పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

29, సెప్టెంబర్ 2012, శనివారం

యాకూబ్ ॥ లోలోపలి గాధ


ప్రేమకోసమే ప్రేమిస్తున్నానా నిన్ను?
కాదు,
నా సహజస్వభావమే ప్రేమ !
గడ్డిపువ్వు శిరస్సుమీద
తళతళలాడుతున్న మంచుబిందువుల్లా
సందేహాలమధ్య, జీవనభయాలమధ్య ప్రేమికుడిలా ప్రకాశిస్తుంటాను.
ప్రేమ - పూలు వికసించినట్లు
నాలో వికసిస్తుంది.

1
ఎవరో మనసులో ఉన్నారు.గుబగుబలాడే గుండె, అలిసిన వదనం, నిరంతర ఖేదం.!

2
రేవులో బిందె ముంచాను
నీళ్ళకు ప్రేమభాష తెలుసని అపుడే తెలిసింది.
ఆత్మనంతా కూడదీసుకుని అది పలికే బుడబుడలభాష
గులకరాళ్ళపై కదిలి
ఆకుపచ్హ తుంగలతో సంభాషించే
సజలగాత్ర ప్రణయ సంగీతభరిత భాష !

3
బాధను ప్రేమించాను
విషాదంలోని ఆనందాన్ని ప్రేమించాను
ప్రేమలోపలి దుఃఖాన్ని,సంతోషాన్నీ ప్రేమించాను

నన్ను నేను దాచుకునేందుకు
ఇంత పెద్దవెలుగులో కొద్దిపాటి చీకటికోసం
వెతుక్కుంటున్నాను

ప్రేమకోసమే ఇలా ఒంటరినయ్యాను

4
జీవితపు ఆవలితీరాన్ని చూడ్డంకోసమే
నిజానికి
నేను ప్రేమపైన అధారపడ్డాను.!!

---------------------------
*Old text,'సరిహద్దు రేఖ'
28-9-2012

http://www.facebook.com/groups/kavisangamam/permalink/450461978339893/

కిరణ్ గాలి || ఒక్కొసారి ||


1. ఒక్కొసారి

సమూహాలకి సాధ్యమైనంత దూరంగా
ఒంటరితనం నడిమధ్యలోకి నడవాలి
నిన్ను నువ్వుగా కలవాలి, పలకరించాలి, పరామర్శించాలి

ఎమో అలా చేస్తె
సమూహాలలొ లేని స్నేహం, స్వాంతన, కోలాహలం
నీకు నీలోనే దొరుకుతుందేమొ

2. ఒక్కొసారి

శబ్ధాలను బహిష్కరించి నిశ్శభ్దాన్ని ఆహ్వానించాలి
కాలం అడుగుల చప్పుడు వినపడని ఖామొషి తేవాలి

ఎమో అలా చేస్తె
నిశ్శభ్దం మౌనం వీడి నీతో మట్లాడవచ్చు,
నువ్వు ఇదివరకెరుగని నిజాలను చెప్పవచ్చు
నువ్వు నిజమనుకున్న అబద్దాలను చెరపవచ్చు


3.ఒక్కొసారి

అలొచనలన్నిటిని ఆర్పేసి శున్యాన్ని వెలిగించి ధ్యానించాలి
స్తబ్ధతలోని చైతన్యాన్ని, చైతన్యంలోని నిశ్చలతను అన్వేషించాలి

ఎమో అలా చేస్తె
ఆ ధ్యానంలోనే సర్వసత్యాలు సాత్కక్షరించవచ్చు
సమస్త సంశయాలు ధ్వంసం కావచ్చు

***


1. ఒక్కొసారి

స్నేహితులని కాకుండా శత్రువనుకున్న వాడినీ సంప్రదించాలి
అహాలు అపోహలు అడ్డురాకుండా అడగవలసినవి అడగాలి

ఎమో అలా చేస్తె
స్నేహితుడిలా సలహాలతో సరిపెట్టకుండా సహాయం కుడా చేస్తాడెమో


2. ఒక్కొసారి

మనిషితో కాకుండా మనసుతో పరిచయించాలి
తనువుతో కాకుండా ఆత్మతో సహచరించాలి

ఎమో అలా చేస్తె
పరిణయంగానె మిగిలిన ప్రహసనం,
రసవత్తర ప్రణయంగా తర్జుమా కావచ్చు


3. ఒక్కొసారి

కూడ బెడుతున్న సంపాదన కాకుండా
దాచి పెడుతున్న కాలాన్ని కుడా ఆత్మీయులకు ఖర్చు పెట్టాలి

ఎమో అలా చేస్తె
కొని తెచ్చిన వస్తువులు ముడివెయ్యలేని అనుభందాన్ని
కలిసి గడిపిన క్షణాలు కడవరకు తోడు తేవచ్చు


***

1. ఒక్కొసారి

పొందవలసిన సుఖాల జాబితా పక్కన పెట్టి
పోగొట్టుకున్న సంతోషాల చిట్టా విప్పి చూసుకోవాలి

ఎమో అలా చేస్తె

లేని వాటిలో వున్న సౌఖ్యం కన్న
వున్నవాటిలో లేని ఆనందంమేముందని తెలుస్తుంది


2. ఒక్కొసారి

పరిగెత్తటం మానెసి
ఆయాస పడుతున్న కాలాన్ని కుదురుగ కూర్చొని చూడాలి
రాలి పడిన క్షణాలని, నిమిషాలని, రోజులని దులుపుకోని జేబులో దాచుకొవాలి

ఎమో అలా చేస్తె
గమ్యంలో వుందనుకున్న గెలుపు గమనంలో దొరకచ్చు


3. ఒక్కోసారి
ప్రశ్నలడగడం, జవాబులు వెతకటం మానెయ్యాలి
పరీక్ష అనుకొని జీవితాన్ని చదవడం ఆపెయ్యాలి

ఎమో అలా చేస్తె
ఫలితం గురించిన బెంగ లేకుండ
స్వేచ్చగా జీవించవచ్చు సంత్రుప్తిగా మరణించనువచ్చు

Date: 29-09-2012

http://www.facebook.com/groups/kavisangamam/permalink/450458578340233

నరేష్ కుమార్ ‎//డబల్ రొట్టె//


రాత్రి ఆకాశంలో
కాసిన చంద్రున్ని
పొద్దున్నే
చేతిలో పట్టుకున్నట్టుండేది
...
డబల్ రొట్టె తింటుంటే

చీ...మా బాపు
నీన్న ఒక్కటే తాగిండ్రా..
గందుకే
ఒక్కటే కొనుక్కుంటా...!
చేతిలో
పవ్వ కీసలు
వట్టుకొనచ్చిన రాజిగాని బాద,
తాతా
మా అవ్వ
పైసల్ రేపిత్తనన్నది
ఒకటియ్యవా..
సత్తిగాని అభ్యర్తన

అమృతాన్ని పంచె
మోహిని
మగవెషమేస్కున్నట్టు
కనవడేటోడు మా డబల్ రొట్టెల హుసేన్ తాత,

సార దాగని మా బాపు
అవసరాల బరువునీ
మా మీద ప్రేమనీ
బడ్జెట్ తరాజు ల జోకి
రూపాయ్ బండి
చేతుళ్ళో
డబల్ రొట్టె గా
తర్జుమా అవగానే
సంబురం
నాతో సావాసానికి
ఉరికచ్చేటిది

గిలాసల పాలు
రొట్టెకి తాగించినాక
మా చిన్నక్కకు కనబడకుండా
నోటి సరిహద్దులు
దాటించేటోన్ని ....

పట్నంలడుగు వెట్టినంక
డబల్ రొట్టె ముచ్చటే
మర్శిపోయినం.
మొన్న
ఊరికి వోతె తెల్సింది
మా పొద్దటాకలికి
ఆనందాన్ని మోస్కచ్చిన
హెరో సైకిలి
ఉరికిన పదారేంద్ల కాలపు
మారథాన్ ల
ఓడిపొయిందాట
గాడెవడో అంగ్రేజొని
పిజ్జా బండి
తాత సైకిలికి
టక్కరిచ్చిందాట

గిప్పుడు
మా హుసేన్ తాత
బెల్టు షాపు కాడ
కీసలేరుకుంటుండు
ఐనా ఆడేం నిరుపేద కాదులే
రొజుకి థీస్ రుపాయ్
ఖర్చు వెడ్తాండు.

భవాని ఫణి || మౌనం


మౌనం ఉదయించింది
మాటల చీకటి కనుమరుగయింది

మౌనం వర్షించింది
శబ్దం నిశ్శబ్దమై చిగురించింది

మౌనం పలికింది
పలుకు మూగబోయింది

మౌనం పలకరించింది
భాషణం బిత్తర పోయింది

మౌనం వెల్లివిరిసింది
వాక్కు వాడిపోయింది

మౌనం పరిమళించింది
ప్రతి మనసూ పరవశించింది
28.09.2012

మోహాన్ కృష్ణ || నవయుగ కవి చక్రవర్తి

భరతవర్షంబీను వజ్రాల ధనరాశి
తూకంబునకు పెచ్చు తూగువాడు
కవిలోకం కెల్ల ప్రత్యేకత గాంచు
విశ్వకవి సమ్రాట్ కవి కోకిల
పదివేల యేండ్ల లోపల ధరాదేవత
కనియెరంగని కర్మయోగి
నిమ్నజాతుల కంటినీరు తుడిచి
శ్వాసించు నిరుపేదకు బంధువై నిలిచినాడు
వినుకొండ పురంబున పుట్టి
ఆంధ్రదేశానికే గౌరవశ్రీ అయినాడు
మనుజుడై పుట్టి
ఖ్యాతి పదిపుట్లు సంపాదించిన వాడు
తిండి లేక భారత సంతతిలెల్ల
ఉపవాస దీక్ష పూనితే
ముప్పది మూడు కోట్ల దేవతలు
ఎగబడుతున్నారు నైవేద్యం కొరకు అని
ఈ కష్టం శివునికి తెల్పగా
చిత్రంబుగా ఖగసతిని చేసినాడు సాధనంబుగా
అట్టి మహర్షికి
తన గురువులే చేసినారు
గండపెండేర,కనకాభిషేక సత్కారాలు
కళా ప్రపూర్ణుడు, పద్మ భూషణుడు
నవయుగ కవిచక్రవర్తి ఇతడే
విశ్వనరుడు- మన జాషువా!
28-09-2012.

డా. కాసుల లింగారెడ్డి || ఒకానొక అసంపూర్ణ వాక్యం కూర్చి,గురించి....


1
ఒక అసంపూర్ణ వాక్యం గురించి
నేనిప్పుడు మాట్లాడుతున్నా-
భావాల్నే కాదు, భాషల్నీ వక్రీకరించే వాడివియ
అసంపూర్ణ వాక్యాల ఆత్మఘోష నీకేమెరుక?
చరిత్ర పుటల్లో మిగిలిపోయిన
ఒక ఉద్విగ్న అసంపూర్ణ వాక్యం గురించి
మళ్ళీ మాట్లాడుతున్నా-

2
జానెడు భూమిజాగ కోసం
గుప్పెడు తిండిగింజల కోసం
ఒక్క పొట్టతిప్పలు కోసం
ఆ మట్టిపుట్టల కోసం
బారులు తీరిన
బాటెరుగని చీమలు
తొక్కిపెట్టినా కుట్టనేర్వని చీమలు
చిన్ని చిన్ని సర్పాలు చిల్లర దేవుళ్ళు
నడిచొచ్చె దారులల్ల కలిసొచ్చె కాలమది-
దారి కాచి
శత్రువు మంద మలిపి
చెరువు కట్టలేసిన చీమలు-
కందకం తవ్వి
కండ్ల కారం కొట్టి
గుత్పలు చేతపట్టి
గుండెలు ఎదురొడ్డి నిలిచిన దండు-
కత్తుల వంతెన దాటి
కాలాన్ని జయించిన కవాతు-
కొండి విరిగిన తేళ్ళు
కాళ్ళు తెగిన జెర్రి
తోక ముడిచి
కోటగోడల దాగిన రక్తపింజర.
3
వేల పులుల మింగిన అనకొండ
చీమలదండుకు అభయమిచ్చిన అనకొండ
రంగు మార్చి
రక్తపింజరకు రక్షణిచ్చి, రాజభరణాలిచ్చి
మట్టిని తొవ్వి
చెట్టును కూల్చి
పుట్టను తొల్చి
చీమల దండును చిందర వందర చేస్తె
బేత దాటి వైరి పక్షాన చేరిన చిన్ని సర్పాలు
మువ్వన్నెల తువ్వాళ్ళ మాటున ముఖం దాచుకున్న చిల్లర దేవుళ్ళు-
సెప్టెంబర్‌ పదిహేడు
చెదిరిపోయిన ఆశయ పతాక ప్రతీక
ఆగస్టు పదిహేను
అనూహ్య రాకాసి అనకొండ పుట్టిన రోజు
చీమల దండు చరిత్రలో రెండు గ్రహణాలు
ఒక అసంపూర్ణ వాక్యాన్ని నిలువరించిన రెండు కామాలు.
4
ఇప్పుడు
చారిత్రక ద్రోహాలకు
గుండె పగిలిన చీమల దండుకు సైరనూదాలి
దినద్వయం ముఖాల మీద నల్లటి తారు వేయాలి
కామాల కింది కొసలు విరిచి
వాక్యాన్ని పూర్తి చేయాలి.

డా|| కాసుల లింగా రెడ్డి
సెల్‌: 9703432211


రచనాకాలం: 11 సెప్టెంబర్‌ 2007.
ముద్రితము: ఆంధ్రజ్యోతి దినపత్రిక 'వివిధ'లో 17 సెప్టెంబర్‌ 2007.

కె.కె. // ప్రయాణం


ఇదొక ప్రయాణం,
రహదారిలా కనిపిస్తుంది,
ఎడారిలా ఎదురవుతుంది.
ఎంత లోతుకెళ్ళినా ఒక్కోసారి,
చమురుచుక్కైనా చెమరించదు.

ఇదొక ప్రయాణం,
రోడ్డుమీద,నడ్డివిరుస్తూ నడవాలనిపిస్తుంది,
అంతలోనే అడ్డదారి సందుల్లో కాలు నడుస్తుంది.
మందలో ముందుకు పోయే ముఖాన్ని,
ఎవరు గుర్తు పడతారులే అనుకుని,

ఇదొక ప్రయాణం,
ఒక సుదీర్ఘ వాక్యం.
పాడెక్కినప్పుడే ఫులుస్టాప్,
వాక్యం పూర్తి చెయ్యాలనుంటుంది.
కామా మంచం మీద
కునికిపాట్లు పడుతుంటుంది.

ఇదొక ప్రయాణం,
జారిపడని కాలుంటుందా???
గాయపడని గుండె ఉంటుందా???
రంకెలేసి గర్జించాలని ఉంటుంది.
సంకెలేసిన గొంతు సకిలింతలతో సరిపెడుతుంది.

కానీ... ఇదొక ప్రయాణం,
ప్రయోగం చేస్తేనే ప్రకాశం,
ప్రయత్నిస్తేనే వికాశం,
మంచుపొగలా మూల్గుతావెందుకు అనుదినం,
మండే నిప్పులా గుప్పుమనాలి కనీసం ఒక్క క్షణం

కర్లపాలెం హనుమంత రావు॥ఆలోచనా శకలాలు


1
పువ్వుతో పాటు
పొద్దూ తిరుగుతోంది
బిడ్డ చుట్టూ తల్లిలా

2
నాన్న రాయని
వీలునామా
అమ్మ

3
కొన్ని దృశ్యాలు అతుక్కుపోతాయి
కొన్ని దృశ్యాలు అలుక్కుపొతాయి
కొన్ని దృశ్యాలు అడుక్కుపోతాయి
మనసు సరోవరం

4
సముద్రం
కన్నీరు ముందు
పిల్లకాల్వ

5
రూపాయి-నోటు
పాపాయి
-ప్రేమ ప్రాంసరీనోటు

6
వేదానికైనా
వేదనే మూలం
రామాయణమే వేదం

7
గింజ
గాదెలో ధాన్యం
భూమిలో జీవం

8
స్వర్గం టూ నరకం
వయా భూలోకం బస్
ఫుల్

8a
నరకం టూ స్వర్గం
వయా భూలోకం బస్
నిల్

9
రెడ్డొచ్చె
మొదలాడు
-జీవితం కదా!

10
రాత్రి ఎప్పుడు పెట్టిందో!
మందారం పండింది నాన్నరచేతిలో
అమ్మప్రేమ గోరింటాకు మహిమ

11
సందు ఇరుకైనా
ఇళ్ళు విశాలం అప్ప్టట్లో
ఇళ్ళు విశాలమే
గుండె లిప్పుడు గుప్పెట్లో

వంశీ // కన్ఫెష్షన్స్

లోపల్లోపల్లోపల్లోపలి
కేంద్రక జన్యుపటపు అతిబలహీన
హైడ్రోజన్ బంధాలసాక్షిగా,

ఖాలీ సీసాలమ్మి కొనుక్కుతాగిన
విదేశీ దారు ధారల కామపు కళ్ళు హరాయించుకోలేని
సౌందర్యంపారే ఫ్రౌడల బజారు
నడుమ్మడతల్లో గొంతుపిసుక్కుని
లిప్ స్టిక్ వాసనల్లో ఆయువు దహించుకున్న దాహంలో,

రహస్య మైదానపు మైధునాల్లో
చుంబనాల చేదుని, రాపాడించిన చర్మాల తడికి
నిశ్శబ్దంగా అన్వయిస్తూ
నిషిధ్దాక్షరాన్నై నిశీధిన నిశ్చలంగా
సుప్త నిష్ఫలాల ఆవల
లిప్త లిప్సల లాలస..

భాఆఆఆఆఆఆఆణ్ ణ్ ణ్ ణ్ ణ్ ణ్ ..
సృష్ట్యాదిన మహావిస్ఫోటనం చిత్రించిన శిథిల
స్ఫోటకప్మచ్చల వదనం కార్చే రసిలో పేరుకుపోయిన
అతిరాత్రపు యఙ్నం విదిల్చిన సంప్రోక్షణపు మసికి
మిధ్యా మానస మానవుణ్ణై,
వధ్యపు మానుకు నిర్జీవపు కానుకనై..

సౌందర్యరాహిత్యంతో
వికృతాసనపు వైకుంఠపాళికి
పాము మింగిన సోపానాల అవరోహణాన,
విరుధ్దవినోదాల విపరీతచర్యల మహానందాన
పరుగాపని కాలం విలోమమై,
అవనిలోనే అంతమైన అంకురంలా
అవధిదాటి అల్లుకుపోయిన అవకరంలా...

28.9.12

నందకిషోర్ || నా తెలంగాణ (గేయ కవిత)

అరవైయేండ్లసంది- మనము నిండా రంది
కడుపునిండా తిని -ఎన్ని రోజులైంది?
ఎట్టెట్ల బతికినవ్ తెలంగాణ?
నువ్వు ఎట్ల గడిపినవమ్మ తెలంగాణ?

దీనమైన బతుకు-కడుపు నింపని మెతుకు
హూనమైన ఒళ్ళు-దూపకందని నీళ్ళు
చేవగలిగిన తల్లి తెలంగాణ!
నీ కధ ఎంత సిత్రామె తెలంగాణ!

