ఏటి ఒడ్డున చిన్ని చిన్ని చేతులు పేర్చుకున్న ఇసుక గోపురం ఓ అల నీటిపాయకు నేల పాలవుతుంది . . . రాత్రి స్వప్నాలు పోగుచేసుకొని సంధ్యల్లో కట్టుకునే స్వర్గాలు భళ్ళుమనే తెల్లవార్లలో కకలా వికలమవుతాయి . . అయినా . . మళ్ళీ మళ్ళీ చినబోయిన రేవు చెక్కిలి మీటే వానచుక్క . . మళ్ళీ మళ్ళీ నిదురోయిన రాత్రి చీకటిని గెలిచే పున్నమి . . మళ్ళీ గోపురాల్ని కట్టమంటాయి . . ! మళ్ళీ మళ్ళీ ఉదయపు హృదయాల్లో స్వప్నాల సాకారాలు మొదలు పెట్టబడతాయి . . ! నిర్మలారాణి తోట [ 17.02.2014 ]
by Nirmalarani Thota
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bEknvU
Posted by Katta
by Nirmalarani Thota
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bEknvU
Posted by Katta
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి