రామాచారి బంగారు || రక్తాశ్రువులు ||

కళ్ళకు గంతలు కట్టించుకుని
పడదోసే ఎత్తులకు పై ఎత్తులతో
నేను విశ్వచదరంగ విజేతను
ఆలోచనలు సాగి మూగభావాల
సుడిగుండంలో సుళ్ళు తిరుగుతుంటే
గడియ తీయకుండా తలపుకోస్తావు
మూసిన తలుపులు తెరిచేదెవరు?
వ్యధల తో(డి) రాగాలు జతకట్టేనా?
వేసవి వేడిమికి వాడినది చిగురులత
ఎదలో పొంగుతున్న కన్నీరే ఈకవిత
జ్యోతి జ్వాలగా ఎగసినప్పుడు
వెన్నెల వెలుతురును హరిస్తుంటే
చుక్కాని లేక తీరం చేర (లే) క
చింతల కాష్టంపై కుములుతూ నేను
నిష్క్రమణ ఘడియలు నీడలా
సాగి నన్ను వెంటాడుతుంటే
లోతు తెలియని నీ ప్రేమ కడలిలో
తేలిపొతూ మునకలు వేస్తున్నా
పరిమళ రస రమ్య* స్మ్రుతులలో
స్వాతిచినుకుకై ముత్యపుచిప్పలా
చల్లని మ్రుత్యువు కరుణకోసం
కరాలు జోడిస్తువేడుకుంటున్నా
ఆదేవుడే కోరుకోమంటే
మనిషిగా నాకు మాత్రం
మరో జన్మ వద్దంటాను.

(*రమ్య " యండమూరి వీరేంద్ర నాధ్ " నవల "వెన్నెల్లో ఆడపిల్ల" నాయిక.)
*26-07-2012