(నాకు జ్వరమొచ్చిన ప్రతిసారీ ఈ పంక్తుల కషాయం అందరితో చదివించాలని డిసైడ్ అయిపోయా) హమ్మయ్య.. జ్వరమొచ్చింది... నరనరాన పొగలు కక్కుతున్న అగరుధూపం మంచుగడ్డలా వణుకుతున్న కణకణం కంబళి చలిమంటలో వలపులాగా అల్లుకుంది జ్వరం... కంటితెరపై ప్రతిరోజు వాలే రంగురంగుల దృశ్యాలు అమృతాంజనం కాల్పులకు కన్నీటిబొట్లుగా రాలిపోయాయి రహదారిని ఈదే కాళ్లు కట్టెముక్కల్లా, పడకేసిన నదిలో కొట్టుకుపోయాయి... గాలిపటం ఎగిరేది స్వంతరెక్కలతో కాదని తేలిపోయింది... చిరుగాలికి వణుకుతున్న పచ్చగడ్డి రేకులా ఆత్మీయత దోసిళ్ళలో పట్టుబడ్డ మిణుగురులా ఈ జైలు కూడా బాగుంది... గుంజకు కట్టిన తాడు ఎంత పొడుగున్నా ... కట్టుతాడే స్వేచ్ఛ ... కనిపించని కట్టుతాడు...
by Abd Wahed
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/SQ9Apj
Posted by Katta
by Abd Wahed
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/SQ9Apj
Posted by Katta
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి