మెర్సీ మార్గరెట్ కవిత

పచ్చ పచ్చగా
ఆ గడ్డి పిలుస్తోంది నన్ను
ఇంత మంచి స్థలం వదిలి
ఈయనేంటి అటేటో వెల్తాడు ?

దాక్కుని దాక్కునే వెళ్తున్నా హమ్మయా
నా" స్నే"హితులందరూ కన్నాముందుకెల్లాయి
యాహూ ...
ఇంకే ఇష్టమున్నంత సేపు ఆడుకొని వెళ్తా
ఏయ్ కొండ కోన
వాగు వంక
చెట్టు చేమ
నాతో పాటు కలిసి పాడేయండి
చిన్న గొర్రె పిల్లనేను ఏసయ్యా అని

ఏంటి
గుండెలు దద్దరిల్లేలా గర్జిస్తున్న శబ్దం
సింహమే ..
అవును సింహమే

చక్కగా ఆయన ప్రక్కనే నడుస్తూ
దుడ్డు కర్రతో అందించిన ఆకులు అలములు
తింటూ ..
పచ్చిక జలాలదగ్గర తీస్కెళ్ళి సేద తీరుస్తుంటే
ఊరుకోక
నాకు నేనే తెచ్చుకున్న ఉరి ..
పరుగెత్తి పరుగెత్తి వచ్చి పడ్డ ఇదే
అపవాది నాకై త్రవ్విన ఊబి

ఆ శబ్దం నా దగ్గరకొస్తుంది .. అదో వచ్చేస్తుంది
నా పాట గాలిలో కలిసినట్టు
నేనూ కలవాబోతున్నాని తెలుసు
ఒక్కసారి నా కాపరి స్వరం విన వస్తేబాగు
అరిస్తే -"నేను " దొరికిపోనా ఆ సింహానికి
దేవా ఎలాగు ?

మూసుకున్న కళ్ళలో ఆగని కన్నీరు
వీడి వచ్చిన జీవాన్ని గుర్తు చేసుకునే తీరు
తిట్టుకుంటే ఏంటి ఇప్పుడు బుద్ది లేదు లేదు
ఇంకెక్కడి ఆశ పోతుంది ప్రాణం ఎలాగు
క్షమించు నా కాపరి దారి తప్పిన పిల్లను

దగ్గరవ్తున్న సింహపు శబ్దం..

నా మెడ నొక్కు తున్నదెవరు ఊపిరాడడం లేదు
కాపరి దుడ్డు కర్ర మెడచుట్టు చేసిన గాయం చూడు
అయినా పర్లేదు నేను బ్రతికి పోయా
తను కొట్టినా నన్ను... నాకు బ్రతుకు నేర్పటానికే నేడు

ఎంత ప్రేమ చూడు ఆయనకి
నాకోసం గాయాలు తగిలించుకొని రక్తాలు కారినా
నా గాయాలు కట్టి నన్ను ఎత్తుకున్నాడు
ఆ కళ్ళలో నుంచి నాకోసం
ఆరాటంతో కారుతున్న కన్నీరు
అలా నా మొహాన్ని తడుపుతుంటే
ఇంకెప్పుడూ ఆ ప్రేమని నా కాపరిని
చచ్చిపోతున్నా వదలనని
కారుతున్న నా కన్నీరు
గాయపడి స్రవిస్తున్న
తన పాదాలపై ప్రమాణ పూర్వకంగా ..

*18-07-2012