వలసవాదులంత-విడుదలని ఆపేస్తే
వలవల ఏడుస్తు-రోజుల్ని లెక్కేస్తు
ఎదురుచూసే తల్లి తెలంగాణ-నీకు
ఎదురొస్త సూడమ్మ తెలంగాణ

అస్తిత్వమే నేడు ఆగమయిపోతుంటే
ఇంక ఆగేదేంది - అణిగి ఉండేదేంది
పోరు దారిలోన తెలంగాణ-నేను
పొలికేక పెడతాను తెలంగాణ
-
వనవాసమొచ్చిన సీతారామయ్యను
పర్ణశాలవయ్యి సేదదీర్చినవంట
అనుమంతుడెగరంగ తెలంగాణ-నువ్వు
కొండగట్టయ్యావ తెలంగాణ

నరసిమ్ముడేరాగ యాదగిరిగ వెలిసి
పాండవుల్నిదాచ నేలకొండల కలిసి
గోదారి తీరాల తెలంగాణ-వేదాల
నోదార్చినావంట తెలంగాణ

కంఠేశ్వరములోన కొలనుపాకలోన
ఇందురు కోటల్లో చోళెవాడల్లోన
వేలయేండ్లకుముందె తెలంగాణ-నువ్వు
విలసిల్లినావంట తెలంగాణ

కోటిలింగాలలో ఆటలాడిననాడు
నేలకొండల్లోన బుద్దినేర్చిననాడు
ఆకాశమందింది తెలంగాణ-యీ నేల
సింగిడై పూసింది తెలంగాణ

త్రిభువనగరికోట తిరుగాడినా రోజు
కాకతీయుల కలలకోకలేసినరోజు
అమ్మవైపోయావె తెలంగాణ-పచ్చాని
అడవుల్లో నడిచావె తెలంగాణ

మెతుకుదుర్గంలోన ఏకశిలలపైన
రామప్ప శిల్పాల్ల వేయి స్తంభాలల్ల
నాట్యాలు జేసావె తెలంగాణ-నువ్వు
నవ్వుతూ తిరిగావె తెలంగాణ

అబలవంటు తలచి ఆక్రమించగ వస్తె
ఆవేశమె ఎగసి మగవేషమే వేసి
ఎదురించినావమ్మ తెలంగాన-రుద్రమ్మ
చేతుల్లో కత్తివై తెలంగాణ

జంపన్నవాగులో జరిగింది ఒక తప్పు
తెలిసితెల్వని తప్పు తెచ్చె నీకు ముప్పు
గూడెంల గుడిసెపై తెలంగాణ-సమ్మక్క
సల్లటి సూపువే తెలంగాణ

అడవిబిడ్డల కప్పమడిగిన పాపమే
బంగారుసువ్వల్ల బందీగబోయింది.
వీరశైవముబోయి తెలంగాణ-యీడ
బానిసత్వము సొచ్చె తెలంగాణ

బహుమనీ మొఘలాయి సుల్తాన్లు సైతాన్లు
షాహీలు,జాహీలు దొరలు,దోపిడిదార్లు
అధికారమెవడైన తెలంగాణ-నువ్వు
అణిగి ఉన్నవె తల్లి తెలంగాణ

బమ్మెరపోతన్న పాల్కుర్కి సోమన్న
పిల్లమర్రిన పినవీరభద్రన్న
కవులగన్నా తల్లి తెలంగాణ-పాట
కట్టడం నేర్పావె తెలంగాణ

బాధనోర్చుకుంటు బతుకునీడ్చుకుంటు
బరువైన గుండెలో కండ్లల్ల నీళ్ళతో
అడవిదారులపొంట తెలంగాణ-నువ్వు
అడుగులేసావమ్మ తెలంగాణ
-
గుర్రాలపై వచ్చి గుడులు కూలగొట్టి
మతముమారమంటు కుతికపై కాలేస్తే
ఊపిరాపకుండ తెలంగాణ-మమ్ము
కాపాడిన తల్లి తెలంగాణ

తోలు చెప్పుల కింద చెయ్యి నలుగుతున్న
మరఫిరంగి గాయం గుండె సలుపుతు ఉన్న
కన్నబిడ్డల పొదివి తెలంగాణ-కడుపు
దాసుకున్నవె తల్లి తెలంగాణ

ఆడబిడ్డల చెరచి అడవిసంపద దోచి
అడ్డమొచ్చినోని కాళ్ళు చేతులు విరిచె
కాలమే కదలంగ తెలంగాణ-మమ్ము
కాసుకున్నవె తల్లి తెలంగాణ

అడవుల్ని అక్కల్ల,నదిని నాయనలాగ
తండాని తమ్మునిల,పల్లెల్ని పిల్లల్ల
సూసుకున్నవె తల్లి తెలంగాణ-కండ్లల్ల
కలుపుకున్నవె తల్లి తెలంగాణ

పంటని పల్లెని ఇంటి ఇల్లాలుని
ఏది దొరికినగాని ఎత్తుకెళ్ళిపోయి
మానాలుదోస్తుంటే తెలంగాణ-నువ్వు
మౌనంగ ఏడ్చినవె తెలంగాణ

బాంచలంటు దొరలు బతుకులాగంజేస్తే
బట్టలే ఇప్పించి బతుకమ్మలాడిస్తే
గుండె రాయిగ మార్చి తెలంగాణ-
ఏడ్చిన దైన్యమె తెలంగాణ

కరువు దాపురించి కాలువల నీళ్ళెండి
గడిలబాయికాడ నీళ్ళు తేవబోయి
దొరలసూపుకి నోచి తెలంగాణ
దాంట్ల దూకిన రోషమె తెలంగాణ

కాళ్ళ రెక్కల కష్టం శిస్తుకట్టనంటే
కన్నెర్రగాజేసి కాల్చిపారేస్తుంటే
కడుపుతీపి పొంగి తెలంగాణ-కన్నీటి
నదులపారిన తల్లి తెలంగాణ

నోటికాడి ముద్ద నైజాములాక్కుంటే
కూటికిగతిలేక కొడుకులేడుస్తుంటె
రజాకార్లను తరుమ తెలంగాణ-
రగిలిపోయిందాన తెలంగాణ

ఎండనక వాననక చేసిన కష్టాన్ని
బండెనక బండ్లల్ల నిజాం పట్టుకపోతే
నిండైన నీ గుండె తెలంగాణ-నిప్పు
కణికల్లె మండిది తెలంగాణ
-
బలిఅవుతనని ఎరిగి నాజీలకెదురేగి
బందూకుగొట్టంల బతుకురాగం పాడి
తిరగబడ్డవె తల్లి తెలంగాణ-యాదన్న
గొంతుకల పాటవై తెలంగాణ

పసులు కాసేటోన్ని పైసల్ కట్టుమంటే
పసిపిల్లలా అడివి పరేషానయితుంటే
గెరిల్లాపోరులో తెలంగాణ-భీమన్న
విల్లమ్ములయ్యావ తెలంగాణ

రాంజిగోండుతో కలిపి వెయ్యిమందిని తెచ్చి
ఉరులమర్రికి కట్టి ఉయ్యాలలూగిస్తె
ఊడల్లో వాళ్ళూగ తెలంగాణ-ఇంకింత
గట్టిపడ్డ చెట్టు తెలంగాణ

వెట్టిచాకిరి బతుకు ఆత్మగౌరవ ఘోషై
జాగీర్ల జామీన్ల ఆగడమంతుసూడ
ఆయుధం పట్టావె తెలంగాణ-కొమ్రన్న
త్యాగమే సూస్తుంటె తెలంగాణ

కొంగునడుముకి చుట్టి కొడవలి చేతబట్టి
విన్నూరు దేశ్‌ముఖ్ వెన్నుపూసలు కదల
ఉరికురుకి దూకినవె తెలంగాణ-ఐలమ్మ
సూపు పౌరుషంల తెలంగాణ

కుచ్చుటోపి అయితే నేను పెట్టనంటు
సమ్మెరాగంపాడి సర్కారునే దింపి
వెలివేస్తేబడినిండి తెలంగాణ-రంగన్న
నామంల గెలిచావె తెలంగాణ

నా తెలంగాణ కోటి రతనాల వీణంటు
తీగ తెంపి నువ్వే మంటలేసినవంటు
తిడుతుంటె దాశరధి తెలంగాణ-జైలు
గోడెక్కి ఆడినవె తెలంగాణ
-
కూలిన ఖిల్లాల బురుజుల్ల కమాన్ల
పారిపోయిన దొరల మూతపడిన గడిల
తలదాచుకున్నావె తెలంగాణ-మమ్ము
పొత్తిళ్ళ దాచావె తెలంగాణ

సర్కారు ఏలుబడి సావు తప్పించుకుని
సర్ధారు సైన్యంతో మాట నెగ్గించుకుని
మమ్ము కన్నవె తల్లి తెలంగాణ
మళ్ళ జన్మనిచ్చినవమ్మ తెలంగాణ

పుట్టిన ఘడియల్నె ఎట్ల సాదుతవంటు
పురిటిబిడ్డ నోట్ల గింజేయసూస్తుంటే
పనికిజేరినవమ్మ తెలంగాణ
దొరలపాత బాధలు మరిచి తెలంగాణ

చిందిన నెత్తురు చనుబాలుగాదాపి
రాలిన ప్రాణాల్ని గోరుముద్దలుబెట్టి
మమ్ము సాదినవమ్మ తెలంగాణ-గుండె
కెత్తుకుని సాకవె తెలంగాణ

ఒరిగిన అమరుల వీరగాధలు జెప్పి
విప్లవాలని అల్లి జోలపాటగ పాడి
నిదురపుచ్చినవమ్మ తెలంగాణ-మమ్ము
ఎండిపోయిన ఒడిల తెలంగాణ

పోరాటాల భాష మాటలే పలికించి
ఉద్యమం పలకపై అక్షరం దిద్దించి
పెత్తందార్లను తన్న తెలంగాణ-మమ్ము
పెంచినవమ్మ తెలంగాణ

కొండగాలిపాట వాగువంకల ఆట
గువ్వపిట్టలకూత గంజిగడక మేత
మాకు తెలిపినవమ్మ తెలంగాన-మా
మనసు నింపినవమ్మ తెలంగాణ
-

తెలీవిలేనోళ్ళమని సదువురానోళ్ళమని
మదరాసు బొంబాయి మనుషుల్ని పట్కొచ్చి
మనల అడుగునతోస్తె తెలంగాణ-ముల్కి
ముల్లువైగుచ్చినవ్ తెలంగాణ

కుడినుండి ఎడమకి రాసెటోడెందుకని
కొలువుల్ని సదువుల్ని కాలరాసేస్తుంటె
సిటీ కాలేజిలో తెలంగాణ-లేత
సిగురోలే పూసినవ్ తెలంగాణ

మన ఇంట్ల కుర్చేసి మనల నౌకర్‌జేసి
సాంబారు ఇడ్లీలు జొన్నరొట్టెలమేస్తే
చెయ్యి పిడికిలి బిగిసి తెలంగాణ
చెంప దెబ్బల్ల కలిసినవె తెలంగాణ

పెద్ద మనుషులుజేరి పద్దుపత్రం రాసి
కనికట్టునేజేసి తాకట్టు నినుపెడితె
పయ్య పద్దతికింద కింద తలంగాణ
నలిగిపోయిన చెయ్యి తెలంగాణ




ఢిల్లినుండి వచ్చి పెళ్ళి నాటకమాడి
అంచుల్ని చెరిపేసి ఉంచుకొమ్మన్నారు.
ఉమ్మడి రాష్ట్రమని తెలంగాణ-నిన్ను
అమ్ముకుని ఉరికిండ్రు తెలంగాణ

భాషపేరుజెప్పి పక్క ప్రాంతం కలిపి
అంధకారముదెచ్చి ఆంధ్రదేశమనిరి
కొత్త పేరు మొలిచె తెలంగాణ-నిన్ను
వేరు పురుగై తొలిచె తెలంగాణ

వాడొకడు వీడొకడు దేహి అంటు వస్తె
వాడవాడలు రాసి వాళ్ళకిచ్చినావు.
మనసున్న తల్లివే తెలంగాణ-నువ్వు
దయ ఉన్న మన్నువే తెలంగాణ

దేహి అంటు వచ్చి దేహమంతా పొడిచి
ఆంధ్ర సర్కరోడు ఆర్డర్లు వేస్తుంటే
కుత్తుకను తొక్కంగా తెలంగాణ-నువ్వు
ఎత్తుకున్న బోనం తెలంగాణ
-
వ్యవసాయమన్నారు-భూములే కొన్నారు
చీమల పుట్టల్ల పాములైపోయిండ్రు
వలసవాదులు వచ్చి తెలంగాణ-వాళ్ళె
విషనాగులయ్యిండ్రు తెలంగాణ

ముల్కిరూల్సుని వాళ్ళు మూసిల ముంచిండ్రు
గెలిచిన తీర్పుని మలిపేసి నవ్విండ్రు
ఫ్రీజోను చేసిండ్రు తెలంగాణ-వాళ్ళు
ప్రేతాల మించిండ్రు తెలంగాణ

ఇరవయ్యొక్కటి వస్తె హింది పాసన్నారు
ఇష్టమొచ్చినట్టు రాజ్యాంగం మార్చిండ్రు
దొరల రాజ్యంబోయి తెలంగాణ-యీడ
దొంగపాలన వచ్చె తెలంగాణ

వలసవాదులుమారి విషవాదమే నూరి
కొలువుల్ని భూముల్ని కొల్లగొడుతు ఉంటె
మండిపోయినదాన తెలంగాణ-గుండె
మంటలారనిదాన తెలంగాణ

పోరపొమ్మంటుంటే పాతుకునిపోయిండ్రు
రాజధాని మొత్తం మా రాజ్యమన్నారు
పాతబడ్డామంటు తెలంగాణ-నిన్ను
పాతరెబెట్టిండ్రు తెలంగాణ

పన్నెండేండ్లు ఉండి ఇల్లు మాదన్నారు
ప్రశ్నిస్తె పోలీసు బలగాల దింపిండ్రు
పసిపిల్లలను సంపి తెలంగాణ-తెల్లోల్లె
నయ్యమనిపించిండు తెలంగాణ.

ముల్లెమూట సర్ధి ఎల్లిపోరా అంటె
మూన్నూట డెబ్బై ప్రాణాలు తీసిండ్రు
మనుషులకి సావుంది తెలంగాణ-వాళ్ళ
త్యాగం సావులేంది తెలంగాణ

సీమాంధ్రులమని మరిచి సిగ్గుశరమొదిలేసి
ముఖ్యమంత్రి కూడ మావోడె అన్నారు.
సింహాసనమే ఎక్క తెలంగాణ-నక్క
సింహంగాదు తెలంగాణ
-
ప్రజాసమితిపెట్టి పదిజిల్లలు తిరిగి
పార్లమెంటు సీట్లు పన్నెండు గెలిచిండు
పదవి ఎరకి చిక్కి తెలంగాణ-ఒకడు
పారిపోయిండమ్మ తెలంగాణ

పార్టీని కాంగ్రెస్‌ల పరువుని గోదాట్ల
కలిపి కనపడకుండ ఢిల్లీకిపోయిండు.
తల్లి తాళిబొట్టు తెలంగాణ-వాడు
తాకట్టుబెట్టిండు తెలంగాణ

కుటిల కుతంత్రాల మనలేని పిల్లల
ఒళ్ళు బాధలుజూసి తల్లడిల్లిపోయి
తండ్లాడినావమ్మ తెలంగాణ-కాళన్న
గొడవ గోడు నువ్వు తెలంగాణ

తెలుగంటె మాదంటు తెలివంతజూపిస్తె
పుంటికూరని ఆంధ్రమాతంటు పూజిస్తె
యాస బదనామైతే తెలంగాణ-యశోద
కధలబూసిన పువ్వు తెలంగాణ
-
యాస బొందలబెట్టి భాష మాదన్నారు
భోగంమేళా ఆట యోగమని అన్నారు.
తమ్ముని లెక్కజూస్తె తెలంగాణ-వాళ్ళు
ఆస్తి పంచమండ్రు తెలంగాణ

సంప్రదాయం మాది నేర్చుకొమ్మన్నారు
అమ్మతమ్ముని కూడ చేసుకోమన్నారు
పీర్ల నెత్తినెక్కి తెలంగాణ-జోడు
సవ్వారిజేసిండ్రు తెలంగాణ

హైద్రబాదు మేమె కట్టినామంటారు
చార్మినారు ప్లాను గీసినమంటారు
మోచేతుల బతికి తెలంగాణ-వాళ్ళు
మొకము నాదంటారె తెలంగాణ

అడిగి వచ్చినోళ్ళు అభివృద్ది మాదంటు
మురికంత మూసీల కలిసేలజేసిండ్రు.
కాళ్ళు మొక్కెటోడు తెలంగాణ-వాడె
కాళ్ళొత్తమంటడె తెలంగాణ
-
గోదావరి క్రిష్ణ పరవళ్ళు తొక్కిన
పంటచేనుకి నీటి సుక్క దిక్కులేదు.
నోరు తెరిచిన బీడు తెలంగాణ-నువ్వు
నల్ల రేగడి గోడు తెలంగాణ

సుక్కనీరులేక డొక్కలెండుతుంటే
సర్కారు నిధులల్ల టక్కరిచ్చె నీకు
నిండిపోయిన కరువు తెలంగాణ-నువ్వు
ఎండిపోయిన చెరువు తెలంగాణ

మానేరు మంజీర పొంగి పొరలవేంది
కిన్నెరసాని వన్నె కులుకుయేమయ్యింది
ముచికుంద యేమైంది తెలంగాణ
అది మూసి ఎందుకైంది తెలంగాణ

ప్రాణహిత చేవెళ్ళ ప్రాజెక్టేడబాయె
సాగర్ల నీళ్ళని ఎవని పంటకిబాయె
పుట్టగతిలేనోళ్ళు తెలంగాణ-నిన్ను
పుట్టి ముంచిండ్రమ్మ తెలంగాణ

ఇచ్చంపల్లి మర్చి పోలవరమని ఒకడు
బాబ్లి కట్టి ఒకడు ఆల్మట్టి అని ఒకడు
పొరుగు రాష్ట్రపోడు తెలంగాణ-నోట్లె
మట్టి కొట్టినాడు తెలంగాణ

తుంగభద్ర కృష్ణ కళ్ళముందే ఉన్న
పాలమూరిపొలము వలస ఎందుకుబాయె
నీటిమీది లెక్క తెలంగాణ-నిన్ను
తుంగలో తొక్కింది తెలంగాణ

సిరిసిల్ల గద్వాల చేనేత యేమాయె
ఇందూరు మగ్గాలు బొంబయెందుకుబాయె
ఆప్కో అంటె అర్ధ అర్ధం తెలంగాణ-సాబ్కో
అయిపోయిందె తెలంగాణ

ఆరుగాలంజేసి పంట తీసేటోడు
బాయిల్ల పనిజేయ దుబాయి పోయిండు
ఎంత కష్టమొచ్చె తెలంగాణ-అంత
నష్టమెవడు తెచ్చె తెలంగాణ
-
ఎగురుతు ఆడేటి ఎర్రజెండేమైంది
దున్నెటోందె భూమి అన్న అన్నలేరి
చర్చలకు పోయిండ్రు తెలంగాణ-వాళ్ళు
సుక్కల్లోజేరిండ్రు తెలంగాణ

ఆంధ్రోడిపాలన అంధకారములోన
సుక్కల్లో అన్నలు దిక్కుల్లో అరుపులు
కుక్కలా పెత్తనం తెలంగాణ-నిన్ను
చిక్కుల్లో తోసెన తెలంగాణ

సూరుకు తలతగిలి రకతంకారుతుంటే
పాపాల చీకట్ల ఉద్యమ దీపంబెట్టి
తచ్చాడినవె తల్లి తెలంగాణ
సొంత తనయులని ముద్దాడ తెలంగాణ

సక్కనైన గుణము నిన్ను ఇడవకపాయె
దిక్కులేని యాల సావన్నరాదాయె
సూరీడు పొడవంగ తెలంగాణ-పొద్దు
ఎరుపులో తేలావె తెలంగాణ
-
ప్రకటించినానంటు పత్రికల మీదెక్కి
పదిరోజులకె ఒకడు మాట మార్చేసిండు
పెట్టుబడి దయ్యాన్ని తెలంగాణ-నువ్వు
మట్టుబెట్టవె తల్లి తెలంగాణ

శ్రీకృష్ణుడిపేర కుట్రజేసిండొకడు
పాండవులనిడిచేసి కౌరవులజేరిండు
ఆత్మగౌరవమంటె తెలంగాణ-అది
నాకు తెల్వదండు తెలంగాణ

