Aruna Naradabhatla కవిత

రైతన్నా...జెరాగే ____________అరుణ నారదభట్ల ఇప్పుడిప్పుడే కదా మొలకెత్తుతున్నది ఈ చిన్ని పిట్ట! గాయాలతో కొట్టుకుపోయిన మట్టి రెక్కలు ఇప్పుడే తొడిగింది! మూకుమ్మడి బ్రతుకులను కొమ్మలు తొడగని లేతకాండం మీద తోసేస్తే ఎట్లా! పుట్టినప్పటినుండీ చేసిన రుణం తీర్చమనడం ఎంతటి భారం! నోరెండుకుపోయిన మట్టిని సంస్కరించాలా... నీకూ ఓ ముద్ద పెట్టాలా... అక్షరాలకు ఊతమివ్వాలా... నిరుద్యోగిని నీడకు చేర్చాలా.. కాలువగట్లు...ఆకాశానికి నిచ్చెనలూ... అన్నీ అనుభవం లేకున్నా సవరించాలా.... కుటుంబ భారం ఒకటే సారి నెత్తినపడింది! తెగిన తీగలకు కరెంటునివ్వాలా... చేదుతున్న బొగ్గుకు ఊపిరి పోయాలా... గొంతెత్తి పలికిన పాటలకు నా అడుగులనూ...తోడిచ్చినడవాలా... అరె.. కొంచం ఆగు... అరిచీ ...అరిచీ.... గిప్పుడే గెలిచింది! కొద్దిగ శక్తి రానీ! ఉన్నదంతా ఒక్కసారే మీదికి తోయకు! మోసేటోడికి తెలుసు కావడి బరువు! ఉన్నం గదా...అన్ని జూస్తం అన్యాయం జెయ్యం అట్లని...అతీ జెయ్యం! ఎంతియ్యాన్నో అంతిస్తం... రైతన్నా...జెర ఆగే... పుట్టినకాడ్నించి ఇయ్యమంటే ఎట్టనే! నన్ను గుడ జూడూ ఎనక బస్తల ఎంతున్నదో జూడనీ కొద్దిగ నా గోనసంచి గుడ నిండద్దా...!! 18-6-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/U92cXt

Posted by Katta