Gaddamanugu Venkata Satyanarayana Rao కవిత

అంతర్జాతీయ కవితా దినోత్సవం [21-03-2014] సందర్భంగా "కవిత" గురించి నా మది పలికిన భావాలు.. ------------------------------------------------------------------------ నాలో పుట్టింది.. నీలోనూ పుట్టింది.. అదిగో వాడిలో కూడా పుడుతోంది.. పుడుతూనే మాట్లాడుతోంది.. ఆ మాటల్లో ఏదో మాయ చేస్తోంది.. క్షణానికో పాలి పుడుతుంది.. అనుక్షణం మనతోనే ఉంటుంది.. మనలోనే ఉంటుంది.. అసలు అది లేనిదే మనం లేము.. నిజానికి మనలోనుంచి పుడుతున్న అదే మనల్ని పుట్టించింది.. అమ్మ కడుపులో నుంచి అమ్మ గుండెను తన్ని స్వేచ్చగా బయటకు వచ్చిన సంగతే మనకు అమ్మ చెప్పేదాకా తెలియదు.. మరి ఇంక జన్మలో ఇంకో జన్మ ఎలా ఎత్తామో ఎలా ఎదిగామో తెలీదు.. అది చెప్పదు.. మనం అడగం.. విచిత్రమేమిటంటే మనందరికి పురుడుపొసింది.. మళ్ళీ మనలోంచే పురుడుపోసుకుంటోంది.. బదల్లో లాలిస్తుంది.. కష్టాల్లో ఓదారుస్తుంది.. ఆనందం పంచుకుంటుంది.. మనతొ అనుభందం పెంచుకుంటుంది.. తల్లై, తండ్రై, అక్కై, చెల్లై, స్నేహం,ప్రేయసి, భార్యా, ఆఖరికి నేనే తానైపోతుంది.. తానే ఇవన్ని అవుతుంది.. సృష్టిలో ప్రతీ వస్తువునీ తనలో నింపుకుంటుంది.. తానై ఒంపుకుంటుంది.. శక్తిగా యుక్తిగా చలోక్తిగా కర్తగా తానే భర్తగా మనల్ని నిమిత్త మాతృల్ని చేస్తుంది. ఆలోక సౌందర్యాన్నతా తనలో దాచుకుంటుంది.. రూపం లేని ఆ రూపవతి మనలా మనసుతో చూసే ప్రతీ ఒక్కరికీ అతిలోక సుందరివలే దర్శనమిస్తుంది. - సాట్నా సత్యం గడ్డమణుగు, 21-03-2014, 10:01

by Gaddamanugu Venkata Satyanarayana Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lV4uS7

Posted by Katta