క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || సొంత ఇంట్లో పరాయు ||

నా మనవడు
మమ్మీ డాడీ అంటుంటే

ఇంటి ముందు దండెం పై
ఆమె మౌనం ఆరేసిందిప్పుడే

చూపుల చివర్లకు చక్రాలు తొడిగితే
ఇటు వైపే పరుగెత్తుతున్నాయు

ఆశల ఆవిరులు గాలి వీలులో వదిలి
దరిచేరేలా సరిచూసు కొంటూనే వుంది

నిశబ్దానికి గాలి పలకపై
మాటలు నేర్పుతూనేవుంది

సకల నృత్యరీతులూ కలిపి
అక్షర శరీరంతో
సంకేత భాషలో లేఖలు రాస్తూనేవుంది

వాకిలి అవతలే వుండి
లోపలికి రాలేక యాతన పడుతూనే వుంది

యాభై ఆరు కాళ్ళు లక్షణంగానే వున్నా
ఇంగ్లీషు మాటలను అరువడు క్కొని
భారంగా భావాలను మోస్తూ నడచిపోతుంది


పాత పదాలు కుబుసాల్లా విడిచి
పరాయు భాషా పదాలకు
డు ము వు లూ కట్టి
తెలుగు బిడ్డలకోసం తంటాలు పడుతూనేవుంది

ప్రాచీన భాష హోదా నిచ్చి
వృద్దాశ్రమం లో చేరుస్తారేమోనని
తెగ కంగారు పడుతూనే వుంది