మా అన్న ఒకని న్యాయమడగబోతె
రాయలతెలంగాణ రావొచ్చునన్నాడు
మతములేనిదాన తెలంగాణ-మమ్ము
సీమలో కలపొద్దు తెలంగాణ

తెలంగాణ నా ధ్యేయమన్నాడొకడు
తీరజూస్తెవాడె సమైఖ్యాండ్రన్నాడు
స్వార్ధపరులజూసి తెలంగాణ-నువ్వు
సావునెతకొద్దమ్మ తెలంగాణ

సామాజికమని ఒకడు సంకలె గుద్దిండు
విశాలాంధ్ర నేడు ఇంపుగుందంటాడు
విలువలేని మాట తెలంగాణ-నువ్వు
బలి అయ్యిపోవద్దె తెలంగాన

సెంటిమెంటుని మేము గౌరవిస్తామంటు
మాట మార్చినోడు జైళ్ళు తిరగబట్టె
తప్పుజేసినోడు తెలంగాణ-శిక్ష
అనుభవిస్తాడమ్మ తెలంగాణ

రబ్బరు బుల్లెట్లు రక్కసి నృత్యాలు
ఎదురుమాట్లాడితె ఎస్మాలు గిస్మాలు
లాఠీ దెబ్బలు తగిలి తెలంగాణ
నీ తోలంత కమిలింది తెలంగాణ

రెండుకళ్ళని ఒకడు రెండు నాలకలోడు
యీడ్నెపుట్టిన అనే హిట్లరు ఇంకొకడు
మోకాలు అడ్డేస్తె తెలంగాణ-వాని
కాళ్ళు ఇరగగొట్టు తెలంగాణ
-
సిగ్గుశరములేని బద్మాశిరాజ్యంల
ఎనిమిదొందలమని బలిదానమయ్యిండ్రు.
రాజకీయములోన తెలంగాణ-నీ
రక్తమె మరిగింది తెలంగాణ

ఒక్క పుట్టుకలోనె ఇంకెన్ని యాతనలు
మొక్కవోని దీక్షకెన్ని ఆటంకాలు
కాలిపోయిన బతుకు తెలంగాణ-నువ్వు
సావులేని ఆత్మ తెలంగాణ

ఉరికొయ్య తాళ్ళల్ల ఊగేటి కాళ్ళల్ల
సల్ఫాను డబ్బాల్ని మోసే చేతుల్లల్ల
పాణంల పాణమై తెలంగాణ-నువ్వు
వదిలిపోవద్దమ్మ తెలంగాణ

బీడు భూముల్లోని కోతకడుపుతోటి
ఇంకిపోయిన కాల్వ నీళ్ళ ఈపుతోటి
అట్లనే ఆగుండు తెలంగాణ-నీకు
అమృతం తెస్తున్న తెలంగాణ

అమరవీరుల స్థూపం చిట్టచివరంచులో
యెలిగేటి సుక్కల దారిలో అడుగేసి
ఇదిగిదిగో వస్తున్న తెలంగాణ
ఇంక ఏడ్వకె తల్లి తెలంగాణ

అస్సైదుల అంటు ఆటలాడుకోని
పెట్రోలు మంటల్తో తానమెపోసుకుని
నిన్ను చేరుతనమ్మ తెలంగాణ-నీ
కన్నీరు తుడిచేస్త తెలంగాణ

చేనేత మగ్గంల బట్టలే నేసుకొని
సెజ్జుభూములకాడ దర్జాగ యేసుకుని
అలయ్‌బలయ్ అంటు తెలంగాణ-తల్లి
అందర్ని కలుస్తా తెలంగాణ

తూటాలకెదురేగె ఆటలె చూపించి
బూట్ల కవాతులకి జోడురాగం పాడి
మురిపిస్తనె తల్లి తెలంగాణ-నీకు
ముద్దుబెడతానమ్మ తెలంగాణ

నాగేటి సాళ్ళల్ల నవ్వేటి బతుకుల్ల
పనిచేసెరెక్కల్ల పల్లె పాటల్లల్ల
నీతోటె నేనుంట తెలంగాణ-నిన్ను
వదిలిపోలేనమ్మ తెలంగాణ

బూరుగు చెట్లల్ల బుర్కపిట్టల్లల్ల
తంగేడు పువ్వుల్ల అడవి ఆకుల్లల్ల
కలిసిపోతానమ్మ తెలంగాణ-నిన్ను
కావలించుకుంట తెలంగాణ

తల్లిపాలుదాగి రొమ్ముగుద్దేటోల్లు
సందుల్లల్లదాగి మొకము చాటేసిండ్రు
డప్పుసప్పుడుజేసి తెలంగాణ-వాళ్ళ
ముప్పుతిప్పలుబెడత తెలంగాణ

కేంద్రమే కదిలేట్టు ఢిల్లి ఊగేటట్టు
అన్నదమ్ముల వెతలు జల్ది తీరేటట్టు
పొరుజాతరలోన తెలంగాణ-నేను
పొలికేకబెడ్తానె తెలంగాణ

రాళ్ళుపోగు చేసి ఆయుధాలుగ దాచి
అడ్డమొచ్చెటోని అంతునేసూడంగ
అడుగేసి కదులుతా తెలంగాణ
పిడుగల్లె దుంకుతా తెలంగాణ

పూలు తెంపుకోని గుండెకద్దుకోని
అమరుల త్యాగాల్ని కళ్ళల్ల నింపుకొని
ఉరికేటి సూపుతో తెలంగాణ-నేను
ఉద్యమాన్నవుతానె తెలంగాణ

గునుగు పువ్వుల్లోంచి గుండెమలుపుల్లోంచి
ఎండిపోయిన చెలక ఎరుపు చెక్కిట్లోంచి
ఎదురువస్తానమ్మ తెలంగాణ-నేను
వెలుగు సూరున్నవుత తెలంగాణ

జబ్బకు సంచేసి దబ్బుదబ్బున కదిలి
చేతిలో జెండతో నినదించె గొంతుతో
సాగరహారమై తెలంగాన-
హారతే నీకిస్త తెలంగాణ

28-09-12

కట్టా. శ్రీనివాస్ || నడక


ఆవిష్కరణాత్మక ప్రగతిశీల ఆలోచనలు
నీ విశాల నిశీధి గదులలో
పరుచుకుంటూ వెలగాలి.
అక్కడితో చాలదు.

ఆ వెలుతురు దారిలో
నీ ధ్రుఢమైన అడుగులు
తడబడకుండా కదలాలి


లకుముకి పిట్టా
అప్పుడే నూతన ద్వారం నిన్నాహ్వానిస్తూ
తెరుచుకుంటుంది.
నీక్కావలసిన నిధికూడా
అక్కడే దొరకొచ్చు.

http://antharlochana.blogspot.in/2012/09/blog-post_27.html

మూర్తిరాజు అడ్లూరి // నీవు ఏది పొందలేవు


అది నాదె
ఇదినాదె
అన్ని నీ ఇంట్లొ
వుండాలని
ఆశపడ్డావు
ఏది కాకుండా
నీవు వీధినపడ్డావు

స్వార్థం మూసీ కంపు
నీదేహమంత ప్రవహిస్తుంది

నీఅవాగ్దానాలే
నీగొంతులో అబద్దపు
పుండ్లు గా పుడుతాయి

స్వార్థమా నీవు ఏదిపొందలేవు

26/09/2012

కాసుల లింగారెడ్డి // వర్గశత్రువు

కాలం ఎవని కనుసన్నల్లో
నడవదు
ప్రాణం ఎవడి సేఫ్టీలాకర్లలో
నిలువదు
అక్క
పెద్దోడు
చిన్నోడు
అచ్చంగా అబ్డామినల్‌ పెయినే అంటరు
హఠాత్తుగా
జీవం అలుగు దుంకుతది
ఒక్క కాటు
మూడు పసి పిట్టలు
'సేవ్‌ స్నేక్‌' మహోద్యమకారులారా!
చంపండి ఇప్పుడైనా-

ఉగ్రవాదం
ఏ మట్టిపొయ్యిమీద ఉడుకదు
సామూహిక హనన చర్య
ఎవడో మీటనొక్కందే ప్రాణాలు ఎగురేసుకపోదు
దారిద్య్రం దారి దోపిడికి లైసెన్సు కాదు
కసబ్‌ వేలి అంచులమీది కాలిన శవాల కమురు
కడిగేస్తే పోదు
183 మాత్రమే కాదు
సమస్తం నిషేధం విధించుకున్నా
పిల్లి మెడలో నేనే గంట కడతా
ప్రాణదాతను కదా నేను
కసాయిలను ఉరితీసే తలారినైతా

పంచభూతాలు
ఎవడి పాదాక్రాంతమూ కావు
ఎవడి పడకెక్కే
పసిడి కాంతలూ కావు
'బాంచెన్‌, కాల్మొక్కవు'
ఒరేయ్‌ మూర్ఖుడా!
చుట్టబెట్టుకొని
ఉక్కు లాకర్లలో భద్రపరుచుకునేది
ఉట్టి కాగితపు ఉండలే
జీవకోటి ప్రాణాధారపు భూమి కాదు

నాగలి భుజాన మోస్తున్న రైతా!
సర్రున కర్రు లాగి
నా దేశ భూస్వామ్యం గుండెల్లో గుచ్చు
చెమట నెత్తుర్లు పోసి
చక్రాన్ని తిప&్పుతున్న శ్రామికా!
నేలతల్లి కడుపు చీల్చి
బంగరు వనరుల దోస్తున్న బడాచోరుల పాతరెయ్‌

వర్గశత్రు నిర్మూలన
ఒక అనివార్య చర్య.

(వరంగల్లు జిల్లా బచ్చన్నపేటలో2-9-12నాడు ఒకే కుటుంబానికి చెందిన ముగ్గురు పిల్లలు ఒకే రాత్రి, ఒకే పాము కాటుకు మరణించిన విషాద సందర్భంగా)

సురేష్ వంగూరీ || ఏకాంతం


నాకెవరూ లేరనుకోకండి
నాతో నేను స్నేహించడానికే ఈ ఏకాంతం

ఏకాంతంలో
కొన్ని జ్ఞాపకాల పలకలూ, బలపాలూ
నన్ను నేను దిద్దుకుంటూ, చెరుపుకుంటూ

ఏకాంతంలో
కొన్ని అనుభవాల అద్దాలూ, అర్ధాలూ
నన్ను నేను చూసుకుంటూ, తెలుసుకుంటూ

ఏకాంతంలో
కొన్ని అవకాశాల తలుపులూ కిటికీలూ
నన్ను నేను తెరుచుకుంటూ, తొంగిచూస్తూ

ఏకాంతంలో
నన్ను ఉతుక్కుని ఆరబెట్టుకుంటాను
నన్ను వెతుక్కుని కూడగట్టుకుంటాను
నాకు నేనే భుజం తట్టుకుంటాను

నాకెవరూ లేరనుకోకండి...
హృదయాన్ని పైకి లాగి బిగించి కట్టుకుని
మళ్లీ మనుషుల్లో కలవడానికే ఈ ఏకాంతం

27. 9. 2012

చేపూరి వినాయకప్రసాద్ || రాయాలి...


రాయాలి..
రాళ్ళని మార్చాలి...
మనసుని కవ్వించాలి..

హృదయాన్ని రంజించాలి...
తనువుని తుళ్ళించాలి...

గమ్యం వైపు మళ్ళించాలి..
కర్తవ్యం భొధించాలి..

అదే కవితల్లొని మూలమంత్రం...


27SEP2012

--శ్రీవిప్ర--

యల్లాప్రగడ రాజా రవి శ్రీనివాస్ || ప్రేమవతారుడు

మొదటిసారి అతడి రక్తం చిందించబడింది
అతడికి ముళ్ళకిరీటం అలంకరించబడ్డప్పుడు

అతడు శిలువను మోసాడు
దానితోటే అందరి పాపాలను మోస్తున్నానని భావించాడు
ఆ బరువుతో శరీరమొంగినా..
తనలో కరుణ మాత్రం నిఠారుగా ఉందని చాటాడు

అతడి రక్తం స్రవించి ఇంకుతూనే ఉంది
వంటిపై కొరడా పేల్తున్నప్పుడూ
శిలువకు మేకులు మోదుతున్నప్పుడూ

రక్తమింకిన ప్రతిసారీ..
అతడి ప్రేమద్విగుణీకృతమయ్యిందనుకున్నాడు
అతడు నోరు తెరిచి అడగడడమే తరువాయి..
దైవం తరఫు లక్షల సైనికులు
అతడి పక్షాన నిలబడే అవకాశముండీ
ప్రేమించే బలహీనత వల్ల
అతడు మిన్నకున్నాడు

సరిగ్గా మూడ్రోజుల తర్వాత
అతడు పునరుజ్జీవితుడయ్యాడు
కానీ..
ఇంకా భూమిపై ఎన్నో
సంపూర్ణ ప్రేమోద్భవ హృదయగర్భాల ద్వారా
అతడు నిత్యం
పునరుజ్జీవితుడవుతూనే ఉన్నాడు!! 
25SEP12

ఆదూరి ఇన్నారెడ్డి || నా చుట్టూ నీడలు నీ ఆకారంలోనే ఉన్నాయి


నేను నేనుగా
నిన్ను చూసినప్పుడే
నీ నువ్వుగా మారాను
నీకు నువ్వుగా
నన్ను పలకరించినప్పుడే
నా నవ్వుగా మారావు
నీకు నాకు నడుమ
అక్షరం ఆలంబన అయితే
నా గుండెలో భావాలు
విరిసే పుష్పాలుగా మారాయి
కదులుతున్న కాలంలో
నీ కలం కమనీయమయితే
నీ కోసం నిరీక్షించే నా కన్నులు
రమణీయతను చాటుతున్నాయి
అద్దంలో మనిషి ముఖం కనిపిస్తే
ప్రేమించే హృదయంలో
మనసు రూపం కనిపిస్తుంది
ఒకచోట నిలబడని ఊహ
ఒకనాటికి అంతమవని అజ్ఞానం
ఒకేసారి పలకరించే అనురాగం
ఒకే క్షణంలో పోయే ప్రాణం
ఇలా ఒక్కొక్కసారి జరిగే కదలిక
ఎక్కడికక్కడ తలుపులు తెరుచుకుని
తలపులే వేదికగా ఎప్పటికప్పుడు
మనల్ని హెచ్చరిస్తూనే ఉంటాయి..
జీవితం నుండి, హృదయ స్పందన వరకు
వదలలేక వదిలి తిరుగుతున్న గుండె చప్పుడు
మరింత వేగాన్ని పెంచినా
కించిత్ మెరుపు వేగంతో
చీకట్లను చీల్చుతూ వెలుగుల్ని చిత్రిస్తూ
నా చుట్టూ నీడలు నీ ఆకారంలోనే ఉన్నాయి
అవును
ఇపుడు
నాలో కనిపించేది నేను కాదు
నాలో వినిపించేది నా స్వరం కానే కాదు
నా స్తంభించిన గుండెను నడిపిస్తున్న ఒక తరంగం
అదే నాకంటూ మిగిలిన..ఓ చిన్ని అశాతరంగం..

నీ కళ్ళలో కాంతులే నా ఊపిరి..
పెదాల మద్య మెరిసే చిరునవ్వుల కాంతే నా జీవం..
అలా జీవిస్తున్న ఇద్దరిమద్యి కాలం కఠినంగా ఉంది..
కాలం కఠిన మైంది కాబట్టే ఇదరినీదూరం చేసి వెర్రినవ్వులు నవ్వుతోంది

పీచు శ్రీనివాస్ రెడ్డి || పార్టీ వార్తలు


ఒద్దికగా ఒదిగి
ఆకాశమంత ఎదిగి
ఆయుధమై కదిలే అక్షరాన్ని
రాజకీయ పక్షపాతం
కబ్జా చేసుకుంటోంది

అక్షరాలు సిగ్గు పడుతున్నాయి
అసత్య వార్తల్లో
తమకు అంగీ లాగు తొడిగినందుకు

ప్రతిపక్షానికొకటి
మిత్రపక్షానికొకటి
అధికారపక్షానికొకటి
ప్రజాపక్షానికే
దినపత్రిక కరువయ్యింది

ఎవడి పత్రికల్లో వాడు
గొప్పగానే కనిపిస్తున్నాడు
ఎవడి ఛానల్లో వాడు
మేమే గొప్పని
అరుపులు పెడబొబ్బలు

ఇది
శబ్దం నోరు పారేసుకుంటున్న
మహానగరం
ఇక్కడ
గట్టిగా నోరున్న వాడిదే రాజ్యం

అక్షరానికి పక్షపాతం పులుముతున్న
పత్రికలు, చానళ్ళు
వ్యాపారం రాజకీయంలో భాగమై
రాజకీయమే వ్యాపారమై
పార్టి ట్రేడ్ మార్క్ వార్తలు
చిలకపలుకులై కూత పెడుతున్నాయి

భయపెట్టే అక్షరం
భయపడుతోంది
ఎవడి సొంతానికి వాడు
వాడుకుంటుంటే

పార్టీలకు అమ్ముడు పోయిన పత్రికలను
నడి బజార్లో తగలబెడుదాం
పోనీలే అని కూర్చుంటే
నిజం నిశ్శబ్దంలోకి జారుకుంటుంది మరి !
26-09-2012

కరణం లుగేంద్ర పిళ్ళై // సేవానిరతి


చేసిన సేవకు
ప్రచారం అవసరమా
ఎప్పుడు చెప్పుకోవాలో
ఎప్పుడు కూడదో తెలుసా

ఎన్నడయినా
రెప్పల చప్పుడు విన్నావా
నిశ్శబ్దంతోనే
విధిని నిర్వరిస్తుంది

గుండె లయలు విన్నావా
ఎప్పుడయినా
అవి శబ్ధం చేస్తూనే
విధిని నిర్వరిస్తుంది 
26.9.12

కట్టా శ్రీనివాస్ || నీ రంగేమిటి ?


పారదర్శకమైన మనసు పట్టకం గుండా.
ప్రపంచపు తెలుపు ప్రతిఫలిస్తే విరిసే హరివిల్లు.
అదే నేను, అదేనేమో మనమంతా.
అసలు రంగులే లేవు
తరంగధైర్ఘ వ్యత్యాసమే లేనపుడు అంటాడు రామన్.
అలాగే నేనూ లేను.
వేరు వేరు భావోద్వేగాల స్పందనలు ప్రతిఫలించనపుడు.

వంటికో రంగు,వృ త్తి హంగుకో రంగు,
ప్ర వృ త్తికో రంగు,
ప్రపంచం ఏ రంగుల అద్దం గుండా చూసినా,


లకుముకి పిట్టా,
లోపలున్న ఆ ఒక్కటే నేను.

http://antharlochana.blogspot.in/2012/09/blog-post_25.html

కర్లపాలెం హనుమంత రావు ॥ కొన్ని చురకలు


1
ప్రతి ఏడాదీ పోలింగ్ చుక్కలే
ఐనా పోలియో
మన ప్రజాసామ్యానికి!

2
బెల్టుబాంబుకు కొందరే
బెల్టుషాపుకు
ఎందరో!

3
క్విడ్ ప్రో కో
పెద్దల
నగదు బదిలీ

4
గద్దె మీది
'గోవింద'రాజులకు
స్విస్ బ్యాంక్ లాకర్లే
ఆరో గది

5
యూరియా మెతుకు లేదు
యురేనియం సంపెంగ నూనె
దేశం మీసాలకి!

6
చిన్న చినుక్కి ఎంత శక్తో!
చిటికెలో నగరం
హిందూమహాసాగరం

7
ముళ్ళెక్కువా
పూలు తక్కువ
మన్మోహను సర్కారు
బ్రహ్మజెముడు సంస్కరణలకు

8
మీడియా మేధావులు
మరీ ఎక్కువై పోయారు
తెనాలి రామలింగులూ
తెలారంగానే
జుట్టుకు తెల్లరంగుతో తయారు!

