కాశి రాజు కవిత

కాశి రాజు ||జమ్మి చెట్టు || ఒరేయ్ మర్సిపోకే అని బయటడ్డ కాళ్ళకి దుప్పడికప్పి గడ్డకట్టే సలిలో సుట్టెలిగించి నడుస్తూ పోతావ్. నీలుబిందెతో ఎత్తైన అరుగు ఎక్కలేక, అమ్మ పడిపోతుంది. వొలిగిన నీలు తుడిసేసి, మిగిలిన నీలు మొక్కలకేసి బిందిసొట్టతీస్తుంటే ఆ గోలకి తమ్ముడూ నేనూ లెగాల్సిందే ఇసురుగుంజ దాపెట్టి, పొత్తరంతో కొట్టి సొట్టతీస్తూ నీ సెయ్యి నలిగితే అమ్మా ఆ పూట నా నిద్దర బద్దలయ్యిందే అపుడు వండేసాక వేలొంచలేని నెప్పితో కూడార్చినపుడు నీ కాళ్ళమీద పడ్డ ఉడుగ్గెంజి వేడిగా లేదులేరా అంటే నమ్మేసానమ్మ పొగలుకక్కే అన్నాన్ని టిపిని కర్రలో పెట్టిస్తే అదిగో ఇప్పుడు ముసలిదయ్యిందే ఆ చేనుగట్టునున్న జమ్మిచెట్టు సరిగ్గా దానిమొదలే మొన్నమొన్ననే ఊదుకుతిన్నాం. ఆ అన్నగాటం మా ఆకలిదో, నీ ఆరాటానిదో ఒక్క ఆకైనా రాలి సెబితే బాగుండునని నాన్నా, నేనూ మాటాడుకున్నాం (వేడివేడన్నం తినేటప్పుడు మానాన కౌలుకి సేసే చేనుగట్టు , అక్కడుండే జమ్మిచెట్టు గుర్తుకొస్తాయి )

by కాశి రాజు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iiSZ9B

Posted by Katta