వంశీదర్ రెడ్డి || ‎* అల్విదా *.||

ఎందుకు రా, వొదెలెళ్ళావ్,
దిగంతాన, నా ప్రతిధ్వనే,
నీ పిలుపై,
అనంతాన నా ఆలోచన్ల అంతమే
నీ మరుపై,

ఎక్కడున్నావో,
ఒక్కడికీ భయం లేదూ,
నా గదిలోపల చీకటికే
జడుసుకు చచ్చావప్పుడు,
ఇప్పటి నా వెలుగుల్లో
నవ్వడానికోసారి రావూ,
ఒంటరిగా ఏడవగల్ను, కానీ
నవ్వే నవ్విపోతూ,

నిజంచెప్పు,
కోపం నీ మీదా, నీ ప్రపంచం మీదా,
మరి
నువ్వే లోకమనుకున్నోళ్ళకిక శోకమేనా,

ఎంతో నేర్చావ్, ఎంతో చూసావ్,
నరాల్లో నైపుణ్యం, మెదళ్ళో అవలోకనం,
ఒక్కసారిగా
ఎలా తుంచేయాలన్పించింది రా,

నీ దూరం కంటే,
నా ఆనందం పోయిందన్న బాధెక్కువగా,
నీ మరణం కంటే
రేపు నేనూ పోతాననే భయమెక్కువగా,
నాదీ స్వార్ధమే,
నా ప్రతి అనుభవంలో నువ్వుండాలని,
నీదీ స్వార్ధమే.
ఏ అనుభూతైనా ముందు నీకే చెందాలని,

చాటుగా నక్కి
నవ్వకలా, నా ఏడుపుచూసి,
ఇదిగో నీ గ్లాస్,
వాసన్జూడకలా. గొంతు దిగదు నీకసలే,
నీకిష్టమైందే,
నీ సమాధిలోనూ తోడిచ్చాగా ఒకటి,

ఎందుకురా వొదిలేసెళ్ళావ్,
నన్నూ, నిన్నూ, ఇంటినీ, అందర్నీ,
మద్యాన్నీ, పద్యాన్నీ, అందాల్నీ, అనుబంధాల్నీ,

పోతున్నావేంటపుడే,
కూర్చో చెంప పగలకముందే,
నేనేం, తప్పన్నానా,
సర్లే,
ఐస్ లేదింకో రౌండ్ కి,
నువ్ మళ్ళీ చస్తావపుడు,
రేయ్,
ఓ సారి, నవ్వవూ, చాలా రోజులైంది
మనసుతో నవ్వి, మనిషిగా నవ్వి,

విష్ మి హాప్పీ బర్త్ డే,
నువ్ పోయిన్రోజూ ఇదేగా,
ఖర్చు కలిసొస్తుందిలే రెంటికీ,
హ హ హ ,
ఛీర్స్......

*18-07-2012