9
రాజులు డొక్కు బస్సుల్లో
బంట్లు బుగ్గ కార్లల్లో
భలే ప్రజాస్వామ్యం!

10
వేలు పట్టుకు నడిపించిన అమ్మా నాన్న
వేలు విడిచిన చుట్టాలయారా కన్నా!
వేలు సంపాదిస్తునావనా..హన్నన్నా!

11
పిడుగు ముందూ
మెరుపు తరువాతా
ప్రియురాలి చెంప దెబ్బ

కొసరుగాః
12
ఆక్రో శాక్రోశ ఘోషంబై
వికట కఠోరాట్టహా సోద్భటం బై
వక్రభూవల్లరీ సంవలన భయదంబై
స్ఫార నిశ్వాస ధారా చక్రంబై
కంగారొద్దు
మా అటక మీది తాళ పత్రాల
వట్టి తాటాకు చప్పుళ్ళ గోల

జగద్ధాత్రి || అవసరమా?


దాపరికం అవసరమా నేస్తం?
అడిగాను సందేహంగా
అవసరమే ... ఖచ్చితమైన జవాబు
సూటిగా తాకింది చెవిని

కొన్ని మాటలు , కొన్నివిషయాలు
కొన్ని సంఘటనలు కొందరితో చెప్పకూడనివి
చెప్పకూడదు ...అందుకు అవసరమే దాపరికం
నిష్కర్ష స్వరం లో పలుకు సోకింది కర్ణ భేరిని

ఏమో మరి ...పెదవి విరిచాను
ఏది దాయాలో ఏది దాయ కూడదో
నిజంగా నాకు తెలీదు సుమా
అన్నా భుజాలెగరేసి

మనసు , మమత జంట కట్టిన
అనుభూతుల రసావిష్కరణ
మది లో చెలరేగే మధుర తుఫాను
అక్షరాలుగా ఒలికి పోతాను

హృదిని వేధించే బాధలను
మాటలలో పంచుకుంటాను
చుట్టూ ఉన్న సమస్యలకు
కవితావేదన గా ఎక్కడన్నా
పరిష్కారాలు దొరుకుతాయేమో నని
వెదుకులాడుకుంటాను

ఘనీభవించిన భావ ప్రకంపనలను
ఉద్విగ్నతతో ఉల్లేఖిస్తాను
అన్యాయపు వక్ర వర్గాలను
తూర్పార బట్టకుండా ఉండలేను

మనుషుల మది మేధలలో
అలుముకున్న విష మేఘాలను
అనురాగ వర్షమై అలికి వేస్తాను

అనుభవాల , అనుభూతుల సారాన్ని
మరు తరం వారికి పంచి
జీవితమేమిటని ఎరుక కల్గిస్తాను

అందుకే నాకు దాపరికాలు లేవు
తప్పులో ఒప్పులో మెప్పులో దేప్పులో అయినా
మనసు చెప్పిన మాట
మేధ గాంచిన బాట
పదిమందికీ పంచి పరవశిస్తాను
కొందరి హృదినైనా కవితా దివిటీనై
వెలుగుతూ, వెలిగిస్తూ సాగిపోతాను

ఇక ఇప్పుడు చెప్పు దాపరికం అవసరమా?
జీవితానుభవాల సారాన్ని
దాచుకోవడం అవసరమా నేస్తం ??
దాచకుండా చెప్పు !!!

అనిల్ డ్యాని // ఎడబాటు


ఎడబాటు తేలికేం కాదు
నువ్వు
పలికినంత
చిన్న పలుకేం కాదు

లేత గులాబిని రేగు ముళ్ళు తో
చీల్చినట్టు చేసిందా మాట నా
గుండెను చూడు ఎంత ప్రేమ
స్రవిస్తుందో నెత్తురులాగా

మన చూపులే భయం నిండిన
కనులతో భారంగా కిందకి
దిగుతున్నాయి సంధ్య సమయాన
సూర్యునిలా

నా ఊహలో అందే కట్టని నీ
నీ పాదం నిష్క్రమణ అడుగుల సవ్వడి
వందల సైన్యం కవాతు చేస్తున్న
శబ్దాలతో కంపిస్తుంది నా గుండె

ప్రాణం పోవడం అంటే ఇదా
నువ్వెళ్ళి పోతున్నావనే ఊహ తో
నాకు తెలిసొస్తుంది
కన్నీళ్ళు పోసి పెంచలేను
మన ప్రేమ మొక్కని నీ ఎడబాటుతో

నువ్వు లేకపోయినా
నీ ఉహ ఉంది నా దగ్గర
ఊపిరి భారమైన
నీ తలపులనే శ్వాసిస్తూ
ఎడబాటు కారణాలను
అన్వేషిస్తూ సాగుతున్నా
ఎడబాటు దూరం ని దగ్గర చేసేందుకు
అది జరుగని క్షణాన .............................

సందేహమే లేదు సమిధను అవుతాను
నీకోసం ఎడబాటు తట్టుకోలేక
నీ ప్రేమను ప్రేమిస్తూ నిరంతరం

26SEP12

చింతం ప్రవీణ్ || వాడు...


నేను నడుస్తున్నానన్నా మాటే గాని
నా అడుగులు హైజాక్ చేయబడ్డాయ్

నేను బిగించిన పిడికిలిలో
నా ఆవేశం హైజాక్ చేయబడ్డది

నేను నినదిస్తున్న గొంతులో
నా నినాదం హైజాక్ చేయబడ్డది

చివరికి
నా అన్నదమ్ముల బలిదానాల్లో
త్యాగం హైజాక్ చేయబడ్డది

కాంగ్రేసోల్లు...
పచ్చంగోల్లు...
ఒక్కన్ని మించిన దొంగలు ఒకలని
వాన్ని నమ్మినం
వాని జెండాలు మోసినం...

ఆ జెండా వెనకాలే
నడిచినం...
పరిగెత్తినం...
నినదించినం...

ఇప్పుడు
ఆ రంగులమారి జెండా వెనక దాగున్న
నెత్తుటి అజెండా తేటతెల్లమైంది...

నాకేం ఎరుక వాడు

చేతులు కట్టేసి
పిడికిలి బిగించమన్నడని
గొంతు నొక్కేస్తూ
నినాదమివ్వమన్నడని
నడుస్తున్న దారిని తవ్వేసి
పరిగెత్తమన్నడని

నాకేం ఎరుక వాడు
ఆకాంక్షను అంగడి చేసి
ఉద్యమించమంటున్నడని
వేదికలన్నీ కూల్చేసి
ప్రసంగించమంటున్నడని
నిలువెల్లా గాయం చేసి
మందు పూస్తున్నడని...

నిజానికి
వాడెప్పుడూ అంతే...
జనాలు నెత్తురోడుతుంటే
మౌనమే వ్యూహమంటడు
ఉద్యమం ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడుతుంటే
వూరౌతల వుంటడు
పోరాటానికంతటికి
పేటెంట్ దారున్నంటడు...

26.09.2012

నీ || "నిలువెత్తు హృదయాన్నై"


"దేహానికి-మనసుకి మధ్య
సరిహద్దు రేఖలే లేక పోతే..

దేహాన్ని ఆత్మలో విలీనం చేసే
విద్యలె వస్తే..

దేహం నుంచి ప్రాణాన్ని విడగొట్టి
మనగలిగే మహిమలే తెలిస్తే,

"చొక్కా" విడిచి హాంగర్ కి
తగిలించినట్టు,

ఎంచక్కా శరీరాన్ని మడిచి
శ్మశానం లో విడిచి
నిలువెత్తు హృదయాన్నై కదలాడేవాణ్ణి..!

"బ్రతకటానికి శరీరం మీద
ఆధారపడ్డ అధముణ్ణి....!"

నాలోపల లోలోపల
అంతర్వర్షం తపిస్తే

నన్నెందుకో..
భూమ్యాకాశాలు మరిస్తే

హ్రుదయాన్ని తడిపి ముద్దెయ్యలేని మాటలు
ఈప్రపంచాన్ని జయిస్తే

అనామకంగా అంతరంతరాలలొ
అదేపనిగా అంతరిస్తా..!!

........నీ
(నాకు తాత్విక స్పర్స అంటే చెప్పిన మనిషికి..)

26సెప్టెంబర్2012

ప్రియ కారుమంచి // మహల్లో కో యిల

ఆకాశాన్ని తాకాలని
ఆశ పడ్డావ్ కానీ
నా మనసు లో ఎగిసే
భావాల్ని కుడా చేరలేక పోయావ్ !!

బ్రతుకు సంద్రాన్ని గొప్పగా
ఈదాలని ఆరాట పడ్డావ్ కానీ
నీ విరహం తో తడిచిన
నా గుండె తడి ని చూడలేక పోయావ్ !!

నక్షత్రాల మెరుపుని చూసి
మురిసి పోయావు కానీ
నా మనసు విరబూసిన వెన్నెలైనా
నీ కోసమే అని తెలుసుకోలేక పోయావ్ !!

అయినా ఇది నీ తప్పు కాదులే
నేను నీ మహల్లో కోయిల నే కానీ
నీ నిశీధి గుండెను చేరే
తీయని గానం చేయలేక పోయానేమో !!

మోహన్ రుషి // డ్యుయల్ సిం

వైరుధ్యాలను పెంచి పోషించినవాడే
వైవిధ్యాల గురించి మాట్లాడ్తాడు!

విధ్వంసానికి మూలంగా నిల్చినవాడే
విలయంపై విలపిస్తాడు!

నిలువ నీడ లేకుండా చేసినవాడే
నీ జీవనానికై నినదిస్తాడు!

పార్లమెంట్ సాక్షిగా ప్రజాస్వామ్యాన్ని పరిహసించినవాడే
బ్రాండ్ బాజా బారాత్ అంటూ వూదరగొట్టేస్తాడు!

****

సహనానికి ప్రతీకలుగా నిల్చిన మనమే
సాగర హారమై పోటెత్తితే...
ఆచూకీ దొరకని శవంలా
కొట్టుకుపోతాడు వాడు!

26.9.12

శిలాఫలకం || కావ్యశ్రీ

జీవితం
ఒక్కసారిగా
కళ్ళముందు
సాక్షాత్కరించింది
అనుకోనివి
అనుకున్నట్టుగా
జరుగుతున్నట్టు,
అనుకున్నవి
అనుకోనట్టుగా
దూరమౌతున్నట్టు,
గుండె
తనువు నుండి
విడవడినట్టు,
మనసు మృతమైనట్టు
ప్రేమ శూన్యమైనట్టు

కళ్ళు
ఒక్కసారిగా
బలహీనపడ్డాయి
ఉదృతమైన సంద్రం
ఉప్పొంగినందుకేమో?
కొట్టుకుపోతున్న
వరదలో
జీవిత చిత్రాలు
ప్రదర్శింపబడుతున్నాయి
అస్పష్టంగా

ప్రేమ
శాశ్వతమనే
శిలాఫలకం
చిధ్రమైనట్టుంది

రక్తపుటేరుల
ప్రవాహమును
తగ్గించటానికని
మొండిచేతులతో
విఫలయత్నం చేస్తుంది

ఒక్కసారిగా
భూమి కంపించినట్లయింది
కలువకున్న
కలిసున్నట్టు
కనిపించే
సంద్యా -సంద్రాలకి
చేరువయింది
ఒంటరితనం
చీకటైంది .

తనువు
ఒక్కసారిగా
పులకించింది
చేయి పట్టుకుని
దారిచూపుతానన్నట్టు
నిమురుతుంటే
చూసాను
ఒక్కసారిగా
గుండెల్లో
చిల్లుపడుంది
బొట్లు బొట్లుగా
రక్తపు చుక్కలు
ఘోషిస్తున్నాయి
పాదాలు మాయమై
గాయాలు నడుస్తున్నాయి
రక్తవర్ణములో
పాదాలు రెండు
దారంతో
ముడివేసినట్టున్నారు ఎవరో
వేల్లు లేని
చేతులు
విలవిల్లాడుతున్నాయి
దించకుమని
అదృశ్యంగా

ఒక్కసారిగా
తనువులు
ఏకమైనాయి
ఒక్కసారిగా
అగ్నికెరటం
ఎగసిపడింది
ఒక్కసారిగా
వెలుగు
విరజిమ్మింది

శిలాఫలకం
శాసనమై

గుండెకున్న
చిల్లులను
పూడుస్తుంది

వెలుగులో
గాయాలు
మాయమైనవి

||కావ్యశ్రీ ||
25/09/2012

కపిల రాం కుమార్ // ఏడవకు ఏడవకు వెర్రి నా తల్లి

ఏడవకు ఏడవకు వెర్రి నా తల్లి
ఏడిస్తే నీ కళ్ళు నీలాలు కారు !
ఈ నాఅటి లోకాం మోసాలు ఎన్నో
తెలవకుండ నీవు కాలిడకు తల్లి !

ఎర్రాని ఎండల్లో చెమటోడ్చు నీ తల్లి
వచ్చేను యిచ్చేను మురిపాల లాలి !
ఆందాక ఉయ్యాల నీకు తోడమ్మ
ఊగేటి కొమ్మల్ల గాలి నీదమ్మ !

పొట్టకూటికి మట్టి తవ్వే
పలుగు పారలె నేస్తగాళ్ళు !
గుడిసె బతుకున మట్టిపరుపులు
గుట్టుచెప్పీ గుజ్జన గూళ్ళు !

ఇంటిలోనివారు యినుమువంటివారు
కార్ఖాన గుట్టల్లొ కరిగిపోతున్నారు !
రేపటి నీ బతుకు వెన్నెలా కాయాల
మాపిటేలా దాక సద్దుచేయకనుండు !

గుక్కపెట్టి నీవు రోదించకమ్మ
అమ్మ నీకిపుడు పాలివ్వకున్నాది !
కమ్మటి ముద్దిచ్చి కదిలిపోనుంది
ఎండిన రొమ్మున పిండినారావు !

గంజి కరువైన కడుపున పుట్టావు ! పాలు రాని రొమ్ములో
రక్తమైనా మిగలనీ ! కన్నీళ్ళు దాచేసి బోసి నవ్వులు రువ్వు!

25-09-2012

రామాచారి బంగారు // నామది నీతీరున సాగునది

నా అనుమతి
లేకుండానే జొరబడి

నామది గది తలుపులు
తెరచి మూసినది
నీ తలపుల ముచ్చట ఒక్కటి.

మదిగది ఒక్కటైనా
అరలలో కోటి ఆశలుంటాయి
శతకోటి తలంపులు
వసంతంతో అనుపల్లవులు పాడతాయి.

అనంతకోటి
మధుర భావనలు
సుధా మధుభాండాగారంలో
అంపక,పంపకాలతో
సాగిలబడి మొక్కుతుంటాయి.

మాగిన పుట్టతేనేలను
మూగమది మురిపెంగా ముద్దాడేను.

మాటవినని మారాం చేసి
మూగనోముతో చెలిమికట్టి
ఎటో వెళ్ళిపోయిన వలపుపవనం
భూగోళమంతా తనదేనని మురిసి
పులకరించి మేఘం ను పలకరించినది.

చూపులు కలసిన శుభవేళా
అభిరుచి శశితో
వలచిన అభిమానికి
మాయాబజారు ముంగిట
మోగేను పెళ్ళి బాజాలు.
ముందున్నదీ వివాహ భోజనమే మరి.
25/09/2012.

మూర్తిరాజు.అడ్లూరి // ఒక్క సారి మాగూడెం వచ్చిచూడు


మానేల నీపాదాలకు
ఆక్యుపంక్చర్ చికిత్స చేస్తది
మాగాలి నీఊపిరినే గాదు
మన్సునుగూడ శుభ్రంచేస్తది

ఒక్కసారి మా ఆకు పచ్చని
చేలనిచూడు
నీ కంటికి మందు విందు

ఒక్కసారి మాచెలిమ
నీరు తాగి చూడు
నీలోని ప్రతి కణం
యవ్వనమే

నిజమా ఐతే పొదాం పద
ఆ!
వద్దు మాగూడెం నేనే గుర్తు పట్టలేను
నేను హిస్టారికల్ ప్రజెంటు లో చెప్పాను.

డా.పులిపాటి గురుస్వామి || నా సెలయేరు హృదయం.....26 ||

మౌనం ముచ్చటగా
నీ వెంట పడుతుంది

ధ్వనిలో నీవు
కాలుష్యానికి హత్తుకుంటావు

సాలె గూడులో నువ్వున్నావా?
నీలో అది ఉందా?

ఈ మసక లోకానికి
ఏది ఎక్కడ ఉండాలో తెలియదు
ప్రియురాలా...!
ఆనందం జాడ తెలిసిందా ...

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || మిరు మిట్లు

చినుకుల పలకరింపులు
మట్టి వాసనలు
వెన్నెల వానలు
నిన్న లానే వున్నాయు
కా
నీ
నిన్నటి అందం లేదు
సన్నని పులకరింతాలేదు
వాసనలకు మాదుర్యం లేదు
వెన్నెలకు వలపుదనం లేదు

నిన్నటి తెలియని తనానికి
నేటి తెలిసిన తనానికీ
రాజుకొన్న మంటల్లో
ఆనందం ఆవిరయ్యుంది

గతకాలపు ఆనందం లో
గాలాలేసి వెతికే మాకు
కాలం నడుస్తున్న శబ్దానికి
ఏ సంబరమూ పడటం లేదు

గతించినతరం గాయాలకు
నేటి తరం నామోషీపడుతుంది
అప్పుడప్పుడు
అమాయకత్వం వారసత్వంగా
వచ్చుంటే బాగుండేదేమోననిపిస్తోంది

జరిగింది తెలిసి
జరపాల్సింది తెలియక
మొత్తం సమూహం లో
మేల్కొన్న ఒక్కరిద్దరు

తీవ్ర ఆకాంక్ష తో
తనవారిని బయటపడేయాలని ఒకడు
తను బయట పడాలని మరొఒకడు

ఒకడు తుపాకీ ఎత్తుకొని
తూటాలకు బలయుపోయాడు

మరొకడు రాజకీయ గద్దయు
గద్దెక్కి గతం మరచాడు

ఏళ్ళ తరబడి మైళ్ళ దూరం
కన్నీళ్ళను మోసే ఓపికలేదు

చంద్రుడూ వెన్నెలా
అందరికి మల్లే నాకెప్పుడు అనిపిస్తుందో

మా ఇళ్ళళ్ళో మండే సూర్యులు
మళ్ళీ ఎప్పుడు పుడతారో

మెర్సి మార్గరెట్ ll మిగిలిపోయిన దారం


1.
చెత్త కుప్పలో పడవేయబోయి
తప్పి
గడ్డిలో పడ్డ
వాడిపోయాక
విసిరి పారేసిన పూలమాల

2.
దారం
స్నేహం మొదలు పెట్టి
పూలు వాడిపోయినా
తోడు విడువని
బంధం !!

3.
రంగు మారుతూ
ఊపిరి చివరి శ్వాస మెట్లు
ఎక్కుతూ
వదిలి వెళ్తున్న దారానికి ఏమని
వీడ్కోలు పలికాయో పూలు ?

4.
వాటి
గుస గుసలు వింటూ
గడ్డిపోచలు
కొంత ఊరట దారానికిచ్చినా
వాడి ,వీడి పోయిన పూలు లేక
ఇక అక్కడే ఎన్ని రోజులుండాలో ?

5.
పూలతో స్నేహం వళ్ళ
దారానికి గొప్ప తనమా ?
లేక
తనని తానూ మెలికలతో
తిప్పుకుంటూ దారం
వాటిని ఒక దగ్గర కూర్చడం
దారం గొప్ప తనమా?

6.
కాని
పూలతో స్నేహం చేసినందుకు
ఇంకా ఆ చెత్త కుప్పలో పూల
జ్ఞాపకాలతో
అలాగే మిగిలోపోయే దారం
కొందరిని అలాగే గుర్తు చేస్తూ...

