రామాచారి బంగారు || వానకాలం-వనవాసం-వానవాసం ||

వానదేవుడు కరుణించి కార్తెల
కాలంలోనే వర్షాలు కురిపిస్తాడూ
సమ్రుద్ధిగా పంటలు పండుతాయాన్న
కోటి ఆశలతో ఉన్నవన్నితెగనమ్మి
విత్తనాలు చల్లిందీ కర్షకలోకం
చుక్కరాలక దిక్కుతోచక వానచుక్కకోసం
ఆకాశంకేసి ఎదురుచూపులతో
ఏడిచ్చిమొత్తుకున్నా కనుచూపు మేరలో
మేఘం జాడ కనపడదాయి
పాడియావు వంటి వ్యవసాయం పడావుపడి
వున్నవూరుకన్న దున్నిన నేలకన్న
పెంచిన అమ్మ కన్న ఆ కాడు(అడవి)
మిన్న అని వెతలగోసలతో తలపోసి
వలసగా వనవాసమేగపోదామని
చాటింపు చేసి సాగే తరుణంలో
అదేమిచిత్రమో ఈతరుణం దప్పిందా
తనను ఈజనం నన్ను ఆగమాగంగా
తిట్టి సాపించి సానిపిజల్లుతారన్న
అదురుతో గాలిదేవుడికి మొక్కి
అయ్యా నువ్వు కాస్తా ఆగవయ్య
తండ్రి అనిబతిమాలి వరుణుడు
ఆగమేఘాలతో అచ్చి కురవంగా
కుంటలు, చెరువులు నిండంగా
అలుగులు పోయంగా. అలిగిన
మడుసులంతా కురిసిన జల్లులతో
మురిసిన మడులతో వనవాసం కాస్తా
వాన(దరహస) వాసంగా మారింది.
* 15.07.2012