Venkata Prabhakar Elaprolu కవిత

నాకు తెలుసు ప్రియా.......... వెన్నెల విరబూస్తున్నప్పుడు మంచు కురుస్తున్నప్పుడు పువ్వు వికశిస్తున్నప్పుడు నీ జ్ఞాపకం నా గుండెను సుతారంగా మీటుతుంది అప్పుడు మొదలైన స్పందన నా గుండె కొలిమిలో ప్రేమ జ్వాలలు రగిలిస్తుంది నీ చూపులు నా హృదయాన్ని నిర్దయగా దోచుకుంటాయి అప్పుడే స్నిగ్ధ దరహాసంతో నా ఎదుట నిలుస్తావు రాత్రి పగలు తేడా లేదు దినం దినం క్షణం క్షణం నీ ఆరాధనలో నా మనసు పవిత్రమవుతుంది నా జీవితాన్ని హారతిగా అందిస్తే సంధ్య వెలుగుల కౌగిలిలో ఒదిగి కర్పూరంలా కరిగి నాలో లీనమవుతావు.... వకరికి ఒకరై మనిద్దరం ప్రేమ సామ్రాజ్యాన్నిఎలేస్తాం.................. ప్రభాకర్...............

by Venkata Prabhakar Elaprolu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fnwZlO

Posted by Katta