7.
ఇలా
మిగిలిపోయిన ప్రశ్నల్లాగే
కొన్ని జ్ఞాపకాల
పెదవులతడి ఆర్పేయలేని
కిరణాల వర్షంలా ...
by-Mercy Margaret--- (25/9/2012)


http://www.facebook.com/groups/kavisangamam/permalink/449250141794410

చింతం ప్రవీణ్ || ప్రియమైన వ్యక్తికి...


మీలోని ద్వేషాన్నంత భరిస్తూ
మీలోని ప్రేమ కోసం
రంధ్రాన్వేషణ చేయలేను_

ఇంకా చిన్నవాణ్ణే
మీరు ప్రదర్శించేదంతా
ప్రేమే అనుకోలేని వెర్రివాణ్ణి

ఎవరి హృదయంలోకి
బలవంతంగా చొరబడలేని
అసమర్దున్ని
నన్నిలా వొదిలేయండి

మీరు ప్రేమిస్తారో ద్వేషిస్తారో
అది మీ ఇష్టం...
ప్రేమించాలని మనమెప్పుడు
అంగీకారపత్రం రాసుకోలేదు కదా!

కానీ చివరగా ఒక్క మాట
ఒక్కసారి ప్రేమించైతే చూడండి_

ప్రేమ సర్వ అవస్థల మూలమే కావచ్చు
సర్వదుఃఖాల చికిత్సాలయం కూడా
ఎవ్వరిని ద్వేషించాలన్నా
ప్రేమించటమే ప్రాధమిక సూత్రం_

ప్రేమిస్తున్నోడిని కాదు
ద్వేషిస్తున్నోడిని ప్రేమించగలగాలి
సుఖాన్ని కాదు దుఃఖాన్ని ప్రేమించగలగాలి

బహుశా
మీరనుకుంటున్నారేమో!
ఏ హృదయమైనా వెతుక్కుంటూ
మీ దగ్గరికే వస్తుందనీ
కావచ్చు గాక
మీరు గుర్తించకపోతే
ఏకాకి గుండెచప్పుడే

ఎవ్వరు మిగలరూ
ఒంటరిగా జీవితాంతం_

ఒక్కసారి చెదిరిన హృదయానికి
ఎన్ని వేల ప్రేమ పూతలు పూసినా
ప్రయోజనం ఉండదు

నా ప్రేమకు గుర్తుల్లేవేమో
మీ ద్వేషపు గుర్తులు
శాశ్వతంగా మిగిలిపోతాయ్...

చివరిసారిగా
ఒక్కసారి సముద్రాన్ని చూడండి...
నదులు ఆటుపోట్లు సృస్టిస్తున్నాయని
నదులను వెలివేయడం లేదు కదా
సముద్రమెప్పుడూ మీలాగే?...

25.09.2012

Jayashree Naidu || I AM

Since the day I became conscious about my existence..

the journey is unpredictable
colors of emotions on my canvass

tHeN
others dipped my brush in theirs
insisted this is your color..

some even painted the canvass
and said you follow me...

torn in the colors that I don't identify
confusion in the unknown meanings

unheard canvass
unsung colors..

NoW
the brush searched my hand
colors colored the palette
spread the horizon into my canvass
the others flew like feathers
the dreams dipped the stars
the sparkles are the EYES!

AND there emerged the soul of my painting.. I AM!

ప్రవీణ కొల్లి || అసంపూర్ణం


ఒక్కో రాత్రి, ఒక్కో పగలు
ఎక్కడి నుంచీ మోసుకొస్తాయో
ఇంతేసి దిగులును?
నేల ఈదుతున్నట్టు, ఆకాశం చాలనట్టు
పుట్టుకొచ్చే ఈ ఆలోచనలు!
కడవల కొద్దీ తోడినా
ఊట బావిలో ఊరుటుందే ఈ జ్ఞాపకాలు!
ఇంత భారాన్ని మోస్తున్న మనసెంత బలసాలో కదూ...

నల్ల మబ్బుల నీటి భారం
వానై వరదై ముంచెత్తితే మటుమాయం...ఎంతదృష్టం!
కనురెప్పల కన్నీటి భారం
చినుకై కురిసి కురిసి
కడలిలోనే మరి భద్రం....ఎంతవిశాదం!

ఒక్కో వేదన, ఒక్కో ఆవేదన
ఎంతకీ చిధ్రమవ్వవు చిత్రంగా!
గాయాల తీపు తగ్గిందని బ్రమించినా
గురుతుల సలపరాలు జీవించే ఉంటాయి వింతగా!

గతించిన గేయపు స్వరాన్ని
కరిగిపోయిన కాలపు పెదవులు
ఆజన్మాంతం అవిశ్రాంతంగా ఆలపిస్తూనే ఉంటాయి...
జనించిన స్మృతి రాగం
కాలం మిగిల్చిన వినికిడిలో
కూనిరాగమై ఆలకిస్తూనే వుంటుంది...

ఒక్కో ఘటన, ఒక్కో సంఘటన
ఎప్పటికీ అంతు చిక్కని
వైకుంఠ పాళి పాచికలే!
నిచ్చెన అనుభవాల కన్నా
పరిశీలన పాముకాట్లు ఎక్కువ బాధిస్తుంటాయి,,,,

ఒక్కో అక్షరం, ఒక్కో భావన
ఎప్పటికీ అసంపూర్ణమే!
పోగు మిగిలిపోయిన నేత అల్లికలా...

24 -SEP -12

డా. రావి రంగారావు // కవీ రైతూ దేశానికి రెండు కళ్ళు //

నాకూ మా నాన్నకూ తేడా లేదు
మా నాన్న హలం పొలంమీద పెట్టి అక్షరాలు రాస్తున్నాడు
నేను కలం కాగితమ్మీద పెట్టి ధాన్యం పండిస్తున్నాను...

మా నాన్న నేల గుండెలు కూలుస్తున్నాడని
నేను కాగితం శీలం చెరుస్తున్నానని
ఆయుధాలతో మే మిద్దరం హింసను ప్రేరేపిస్తున్నామని
మనస్సులకు కత్తులు కట్టుకున్నవాళ్ళు పొగబెడుతున్నారు
మన జాతి ప్రాణాలపై పగబడుతున్నారు...

నా కలంనుండి అక్షరాలు
ఆకలి చీకట్లను తొలగించే
వెలుతురు ధాన్యపు గింజలు,
ఈ గింజలకు విశ్వరూప శక్తి కలిగిస్తామని
చేతు లెత్తి పిలుస్తున్నాయి
ప్రజా హృదయ క్షేత్రాలు...

శ్రమ నంతా పచ్చని అమృతంగా మార్చి
పొలాల నిండు గుండెల్లో భద్రంగా ఉంచి
విషంబొట్టు దొంగలు రాకుండా చూసే
పల్లెపడుచు వడిసెల నా కలం...

ఎన్ని శిశిరాలు వెన్నుపోటు పొడిచినా
ఎన్ని పండుటాకుల అనుబంధాలు వదిలిపోయినా
ఎన్ని గొడ్డళ్ళు తనువును గాయపరిచినా
మళ్ళీ కొత్త చిగురులు తొడిగే చెట్లు
నా కలానికి బంధువులు...

నిద్రపోతున్న మొద్దుల్లాంటి
ఎద్దుల్ని మేలుకొలిపే
చెర్నకోల హెచ్చరికలు
నా కలానికి స్నేహితులు...

ఎండిపోయిన మొక్కల ముఖాల చూచి
ఆదుర్దాగా పరుగెత్తుకొచ్చి
గలగలా ఆప్యాయంగా మాట్లాడుతున్న పంటకాల్వలు
నా ఆలోచనలు...

చిక్కిపోయిన నదీనదాలకు
కొత్త రక్తా న్నెక్కించటానికి
దివి నుండి భువికి దిగివచ్చే
వర్షం జల్లులు నా ఆశయాలు...

చిరునవ్వుల పువ్వుల
పత్తిచేనుమీద పడి
రక్తాన్ని పీల్చేస్తున్న దోమలగుంపు మీద
క్రిమిసంహారక మందులు చల్లటం నా ఆచరణ...

ఎవరైనా పాములుగా మారి
నా దారి కడ్డు వస్తుంటే
గోమాత లాంటి నా కలం
గరుత్మంతుడై వీక్షిస్తోంది...

నా కలం
పీడితునికి చిహ్నం,
శ్రమజీవనానికి సంకేతం,
సామాన్యుడికి ప్రతీక,
ధర్మానికి పతాక...

పాలిస్తున్న ఆవుల్నడిగి
దున్నిపెడుతున్న ఎద్దుల్నడిగి
పంటలు మోసే బండిని అడిగి
కన్న తల్లి నేలను అడిగి
ఓ కొత్త సిరా తెచ్చుకొంది నా కలం...

ఎండిన డొక్కల్ని చేరుకుందామని
బయలుదేరిన పంటను నిప్పుకళ్ళతో
భయపెట్టి దోచుకునే చీకటితో
నా కలం కుస్తీ పోటీ...

ఈ చీకటిని తొలగించటమే
నాకూ మా నాన్నకూ ఆరాటం,
తరతరాలుగా మేం చేస్తున్నాం
ఈ నేలమీద పోరాటం...

నాకూ మా నాన్నకూ తేడా లేదు
మా నాన్న హలం పొలంమీద పెట్టి కవిత్వం రాస్తున్నాడు,
నేను కలం కాగితమ్మీద పెట్టి వ్యవసాయం చేస్తున్నాను...

మా నాన్న హలంతో, నేను కలంతో
తూర్పుదిక్కు నుంచి బయలుదేరాము,
మార్పు కోసం కలిసిసాగాము,
మా మధ్య నడిచివస్తున్నాడు-
మా చిటికెనవేళ్ళు పట్టుకొని
దిక్కుల్ని పలకరిస్తూ చిరునవ్వుతో కిరణభానుడు
ప్రపంచాన్ని పాలించే రేపటి మా వారసుడు.

27, సెప్టెంబర్ 2012, గురువారం

పీచు శ్రీనివాస్ రెడ్డి || ఉచిత దొంగలు


లెక్కలింకా తేలడం లేదు

ఉన్నవి ఊడేవెన్నో

కొత్తవి వచ్చేవెన్నో

ఎవడి లెక్కలు వాడివే

ఎవడి గోల వాడిదే

ఉచితానుచితాలెంచక

ఉచితాల పేరు చెప్పి

ఎన్ని కూతలు కూసారో

ఎన్ని కోతలు కోసారో

అప్పటి ఓట్ల మరకలు

ఇంకా చెరిగిపోనేలేదు

భయంకరంగా దాడి చేస్తున్నాయి

బ్రతుకు మీద

భవిష్యత్తు మీద

ఓట్లు తెచ్చు కోవాలన్నా

కోట్లు దండుకోవాలన్నా

ఇప్పుడు " ఉచితం " ఒక ఎజెండా

అటువైపుకు వెళ్ళామా ఖర్సైపోతాం

వాళ్ళు ఖరీదైన కూలీలు

వాళ్ళు ఖరీదైన బిచ్చగాళ్ళు

ఐదేళ్ళు పనుండదు

చేతివాటం తప్పితే

వీధులన్నీ తిరుగుతూ

ముఖం నిండా చిరు నవ్వు వొలకబోస్తూ

మళ్ళీ కూలీకి వస్తారు

చేతులు జోడించి బిచ్చానికి వస్తారు

మనం మహారాజులమే

వాడు మనముందు

చేతులు జోడించిన మూడు క్షణాలవరకు

ఆపై బ్రతుకంతా బానిసలమే

దొంగలు రాబోతున్నారు జాగ్రత్త !

24-09-2012

యల్లాప్రగడ రాజా రవి శ్రీనివాస్ || ఎక్సెంట్రిక్ ఫెలో


ఇతడు ఖచ్చితంగా..మూర్ఖుడో..పిచ్చివాడ
ఏదేమైతేనేం తప్పనిసరిగా
మట్టుబెట్టి సమాధి చెయ్యాల్సినోడు

లేకుంటే..
దేవుడికి ప్రతిరూపం మనిషంటాడు
దేవుడొక్కడేననీ..ఎక్కడోలేడనీ
సరిగ్గా వెతికితే నువ్వే దేవుడంటాడు
హుండీల ఆదాయం కొల్లగొట్ట చూస్తున్నాడు

ప్రతి బంధం వెనుక స్వార్థమే ఉందనీ
ప్రేమిస్తే అది మటూమాయమంటాడు
ఇచ్చిపుచ్చుకోవడాలొద్దంటాడు
ప్రేమ పేరిట వ్యాపారాలన్నీ మూతబడ చూస్తున్నాడు

పగ ప్రతీకార జ్వాలల్ని
క్షమా వర్షంతో ఆర్పొచ్చంటాడు
కోట్ల విలువైన ఆయుధ సంపత్తికి చెదపట్టించేట్టున్నాడు
మానవులంతా ఒకటయ్యే విపత్తు తెచ్చిపెట్టేట్టున్నాడు

ప్రపంచం అంతా వెతికితే లోనే ఉందంటాడు
విద్యకు మూలం స్వీయశోధనంటాడు
కళాశాల వ్యాపారాల్లో పెట్టుబడులన్నీ
మునిగిపో చూస్తున్నాడు

ఙ్ఞానమైనా సత్యమైనా
నీలోనే కనుక్కునే ప్రయత్నం చెయ్యమంటాడు
గురువైనా స్వామైనా నువ్వేనంటాడు
భక్తజనకోటి ఆదర్శాలను కాలరాయ చూస్తున్నాడు

ఏమాత్రం మన్నించాల్సినోడు కాడు
ప్రపంచం చివరివరకూ తరిమి తరిమి కొట్టాల్సినోడు!! 
24SEP12

భాస్కర్ ॥ పవిత్ర మనసు


ఎవ్వరూ ఇక్కడ,
ఎవరికి, ఎప్పటికి నచ్చరు,
ఏదో ఒక పని వుంటే తప్ప.

ఏదీ ఎక్కడా,
ఎప్పడూ,ఉచితంగా ఇవ్వబడదు,
ఏదో విధంగా నిన్ను ,
లోభరుచుకోవాలనుకుంటే తప్ప.

కల్మషమే సోకని,
ఏ పవిత్ర మనసు,
ఎదురవ్వదు,సుమా, నీకిక్కడ,
ఆత్మగా మారి సంచరిస్తే తప్ప.

చింతం ప్రవీణ్ || నేను-నువ్వూ


ఎన్నివేల ఏండ్ల అనుబందమో
మనిద్దరిది_

నాలా నువ్వు
నీలా నేను
ఎన్ని వేలసార్లు రూపాంతరం చెందామో!

నాకు నువ్వు లేకపోతే
నింగి నీరు నిప్పు గాలి అన్నీ
శూన్యమే కదా_

ఎన్ని వేల సముద్రాలను
ఎన్ని లక్షల నదులను నీలో దాచుకున్నా
ఎన్ని అగ్నిపర్వతాలను గుండెల్లో మోస్తున్నా
ఎప్పుడు నిర్మలవదనంతో ఉంటావ్
చూడగానే చేతులెత్తి మొక్కేలా_

నేను లేనప్పుడు నీలో
ఎన్ని విస్ఫొటనాలు సంభవించలేదు
ఎన్ని అగ్నిపర్వతాలు బద్దలవ్వలేదు
నువ్వెన్ని గ్రహాల చుట్టూ తిరగలేదు
నా తోడు కావాలని_

ఎప్పుడైతే నేను వచ్చానో
ఎంతగా మురిసిపోయావో
ఇంకెంతగా ముద్దాడావో
తోడు లేక గడిపిన క్షణాలు గుర్తొచ్చి_

నన్ను నువ్వు గాఢంగా ప్రేమిస్తావ్
నాకోసమే కొన్ని యుగాలు ఒంటరి జీవితం గడిపావ్ కదా

నువ్వు కార్చిన కన్నీళ్ళు సముద్రాలై
నువ్వు చిందించిన ఆనందబాష్పాలు నదులై ప్రవహించాయ్
నీ ప్రేమకు గుర్తులుగా
కొండలు కోనలు చెట్టు చేమా అవతరించాయ్
ఒక్కటేమిటి నీ అణువణువు ప్రేమమయం...

నీ తనువులో
ఏ అణువును తాకినా
పులకించిపోయాను
తన్మయత్వం చెందాను_
నన్నింత వెర్రిగా ప్రేమిస్తున్న నిన్ను
కౌగిలించాలనీ
ముద్దులాడాలనీ
నా చేతుల్లోకి నిన్ను తీసుకోని మురిసిపోవాలని
నాకనిపించని క్షణం లేదు

ఐతే నేనేమి చేస్తున్నాను?
నిన్ను అనుభవించే వరకే నటిస్తున్నాను

నీతో సహజీవనం చేస్తూనే
నీలో అణువణువు చరిస్తూనే
నీనుండి దూరంగా జరిగిపోతున్నాను
ఓ పక్కన ఒరిగిపొతున్నాను
నీ కోపానికి గురౌతున్నాను

నీ ప్రేమే కాదు
నీ కోపం నాకు తెలుసు...

ఒక్కసారి నువ్వు శివాలెత్తితే
కంపించిపోతాను
భయంతో పరుగులు తీస్తాను
బిక్కుబిక్కుమంటు నిన్ను వేడుకుంటాను
నువ్వు వెంటనే శాంతిస్తావ్

మళ్ళీ షరా మామూలే!
నిన్ను గాలికొదిలేస్తాను

నా పెంపుడు జంతువులే నాకన్నా
నయమనిపిస్తున్నాయ్
చివరి శ్వాస వరకు నీకు విశ్వాసంగా ఉంటున్నాయ్

ఓ భూకామాంధు నిన్ను రంపపుకోత కోస్తున్నా
ఇంకో దుర్మార్గుడు నీ అణువణువూ కబలిస్తూ
నిన్ను మరు భూమిలా మారుస్తున్నా
నాకు స్పందనుండదు

ఛీ! వెదవ జన్మ
దేన్ని పొందుతున్నామో
దేన్ని పంచుకుంటున్నామో
దాన్ని కాపాడలేకపోతున్నాం_

నీకు దూరంగా
ఎన్ని వేలమైళ్ళు నడిచినా
ఒక్క అడుగైనా
నీకు తెలియకుండ వేయగలిగానా?

(భూమిని రక్షించండి)

20.09.2012

25, సెప్టెంబర్ 2012, మంగళవారం

రేణుక అయోల || మాటలు గుమ్మంలో విరగ బూస్తాయి

మీకు తెలుసా కొందరి మాటలు
మంచు కత్తులు
చల్లటి నీటి చుక్కలు గుండె మీద రాలుతున్నా

పదునులేని కత్తి

దిగబడుతుంది బలవంతంగా.

అవాల్లా జారుతున్న మాటలు పాదం మోపలేని నిస్సహాయత
అవి రెక్కలు కట్టుకుని దీపంపురుగుల్లా విసిగిస్తాయి
జీవితాన్ని క్షాణాల్లో చిందర వందర చేసీ మాటలు లోపలలికి వెళ్లిపోతాయి
తుఫాను వెళ్లిన చిత్తడి నేల అవేశాలు అక్రోశాలు ఏడారి ముళ్ళమోక్కలు చేతులు నలుముకుంటూ
మనవేపు చూస్తూంటాయి ఒక దాని ఒకటి పొంతన వుండదు,వాళ్ళ ముఖాలే పదే పదే మనవంక చూస్తుంటాయి

అప్పటిదాక ఆల్లుకుపోయినవి రేపటిని రంగులకలయికలో ముంచెత్తినవి పరాయిగా బొత్తిగా పరిచయం లేని ముఖంలా
గుంపులోకి వెళ్లిపోతాయి మన గురించే కొత్తగా మాటలు మోదలు పెడతాయి‘ అవే మన వాకిటిలో వద్దనా రంగు రంగుల పూలై మన చేట్లనిండా విరగబూస్తాయి.

24, సెప్టెంబర్ 2012, సోమవారం

కట్టా శ్రీనివాస్ || మరో మెట్టు


ఎదిగిన మనసుల అనుభవాల
అక్షరాలనుండీ ఇవ్వటంలోని
ఆనందాన్ని మదిలో ఇంకించుకున్న
వెలుతురు దారిలో నడిచే ప్రయత్నం చేస్తునపుడు.

