Padma Bikkani కవిత

||అలౌకికం|| అందమైన ఆవేశాన్ని ఇంకు చుక్కలో ఈదమని ఆజ్ఞాపించితే పక్కున నవ్వింది. ఆజ్ఞకు తలవంచటమేకాని తలపుల జల్లు లకు ఎదురీతరాదుఅని. పోనీ నటనా కౌశలం కి తెర తీయమంటే నటనే రాదు తిరిగి ముసుగేలా అని తగువులాడింది ప్రబంధాలు వ్రాయిపోనీ అంటే ఆ పరాకాష్ట పైత్యం నాకేలా అని కస్సుమంది రౌధ్రాన్ని చూపించమంటే నేను రాజ్యాలను కోల్పోయిన నిరుపేదనా అని చిరుఅలుక ప్రదర్శిచింది పోని ఏ చతురతో చాతుర్యమో కన్పర్చమంటే కయ్యినలేసిందినేను మాటకారినాఅంటూ.. పోనీ నిశీదిగీతాలు ఆలపించమని అడిగితే నాకేల ఆ విరహగీతిక అని కినుక వహించింది ఏ ఆకారంలోనూ ఇమడలేని 'శిల'వా అంటే చట్టుక్కున ఎగిసి పడింది చెంగున దూకే జలపాతంలా. అంబరాన్ని అంటే ఆప్యాయతలా మరకతం తో దోబూచులాడిన దూదిపింజలా, రివ్వున ఎగిరే విహంగంలా పాశాలు లేని స్వేచ్ఛాజీవిలా...

by Padma Bikkani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qPoOqA

Posted by Katta