Viswanath Goud కవిత

*చెట్టు తల్లి* కడుపు రేకుల షెడ్డులా కాలుతోంది ఆకలి మిట్టమద్యాహ్నంలా మండుతోంది ఓ రొట్టెముక్క మేఘంలా మాడుతున్న ప్రేగులను చల్లారిస్తే బాగుండు పోనీ ఏ అన్నపూర్ణ దేవో అన్నం వండి వంచుతున్న ఓ గ్లాసుడు గంజినీళ్ళలో మునిగితేనయినా ఈ వేడి చల్లబడుతుందేమో చూడాలి వడ్డించిన విస్తరిలోని వేడివేడి వంటలు చద్దిపడ్డాక విసిరేస్తారు, కనీసం వాటిని తీసుకెళ్ళైనా కడుపుపై కప్పుదామనుకున్నా అపుడైనా మంట చల్లబడుతుందేమోనని ఎంత ప్రయత్నించినా ఆకలిమంట తీరే ఏ ప్రయత్నం ఫలించలేదు అలసిపోయి ఓ చెట్టు కిందకు చేరా చల్లటి చినుకుల్లా ఓ రెండు ఫలాలను రాల్చి ఆకలిని చల్లార్చడంతో పాటే తన నీడ ఒడిలో నాకు సేదతీర్చింది ఆ పూటకు తనే నాకు అమ్మయింది.! విశ్వనాథ్ 06APR14

by Viswanath Goud



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mP2w6s

Posted by Katta