అదే మీటతో మరో దీసం మిణుకుమంది.
అదే తాళం చెవితో మరో కవాటం విప్పారింది.
దొరికిన దానికల్లా దేబిరించే మడుగుపైన
పుచ్చుకోవటంలో ఆనందపు పెట్టుబడి కనిపించింది.
నిరంతర నడకలో అది పైమెట్టే అనిపించింది.

కుచేలుడి అటుకులకు కొంచెం
స్నేహపు అనురాగాన్ని అద్దుకుని అందుకుంటే
శబరి ఎంగిలి పళ్ళకు
పిసరంత ప్రేమను జోడించి ఆరగిస్తే
తీసుకోవటంలోని సంతోషమేమిటో తెలిసొస్తుంది.

రెండు చివర్లను మెరిపించే వెలుతురు
రెండు హ్రుదయాలను మురిపించే గురుతులు.
దాగివున్న నిజంలా బయటపడతాయి.

గుడిసెలోని గుడ్డిదీపం వెలుగులో
పల్లెతల్లి ప్రేమను వడ్డించేటప్పుడు
పేదరికం వసారాలో స్నేహపు సమయం
తాంబూలమై పండుతున్నపుడు
మనసుతో అందుకునే అద్రుష్టం వుండాలి.
పైచేతి దర్పాన్ని వదలగల నిబ్బరం వుండాలి.

శుబ్రమైన దానితో తుడిస్తేనే అద్దానికి మరకంటదు.
మనసెరిగిన తనంతో చరిస్తేనే ప్రేమకు ధనమెక్కదు.

తైలమందక దీపం కొడిగట్టటం లేదు.
వత్తిని పిండి పైకెక్కించే దిక్కులేకే రెపరెప లాడుతోంది.

*23-09-2012
http://antharlochana.blogspot.in/2012/09/blog-post_23.html

నరేష్ కుమార్ || కొన్ని ప్రయోగాలు


మెదడుకి
కొన్ని ఆలోచనలను
తినిపిస్తూ....
కూర్చున్నా
ఒక సాయంత్రం
నన్ను నువ్వు గా
మార్చుకునే
ఒక ప్రయోగ శాలగా
నేను మారిపోయి
నిన్ను నాలోకి
బొట్టు బొట్టుగా వొంపేసుకుంటూ
క్షణాలని
పరీక్ష నాళిక లో
పోసెసి
వర్తమానం నుండి
గతం గా
మార్చే ఈqఏషన్లని
మొహం పై
రాసుకుంటూ....
నాలోని
ఒక్కొక్క జీవ కణానికీ
నీ రంగు.,రుచీ.,వాసనలద్దుతున్నా
* * * * * * * * * ** * * * *

2) మనకళ్ళు
కలుసుకున్నప్పుడు జరిగిన
జీవరసాయన
చర్యతో
చర్మాల రాపిడివరకూ
అన్నిట్నీ
H2SO4 లో
ముంచి
శుద్ది చేయాలిప్పుడు
* * * * * * * * * ** * * * *

3)రెండు
తోలుముక్కల
సంగర్షణలో వెలువడ్డ
అధరగరళం
నా ప్రాణాన్ని కొరికేస్తోంది
* * * * * * * * * ** * * * *
4) అబ్బా...!
ఈ కంపేంటి....!?
ఒహ్...!
నాగుండె
కాలిపోతోంది
నీనవ్వుల ఆసిడ్ని
అంతగా కుమ్మరించెసావెం...
* * * * * * * * * ** * * * *
5) కామాగ్నిలో ప్రేమని ఆహుతిచెసేసాంకద
మరి...! మరి....!
ఇప్పుడెల
ముక్యమైన
మూలకం లేకుండా
నేను.... నువ్వెలా
ఔతాను....? 23/09/12

కాసుల లింగారెడ్డి || నేను- నా తోట - ఒక కోయిల


ఒంటరితనం
సర్రున దూరి
మెదడు సందుల్లోంచి బుసకోడ్తది

ఒక తోడులేని తనాన్ని ఈడుస్తున్నప్పుడు
ఒక జామ కొమ్మ
వంగి భుజాన్ని తడుతది
రాత్రి ఒడిసిపట్టుకున్న మంచు ముత్యాల్ని
తలంబ్రాలు పోస్తది

నిండుగా పూసిన
పెరుతేలవని పువ్వొకటి
తనను తకమని
యవ్వన మాకుటాల్ని చాస్తది

జీవన ప్రభాత వాకిట
రూపు దిద్దుకున్న పిండే
వయ్యర్నగా ఊగుతూ
ఆహ్వానం పలుకుతది
పంకిలమంతిన్న
పంకజమన్న, పరిజతమన్న
పరవశ్వమే

నిద్ర గన్నేరు
అనేక
నిదుర రాని రాత్రుల్ని
బహూకరిస్తది

కాగితపు పువ్వు
చేసిన తప్పులకు
చేతులు జోడిస్తది

ఆకాశానికి
నిచ్చేనలేస్తున్న కొబ్బరి చెట్టు
వంగి
పాదాలు ముద్ధాడుతది

కాలం పొడుగూతా కలగన్న
బొడ్డుమల్లె
ఒడిల వెన్నెల పూలు పరిచి
పిలుస్తది
నా రక్తం కళ్ళజూసిన
ముళ్ళమీద అలిగి
ఎర్రగులాబి
అంతర్ధ్హానమైతది

నీరెత్తినట్టు వుందని నిమ్మ
కాయల చప్పట్లతో
ఉచ్చాహ పరుస్తది

నారింజ
పండ్లు
ఇకిలించి
నవ్వించ చూస్తది

తీగ మల్లె,జాజి మల్లె
బంతి,చామంతి
జీవితానికి వసంలద్దుతవి

అన్నిటినీ మించి
అప్పుడప్పుడు
హఠాత్తుగా
ఒక కోయిల ప్రత్యక్షమైతది
పలుకుల ప్రావహంలో నను ముంచుతది
నాకు ఒంటేరితనంలాగే
తనకు రంగు మీద బెంగ
నేను అంతః సౌఅన్దేర్యాన్ని మించి నది లేదంటాను
తను నేనున్నానంటూ చేతులు కలుపుతుంది

బుసకొట్టి బుసకొట్టి
అలిసిన ఒంటరితనం
ఊపిరాడక తోక ముడుస్తది

౨౨-౯-౧౨

భమిడిపాటి || నీ కలాన్నై పుడితే


మరు జన్మంటూ వుంటే
నీ కలాన్నై పుడతాను ,కవితగా జీవిస్తాను

నీ మనసులో భావాన్ని
లోకం చూడక ముందు

ప్రతి పదంలో అందాన్ని
నేనై లిఖిస్తుంటే మురిసిపోతూ

పదాలు చిక్కక పెదాల్ని కసిరి
మునుపంటితో నన్ను చేసే గాయానికి నొచ్చుకుంటూ

రూపం దాల్చిన నీ కవిత
లోకం చూస్తూ వుంటే ఆ పొగడ్తల సగపాలు నాకని మైమరచిపోతూ

ఇట్లు
ఈ జన్మలో నీ అభిమాని
మరుజన్మలో కవితై వచ్చే కలాన్ని ...09/22/12

భవాని ఫణి || ఎదగనిదెవరు??


అందరిలాగా ఉండను నేను
కానీ అందరూ కావాలనుకుంటాను

నేను కనిపించగానే
తదేకంగా చూస్తారు అందరూ
ఎంతో సంబరపడి పోతాను

కానీ వాళ్ళు నన్ను
సాటి మనిషిగా చూడటం లేదని
నా మస్తిష్కపు అరల్లోంచి వచ్చే సంకేతాలని
నేనసలు పట్టించుకోను

నన్ను చూసి కొందరు నవ్వుతారు కూడా
వాళ్ళ స్పందనకి నేను పులకించి పోతాను
ఆనందంతో ఉబ్బి తబ్బిబ్బై పోతాను

కానీ వారి నవ్వు స్నేహపూర్వక మైనది కాదని
నా మెదడులోని
కొన్ని మెతక మేధో కణాలు మొత్తుకుంటున్నా
నేను కొంచమైనా కలవరపడను

ఈ అద్భుతమైన లోకంలో
నాలాగే సృష్టింపబడిన
ఈ మనుషుల్ని చూసి
నాలోని ప్రేమతంత్రులు ప్రేరేపింపబడి
వారి చెంతకి చేరాలనుకుంటాను
అనురాగం పెల్లుబికి
వారిని స్పృశించాలనుకుంటాను

కొందరు వెంటనే దూరంగా జరిగిపోతారు
సభ్యత ముసుగు తొలగించలేని
కొందరి శరీరాల ఉలికిపాటుని
నాలోని సునిశితమైన పరిశోధక నాడులు
పసికట్టి నాకు చేరవేస్తాయి
నేను లక్ష్యపెట్టను

ప్రతి ప్రాణి లోను నిండిఉన్న
జీవశక్తి ని గుర్తించలేని
వారి అజ్ఞానాన్ని చూసి,
పరిగెత్తలేక పడిపోయే పసిపాపని చూసి
ముచ్చట పడే తల్లిలా నవ్వుకుంటాను

ఎప్పుడో అమ్మ కడుపులో ఉన్నప్పుడు
ప్రాణవాయువు అందక
నా మెదడులోని కొన్ని కణాలు
నిర్జీవమైపోయి ఉండవచ్చు

కానీ అన్నీ సవ్యంగా అమరి
సజీవంగా ఎదిగినా,
ప్రేమమయమైన జీవితాన్ని
అనుభవించలేని వారి ఆశక్తతకి జాలిపడతాను

వారిలా మది పొరల్లోంచి
పదాల ఇటుకలు తెచ్చి
నేను మాటల కోటలు
కట్టలేకపోవచ్చు

కానీ జాలి, దయ,ప్రేమ,కరుణ నిండిఉన్న
నా హృదయాన్ని చూసి సంతృప్తమవుతాను

నా మనసు వృక్షాన్ని
వాళ్ళు రాళ్ళతో కొట్టినా
తియ్యని స్నేహ ఫలాల్నే అందిస్తాను

నా ఆత్మీయపు కొమ్మల్ని
వాళ్ళు నిర్దాక్షిణ్యంగా విరిచేసినా
ప్రేమ పుష్పాలనే పంచుతాను

నన్ను అందరిలాగా పుట్టించనందుకు,
అమానుషత్వానికి బదులు
అమాయకత్వాన్ని నాలో నింపినందుకు,
ఆ భగవంతుడికి జీవితమంతా రుణపడి ఉంటాను

వచ్చే జన్మలో ఏమో .. ఏ మేధావిగానో పుట్టి,
ఎంత అనాగరికమైన జీవితాన్ని గడపాలోనన్న
దిగులు మాత్రం వదలదు నన్ను !!!
23.09.2012

బంగారు రామాచారి || ఎదను కోస్తున్న మంచుకత్తి జ్ఞాపకం

సుగుణవతి మైత్రి అనుమతిలేని వూహలు
రెక్కలను పట్టుగా కట్టుకుని ఎగురుతున్న
సాహితి వినీలనవభావనాకాశంలో వాలితే
సొగసుల హరివిల్లుగా విరుస్తుందన్న నాకవిత

హంస సారాంశం బాగుంది, భావకవి నన్నావు,
నేను లేమినున్నా మన చెలిమి మాత్రం
ఉన్నత శిఖర గంధ పరిమళభరిత ప్రేమని
సుమ భాసిత భావిజీవితం నాదేనన్నావు.

వెల్లువెత్తిన వరద గోదావరి వంపుసొంపులతో
వయ్యారి వరూధినిలా నిలువెల్లా వూరించావు .
మధువురుచి తగలని ఆమడ దూరంలోనున్నాను.

కోమలిచెలిగా నీవు చెంతనున్న తరుణప్రాయంలో
కుమారునిగా నన్ను కన్నవారికలలు జాలువారగా
నీచిలిపి కళ్ళు సిగ్గుతో వొలకబోసిన మధువులతో
మునిగితేలిన నాబంగారుకలలకవితను, భవితను
కలువలకుజతకట్టి వలపుబందీగా వేసాయి సంకెళ్ళు.

కోరనిదే వరాలిచ్చిన కొండంత తేనెమనసు నీదని
కోవెలలో నీపేరిట అర్చనలు చేయించి తరించాను.
నా ఉన్నతి కోరిన నీవు ఉన్నతహృదయ విద్యకై
పరదేశమేగి మనసును పరుసవేదిగా మార్చావు
నెచ్చెలి నీపలుకే బంగారమని పాడుకున్నా గానీ
నీతలపోతలతోనే నెమ్మదించని నామదికేది మందు.
తోడిచూపుల గాయాలకు కార(ణం)ఈవర్తమానం.

చీకటికళ్ళ నాగుండెకు ఎరతోవేసిన గాలం కనికట్టుకు
గతించినతొలివలపు ప్రేమ జ్ఞాపకంతో కళ్ళువర్షిస్తున్నాయి
ప్రతికూలభావనల వందనంలోను ఉదజనిగా నీవున్నా
మనసు గడియారంలో విభజన క్రమాన్నిజాలిమాలిన
నిముషాల ముల్లు గునపంతో గుచ్చుతునే ఉన్నావు
మరుపున్నవారి మది తీరానికి తూఫాను రాదు కదా,?

పనిగట్టుకుని మర్చిపోవాలనుకోవడమే అసలు భాధ
నీవు నన్ను పిచ్చివాడన్నా
నిజంగా నాకు భాధలేదు
నాకు నిజంగా పిచ్చిగానీ మనస్సుకు నిజం తెలియదా?

అర్ధంకాని ఎదేమో పదేపదే నిను కల(త)గా పలవరిస్తాది.
దారితప్పిన వృతాంతమంతా తనతోవలోనే విరుస్తుందనే
కోయిలగాతరలిపోయిన వసంతమేనీవని వెతుకుతుంది.

వృత్త పరిధి దాటిన నీవు తన ప్రాంతంలోనే ఉన్నావన్న
భ్రమతో చేరువకాని సూర్యునికోసం చలన భూమి(క)గా
మారి చక్రభ్రమణమనే గోడుతో గిరికీలు కొడుతుందీ.
జ్ఞాపకమొప్పుడు
సుగుణాల విస్తారభాండాగారమే కానీ
కలసిరాని కాలంలో మాత్రమది కోస్తున్న మంచుకత్తే?.

( నిర్వాహక సోదరుని కోదండం చేత హితంపొందినదై పరిశుద్దపరచబడినది.)

ప్రసాద్ తుమ్మా || శాసనం


ఏ లంచ్ అవర్లోనో
చెట్టుకింద పుట్టిన దేవుడు
కాలంతో పాటు తానూ మారుతూ
అవతారాలు మారుస్తూ తనూ మారుతూ
మనుషుల్లోని మానవతను చంపుతూ
మత ఘర్షణలకు సాక్షిగా
మౌనంగా
తరాల క్రిందటి తొలి నాగరికతకు
మనల్ని మారుస్తూ
ఇంతై అంతై వటుడంతై
మతరక్కసియై
నెత్తురు ఏరులై పారిస్తున్నాడు
తనను సృష్టించిన మనిషిని
తనే సృష్టి కర్తగా శాసిస్తున్నాడు
dt. 23-09-12

యల్లాప్రగడ రాజా రవి శ్రీనివాస్ || మతమా మార్గమా


వారెవ్వరూ లేరు
వారు వివరించిన ధర్మ మార్గాలు మిగిలున్నాయి
అదొక మార్గమేనని చెప్పిన వ్యాఖ్యలున్నాయి

అతడు లేడు
అతడు చెప్పిన ప్రేమ, పరిశుద్ధత దార్లున్నాయి
అవి దార్లేనని రాసుకున్న మాటలున్నాయి

అతడు లేడు
అతడు బోధించిన జ్ఞానం, బుద్ధం మిగిలున్నాయి
అవి కూడా అటే చేరుస్తాయని చెప్పిన మాటలున్నాయి

అతడు లేడు
అతడు నిరూపించిన కరుణ, శాంతి కూడా ఉన్నాయి
వాటితో నువ్వు చేరేదక్కడికేనని రాతలున్నాయి

అతడు లేడు
అతడు పాటించిన సత్యం, వైరాగ్యం త్రోవలున్నాయి
ఆ త్రోవల్లో నీ గమ్యం అదేనని బోధనలున్నాయి

మనిషి దేవుడి సృష్టి
మార్గాలు, త్రోవలు, దారులు వారి దృష్టి
మతం మాత్రం మన సృష్టి
మన మతమేదంటే మానవమతమని బల్లగుద్ది చెప్దాం
ప్రాంత దేశ పరిమితులు కూడా దాటి
ఏదైనా చేరేది ఒక్కటేనని నిరూపిద్దాం!

23 SEP 12

రాఖీ ||”ఒ’క’’వి’జ్ఞాన” సర్వస్వం


1.
కవిత్వం ఒక భావోద్వేగం..
కవిత్వం ఒక రాగ ప్రవాహం ..
కవిత్వం..ఒక అనుభవం..
కవిత్వం అనుభూతుల సమాహారం..
2.
ఒక భౌతిక సంయోగానికి...
ఒక రసాయనిక..చర్య జరిగి...
తగిన గణాంకాలన్నీ కుదిరి..

ఎలా ఒక జీవం రూపు దిద్దుకొంటుందో..
ఎలా ఒక కణం ప్రాణం పోసుకుంటుందో..

ఏ పరిధి వరకు..
ఏ అవధి వరకు..
ఏ సరిహద్దుకు...

అచరం..చరమౌతుందో..
మూలకం..స్వయం చలితమౌతుందో..
జడపదార్ధం ...చైతన్యవంత మౌతుందో...

ఎవరు చెప్పగలరు..?
ఎవరు సృష్టి గుట్టు విప్పగలరు..??
3.
దేహ మిథున మథనం లో ..జీవం ఆవిర్భవించినట్టు..
హృదయ మేధో మథనం లో ...కవనం ఆవిష్కృత మౌతుంది..

కన్ను తెరచిన నాటి నుండే...
తనను తాను నిర్మించుకొంటూ...
పాఠాలు..గుణపాఠాలు..నేర్చుకొంటూ..

ధర్మాన్ని ..అనుసరిస్తూ...
కర్తవ్యాన్ని..నిర్వర్తిస్తూ...
ప్రతిఫలాపేక్ష ఉపేక్షిస్తూ..
మానవుడు..మహనీయుడు..
4.
ప్రకృతి చక్కని గురువు..
పరిశీలిస్తే చెప్పలేనంత..చదువు..
పరిశోధిస్తే..అగాధ విజ్ఞాన సింధువు..
5.
ప్రతిఫలమేమి కోరుతుంది.. పూచిన గులాబి
బహుమతులేవి అడుగుతుంది ..పరిమళించిన సిరిమల్లి..
కానుకలేవి ఆశిస్తుంది...వెన్నెల విరజిమ్మే..జాబిల్లి..

నెమలి నాట్యం లో...ఎనలేని పరవశముంది
కోయిల గానంలో...కొలవలేని తన్మయముంది..

దూకే జలపాతంలో..తోక ముడవని తత్వముంది..
సాగే కొండవాగులో...వెనుదిరగని..ధైర్యముంది..
దాహం తీర్చే నదిలో..తొణకని..నిండు దనముంది..

విరిసిన ఇంద్ర ధనువులో...రంగులు చిమ్మిన ఆనందముంది..
పలు వర్ణాల సీతాకోక చిలుకలో..అందం చిందించే నైజముంది..
నీడ నిచ్చే చెట్టులో..ప్రాణ వాయువు అంది౦చే .దాతృత్వము౦ది..
పంట చేలలో..తమ ఉనికి కోల్పోయీ.. ఆకలి తీర్చే త్యాగ నిరతి ఉంది..

