చార్ పత్తర్ __________అరుణ నారదభట్ల నాలుగు డబ్బాల్లో నాలుగు ఎజెండాలు గెంతడం అలవాటైన "ప్రాణం"! అడుగులకు అస్తిత్వాన్నిస్తే ఓకే జామపండు తిన్న చిలకలా పలికేదంతా తీయగా ఆ గది మాటే! సోప్ పేపరులా పట్టిన జిడ్డు వదిలేదాకా నీటుగ వడుకొని చింతామణి ఎక్కువున్న సబ్బుబిళ్ళను నిలబెట్టి యూస్ అండ్ త్రో బాటిల్ లా ఖాళీగా నిన్ను పడేసినప్పుడే అసలైన చార్ పత్తర్ ఆట మొదలయ్యేది! పక్క డబ్బాలోకి దూకగానే ఇంద్రజాలం ఆరంభం! అప్పటివరకూ తిన్న పండ్ల బలం పేకముక్కల్లా రాలిన ఆశల గురుతుల గాబరాలో చిలక గొంతు గబ్బిలంలా ఫుట్ బాల్ ఆడుతుంది! పాతాళభైరవుడి కథలోని మాంత్రికుడి చేతిలోని మాయా జాలం ఇప్పుడు రాజకీయమై రెంకలేస్తోంది! మ్యాజిక్ చేసే వారిచేతిలోని మాయలకర్రకు కోడిగుడ్డు పిల్లవుతుందేమోనని భ్రమపడేలోపే పాపం ఆంలేటుగా వేడి పెనమై నిప్పులు కురిపిస్తుంది! రేసుగుర్రం ఎక్కి దూసుకుపోవాలనుకున్న ఆశ మధ్యలోనే జారిపడి ఆసుపత్రిపాలయింది! నిన్నటివరకూ గులాబీ పాట నేడు మువ్వన్నెల జెండా బాట అక్కడా అడుగులు గట్టిపడకుంటే రేపు మరో పక్క గది ఖాళీగానే ఉంది... గెంతడం ఎలాగూ తెలిసిన విద్యే కానీ గాయపడకుండా గమ్యం చేరినప్పుడే ఉనికి తెలిసేది....నిలకడని తేలేది! సోప్ పేపర్ కంటే సబ్బు బిళ్ళే రాజకీయానికి అవసరం బరువు ఉంటేనే కదా బాగా అరగదీసేది 15-4-2014
by Aruna Naradabhatla
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1eIMeqx
Posted by Katta
by Aruna Naradabhatla
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1eIMeqx
Posted by Katta
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి