Chand Usman కవిత

చాంద్ || వాడిపోయిన పువ్వు || వాడిపోయిన పువ్వు కొమ్మనుండి రాలిపోయే క్షణానికి ముందు జీవితాన్ని శ్వాసించడం ఎంత కష్టమో నీకు తెలియదు నన్నెవరూ చేతులలోకి తీసుకోరు మురిపెంగా సిగలో దోపుకోరు మాలలో కలవనివ్వరు, దేవునిపై జల్లనివ్వరు కనీసం నేనూ పువ్వునని గుర్తించరు ******* వింటున్నావా లేక నువ్వూ ఈ లోకం లాగే సమాధిలో నిదరోతున్నావా చెంపలపై ఎండిన కన్నీటి గుర్తులు ఎర్రని ప్రేమ లేని పగిలిన పెదాలు రోగాలతో చిల్లు పడిన దేహం ఏముంది నా దగ్గర ఆకర్షించడానికి మనసూ నీతోనే పాతిపెట్టబడింది ******* నాకేమీ వద్దు ఒక చుక్క ప్రేమ ఈ ముసలి గుండెను తడిపితే చాలు కొమ్మనుండి నవ్వుతూ రాలిపోతాను మీ చాంద్ || 02.04.2014 ||

by Chand Usman



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pPEiJ7

Posted by Katta