Om Prakash కవిత

శిథిలమైన నా హృదయంలో కొలువెందుకు తీరితివో... శిలగా మారి ప్రతిమనంటూ బరువెందుకు పెంచితివో... కలలే మరిచిన కనుపాపకి కలలెందుకు నేర్పితివో... ఆ కలలే కూల్చి, పరిహాసం చేసి కన్నీరెందుకు పంచితివో... గమ్యం తెలియని నా గమనానికి గమ్యంగా ఎందుకు మారితివో... ఆశలు రేపి, దారులు మూసి వెలివేస్తూ ఎందుకు వెళ్ళితివో... వేదనలో నే రగులుతువుంటే నవ్వుతు ఏల వుండితివో... గాయం మాపే దేవతనంటూ మరు గాయంగా ఎందుకు మారితివో... .................................................Oms

by Om Prakash



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ewqnIG

Posted by Katta