6.
ప్రకృతికి ఇవ్వడమే తప్ప..ధర కట్టడం తెలీదు..
మనిషి మినహా జీవులు-
అనుభూతి చెందడమే తప్ప ..అడగడం ఎరుగవు..
ప్రశంసలకు..పొంగవు...విమర్శలకు కృంగవు
సత్కారాలు ..సన్మానాలు..ఆశి౦చవు
బిరుదులూ...పతకాలు ..అర్థించవు
7.
గొర్లుకాసే పిల్లవాడి పిల్లనగ్రోవి పాటకు..కొట్టేదెవరు చప్పట్లు
దుక్కిదున్నేరైతు ఆశుకవితకు..కప్పేదెవరు దుప్పట్లు..
8.
ఒకటికి రెండింతలు..
గోరంతకు..కొండంతలు ..
ఆశిస్తూ అపేక్షిస్తూ..
వక్రమార్గాలన్వేషిస్తూ...
అక్రమ విజయాల..సాధిస్తూ..ఆస్వాదిస్తూ..
వందిమాగదులతో జేజే ధ్వానాలు....
భజంత్రీలతో...భుజం చరుపులూ...
9.
మది పెల్లుబిన భావాన్ని ..అక్షరీకరించడం..
పదాల నాదాన్ని పదుగురి ఎదుట నినదించడం..

ఇవ్వడం నీ సమస్య ..
గ్రహించడం ..ఆగ్రహించడం..సంగ్రహించడం...
అవతలి వారి సమస్య...

నిన్ను నువ్వు ..పరిష్కరించుకో...
నిన్ను నువ్వు సంస్కరించుకో..
నిన్ను నువ్వు సమర్పించుకో..

అంతా సవ్యమే
..అంతా..నవ్యమే
.అంతా..ఆమోద యోగ్యమే..

గిరి గీసుకొంటే..అది బంధనం..
కోర్కెతో రాస్తే..అది శృంఖలం..
మొక్కుబడిగా రాస్తే..అది వ్యాపారం..

స్వేచ్చా విహంగమే కవిత్వం...
స్వతంత్ర హృది జన్యమే...కవిత్వం ..
కవిత్వం చేత ,కవిత్వం కొరకు ,కవిత్వం..
కవి తత్వమే కవిత్వం..
కవిత్వం కావాలి కవిత్వం...!!!

23-09-2012

భాస్కర్ II గానమా స్వర్గమా


సప్త సముద్రాలన్నీ
ఏకమైనట్టు..
సహస్ర బాహువుల్లో
నగ్నంగా సంచారం చేసినట్టు
రంగులన్నీ హరివిల్లులై
వాలిపోయినట్టు ..
ప్రాణ ప్రదంగా ..గుండెల్లో భద్రంగా
దాచుకున్న ప్రియురాలు మోహమై
వెంటాడుతున్నట్టు
ఆ ఆనందకరమైన
మన్మోహన రాగం
వెంటాడుతోంది ..
రా రమ్మంటూ వేధిస్తోంది
దివి నుంచి భువికి
దిగివచ్చిన ..ఆ గాత్రం ..
రోజు రోజుకు కొంగొత్త రాగాలతో
పరుగులు తీస్తోంది
చప్పుడు చేయకుండా
హృదయంలో ఒదిగి పోతోంది
కోయిలలు ..కొమ్మలై
మనసు ముంగిట ..
ప్రేమతనపు సింధూరాన్నిఅద్దుతోంది
వసంత రుతువును ఆవిష్కరిస్తోంది
చిల్లు పడిన గుండెకు ..
అమృతపు గానంతో చికిత్స చేస్తోంది
(ఉస్తాద్ సుల్తాన్ ఖాన్ కోసం )

కొండారెడ్డి భాస్కర్ కవిత

అవినీతి వటవృక్షపు ఊడలు,
నరనరాల్లో చొచ్చుకుపోతూ,
ఆకాశంలా విస్తరిస్తున్నప్పుడు.....
అసత్యపు పలుకులు
ప్రియమైన సత్యాలై,
అనుక్షణం హృదయాన్ని,
అగ్నిలా లోభరుచుకుంటున్నప్పుడు......
ఎదుటివాడిని ద్వేషించడమే,
దేశభక్తిగా కీర్తించబడుతున్నప్పుడు...
ఎవరెవరి కారణాలకో,,
లక్ష్యమే తెలియని అమాయకులు బలవుతున్నప్పుడు...
దేశం ముసుగులో,
సమాధులు మాత్రమే
నిర్మించబడుతున్నప్పుడు.........
దేశాన్ని ప్రేమించడమంటే,
తోటి మనిషిని ప్రేమించడం అని తెలిసికూడా,
గుండెలోతుల్లో దాన్ని,
గుప్తనిధిలా దాచేస్తున్నప్పుడు......
ఎందుకని నేను దేశాన్ని ప్రేమించాలి ??
ఒకే ఒరలో వేల విరుద్ధతల ఖడ్గాలను,
ఇముడ్చుకున్న ఈ దేహం,
సాఫల్యతావైఫల్యాలను,
ఎలా విశ్లేషించగలదు, నా పిచ్చిగాని,.
దేశాన్ని ప్రేమించాలనే వుంది,
ఎందుకనే ప్రశ్న,తొలుస్తూనే వుంది.
సంఘర్షణల్లో పడి కొట్టుకుంటున్నందుకో,
సంఘర్షణే లేక బతుకుతున్నందుకో.....
అయినా, ఇదంతా నాకెందుకు...
దేశమనే సంకుచితత్వం,
మెదడుని ఉన్మాదంతో ఊపనంతవరకు,
నా దేశాన్ని ప్రేమిస్తూనేవుంటాను, నేను......

ఆర్.దమయంతి ॥ స్పర్శించనీ...


యెద లయలో కదలిక
ఎవరిదో ఆ గీతిక.
మనసు అరలో దాచిన
మొగలి రేకు జ్ఞాపిక..
గుమ్మెత్తించే గుభాళింపుల వీచిక.

***

రెండు తీరాల మధ్య
నది పెదవి విప్పని దుఖం - ఒక ప్రవాహం!
రెండు హృదయాల కలి, వీడిన
మది సంద్రం - ఒక విషాదం

***
మనం
ఎప్పటికీ, ఒకరికొకరం
అర్థం కానివారం.
మనమిద్దరం ఒకటే అనుకుని, రెండుగా చీలిన తీరాలం.
కానీ, నిన్నూ నన్నూ తాకుతూ
వలపు నది ప్రవహిస్తునే వుంది.
ఒంటరి ఒడ్డుని స్పృ సి స్తూ..
కంటి రేవుల్ని దాటిపోతూ..అప్పుడప్పుడు..
గుండె తడుస్తూనే వుంది.

**
ప్రేమంటే-
ఓ నవ యవ్వని.
దానికి ఆకర్షణ ఎక్కువ.
హత్తుకునే గుణమూ ఎక్కువే.
ఐతే, శరీరాన్ని కాదు.
ఆత్మని.

***

గుండె ఫిడేల్ మీద లయ వాయిద్యం
ఏలమంటోంది విషాద సామ్రాజ్యం
ఆహా! బరువుగా వీస్తూ గాలి.
తేలికవుతూ నేనిక జాలీజాలీ

***
Date: 23.09.2012.

***

వంశీ || ఇన్సోమ్నియా


నడిఝాము దాటిన చీకటిని
నిశ్శబ్దం విరహించే ప్రతిరాత్రి
నిద్రించాయనుకున్న కలలు మేలుకుని
సమస్తాన్ని అచేతనం చేసే
అద్భుతాన్ని అక్షరీకరించాలని గింజుకునే
ప్రయత్నం ఆపుతూ, దూరంగా
కపాలమోక్షానికి ఉలిక్కిపడ్డ పాపాలభైరవుడి
భూపాలపు మేలుకొలుపు..

గాలివాటుకు ఫెటీల్మని శబ్దించి
సర్దుకుంటున్న కిటికీ విన్యాసానికి వెన్ను
ప్రచోదించిన భయమూ బిడియమూ కాని
ఒక ఆనందావస్థపు మహామౌనంముందు మోకరిల్లి
అస్పష్టంగా అల్లుకుపోతున్న ఆలోచనల్ని
తర్జుమా చేయలేని ఓటమిని అంగీకరిస్తూ..

గతమెపుడో పలుమార్లు పరిచయించిందనిపించే
ఈ అనుభవాల లోతుల్లో ప్రాయోపవేశించి
ఊపిరాడని చెమ్మల తడిని
ప్రత్యూషపు తొలి తెలికిరణపు ఎండపొడ
సడిచేయక తుడిపేస్తున్నట్టనిపించే
పొడుగైన రాత్రిని, పడదోసి పడకేసిన ఊహలు
మంచమ్మీద నాతోపాటుగా,

సుషుప్తిని మింగిన నీ గదిలో నేను,
నిజాయితీగా నిశీధిన కరగలేని అశక్తతకు
నీ ఓదార్పునడిగి ఓ దారి వెతుక్కోవడానికి,

మరో ప్రవాసపు ప్రదోషపు పునాదులో
సుదూరపు అసహజ గవాక్షాలో
ఉదయించకముందే
నాలోనూ నిదురించు..

23.9.12

కిరణ్ గాలి || రాసుకో సాంబా (1)


1. ఓటమి అంటే
గెలవలేక పోవటం కాదు
ఇక గెలవలేను అనుకోవడం

2. ఓటమి మెట్లు ఎక్కకుండా
గెలుపు శిఖరాన్ని చేరలేము

3. కాలం పురుడు పోస్తె
ఓటమి తల్లి ఓర్పుతో కన్న బిడ్డే గెలుపు

4. గెలుపు చెట్టు, ఓటమి విత్తనం

5. గెలుపు పల్లకి మొయ్యడానికి
నలుగురూ వస్తారు
ఓటమి పాడె ఎక్కినప్పుడు
ఒక్కడూ తోడు నడవడు

6. ప్రతి గొప్ప గెలుపు వెనుక,
ఒక మర్చిపోలేని ఓటమి వుంటుంది

7. వెలుగులో గమ్యాన్ని మాత్రమే చూడగలము
దాన్ని చేరుకునే దారి చీకటిలోనే కనిపిస్తుంది

8. గమ్యాన్ని చేరాలంటే
వేగం, దారి, సత్తువ కన్నా ముఖ్యమైనది
అలిసినా ఆగకుండా అడుగులెయ్యగలగడం
కోరిక బలమైనదైతే అది కొండనైన పిండిచెయ్యగలదు

9. గురి తప్పడం తప్పు కాదు
గురే లేకుంటే ఎప్పటీకి గెలవలేము

10. పగటి కలలు కనడం తప్పు కాదు
ముఖ్యంగా వాటి కోసం
అహొరాత్రులు నిద్ర లేకుండా కష్టపడితే

11. ఈ రోజుల్లో చెడ్డవాళ్ళే గెలుస్తారు
మంచి వాళ్ళు ఓడిపోతారు ... అనేది అపోహ
ఏ కాలంలో నైన బద్దకస్తుడు గెలవలేడు
పని చేయడం వ్యసనమైన వాడు ఓడిపోడు

12. గెలిచే వాడికి ఓడిపొయెవాడికి తేడా...

సామర్ధ్యంలో లేదు సాధనలో వుంది
తెలివిలో లేదు తెగువలో వుంది
అలొచనలొ లేదు అచరణలో వుంది
లక్ష్యంలొ లేదు గురిలో వుంది

Date: 22.09.2012

ప్రసాద్ తుమ్మా || తెలంగాణ


భగ భగ మండుతున్న
నిప్పు కణాలు
ఓయు విద్యార్ధులు

**

రాజకీయ లాబ్ లో రిసేర్చులు
ఫలితం తెలంగాణా

**

గుండె వింత శబ్దాలు
స్టేత్ లేకుండానే
తెలంగాణా..తెలంగాణా...

**

ఫుకిశియా అనువిస్పోటానం కాదది
ఓయు ఆర్ట్స్ కళాశాల విస్పోటనం

**

ఇజాలు కాదు, నైజాలు కాదు
నిజాలు కావాలి
తెలంగాణ రావాలి

**

జీవితం కాలంతో పోటీ పడ్తుంది
మరణం త్యాగాలతో తిరుగుతుంది

**

చంద్రుడు భూమికి దగ్గరయ్యాడు
తేరిపార చూస్తే
శ్రీకాంత్ రూపం
dt,23-09-12

శాంతిశ్రీ || బూచోడు

పశ్చిమకనుమల నుంచి బూచోడు వస్తున్నాడు
వాడు-పిచ్చోడి చేతిలో రాయి
ముందు మన అంగట్లో అడుగుపెట్టి
నట్టింట్లోకే వచ్చేస్తున్నాడు..

చిల్లర కొట్టుకు తాళం వేసేసి
ఇక అంగడ్లన్నీ డాలర్లతో నింపేస్తాడు
చివరికి, మన చింతచెట్టు మీద చిగురుకి కూడా
వాడే రేటు నిర్ణయిస్తాడు
'చిన్న'బోయిన వ్యాపారుల్ని
తన అంగడ్లలో కొలువు కుదురుస్తాడు

'సహకారం' పేరు పెట్టుకుని
కంపెనీ సేద్యం చేసేస్తాడు
మనం ఏం తినాలో ఎంత తినాలో
వాడే నిర్ణయించేస్తాడు
'బిక్క'చచ్చిన రైతన్నల్ని
వ్యవసాయ కూలీల్ని చేసేస్తాడు

'చదువుతల్లి' కన్నా 'లిబర్టీ' ముద్దంటాడు
మన ఉపాధ్యాయులకీ సీమకోర్సు నేర్పేస్తాడు
మనం ఏం చదవాలో ఏ ఉద్యోగం చేయాలో
వాడే నిర్ధారించేస్తాడు
'శోష' వచ్చిన తల్లిదండ్రులికి
డాలర్లకే విద్య నేర్పేదంటాడు

విదేశీ మీడియానే సరైనదంటాడు
మన వాటిని పక్కనబెట్టిస్తాడు
మనం ఏం చూడాలో ఏం వినాలో
వాడే ఉపదేశిస్తాడు
'తెల్ల'బోయిన ప్రజలకి
ఛానెల్‌ కనెక్షన్‌తోనే గ్యాసంటాడు

వీడితో యుగళగీతంలో ఏలికలు
వీరిద్దరిని కాదని మనదైన 'ప్రత్యామ్నాయం' రావాలి
అప్పటివరకూ వీరి వికటాట్టహాసం వినాల్సిందే
వీడి 'మోత' భరించాల్సిందే..!

తేది: 22.9.2012

శ్రీ || పిచ్చి కుక్క

అవును అతను కుక్కే...
తన దేశ సంపద పై తోడేళ్ళు కన్నేస్తే
దశాబ్దాల పాటు కాపు గాసిన కుక్కే
అవును అతను ఖచ్చితం గా పిచ్చి కుక్కే
అగ్ర రాజ్యపు అడుగులకి మడుగులొత్తకుండా
అమెరికా అధికారాన్నే ప్రశ్నిస్తే
పిచ్చి కుక్క కాక మరేమవుతాడు.

అతను ఖచ్చితం గా పిచ్చికుక్కే
తన దేశపు చమురు నిల్వలు
తన ప్రజలకి మాత్రమే చెందాలనుకోవడం,
చుక్క నెత్తురు చిందకుండా
రాజరికాన్ని అంతం చేసినా,
అధికారం చెలాయించడానికి
అమెరికా ముందు తోక ఆడించాలి గానీ
జాడించకూడదని తెలియని పిచ్చి కుక్క.

అవును అతను నియంతే
మానవ హక్కులని హరించిన దుర్మార్గుడే
కానీ హక్కులని హరించాలంటే
ప్రజాస్వామ్యపు ముసుగు తొడుక్కోవాలని
తెలియని పిచ్చోడు...
ప్రజాస్వామిక హక్కులని భక్షించినా
దాన్లో నాటో తోడేళ్ళకి కూడా
భాగం పంచితే సరిపోతుందన్న
కనీస లోక ఙ్ఞానం లేని వాడు
అదే వుంటే...
గ్వాంటనమో బే లాంటి జైలు కట్టుకుని,
ఆమ్నెస్టీ ఇంటెర్నేషనల్ కి
విరివి గా విరాళమిచ్చి
చేతులు దులుపుకునేవాడు కాని
పిచ్చోడి లా మానవ హక్కుల కోర్టులో
దోషి గా ఎందుకు నిలబడతాడు

అతను ఖచ్చితం గా పిచ్చి కుక్కే
కాకపొతే..
అధికారం లొకి వచ్చిన
నాలుగు దశాబ్దాల్లోనే
అక్షరాస్యతని వంద శాతానికిపెంచి
నిరుద్యొగితని పూర్తిగా నిర్మూలిస్తాడా
పిచ్చికుక్కే కాకుంటే
వ్యభిచారాన్ని,మద్యపానాన్ని నిషేదిస్తాడా

ఒకనాడు రక్తం చింద కుండా
లిబియన్ రెవల్యూషన్ ని విజయవంతం చేసి
లిబియా ని ఆర్థికం గా పరిపుష్టం చేసి
ప్రజల చేత జేజేలు కొట్టించుకున్న గడాఫీ
పిచ్చోడు కాబట్టే అదే ప్రజల చేతిలో
హత్య కావించబడ్డాడు..చరిత్ర హీనుడయ్యాడు.

(అంత్యక్రియలు కుడా ముగియక ముందే చరిత్రకారుల చేతిలో
హీన చరిత్ర లిఖించుకున్న గడాఫీ కి అంతిమ నివాళి)
--శ్రీ 28.10.2011

శ్రీనివాస్ ఎల్లాప్రగడ ॥ నువ్వెక్కడ ?


కుక్కపిల్లకి ముద్ద విసిరి చూడు
ఎప్పటికైనా అది నీపై చూపించే
విశ్వాస ప్రేమను చూడు

గుడిలో ఏనుగుకు అరటిపండిచ్చి చూడు
అది తొండమెత్తి నిన్ను దీవించే
వాత్సల్య ప్రేమను చూడు

పిల్లిపిల్లకి పాలు పోసి చూడు
అది జీవితాంతం నిన్ను రాసుకు పూసుకు తిరిగే
ఆప్యాయత ప్రేమను చూడు

పావురానికి గింజలు విసిరి చూడు
రోజూ క్రమం తప్పక నీ దగ్గరకొచ్చే
దాని అనుబంధ ప్రేమను చూడు

గోవుకు గడ్డి పెట్టి పాలు పితికి చూడు
నువ్వు తనని పిండుతున్నా
ఆ తల్లి కళ్ళలో నిర్మ ప్రేమను చూడు

తోటి ప్రాణివైన నీపై
కనీసం వాటి జాతైనా కాని నీపై
వాటి రకరకాల ప్రేమల్ని చూడు

మరి నువ్వు పేజీల కొద్దీ రాస్తుంటావు
గంటల తరబడి ప్రసంగిస్తుంటావు
ఇందులో ఏ ప్రేమో వెతికి చూడు!! 22SEP12

ఆదూరి ఇన్నారెడ్డి || ఎక్కడున్నవ్ బుజ్జీ


ఎక్కడున్నవ్ బుజ్జీ
మనసు తలుపులు తట్టి
తలపుల తలుపులు తీయింది
ఎక్కడికెళ్ళావు బుజ్జీ
మది నాదన్నావు
మరువను ఎప్పటికీ అన్నావు
మరి నన్ను వీడి ఎక్కడికీ పోయావు బుజ్జీ
చీకట్లో ఉన్నది చూసి నామనస్సు చీకటి అనుకున్నావా
వెలుతురులో వెన్నేల కురిపించలేననా
పైపై మెరుగులు చూస్తున్నావ్
నాలో నిండి ఉన్న ప్రేమను చూడు
నీకోసం రాసుకున్న Blog డైరీ పేజీలు చూడు
బుజ్జీ ప్రతి అక్షరంలో నీవే
పరుగులు తీసే ప్రతి పదంలో నీవే
నేను మారలేదు బుజ్జీ
నీవెందుకు మారావు
"కలల ప్రపంచంలో " పడి మర్ఫిపోయావా బుజ్జీ
"వెన్నెల వెలుగులు "నిజమని నన్ను మర్చావా బుజ్జీ
బరించలేని భాదను నాకొదిలి
ఎలా నవ్వుతున్నావు బుజ్జీ
నీకు ఏదైనా సాద్యిమే బుజ్జీ
నవ్వించగలవు, కవ్వించగలచు,ఏడ్పించనూ గలవు
ఇన్నీ చేసి ఏం ఎరుగనట్టూ ఉండగలవు బుజ్జీ
కాని నీమీద నమ్మకం వస్తావని
నన్నోదారుస్తావని...ఊరడిస్తావని బుజ్జీ
ఇది నమ్మకమా గుడ్డి నమ్మకమా నీవే తేల్చాలి

మెర్సి మార్గరెట్ ll పరస్పర సంభాషణ


రాయి హృదయంలో తడి
పగులగొడుతూ మాట్లాడే
సుత్తెకే ఎరుక...

