కవీ
అక్షారాన్ని నమ్ము
నీ లోలోపల రాజుకునే అగ్గిని నమ్ము
అవహేలనపహాస్యాలను,
అర్ధంగికార అభినందనలను
అద్రుశ్య అపనమ్మకాలను కాదు
అమ్మ తోడు!
అరవాక్యం అర్ద్రంగా రాయలేని
అంతర్జాతీయ కవులున్నారు
వాళ్ళ అంతరాత్మలకీ తెలుసు
వాళ్ళ అంతరంతరాలలో
ఎంత లోతుందో,
ఎంత చెమ్ముందొ,
ఎంత చేవుందో
అందుకే
అక్షారాన్ని నమ్ము
నీ లోలోపల రాజుకునే అగ్గిని నమ్ము
***
విమర్శుకుల సంగతా?
విశ్లేషకుల ముసుగులో విదూషకులు వాళ్ళు
బంటుని రాజంటారు రాణిని దాసంటారు
యోధానుయోధుడికి మాత్రం కత్తితిప్పడం రాదంటారు
వారు ఔనంటె దాసి రాణవుతుంది
వారిని కాదంటె రాజు బంటవుతాడు
వారి "స్వ అర్ధాన్ని" నిమరక పోతె
మొగ్గను తుదిమెస్తారు, పువ్వును చిదిమెస్తారు
మొక్కను పీకెస్తారు, చెట్టును నరికెస్తారు
అందుకే
అక్షారాన్ని నమ్ము
ఎ ఆయుధాలు కొనగోటిని తాకలేని మహ వృక్షమవ్వు
***
ప్రసిద్ధ కవి సంగతా?
ఆయన నిలువెత్తు అహం కూల బడ్డ కలం...
తరం మారినా తీరు మారని జడం
పేరు చూసి మోసపోయి అద్భుతమనుకోకు
తూకమేసి తూచి మరీ వారి విలువను కట్టు
వారి వంధిమాగధులు అంతే!
వారి సాలె గూడులో ఈగలు వారి నీడలొ ఛాయలు
కవిగారు ఏం రాసినా, ఎలా రాసినా వాహ్ అంటారు వహ్వ అంటారు
వారు కనికరించి వీడి బుజం తట్టి బాగా రాసావ్! నా లాగ రాసావ్ అన్నారా
వీడిక పుస్తకం అచ్చెసుకుంటాడు ముందు మాట రాయించు కుంటాడు.
***
ప్రచురణకర్త సంగతంటావా?
భవదీయులకే మరి బట్రాజులు వీళ్ళు
అతిరధమహారధులకే వీరి అథిధి సత్కారాలు
వీళ్ళు కొట్టని చప్పట్లకు నీ కవిత ఓడి పోదు
వీళ్ళు ముడిచె నొసళ్ళకు నీ కలం చిట్లి పోదు
***
నిరుత్సాహ పడకు...
నిప్పులు వంటికి రాసుకొని అగ్గిలోకి దూకు
కణకణ మండే అక్షరాలు దోసిటిలో పట్టు
ఆ అక్షరమే నిన్ను
నిర్మిస్తుంది
ఆ అక్షరమే నిన్ను
నిర్వచిస్తుంది
ఆ అక్షరమే నిన్ను
నిర్భయిస్తుంది
నీ అక్షరం నిజమైతే నిఖిలమై నిలుస్తుంది
నీ అక్షరం నిజాయితి నిండు మనసులు గెలుస్తుంది
నీ అక్షరం ఆర్ద్రత వేయి గుండెలు తడుపుతుంది
నీ అక్షరం ఆవేశం ఆరిన ఆశయాలను వెలిగిస్తుంది
అందుకే
అక్షారాన్ని నమ్ము
నీ లోలోపల కుసుమించే పువ్వుని నమ్ము
*27-08-2012
అక్షారాన్ని నమ్ము
నీ లోలోపల రాజుకునే అగ్గిని నమ్ము
అవహేలనపహాస్యాలను,
అర్ధంగికార అభినందనలను
అద్రుశ్య అపనమ్మకాలను కాదు
అమ్మ తోడు!
అరవాక్యం అర్ద్రంగా రాయలేని
అంతర్జాతీయ కవులున్నారు
వాళ్ళ అంతరాత్మలకీ తెలుసు
వాళ్ళ అంతరంతరాలలో
ఎంత లోతుందో,
ఎంత చెమ్ముందొ,
ఎంత చేవుందో
అందుకే
అక్షారాన్ని నమ్ము
నీ లోలోపల రాజుకునే అగ్గిని నమ్ము
***
విమర్శుకుల సంగతా?
విశ్లేషకుల ముసుగులో విదూషకులు వాళ్ళు
బంటుని రాజంటారు రాణిని దాసంటారు
యోధానుయోధుడికి మాత్రం కత్తితిప్పడం రాదంటారు
వారు ఔనంటె దాసి రాణవుతుంది
వారిని కాదంటె రాజు బంటవుతాడు
వారి "స్వ అర్ధాన్ని" నిమరక పోతె
మొగ్గను తుదిమెస్తారు, పువ్వును చిదిమెస్తారు
మొక్కను పీకెస్తారు, చెట్టును నరికెస్తారు
అందుకే
అక్షారాన్ని నమ్ము
ఎ ఆయుధాలు కొనగోటిని తాకలేని మహ వృక్షమవ్వు
***
ప్రసిద్ధ కవి సంగతా?
ఆయన నిలువెత్తు అహం కూల బడ్డ కలం...
తరం మారినా తీరు మారని జడం
పేరు చూసి మోసపోయి అద్భుతమనుకోకు
తూకమేసి తూచి మరీ వారి విలువను కట్టు
వారి వంధిమాగధులు అంతే!
వారి సాలె గూడులో ఈగలు వారి నీడలొ ఛాయలు
కవిగారు ఏం రాసినా, ఎలా రాసినా వాహ్ అంటారు వహ్వ అంటారు
వారు కనికరించి వీడి బుజం తట్టి బాగా రాసావ్! నా లాగ రాసావ్ అన్నారా
వీడిక పుస్తకం అచ్చెసుకుంటాడు ముందు మాట రాయించు కుంటాడు.
***
ప్రచురణకర్త సంగతంటావా?
భవదీయులకే మరి బట్రాజులు వీళ్ళు
అతిరధమహారధులకే వీరి అథిధి సత్కారాలు
వీళ్ళు కొట్టని చప్పట్లకు నీ కవిత ఓడి పోదు
వీళ్ళు ముడిచె నొసళ్ళకు నీ కలం చిట్లి పోదు
***
నిరుత్సాహ పడకు...
నిప్పులు వంటికి రాసుకొని అగ్గిలోకి దూకు
కణకణ మండే అక్షరాలు దోసిటిలో పట్టు
ఆ అక్షరమే నిన్ను
నిర్మిస్తుంది
ఆ అక్షరమే నిన్ను
నిర్వచిస్తుంది
ఆ అక్షరమే నిన్ను
నిర్భయిస్తుంది
నీ అక్షరం నిజమైతే నిఖిలమై నిలుస్తుంది
నీ అక్షరం నిజాయితి నిండు మనసులు గెలుస్తుంది
నీ అక్షరం ఆర్ద్రత వేయి గుండెలు తడుపుతుంది
నీ అక్షరం ఆవేశం ఆరిన ఆశయాలను వెలిగిస్తుంది
అందుకే
అక్షారాన్ని నమ్ము
నీ లోలోపల కుసుమించే పువ్వుని నమ్ము
*27-08-2012
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి