Jaligama Narasimha Rao కవిత

//సూర్యుడి...తాపం// పుడమి...భగ్గుమంటుంది.... సన్ స్ట్రోకుతో....షోకిస్తూ.... మందువేసేవాడు...లేక...విలపిస్తూ..... ధరిచేరే...సూరీడును....ఆగమన్న....ఆగడు.... కాల్చేస్తానంటూ....కసిగా...వడిగా.... వున్న..నీరు..ఇంకేదాకా... పచ్చని..చెట్టు...వాడిపోయేదాకా.... పుడమిపై....సుఖభోగాలతో....అంతా..సాధించాననుకున్న...మనిషిని...మాడ్చేసేదాకా..... ఆగడు....సూరీడు...ఆగడు.... ఋతువు..ఋతువుకూ...ఉగ్రుడై.... భగ...భగ...మండిపోతూ.... కలికాలం...ముగించేద్దామని...బహు..ఆసక్తుడై.... పుడమి....కన్నీరు..కానరాకపాయే.... ధన..దాహాంతో...కాలుష్యపు...పొగలు...పోకపాయే.... నేలమీద...నడక..లేకపాయే... పేడ...అలుకు...సొగసు...లేకపాయే.... వద్దన్నా...కాంట్రాక్టరు...కాంక్రీటు...రోడ్లైపాయే... నీడనిచ్చే...చెట్లు...మోడుబారిపాయే.... చిట్టి...పొట్టి..చెట్లతో...జనాలకు...సోకులేక్కువైపాయే.... నేనూ...ఇంతే........సూరీడు...దెబ్బకి... తాపంతో సెలైను...బాటిల్లు...ఎక్కించుకున్న...పిచ్చితో నా...భావానికి....అక్షర..రూపమై...ఇలా...దొర్లింది... నేనూ...ఇంతే //22-05-2014//

by Jaligama Narasimha Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1toCZ7v

Posted by Katta