సుత్తె మాట్లాడే ఆ దెబ్బల
భాష
పగిలిపొతున్న రాయి చెసే
శబ్ధానికే ఎరుక..

బ్రద్దలు కొడుతూ జరిపే
రాయి సుత్తెల
పరస్పర సంభాషణ
చెదిరని గురికి ..
తప్పని లక్ష్యానికి
ప్రతీక

దెబ్బ దెబ్బకి
చూపు భాష అర్ధం చేసుకునే
చేయి గురి
విజయం ఎంటో తెలిపే
పరీక్షల సూచిక

--BY-Mercy Margaret (22sep2012)

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || గ్లోబల్ గ్రామం

నగర బతుకు పుస్తకానికి
పల్లెను ముఖ చిత్రంగా
వెయ్యాలనివుంది
ఇగిరిన సంతోషాలు
మళ్ళీ చిగురించేలా
పల్లెగంధం పుయ్యాలనివుంది

బూదెమ్మవ్వ కన్నుల్లా
అమ్మ చెవి కమ్మల్లా
పూసిన మిరప కొమ్మల్లో
చల్లన్నం నంజుకు
సరిపడా కాయలు కోస్తుంటే
భూమిలోకి దిగుతూ
ఎడ్లూ నాన్నా
కనపడకుండా పోతుంటే
మోట బొక్కెన తొండం
నోరెళ్ళబెట్టినప్పుడు
తాటి బోదెలో నీటి సరదా
గుర్తొచ్చి

తెలియని బరువులేవొ తలెత్తుకొని
పరుగెత్తలేని మనసులకు
మా బీటిగడ్డి పరకల మొనలనేలుతున్న
నేలతల్లి మంచు ముక్కెరలు
కిరణాలను చీల్చి రంగుల కళ్ళాపి చల్లుతున్న
చప్పుళ్ళు వినిపించాలని వుంది

యంత్రించిన బ్రతుకులను
మనుషుల్లా మంత్రించాలని
ఆవుదూడ ఆటను
అమ్మ వేసిన ముగ్గును
నాన్నేసిన కోండ్రను చూపెట్టాలని వుంది

గుడి ముందు నిలబడి
గంటల గంటల సమయాన్ని
జీవితం నుండి కత్తిరించుకొంటున్న భక్తులకు
వేల దారులు పరచి
వెలుగు రేఖలు కప్పుకొన్న
మావూరి చెరువుగట్టు పైనున్న
ముత్తాలమ్మ దగ్గరకు తీసుకెళ్ళాలనుంది

వాహనాల వరదల్లో సుడిగుండాలను దాటుకొంటూ
ఆక్సీజను అందక అవస్తలు పడుతున్న వాళ్ళను
తంగేడి చెట్ల మద్య మెలికలు తిరిగి మెరుస్తున్న
వెన్నెల దారులెంట కాసేపు తిప్పాలని వుంది

పిజ్జాలు బర్గర్లూ చిరుతిళ్ళుగా తింటూ
బరువళ్ళేసుకు తిరుగుతున్న వాళ్ళకు
జొన్న చేలో ఊసబియ్యం రుచి చూపెట్టాలనివుంది

నాయకత్వం వచ్చినా
వాళ్ళాయన చోదకత్వత్వం లో మసలే వాళ్ళకు
మావూరి ముఠామేస్తీ చిట్టెమ్మను
పరిచయం చెయ్యాలనివుంది


తీరా తేరిపార చూస్తే
మావూరిప్పుడు మా వూరిలాలేదు
వూరంతా పరుగుల పందిళ్ళేసుకొని
అరుగుల సంగతే మరచిపోయాయు

పచ్చనిపొలాలు
ఎకరాలు గజాలుగా చీలి
బూడిదగుమ్మడి కాయలు కాస్తున్నాయు

వయసుడిగిన వాళ్ళు అక్కడక్కడా
ఇళ్ళకు అతికించబడ్డ గుర్తులుతప్ప
పల్లె తనానికెప్పుడో రోజులు చెల్లిపోయాయు
వూరికే మరమ్మత్తులు అవసరమవుతున్నాయు
అవీ గ్లోబల్ గ్రామం చూరుకే వ్రేలాడుతున్నాయు.

చంద్రశేఖర్ వేములపల్లి || కలలు ||

పచ్చని పైర్లు, ఎగిరే పక్షుల కిలకిల రావాల ... కలలు
భయం, బాధ, శ్రమ ... ఆదమరిపించే కలలు
నీకు ఊపిరి తిప్పుకోనియ్యకుండా చేసే అందమైన కళ్ళ, కనురెప్పల ... అనురాగం కలలు
ఒక్కసారి ...
నాలో పసితనాన్ని,
కలలు కనే స్వేచ్చని ఇచ్చి చూడు!
రోజూ చూస్తున్న ... ఆ పిచ్చికూతలు, భయంకర స్వప్నాల్ని ... మరిచిపోవాలనుంది!

2012 సెప్టెంబర్ 23

కెక్యూబ్ వర్మ ॥ చిల్లర మాయం॥

అలికిడి వినపడకుండా
పిల్లి కాళ్ళ పంజాతో
నడి బజార్లోకి సరకు సరఫరా...

నీ జేబు చీల్చుకుంటూ
వాడి చెయ్యెప్పుడో చొరబడింది
ఖాళీ తనం నిన్నింక వెక్కిరిస్తుంది
కుక్క నోట్లో బొమికలా....

నీ బెటరాఫ్ పుస్తెలమ్మినా
తీరని బాకీతో నడి వీధిలో
నీ నెత్తిపై రూపాయి బిళ్ళ పెట్టి
అర్థ రూపాయికి పాట....

పొయి మీద పాలు పొంగక ముందే
ఆరి పోయిన గ్యాస్ బండ
కోటా పూర్తయి వెక్కిరించింది...

చిల్లర కొట్టు చిట్టెమ్మ
వాకిట్లో నుదుటిపై పాలిపోయిన
పసుపు బొట్టుతో నోట్లో తులసాకు....

ఒక్కోటీ అదృశ్యమవుతూ
ఏదీ మిగలనితనంతో
నీకు నీవే ఓ హాలోమెన్ లా
చివరాఖరకు ఆత్మను కోల్పోయి....

నువ్వింక మేల్కొనక పోతే
నీ కంటి రెప్పలను కత్తిరించి
కలలను కూడా LED తెరకు అతికిస్తారు...

సొంతమంటూ ఏదీ లేనితనం
నిన్ను ఓ బ్రాండ్ అంబాసిడర్
చేతిలో ఖాళీ కోక్ డబ్బాలా మిగిల్చి విసిరేస్తుంది....

దేహమంతా తొడగబడ్డ
విదేశీ కండోమ్ ను చీల్చుకు రారా
కాలం నిన్ను అనకొండలా మింగి ఉమ్మివేయక ముందే....

(తే22-09-2012 )

కపిల రాం కుమార్ // పలుగుతో పాటు ఎలుగెత్తు //

ఊడల మర్రికి ఊయల కట్టి ఉఫుతున్న ఊర్మిళా
జోల పటపాడే ఊర్మిళా నిదురోయేటి బిడ్డనుచూసి
మురిసిపోతోందమ్మ ఊర్మిళా ఆద్మరచివుండకంటూ
ఆన యిచ్చెనమ్మ ఊర్మిళా..పనికు పైనమాయె ఊర్మిళా!

కాయకట్టపు బతుకిలోన కాయా పండా తేడాలుండవు
కాలంచెల్లిన గతుకులు వినా గాయం మానే రోజులుకావు!
కటిక చీకటి రాతిరేల నుదుటి కుంకుమ చెరిగిపోయె
బరమ పేలి బతుకునావ బెరుకులేక లాగవమ్మా!

మగడులేని బతుకు బారం మేయునపుడు దిగులుపడకు
కట్టకాలపు మోత బరువు తలచుకుంటూ కలత వలదు!
కొమ్మకు వూగే అన్నంమూట కాకులు ఎత్తూకెళ్ళవులే
కాకులు కావు పలుకాకుల లోకపు పాపపుకళ్ళకు తూలకులే

ఒక్కరోజే ఓదార్పు - ప్రతిరోజూ నిట్టూర్పు
వేన వేల కట్టాలు పనులముందు దిగతుడుపు
కుక్కలు చించిన విస్తరికాకు - రెక్కలు తెగిన ప్క్షివి కాకు
రాతిని తవ్వే పలుగును యెత్తి నారీ హక్కులకు యెలుగెత్తు!

23-09-2012

ప్రవీణ || ఓ నలిగిన జ్ఞాపకం

జ్ఞాపకాల దొంతరలో నుంచి
అప్రయత్నంగా జారి పడింది
ఓ నలిగిన కాగితం….

వీలైనంత చదును చేసి చదవబోతే
కన్నీళ్ళ కొలనులైన కళ్ళు
మసగబారిపోయాయి…..

ఒక చేత్తో కళ్ళు నలుపుకుంటూ
మరో చేతి చూపుడు వేలుతో
అలుక్కుపోయిన అక్షరాలు విడదీస్తుంటే
చెమ్మగిల్లిన కాగితం
మరి కాస్త చిరిగి
మనసుని చిత్తడి చేసింది…

22 -Sep -12

వాసుదేవ్ II గుడిమెట్లు--ఓ శిధిల కథల సంచిక II

గుడికన్నా ముందే పలకరించే
ఆ డైభ్భై ఏడు మెట్లూ డైభ్భై ఏడు కథలు
కష్టం వెనుకే సుఖమన్నది చెప్పడంకోసమన్నట్టు 

*

ఒంపులుతిరిగుతూ ఊరించే ఆ మెట్లమీదే
బాల్యం చిన్నపాదాలతో....
ఒక్కోమెట్టుని వెనక్కి నెడుతున్నాననే ఆనందంలోనూ
అమ్మ చెయ్యి ఆసరాలోనూ కథలు అవసరం అన్పించవు
గతాన్ని ఎక్కడో కలిపేసె ఆలోచనలో అమ్మ
వర్తమానాన్నివొదిలేసె ఖంగారులో నేను
కొన్న జ్ఞాపకాలు......

* * 

ఓ మెట్టు చివర్న అప్పుడె మొలకెత్తుతున్న ఓ గడ్డిమొక్కా
మరోమెట్టుఅంచున కాలానికి లొంగిపోయిన శంఖంపువ్వు
దేన్నుంచి విడివడిందో మరో సంపెంగ రెమ్మా
అవన్నీ పలకరిస్తూ..
ఒక్కోక్కటీ ఒక్కోకథ
జీవితానికి సరిపడా !

* * *

అంత 'దూరం' వచ్చిన తర్వాతకానీ మెట్లాగవు
ఓ సారి వెనక్కి తిరిగిచూస్తే
దాటొచ్చిన జీవితంలా, రెపరెపలాడుతున్న పేజీల్లా
ప్రతీ మెట్టులో ఓ కథ విన్పడుతూనె ఉంది
ఆ కథలన్నీ
ఓ జ్ఞాపకం కూడా!

* * *

అక్కడే
ఓ పిలుపు మళ్ళీ...ప్రతీ మెట్టూ ఓ కథతో
ఎన్ని నగ్నపాదాలని మోసాయో
మరెన్ని కథల్ని విన్నాయో కన్నీటి నేపథ్యంలో
అవన్నీ ఇప్పుడు వెలలేని సంచికలు

* * 

అమ్మ అంటూనే ఉండేది
'నీతో గుడికిరావటం ఓ అనుభూతిరా' అని
అదేంటో అర్ధం కాని వయసు!
ఎన్ని అనుభవాల్ని అక్కడ కథలుగా వదిలిందో అమ్మ
మెట్లంతా రాళ్ళే...జ్ఞాపకాల శిలాజాల్లా

* * * 

ఏం జరిగిందో ఎందుకెళ్ళానో తెలీకుండానే
మెట్లు దిగుతూండగా--
చీరకొంగుతో నాచెయ్యి తుడుస్తూన్న ఆమెలో
తెల్ల రంగు అద్దుకున్న ఆ నవ్వు
అప్పుడేం తెలీదు, అమాయకంగా
ఇదిగో ఇప్పుడే అవగతం
గతాన్నీ ఇలానే చూడమని చెప్పిందేమో..
గుడిని పరిచయంచేసి, ఈ ప్రపంచాన్నిచ్చింది అమ్మ

* * * 

ఆ తెల్ల నవ్వు,ఇంకా గుండెల్లో పదిలం
గుడి...అమ్మ..ఓ జ్ఞాపకం
నిన్న వర్షంలో పట్టుకున్న
ఓ బిందువులా
కథలన్నీ చెప్పి జారిపోతూ!
జీవితపుటల్లో అందమైన బుక్‌‌మార్క్
ఈ గుడి..మెట్లు 

* * *

ఆ గుడింకా ఉంది, మెట్లూ ఉన్నాయి
ఆ జ్ఞాపకమూ ఉంది
అమ్మే లేదు
చేతుల్లోంచి జారిపోయిన తీర్ధంలా
వెళ్ళిపోయింది......
నన్ను ఆ మెట్లమీదొదిలి
ఆ శిధిల కథలన్నీ
బతుకు బాటలో సహచరులు....

22.September.2012
(అమ్మతో గుడికెళ్ళటం--ఆ ఇసుకకొండ గుడికెళ్ళటం జీవితంలొ మధురానుభూతి...జీవితంలో నన్ను వెంటాడే జ్ఞాపకాల్లో ఇదొకటి)

కర్లపాలెం హనుమంత రావు ॥ చురకలు ॥


1
పాండవులు కనిపించరు
పాత 'మాయాబజారు'
కౌరవులూ కనిపించరు
కొత్త మాయ'బజారు'
తస్మాత్ జాగ్రత్త!

2
నరికితే చావడానికి
చెట్టు
మనిషి కాదు
-చివురు

3
ఆలూ మగలు
పాలూ నీరు
ఎవరి పాలు ఏదో
తేలకే పోరు

4
గెస్ట్ రోల్సే
బిగ్ హీరోస్
విచిత్రం
-యూపీయే-2 చిత్రం

5
గడియారం ఎందుకంట
దండగ
కరెంటు ఠంచనుగా
కోస్తుండగా

6
వయసుకు
మనసు
సమకాలీనం కాదు
కదా ఎన్డీ తివారీ!

7
తెలుగుగంగ సరే
తెలుగూ గంగలో
కలుస్తున్నదనే బెంగ

8
అగ్ని సాక్షిగా అయింది పెళ్ళి
అగ్గే బుగ్గి చేసింది మళ్ళీ
అగ్గీ
నువ్వ్వూ అత్తారికి అంత దగ్గరి చుట్టమా!

9
అశోకవనంలో అందరి మధ్యున్నా
సీతకు అగ్నిపరీక్ష
అడవిలో ఒంటరిగా ఉన్నా
రాముడికేదీ శిక్ష!
ఏం కలికాలం... త్రేతాయుగం!

10
మన చట్టసభల మెడలో
వేలాడేయాలనుంది
'ఇంగిలిపింగీసు ఐ నెవ్వర్ పలక'
పలక

22, సెప్టెంబర్ 2012, శనివారం

Srinivas Yellapragada ‎"మనవాడే"


అలా అనకండి..అతడూ మనవాడే
సరిగ్గా చూడండి..మనలోని వాడే

కాకుంటే..
మనం ఏడిస్తే అతడు నవ్వడు
మన ఏడుపు మానిపే ప్రయత్నం చేస్తాడు
అతడూ మనవాడే

కాకుంటే..
మనం నవ్వినపుడు అతడు ఏడ్వడు
మన నవ్వులో నవ్వవుతాడు
అతడూ మన వాడే

కాకుంటే..
మనం పడితే అతడు మాటల కారం జల్లడు
అతడి చేతితో ఉపశమన లేపనం పూస్తాడు
అతడూ మనవాడే

కాకుంటే
అతడు ప్రేమించమనడు
అడక్కుండానే అందరినీ ప్రేమిస్తాడు
అతడూ మనవాడే

కాకుంటే..
మనలోనే కలిసి తిరుగుతున్నాడు
అయిన విడిగా గుర్తించబడే వ్యక్తిత్వం కలవాడు
అతడూ మనవాడే

కాకుంటే..
అతడిలోనూ అతడున్నాడు
అందర్లో కూడా అతడున్నాడు
అతడూ మనవాడే

కాకుంటే..
బతకడం కోసం జీవించడు
జీవించడం కోసం బతుకుతాడు
అతడూ మనవాడే

కాకుంటే
అతడు మనిషి అంతే
అతడు మనీషి అంతే !! 20SEP12

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || ఆకుపచ్చ కన్నీరు ||


నదిలో నీటి నాట్యం
మట్టి పాదాల
మెట్టెల సవ్వడి
గాలి ఈల పాట
అంబర సంబరం
నీళ్ళ అక్షింతలు
సంక్రాంతి చలి మంటలు
గతించిన సంగతులు

నది నీళ్ళ కాళ్ళకు
సంకెలలు పడ్డాయు
నూపురాలు వూపిరులు
పోగొట్టుకొన్నాయు

మట్టి పాదాల
మడిమలు పగుళ్ళేసి
రక్తం కారుతున్నాయు

గాలి రక్త కణాల
శాతాలు మారి
నవరంద్రాల వేణువులో
అపస్వరాలు దొర్లుతున్నాయు

ఆకాశం
ఓజోను వలువ వూడి
విలపిస్తూ వుంది

ఋతురాగం ఆగిపోయు
బతుకంతా ఆగమయ్యు
నీళ్ళ అక్షింతలు
ఆకాన్క్షలయ్యాయు

ఆకలి మంటల నార్పే
ఫైర్ స్టేషన్లు
చితి మంటలు పండిస్తున్నాయు

ఉత్తరాయణ దక్షిణాయణ
పట్టింపులులేవిప్పుడు
అంతా రసాయనమే

పంచ భూతాలూ
కాలుశ్య భూతం చేతుల్లో చిక్కి
వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ
ఆకుపచ్చ కన్నీరు కారుస్తున్నాయు

YagnapalRaju **పట్టెమంచం**

కిర్రుకిర్రుమంటుంటే
వయసైపోయిందేమిటే
అని అడిగాను
నాకు వయసైపోలేదురా
మీ వయసుజోరే పెరిగిందంటూ
నాతో సరసాలాడింది

ఎన్ని జంటలను మోసావో
నీకు ఓపికెక్కువే అని అంటే
మొదట్లో ఇబ్బందిగానే ఉండేది
తర్వాత అలవాటైపోయిందిరా అబ్బాయ్
అంటూ వేదాంతం మాట్లాడింది

పరుపులు, దిండ్లు, దుప్పట్లు మారాయి కానీ
నేను మారలేదంటూ
పైపై సొబగులెన్నున్నా
అంతఃసౌందర్యమే ముఖ్యమంటూ
ఆత్మ తత్వాన్ని
అవలీలగా బోధించేసింది
అనుభవం రంగరించిన
పండు ముత్తైదువ లాంటి
మా పట్టెమంచం

18/09/2012