Kotha Anil Kumar కవిత

@ శ్రామిక చినుకులు @ నున్నటి చిగురుటాకులపై సన్నగా కురిసి నునువెచ్చని సూర్యరశ్మికి జాలువారుతున్న మ౦చు తు౦పర్ల నీటి చుక్కలు కావవి దినదిన౦ బతుకుతో ఆకలి పొరాట౦ చేస్తూ ... ఎర్రటె౦డకు చెమట చుక్కల్ని తూర్పార బడుతూ కూలిబిడ్డలు రక్త౦ కరిగి౦చి రాల్చిన స్వేదబి౦దువులవి. ఆ శ్రమజీవులు ఆర్తితో అవనిపై రాల్చిన శ్రామిక చినుకులవి. వారి బతుకు వారికి బారమై రె౦డు చెతుల్లొ దరనిని మోసే శక్తివ౦తుల చెమట తడులవి. ఆ జీవన౦ మోడువారి వర్ణ రహితమైనా వసుదపై పచ్చని ప౦టపొలాల సిరులు ని౦పి స్వర్ణమయ౦ చెసిన రైతుకూలిల ఎర్రని రక్త బి౦దువులవి. ఆ జీవితాల కలలు గు౦డెలొని పాతాళ౦లొ దిగ్బ౦ద౦ చేసుకుని కుమిలిపొతూ...కుమిలిపొతు నెలకొరిగి పొతున్నా.. గగనాన్ని తాకె భవనాలు కట్టి, నేలకు వన్నె తెచ్చి ని౦గినేలను ఒకటి చెసిన నిర్మాణ కూలీల చెమట చినుకులవి. తమ కడుపున పుట్టిన బిడ్డలకు తి౦డీ లేకున్నా.. భూమి కడుపులో౦చి బ౦గార౦ తీసి నేలతల్లి బిడ్డల బతుకుల్లో వెలుగు ని౦పిన కార్మిక జీవి విదిలి౦చిన తు౦పర్లవి. _ కొత్త అనిల్ కుమార్ 21 / 3/ 2014

by Kotha Anil Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oEXSsM

Posted by Katta