Narayana Sharma Mallavajjala కవిత

నిశీ చిత్రం _____________________________ పగలు అమ్మాయిల పలువరసల్లో పడి నవ్వి పళ్లూడిపోయాయి వెలుక్కి ఉదయరాగిణి నుంచి సంధ్యదాకా ఎన్నిరంగులో.... ఒక్కటీ నిలువలేదు కళ్లు మూసుకు చూసినా వెలుగెక్కడా దొరకలేదు అంతరాంతరాల్లోకివెళ్లి బాహ్యంగానో ఆంతరికంగానో గుహల్నెపుడైనా తడిమావా.?! నిశ్శబ్దాన్ని కప్పుకునిక్రిక్కిరిసి పోయిన చీకటికుప్ప ఇతనెవరో మూసారాంబాగ్ కాల్వలో ఇడ్లీలా చీకటిపై పిండిచల్లుతానంటూ ఆవరించిన నల్లటి చల్లదనానికి ఐసుముక్కైపోయాడు అప్పుడప్పుడూ వెలుక్కి నీరౌతూ.. నీగుప్పిట్లోకి వెళ్లి చూసావా ? భూమికళ్లలోతుల్లోకి వెళ్లి ఎప్పుడైనా అన్వేషించావా.? మట్టిని కప్పుకున్నప్పుడంతా గుప్పున చీకటివాసనే.. ఒకసారెప్పుడైనా అలా దూరి స్మారక శిలవైపోతే ఒకానొక విస్మయాతీతవర్ణాంచిత మహా నిశీచిత్రం

by Narayana Sharma Mallavajjala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lUTHHB

Posted by Katta