క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || నేను...ఎందుకు?||

కాలం కన్న కవల బిడ్డలు
రాత్రి పవళ్ళను నే నెందుకు సాకాలి

కాలం గానం చేస్తున్న సంధ్యారాగాలను
నేనెందుకు వినాలి

చీకటి నల్లని రంగుచూసి పరుగెత్తీ
పగిలి పోయున కిరణం
రంగులు క్రక్కు కొంటే
నేనెందుకు చూడాలి

శరీరం బరువు మనసుకు కట్టి
బాధల బ్రతుకు సంద్రం లో విసిరేస్తే
నేనెందుకు భరించాలి

శూన్యపు సుడిగుండాల్లో చిక్కి
ఎందుకు వెక్కి వెక్కి ఏడ్వాలి

తననుంచి తానే దూరంగా పారిపోతున్న
ఈవిశ్వాన్ని పట్టుకొని నేనెందుకు వ్రేలాడాలి

ఎంతప్రేమించినా ఎన్నిప్రదక్షినలు చేసినా
దగ్గర కాలేక భగ్న ప్రేమికులుగానే మిగులుతున్న
విశ్వగోళాలను చూసాక కుడా
నేనెందుకు ప్రేమించాలి

అణువు లోతు ఆకాశం ఎత్తు కొలవాల్సిన అవసరం నాకేంటి
అందుకే నన్ను నేనే రద్దుపరచుకొంటున్నాను

21.8.2012