బయటెక్కడో ఫంక్షన్ లో కలిసి నప్పుడు
పరిచయమై ఇద్దరం అడ్రసులు మార్చుకొన్నాక
ఒకటే అడ్రసయ్యు ఆశ్చర్యపోతుంటాం
ఎటాచ్ మెంట్స్ లేని జీవితాలు మావి
అపార్ట్స్ మెంట్స్ లో గబ్బిళాల్లా బ్రతుకుతున్నాం
ఎప్పుడూ మా ఇంటి తలుపులనే కాదు
తోటివాళ్ళ గూర్చిన తలపుల తలుపులనూ మూసే వుంచుతాం
అప్పుడప్పుడూ మెట్ల పైనో లిఫ్టు లోనో
ఎదురై సూర్యుణ్ణి నుదిటిపై ధరించి
పవిత్రతా పరిమళాలు వెదజల్లే ఆమె
పొద్దున్నే పేపర్లో పోలీసుల మద్యచూసినప్పుడు
మా ఇంటి గోడవతల రహస్యం తెలిసి గుండెలు బాదుకొంటాం
ఇళ్ళసమూహంలో ఇనుప మనుషులమై మనుగడ సాగిస్తున్నాం
అందుకే మా కవసరమొచ్చినప్పుడు
ఎక్కడో వున్న మిత్రుడు రెక్కలు కట్టుకు రావల్సిందే
పక్కింట్లొ లూఠీ జరుగుతున్నా వాళ్ళే ఖాళీ చెస్తున్నారనుకొంటాం
దొంగలు దర్జాగా వెళుతున్నా పై ఫ్లొరోడని పొరపాటుపడుతుంటాం
వొళ్ళంతా టచ్ వుడ్ పూసుకొన్న మాఇంటి డోర్లు
మనుషులు టచ్ చెయ్యడయ్యడం ఎప్పుడో మర్చి పొయ్యాయు
పక్కింట్లో నిశ్శబ్దం పగిలిపోయునా నాకెందుకులే అనుకొంటాం
మాదాకా వచ్చినప్పుడే వేడి వేడి నిట్టూర్పులు విడుస్తూవుంటాం
గాలికి వీలయునప్పుడు వచ్చి ముక్కుపుఠాలను మందలించినప్పుడు
పొరుగింట్లో జరిగిన ఘోరం విని పరుగెత్తుతూ వుంటాం
గేటు మూయండీ అని గద్దించే లిఫ్ట్ మాటలు
కార్ల పార్కింగ్ మద్యలో పసిపిల్లల ఆటలు మము పలకరించే నేస్తాలు
హొటల్ గదుల్లో అథిధుల్లా విడి విడి గా వ్యవహరిస్తుంటాం
ఒకే ఇంట్లొ వున్నా పాయలుగా చీలి ప్రవహిస్తుంటాం.
*18-08-2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి