రేణుక అయోల||పట్టుపురుగు||

ఒక క్షణం కాలాన్ని కదపదు

 ఇంకోక్షణం నిద్రని దూరం చేస్తుంది
ఆలోచనగానే మిగిల్చేయాలన్న ఆలోచనలనకి గండిపడింది

వరద వరద 

వేసవి దాహం

నేలలో చోరబడ్డ కనబడిన నీటి బిందువు
నీ శరీరాన్ని చుట్టుకున్న మంత్రమేదో లోపల ప్రవేశించాలని ఆలోచించగానే
 మెట్లమీద ఆగిపోయిన నా అడుగులని పావులని చేసి
నడిపించుకుంటూ వెళ్ళిపోయావు

మోహన రాగం నన్ను అల్లుకుంది వేణువుని అన్నావు.
కోపంతో రగులుకున్న కళ్ళకి కర్పూర కాటుకని అద్ది
నీటిలో చేపపిల్లలా కళ్ళలో ప్రతిబింబించావు రెప్పని వాల్చాను.
రెప్పల విసినకర్రలో ఒదిగి
అగ్నిని ఆర్పేసిన అగ్నిమాపకదళుడివయ్యావు

నన్ను నన్నుగా బతకని మాటల బుట్టని అక్కడ ఉంచేసి వచ్చేదామనుకున్నాను
నన్ను కమ్ముకున్న నీ ఊహ దానిమ్మపూలరంగుల అద్దకాలని

 క్ష.

ణా.

ల్లో ...

ముద్రలువేసి వెళ్లిపోయింది
రంగులు అంటుకున్నదేహంలాంటి మనసు వెన్నెల దారులని వెతుక్కుంది

ఓడిపోయాను- అన్నమాటలో ఎవరు అన్న ప్రశ్న?
జవాబుగా

రెండు బలమైనదారాల గూడు అల్లుకుని పట్టుపురుగుని చేసాయి...

1-9-2012