొంగలు నిన్నుచూసి నవ్వుకుంటాయ్ "జీవించడం మరణానికి ఎదురుచూపు" అని పైత్యపురాత ఒకటిరాసి గుండెల్నిండా నీ పాత మరణాల్ని తిరిగి గెలుక్కుని గంభీరాగ్రేసరుడివై ఏకశూన్యవిలోమత్వంలోకి జారిపడి ఈతరాక బ్రతికి ,మెదడుకు ఖాళీపుస్తకమోటి అంటించుకుని స్నానానికెళ్తావ్.. సెకన్లు నిమిషాలు గంటలు రోజులు నిన్ను మర్చిపోతాయ్ అనుకోకుండా ఓరోజు ఎవరో అరూపులై లాగిపెట్టి కొడతారు ఆగిపోయిన్నిన్ను కదిలించడానికన్నట్టు.. కాయితాలు కొన్ని చిరిగి కొట్టివేతల్నడుమ ఓ కల కంటుంది నక్షత్రపు కన్ను.. కడు విచిత్రముగనీసారి అలారం మోగ్గానే కంచాలు నిద్రలేస్తాయ్ నువ్వు ఎక్కడికీ పారిపోకుండా... 13-06-14
by Vamshidhar Reddy
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mRSKi6
Posted by Katta
by Vamshidhar Reddy
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mRSKi6
Posted by Katta
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి