ఎందుకమ్మా విధీ . . ! నీ మతి లేని చేతలతో ఈ మదిని వెతల పాల్జేస్తావు . . ఒక్క క్షణం లేత గుండెలో ఆశలేవో చిగిర్చి . . మరుక్షణమే బడబానలాన్ని రగిల్చి. . అంతులేని విషాదాన్ని మిగిల్చి . . ! వయసు మొక్కకు పూచిన పూలు కోసుకునే లోపే రాలి పోయాయి . . రాలిన పూలను ఏరుకొని మాల కడుతున్నంతలోనే వాడి పోయాయి . . వాడిన పూలను వికసింప చేయడం ఏ వసంతానికి సాధ్యం . . ? నిర్మలారాణి తోట [ తేది: 10.02. 2014 ]
by Nirmalarani Thota
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bj3C9s
Posted by Katta
by Nirmalarani Thota
from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bj3C9s
Posted by Katta
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి