తిలక్ బొమ్మరాజు కవిత

తిలక్‌/మరో ________________ మట్టిలో నేను నాపై మట్టి కొత్త వడగళ్ళు నా శరీరానికి చలిమంట వేస్తూ తుమ్మ ముళ్ళ కరచాలనం రక్తపు శివార్లలో చిత్తడి నేలలో నా అడుగుల స్నానం ఎంతసేపో తెలియకుండానే తడారడం ఇంకా గుర్తే కాసేపు భూమి సూర్యుడితో ఎంగిలిపడ్డాక తనను ఆకాశపు కొళాయి క్రింద పరచుకుంటున్నప్పుడు నా చుట్టూ అలుముకున్న చతురస్రం కపాలంలో కొత్త మలుపులు వెతుక్కుంటూ నా ఆలోచనలు మస్తిష్కపు సంధుల్లో సేద తీరుతుండగా అరువు తెచ్చుకున్న రాత్రిలో పదునుగా నన్ను కోస్తూ చితిబజారు నుండి విసిరివేయబడ్డ కార్బన్‌ గోళాలు స్వేచ్ఛగా నా ముఖంపై దొర్లుకుంటూ నన్ను ఐక్యం చేసుకునేందుకు కాటుకదడి తెరుస్తూ మూస్తూ తిలక్‌ బొమ్మరాజు 29/05/14 14/06/14(వర్షం వచ్చివెళ్ళాక)

by తిలక్ బొమ్మరాజు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1veyIVj

Posted by Katta