పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

6, ఫిబ్రవరి 2014, గురువారం

Sriramoju Haragopal కవిత

భారమానం ఎంత భారమై పోతున్నావురా నువ్వు నా బతుకుబరువుకన్నా ఎక్కువే నీ జ్ఞాపకాలే తీయని బరువు నీతో గడిపిన కాలమెంత ఓపలేని బరువు నీకోసం ఎదురుచూపులు లెక్కించలేని రోజులంత బరువు నీ కోసమే ప్రతిక్షణం ప్రాణం నిలుపుకోవడమే బరువు నీదెంత స్వార్థం నన్ను కట్టేసుకున్నావు నీ మనసెంత కఠినం నన్ను ఒంటరిని చేసింది నిన్ను తప్ప ఎవరిని తలపోయలేనంత నిండిపోయావు నీ చూపువెలుగుకే పూసే పువ్వును చేసావు ఎందుకు ఇంత చీకట్లో వొదిలేసావు ఏం ప్రేమయిది ఉన్నదంతా ఇవ్వడం తప్ప ఏం నేర్పలేదు నా దేహంలాగా నా ప్రాణంకూడా నీ ఆకలి తీరిస్తే అదీ ఇస్తా నా మాటలు నాకే బరువైపోతున్నాయిరా నీతో మాట్లాడక నేను కార్చిన కన్నీళ్ళు నీ బరువు కన్నా బరువే 06.02.14

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/MveQM4

Posted by Katta

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి