చెదిరిపోయిన కలట
కళ్ళలోంచి రంగులన్ని కలిసిపోయి
కన్నీళ్ళుగా కారుతుంటే
చెంపలపై నుంచి రంగుల వరద
నా కళ్ళ నుంచి కురుస్తున్న రంగుల వర్షం
ఒక్క సారి తను నాకు గుర్తురాగానే
హృదయం వేడిని కక్కి జ్ఞాపకాన్ని కరిగించి
ఎక్కడో గుండె అడుగున ఒక మూలన
నోరు చేతులు కట్టేసి బందీ చేస్తే
ఎవరు సహాయం చేసారో దానికి
త్సునామిలా నా గుండెలో
కల్లొలం రేపుతూ
ఇంకో గంటలో నిద్ర ఇక తన కౌగిలి
విడిచి వెల్లిపోయె సమయంలో
నన్ను నిద్రకి శత్రువుని చేయడానికి
ఎంత పన్నాగం పన్నిందో
నీ జ్ఞాపకం
నా ఒంటరి తప్పస్సు భంగం చేయడానికి
నా మనసుని బంధ విముక్తి చేయడానికి
కలలన్నీ కరిగిస్తూ
కోరికలన్నీ నరికేస్తూ
నన్ను నన్నుగా మిగల్చకుండా
జీవితంలోని రంగులన్ని ఏదెదో తెలుసుకొకుండా
నా శత్రువై
*23.7.2012
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి