Udaya Babu Kottapalli కవిత

నిండు చంద్రునికి ఒక నూలుపోగు కొత్తపల్లి ఉదయబాబు : 21-3-2014 అమ్మా..! .నాన్న ఏడని అడిగిన ప్రతీ బిడ్డ ప్రశ్నకు... సమధానం గా ఆమె చూపుడు వేలు చివర నిలబడ్డ ఒక పరిపూర్ణ వ్యక్తిత్వం...నాన్న... విత్తిన ప్రతివిత్తు...చిగురుపిట్టై మొలకెత్తాలని మొక్కై ఒడుదుడుకులనెదుర్కొని ఎదిగి వటవృక్షమై నిలవాలని సేద్యం చేసే నాన్న ఆశ...! అమ్మ క్రమశిక్షణా శిబిరంలో నాన్న ఒక దండనాయుధం... నిత్య సంసార సమరంలో అమ్మచాటు అందరికి నాన్న ఒక ఛత్రం..... గడియారపు ముల్లును ఓడించే నాన్న వౄత్తిధర్మం ముందు అధర్మం ఎప్పుడూ అవిటిదే.... పాతికేళ్ళ జీవితాన్ని సమాజంలో సగౌరవపు స్థానంలో నిలబెట్టిన పెంపకానికి మూల ధనం నాన్న... వెన్ను ఇంద్రధనుస్సై జీవితాన్ని మూడోకాలు నడిపిస్తున్నప్పుడు... ఎడమ భుజమై బిడ్డకు తోడై నిలబడే నాన్నను చూసి ప్రతీ కుటుంబపు పతాకం " జై "కొట్టాల్సిందే... ప్రతీ బిడ్డ ఆరూపానికి సాష్టాంగపడాల్సిందే...!!! ********************* ::: ********************

by Udaya Babu Kottapalli



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1r5X8ix

Posted by Katta