ఎం.నారాయణ శర్మ కవిత

పరావర్తనం ___________________________ అదొక్కటన్నా ఇక నిలుస్తుందని భ్రమపడ్డ ఏ నిముషం ప్రాణంతోలేదు. లేనప్పుడు చీకటనుకుంటాం కాని భళ్లున తెల్లవారినప్పుడు వెళ్లిపోయిన వెన్నెల్లా అదొక్కటి. కనీసం ఒదార్పుకైనా నేనుంటే బాగుండు నిలువునా ఒకరికోసం ఒకరు దోపిడవుతారుకానీ ఎక్కడో ఒకచిన్ననటన ఎవరిలోనొ చంపేస్తుంది ఆశగా బతికేస్తుంటాం గానీ కొలతపెట్టి గీసినట్టు నడకనిండా పేరాగ్రాఫుల్లా తెగిపడ్ద జీవితం ఆనిముషనికన్నా నేను మిగులుంటే బాగుండు నిలువుగా దహించడానికి నాకు నేను తప్పెవరుంటారు అప్పుడప్పుడు పచ్చదనంతోపాటు పశువులూ మరణిస్తాయి ఒకడికోసం ఆఒకడే కన్నీటి చుక్కైతేబాగుండు ఎదవనాటకం ఎన్నాళ్లుంటుందనీ నదులన్నీ మొత్తుకొనీ మొత్తుకొని ఎప్పుడో నోరుమూసుకుని పడిపోతాయి అప్పుడు కవిత్వమయ్యేందుకు కాఫీ తాగుతూ ఓ పేపర్ వార్త నిజంగా మనిషని చెప్పడానికి మ్యూజియంలోనన్నా ఒకడుంటే బాగుండు

by ఎం.నారాయణ శర్మ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hsc4Gt

Posted by Katta