మోహన్ రుషి - కవిత

మార్ డాలా!

ఏమిచ్చాను నేను నీకు?
నిర్లక్ష్యపు నవ్వులు తప్ప-
శతాబ్దాలు ఏడ్చినా
తరిగిపోని దుఖం తప్ప-

మాటల మంటలు
వ్యధ పెంచే వ్యంగాస్త్రాలు
వేయి పడగల వేదన
అనంతమైన రోదన
శూన్యం మిగిల్చే నిరీక్షణ తప్ప-
ఏమిచ్చాను నేను నీకు?!

కోపాల్, శాపాల్, తాపాల్,
నాతోనూ, నీతోనూ చెయ్యక తప్పని యుద్ధాల్...
విచ్చిన్నమైన కలలు
ప్రచ్చన్నమైన దిగులు తప్ప-
ఏమిచ్చాను నేను నీకు?!

అనాదినుంచీ ఆడదానికి
ముదనష్టపు మగవాడు వేస్తున్న శిలువను తప్ప-
ఇస్తున్న శిలుం పట్టిన జీవితం తప్ప-
ఏమైనా ఇచ్చానా నేను నిజంగా నీకు?!

*3.7.2012